ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1288 คือใครกันแน่ (3)

ทว่า ตลอดหลายปีมานี้ ระหว่างทั้งสองเหมือนไม่ได้มีอะไรไปมาหาสู่กันเลย ทำไมจู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นถึงส่งเอกสารให้โจ๋วชิงล่ะ? และทำไมถึงต้องเป็นเมื่อวานด้วย?

เรื่องนี้บังเอิญเกินไปแล้ว ทำให้ถังหลินอดสงสัยไม่ได้เลย

ผู้หญิงคนนั้น ถังหลินเคยเจอแค่ครั้งเดียว ภาพลักษณ์ถือว่าไม่เลว ถังหลินรู้สึกว่าเธอน่าจะไม่ใช่คนที่เจ้าเล่ห์

ยิ่งไปกว่านั้นคือ ผู้หญิงคนนั้นไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับบ้านถังเลย ไม่ได้เกี่ยวข้องกับฉิงฉิงด้วย เธอไม่มีเหตุผลที่จะทำแบบนั้น?

ทว่ามีจุดหนึ่งถังหลินกลับสามารถมั่นใจได้เลย ปัญหาต้องเกิดจากซองเอกสารซองนั้นแน่นอน โจ๋วชิงเองก็คำนึงถึงปัญหานี้ ก่อนหน้านี้ที่โจ๋วชิงปิดบังต้องเป็นเพราะว่าปกป้องผู้หญิงคนนี้แน่นอน

แต่แค่ไม่รู้ว่าเรื่องนี้เธอเป็นคนทำคนเดียว หรือว่ามีคนอื่นคอยสั่งการ?

หรือว่าถูกคนอื่นใช้เป็นเครื่องมือ?

“นี่ไม่ใช่คุณหมอหยวนในแผนกผมเหรอครับ? คุณหมอหยวนรู้จักกับคุณชายโจ๋วด้วย? อีกอย่างดูแล้วความสัมพันธ์ไม่เลวเลยนะครับ แล้วทำไมคุณหมอหยวนไม่ไปโรงพยาบาลของบ้านโจ๋วล่ะครับ?” หัวหน้าแผนกคนหนึ่งที่มากับถังหลินก็มองหยวนหยูออกแล้ว

หากเขารู้จักกับคุณชายโจ๋ว เขาคงต้องคิดหาวิธีเข้าโรงพยาบาลของบ้านโจ๋วแน่นอน

ถังหลินได้ยินคำพูดของหัวหน้าแผนกแล้วนัยน์ตาก็เปล่งประกายขึ้น ไม่ต้องให้เขาถามมาก คำพูดนี้ของหัวหน้าแผนกสามารถพูดได้แล้วว่าหยวนหยูไปหาโจ๋วชิงไม่ใช่เรื่องงานแน่นอน ดังนั้นเอกสารในตอนนั้นที่หยวนหยูให้โจ๋วชิงไม่ใช่เอกสารที่เกี่ยวข้องกับงาน

ไม่ใช่เอกสารด้านงาน งั้นมีอะไรอีกที่สามารถทำให้โจ๋วชิงรับไปโดยไม่ลังเลเลย อีกอย่างมองก็ไม่มอง ใส่ลงกระเป๋าโดยตรงเลย

ไม่ว่ายังแล้วหยวนหยูกับโจ๋วชิงก็ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว การที่มาปรากฏต่อหน้าโจ๋วชิงกะทันหันแบบนี้ ยังส่งของให้โจ๋วชิงอย่างไม่น่าคาดคิดแบบนี้ หากเป็นของธรรมดาโจ๋วชิงคงไม่รับไว้แน่นอน

และสิ่งที่สำคัญกว่าคือ เป็นของอะไรกันแน่ ทำให้โจ๋วชิงไม่เปิดดูในตอนนั้น

มุมปากของถังหลินมีรอยยิ้มที่เย็นชาเผยออกมา ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ถูกวางแผนไว้ตั้งนานแล้ว หากไม่ใช่การวางแผนหยวนหยู เบื้องหลังของหยวนหยูต้องมีคนวางแผนทั้งหมดนี้ไว้แน่นอน

ถังหลินไม่รู้ว่าสิ่งที่หยวนหยูให้โจ๋วชิงคืออะไรกันแน่ ดังนั้นระหว่างนั้นก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ในภาพกล้องวงจรปิดก็ไม่ได้ยินเสียง และในตอนนั้นหยวนหยูก็หันหลังให้กล้องตลอดเวลา ดังนั้นถังหลินไม่รู้ว่าในตอนนี้หยวนหยูพูดอะไรกับโจ๋วชิง

แต่ว่า จากภาพกล้องวงจรปิดสามารถมองออกได้ว่าสีหน้าในตอนนั้นโจ๋วชิงค่อนข้างสุขุม และตอนนั้นโจ๋วชิงก็ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น

ก่อนหน้านี้โจ๋วชิงปิดบังเขา ตอนนี้ถังหลินก็ไม่ดีที่จะโทรไปถามต่อ ไม่ว่ายังไงแล้วก็เป็นเพื่อนของเขา

ตอนนี้ได้แต่สืบจากด้านอื่นๆก่อนแล้ว

และอีกทางหนึ่ง โจ๋วชิงเปิดกระเป๋าของตัวเอง หยิบเอกสารชุดนั้นออกมา

ในตอนที่หยิบเอกสารชุดนั้นออกมา นัยน์ของโจ๋วชิงหรี่ตาลงเล็กน้อย เมื่อวาน เขาไปโรงพยาบาลตี้อี จากนั้นก็พบเจอกับหยวนหยู หยวนหยูนำเอกสารชุดนี้ให้กับเขา พูดกับเขาว่า นี่เป็นจดหมายที่เขาเขียนให้เธอในตอนนั้น เธอคืนให้เขาตอนนี้

เธอกลับบอกว่าระหว่างพวกเขาจบลงตั้งนานแล้ว เธอเก็บของพวกนี้ไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

เมื่อวาน ตอนที่เขาเจอเธอ ตอนแรกก็มีความแปลกใจ เขาเลิกกับเธอมาแปดปีแล้ว ตลอดแปดมีมานี้ระหว่างเขาไม่มีการไปมาหาสู่กันเลย

ถึงแม้ว่าตลอดแปดปีมากนี้จะไม่มีการไปมาหาสู่กัน ทว่านั่นเป็นความสัมพันธ์ครั้งแรกของเขา และจนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นครั้งเดียว เขาไม่มีทางลืม ดังนั้น ตอนที่เธอนำซองเอกสารให้เขา วินาทีนั้นอารมณ์ของเขาซับซ้อนมาก

มีความผิดหวัง มีความเสียใจเล็กน้อย ไม่ว่ายังไงแล้วก็เป็นผู้หญิงที่เขาเคยใช้ใจรักมาก่อน ถึงแม้ว่าภายหลังจะเกิดเรื่องขึ้นเล็กน้อย พวกเขาเลิกกันแล้ว ทว่าตอนนั้นเขาใช้ความจริงใจมากมายจริงๆ

ตอนนั้นเขาอายุยี่สิบปี ระหว่างการคลั่งรักเขาทำเรื่องราวมากมายที่แฟนควรทำ หนึ่งในนั้นก็คือการเขียนจดหมาย ตอนนั้นทั้งสองอยู่ในมหาลัยเดียวกัน แทบจะเจอหน้ากันทุกวัน ทว่าเขาก็ยังรู้สึกว่ามีคำพูดบางอย่างที่พูดไม่หมด หรืออาจจะมีคำพูดบางอย่างที่พูดไม่ออกตอนอยู่ต่อหน้า ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะเขียนจดหมาย

ในระหว่างนั้น เขาเขียนจดหมายให้กับเธอมากมาย ตอนนั้นที่พวกเขาเลิกกัน เธอได้คืนของขวัญที่เขาให้เธอทั้งหมดกลับคืนให้เขา แต่กลับเก็บจดหมายพวกนั้นเอาไว้

คิดไม่ถึงว่าเวลาผ่านไปแปดปี เธอกลับคืนจดหมายให้กับเขา

วินาทีนั้น เขารู้สึกว่าหัวใจที่โดดเดี่ยวมาแปดปีเริ่มเจ็บปวดขึ้นอีกครั้ง

ดังนั้น ตอนนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอะไร และไม่ได้เปิดซองเอกสาร ไม่ได้ดู เก็บสิ่งของเข้าไปในกระเป๋าเลย

ตอนแรกเขาคิดว่า เธอก็แค่มาคืนของให้กับเขาจริงๆ ถึงแม้ว่าจะผ่านมาแปดปี ก็ไม่มีความจำเป็นนี้แล้ว อีกอย่างการกระทำที่กะทันหันแบบนี้ของเธอมีความแปลกประหลาดเล็กน้อย แต่ว่าตอนนั้นเขาไม่ได้สงสัย

คิดไม่ถึงว่า กลับ……

โจ๋วชิงหยิบเอกสารในซองออกมาทั้งหมด เป็นจดหมายที่เขาเคยเขียนให้กับเธอจริงๆ แต่ว่า ในจดหมายพวกนี้ยังมีเครื่องดับฟังอันเล็กอยู่

ถึงแม้ว่าโจ๋วชิงจะนึกได้ว่ามีความเป็นไปได้แบบนี้ตั้งนานแล้ว แต่ว่า ผลลัพธ์ที่เห็นกับตา หัวใจของโจ๋วชิงก็ยังถูกแทงจนเจ็บปวด

แปดปีแล้ว ระยะเวลาแปดปี พวกเขาตัดการติดต่อในทุกทาง คิดไม่ถึงว่า เมื่อวานตอนที่เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขา ก็เพื่อที่จะใช้เขาเป็นเครื่องมือ

มุมปากของโจ๋วชิงเผยรอยยิ้มที่เย็นชาออกมา เธอช่างแน่จริงๆ แปดปีก่อนก็เป็นแบบนี้ ตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนี้ หรือว่านอกจากเธอจะใช้เขาเป็นเครื่องมือแล้ว ก็ไม่มีเรื่องอื่นแล้วเหรอ?

โจ๋วชิงหยิบเครื่องดับฟังออกมา กำแน่นไว้ในมือ มือของเขากำแน่เกินไป เส้นเลือดบนหลังมือเผยออกมา ดูแล้วน่ากลัวเป็นพิเศษ

โจ๋วชิงหรี่ตาลงเล็กน้อย อยากปกปิดอารมณ์ในดวงตา แต่ว่า ถึงแม้ว่าเขาจะหลับตาลง สีหน้าบนใบหน้ากลับไม่สามารถปกปิดได้ นั่นเป็นความเจ็บปวดที่ไม่สามารถพูดออกมาได้

เขาไม่เข้าใจ เขาไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมเธอต้องทำกับเขาแบบนี้?

ตอนนั้นที่เธอจีบเขา เพราะว่าหลอกใช้เขา ตอนนี้ยังจะหลอกใช้เขาอีก ครั้งนี้ถึงขั้นใช้เขามาเป็นเครื่องมือในการวางแผนเพื่อนของเขา

และเขากลับยังปกป้องเธอโดยอัตโนมัติอีก กลับพูดโกหกกบเพื่อนตัวเองเพื่อเธออีก

โจ๋วชิงลืมตาขึ้น จากนั้นหยิบโทรศัพท์ออกมา ลังเลไปสักพัก สุดท้ายก็กดเบอร์ของถังหลินออกไป เขาจำเป็นต้องอธิบายกับถังหลิน ให้เหตุผลกับถังหลิน

“พี่ใหญ่ ขอโทษครับ” พอโทรติดแล้ว โจ๋วชิงก็เปิดปากพูดด้วยความรวดเร็ว “ผมเป็นคนพกเครื่องดับฟังเข้าไปที่บ้านถังเองครับ”

“อยู่ในซองเอกสารที่หยวนหยูให้นาย?” แววตาก็ถังหลินเปล่งประกายขึ้น จากนั้นก็พูดเรื่องให้ชัดเจนเลย เรื่องนี้สำคัญมากๆ ต้องสืบคนที่อยู่ในประเทศที่คอยช่วยเหลือถังไป๋เชียนให้เจอ ไม่เช่นนั้น ยังไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก

เขาไม่มีทางให้ใครมาสร้างเรื่องทำร้ายฉิงฉิงอีก ไม่มีทางแน่นอน!!