ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1293 ความจริงในอดีต (1)

แปดปีที่ผ่านมา เขาจมปลักอยู่แต่งาน อยู่ในห้องผ่าตัดทั้งวันทั้งคืนก็เพื่อไม่อยากปล่อยให้ตัวเองมีเวลาคิดถึงเธอ

ทว่า ถึงอย่างนั้น เวลาเขาว่างเว้นจากงาน เขาก็ยังคงนึกถึง ทุกคนที่นึกถึง หัวใจเขาก็จะเจ็บแปลบจนไม่อาจทานทน

ตอนนั้น เขารักเธอด้วยใจจริง วางแผนอนาคตของพวกเขาไว้แล้ว เขาคิดเวลาขอแต่งงานไว้แล้วด้วย และนึกไปถึงจะมีลูกชายลูกสาวคู่หนึ่ง เขาคิดทุกอย่างอย่างสวยหรูอย่างนั้น

ดังนั้น เมื่อเกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้น มันจึงโหดร้ายและโศกเศร้าสำหรับเขามาก

หากไม่เห็นกับตา เขาก็ไม่กล้าเชื่อว่าเธอจะทำเรื่องอย่างนั้นออกมาได้ เขาไม่กล้าเชื่อว่าเธอจะทำอย่างนั้นกับเขาจริงๆ

เขาไม่กล้าเชื่อจริงๆ เธอตามจีบเขา หาโอกาสเข้าใกล้เขาก็เพื่อหลอกใช้เขาเป็นเครื่องมือ แถมเธอยังหลอกเขาเสมอมา

“พี่ใหญ่ ผมไม่อยากพูดถึงเรื่องเมื่อก่อนอีก มันผ่านไปแล้ว”น้ำเสียงของโจ๋วชิงหมองมัวหลายส่วน ตอนนั้น หลังจากที่เขารู้เรื่องก็โกรธและเสียใจมาก แต่ตอนนี้ผ่านไปแปดปีแล้ว เขารู้ตัวว่าไม่ได้เกลียดชังเธออีก ไม่ได้ถือโทษเธออีก

“โจ๋วชิง ผมถามเพราะอยากรู้ปฏิสัมพันธ์ของหยวนหยูในอดีต และผมยังคิดว่านายควรสืบให้แน่ชัดว่า ระหว่างพวกนายมีอะไรเข้าใจผิดกันหรือเปล่า”ถังหลินเข้าใจความรู้สึกของโจ๋วชิงดี ทว่าตอนนี้เขาสืบเรื่องของหยวนหยูก็รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ

ตอนนั้นพวกเขาเห็นกับตาว่าโจ๋วชิงท้อแท้เสียใจหลังเลิกกับหยวนหยูขนาดไหน พวกเขารู้ว่าตอนนั้นโจ๋วชิงจริงใจกับหยวนหยู ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่โจ๋วชิงจะเป็นฝ่ายเลิกเอง ทางหยวนหยูต้องเกิดปัญหาอะไรขึ้นแน่ๆ ซึ่งต้องเป็นปัญหาร้ายแรงมากๆด้วย จนทำให้โจ๋วชิงรับไม่ได้และให้อภัยไม่ได้

ตอนนี้มาสืบเรื่องของหยวนหยู พบว่าเธอเป็นคนที่เรียบง่ายและไร้เดียงสามาก และเป็นผู้หญิงที่ประพฤติดีเยี่ยมคนหนึ่ง ในเมื่อตอนนั้นหยวนหยูเป็นฝ่ายจึบโจ๋วชิงเอง แถมยังตามจีบนานขนาดนั้น เห็นได้ว่าหยวนหยูรักโจ๋วชิงจริงๆ

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ หยวนหยูคงไม่ทำเรื่องผิดต่อโจ๋วชิง ดังนั้นถังหลินคิดว่าตอนนั้นอาจจะเกิดเรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้

สืบอดีตให้กระจ่างตอนนี้ ไมเพียงแต่จะเข้าใจมนุษยสัมพันธ์ของหยวนหยูในตอนนั้น ไม่แน่อาจจะรู้ความจริงในอดีตก็เป็นได้

“พี่ใหญ่ ตอนนั้นผมเห็นกับตา ไม่มีการเข้าใจผิดทั้งนั้น”โจ๋วชิงกระพริบตารัวๆ แววตาเปลี่ยนไปมาอย่างรัวเร็ว เมื่อเขาย้อนคิดถึงภาพในอดีตก็อดหัวเราะเยาะตัวเองไม่ได้

เข้าใจผิด？ไม่มีการเข้าใจผิดอะไรทั้งนั้น เพราะเขาเห็นเองกับตา

“มนุษยสัมพันธ์ของเธอไม่ได้ซับซ้อนอะไร ตอนเธออยู่มหาลัย เธอมีคนสนิทไม่กี่คน ……”โจ๋วชิงหยุดพูดชั่วครู่ พลางจับมือถือแน่น ดวงตาเผยความหนักอึ้งอย่างเด่นชัด

หากเป็นไปได้ เขาไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องอดีตอีก ไม่อยากเอ่ยถึงคนในอดีต แต่เพื่อให้พี่ใหญ่สืบความจริงเจอโดยเร็ว เขารู้ว่าปิดพี่ใหญ่ไม่ได้

“เธอมีเพื่อนเป็นคนบ้านเกิดเดียวกัน ชื่อว่าหลี่เจี๋ย เป็นรุ่นพี่เธอ แปดปีก่อนหลี่เจี๋ยเปิดห้องทำงานของตัวเองในเมืองA และยังเปิดร้านขายวัสดุก่อสร้างอีกร้านหนึ่ง ตอนนี้ไม่รู้ว่าธุรกิจไปถึงไหนแล้ว หลี่เจี๋ยน่าจะรู้เรื่องของหยวนหยูมาก……”โจ๋วชิงเล่าถึงตรงนี้ก็หยุดอีกครั้ง น้ำเสียงมีแหบแห้งอย่างเด่นชัด เขาไม่อยากพูดเรื่องนี้จริงๆ

แต่เขาไม่ยอมรับไม่ได้ เขาไม่ยอมรับไม่ได้ เขาไม่ค่อยรู้รายละเอียดของหยวนหยูมากนัก อย่างน้อยก็มีไม่เท่าที่หลี่เจี๋ยรู้จักหยวนหยู

และสำหรับหยวนหยู หลี่เจี๋ยสำคัญกว่าเขามาก

ที่จริงเขารู้ว่า ถึงแม้เขาไม่พูดถึงหลี่เจี๋ย แต่ความสัมพันธ์ของหยวนหยูกับหลี่เจี๋ย พี่ใหญ่ต้องสืบเจอแน่ แต่เมื่อพี่ใหญ่ถามถึงเรื่องในอดีต เขาเลยทำใจตอบ

“หลี่เจี๋ย？”อีกฝั่งหนึ่งของสาย ถังหลินอึ้ง“ผมสืบประวัติคนรู้จักของหยวนหยูที่ผ่านมา มันไม่มีคนชื่อหลี่เจี๋ย นายบอกว่าหลี่เจี๋ยกับหยวนหยูเป็นคนบ้านเกิดเดียวกัน ยังเป็นรุ่นพี่ด้วย คงจะสนิทกันมากใช่ไหม？แต่ทำไมผมถึงสืบไม่เจอล่ะ และในเมื่อหลี่เจี๋ยทำงานในเมืองA ก็ไม่มีเหตุผลที่ตลอดหลายปีมานี้จะไม่ติดต่อกันเลย？”

เวลานี้โจ๋วชิงมึนไปหมด เขาคิดว่าหลังเกิดเรื่องนั้นขึ้น หยวนหยูต้องคบอยู่กับหลี่เจี๋ยแน่ ที่ผ่านมา เขาหลีกเลี่ยงการรับรู้ข่าวคราวของเธอ ดังนั้นหลายปีมานี้เขาไม่รู้เรื่องเธอเลย

ไม่ว่าอย่างไรโจ๋วชิงก็คาดไม่ถึงว่า หยวนหยูกับหลี่เจี๋ยไม่ได้คบกัน กระทั่งติดต่อกัน พวกเขาก็ไม่เคย

เป็นไปได้ยังไง？

ทำไมถึงเป็นแบบนี้？

ตอนนั้นเขาเห็นกับตาว่าหยวนหยูกับหลี่เจี๋ยอยู่ด้วยกัน แถมตอนนั้นหยวนหยูยังบอกเขาเองว่า คนที่เธอรักคือหลี่เจี๋ย

สาเหตุที่หยวนหยูตามจีบเขา เข้าใกล้เขาก็เพื่อช่วยหลี่เจี๋ย ใช้ความสัมพันธ์ของเขาช่วยหลี่เจี๋ยสร้างธุรกิจ

แน่นอน เธอทำสำเร็จ หลี่เจี๋ยที่พึ่งเรียนจบก็มีออฟฟิศเป็นของตัวเอง ยังมีร้านขายวัสดุก่อสร้างขนาดใหญ่อีกด้วย ซึ่งตอนนั้นพวกเขาปีนป่ายถึงขั้นนั้นได้ เพราะแอบอ้างชื่อของเขาสร้างมนุษยสัมพันธ์กับคนอื่น

สำหรับคนหนุ่มสาวที่เติบโตจากชนบทและพึ่งจะเรียนจบด้วย ตอนนั้นหลี่เจี๋ยประสบความสำเร็จมาก และเมื่อหยวนหยูช่วยหลี่เจี๋ยประสบผลสำเร็จก็เขี่ยเขาทิ้ง

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมหยวนหยูไม่อยู่ด้วยกันกับหลี่เจี๋ย

เวลานี้สมองของโจ๋วชิงงวยงงไปหมด ไม่อาจครุ่นคิดชั่วคราว เขาไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เขาไม่เคยคิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้เลย

ทำไม？ทำไมถึงเป็นแบบนี้？

หรือว่าต่อมาพวกเขาทั้งสองคนเลิกกัน？！

“โจ๋วชิงทำไมเหรอ？”ถังหลินไม่ได้ยินเสียงของโจ๋วชิงพลันอดถามอีกหนึ่งประโยคไม่ได้ เขารู้ว่าสิ่งที่เขาเอ่ยกระทบต่อโจ๋วชิงไม่น้อย

“พี่ใหญ่ ที่พี่สืบได้คือ หลี่เจี๋ยไม่เคยติดต่อกับหยวนหยูเลยหรือ？พี่สืบตอนไหนบ้าง？เริ่มสืบจากตอนไหน？”โจ๋วชิงได้สติก็รีบถามหนึ่งประโยคด้วยจิตใต้สำนึก ถึงแม้ในอดีตเขาจะเห็นกับตา และยังได้ยินจากปากของหยวนหยูด้วย

ทว่าเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามเรื่องนี้ให้กระจ่าง

“อะไรที่สืบประวัติของหยวนหยูได้ พี่ก็สืบหมดแหละ สืบทั้งประวัติตอนใช้ชีวิตในบ้านเกิดและในรั้วมหาวิทยาลัย และหลายปีที่ผ่านมา แต่ก็ไม่พบคนที่ชื่อหลี่เจี๋ย” ถังหลินอ่านประวัติของหยวนหยูที่สืบได้อย่างละเอียดแล้ว เขามั่นใจว่าไม่มีคนที่ชื่อโจ๋วชิงแน่นอน