ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1331แย่งผู้ชายกลับไปคนนึง（1）

“ผู้ชาย”เวินลั่วฉิงขยับริมฝีปากเล็กน้อย ได้ให้คำตอบออกมาโดยตรง ทันใดนั้นได้ทำเอากู้หวูตกใจจนเข่าอ่อนไปเลย

“ผู้ชายมีดีอะไร ทำไมต้องไปแย่งด้วยครับ คุณหญิงจะเอาผู้ชายแบบไหนยังต้องไปแย่งด้วยเหรอครับ……ไม่ ไม่ใช่สิ คุณหญิงมีลูกพี่อยู่ คุณหญิงมีลูกพี่ก็พอแล้วนี่ครับ”กู้หวูตกใจอย่างแรง ความต้องการจะอยู่รอดที่แข็งแกร่งทำให้เขาจำต้องคิดหาวิธีห้ามปราม

ถ้าหากเขาช่วยคุณหญิงแย่งผู้ชายกลับไปจริงๆ คาดว่าชีวิตน้อยๆของเขาก็คงต้องจบเห่แล้ว

ร่างกายของคนไขกุญแจก็แข็งทื่ออย่างเห็นได้ชัด ความเคลื่อนไหวก็เปลี่ยนไปค่อนข้างแข็งทื่อ แต่เขาไม่ได้หยุดงานในมือลง ยังได้ทำต่อไป

โจ๋วชิงฟังคำพูดของกู้หวูแล้วแสยะยิ้มข้างเดียวไปหลายที อยากหัวเราะ แต่ก็ยังได้กลั้นไว้สุดฤทธิ์

“ยังไขไม่ได้อีกเหรอ？”โจ๋วชิงมองไปที่คนไขกุญแจ เห็นเขายังก้มหน้าก้มตาไขกุญแจอยู่ โจ๋วชิงไม่รู้ว่ากุญแจนี้ไขยากขนาดนี้จริงๆ หรือว่าคนๆนี้จงใจยืดเยื้อเวลากันแน่

“อันนี้ไขค่อนข้างยากครับ มีการป้องกันแน่นหนาหลายชั้น ต้องใช้เวลาอีกสักพักครับ”คนๆนั้นตอบ ท่าทางไม่ได้หยุดลงเลย ดูแล้วจริงจังมาก กุญแจอันนี้คงจะไขยากมากจริงๆ

เพราะยังไงซะกู้หวูแค่อยากให้เวินลั่วฉิงไปจากที่นี่ ไม่ได้บอกว่าไม่เปิดประตู

“คุณหญิง เราปรึกษาหารือกันหน่อยได้มั้ยครับ？”กู้หวูร้อนรนใจมาก ร้อนรนใจสุดๆ เขากลัวลูกพี่จะสับเขาเป็นชิ้นๆจังเลย

เวินลั่วฉิงกลับไม่สนใจเขาเลย เธอแค่มองดูคนไขกุญแจที่อยู่ตรงหน้า

กู้หวูเป็นคนฉลาด แค่ดูท่าทางของเวินลั่วฉิงก็รู้เลยว่าไม่มีอะไรต้องปรึกษาแล้ว

กู้หวูแอบตกตะตึง จากนั้นได้หันไปที่โจ๋วชิง：“คุณชายสองโจ๋วครับ ในห้องนี้ซ่อนผู้ชายอะไรไว้เหรอครับ？”

กู้หวูรู้สึกจะต้องสืบเรื่องนี้ให้ชัดเจนก่อน

“นี่คือห้องนอนของโจ๋วอันหนาน เป็นผู้ชายที่โจ๋วอันหนานซ่อนเอาไว้ ตอนนี้ฉิงฉิงอยากแย่งคนๆนี้ไปจากมือของโจ๋วอันหนาน”โจ๋วชิงนึกถึงปฏิกิริยาของกู้หวูในก่อนหน้านี้แล้ว จู่ๆก็เกิดนึกสนุกขึ้นมา ไหนๆตอนนี้ประตูก็ยังไขไม่ออก แกล้งกู้หวูก็น่าสนุกดีเหมือนกัน ถือเสียว่าฆ่าเวลาก็แล้วกัน

เดิมทีกู้หวูยังรู้สึกโชคดีอยู่นิดๆ แต่นาทีนี้ได้ยินคำพูดเหล่านี้ของคุณชายสองโจ๋วแล้ว กู้หวูได้ตกใจจนอึ้งค้างไปเลย รู้สึกกลัวจนใจสั่นในชั่วขณะ

ผู้ชายที่โจ๋วอันหนานซ่อนเอาไว้？！

เขาย่อมรู้จักโจ๋วอันหนานอยู่แล้ว อัจฉริยะของตระกูลโจ๋ว ความภาคภูมิใจของตระกูลโจ๋ว นั่นลูกรักของพระเจ้าและเป็นเทพธิดาชัดๆ

ผู้ชายที่สามารถถูกโจ๋วอันหนานหมายปอง แถมยังสามารถถูกโจ๋วอันหนานซ่อนเอาไว้ ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ก็ไม่แปลกเลยที่คุณหญิงจะมาแย่ง

ไม่ ไม่ใช่สิ ถึงผู้ชายของโจ๋วอันหนานจะเยี่ยมแค่ไหน เก่งแค่ไหน ก็ดีสู้ลูกพี่ของเขาไม่ได้หรอก

“คุณหญิง เรามีลูกพี่อยู่ เราไม่จำเป็นต้องแย่งคนอื่นนะครับ”นาทีนี้กู้หวูแทบอยากจะดึงเวินลั่วฉิงไป

เวินลั่วฉิงแอบหัวเราะอยู่ในใจ แต่บนใบหน้าไม่ได้เผยความผิดปกติออกมา ยังคงยืนอยู่ที่นั่นไม่ขยับและไม่พูดจา

ครั้งนี้คุณชายสองโจ๋วก่อเรื่องเธอย่อมไม่ส่งเสียงทำลายโดยตรงอยู่แล้ว

“ไอ้หัวโต ไขประตูไม่ต้องรีบร้อนหรอก……”กู้หวูเห็นว่าพูดโน้มน้าวเวินลั่วฉิงไม่ได้ เลยคิดว่าอย่าเพิ่งไขประตู เขาจะโทรหาลูกพี่และขอคำชี้แนะจากลูกพี่ก่อน

ครั้งก่อน เขาก็ถูกคุณชายน้อยต้มตุ๋นจนแย่พอแล้ว เขาไม่อยากถูกคุณหญิงต้มตุ๋นอีกรอบนะ

ความรูักที่ลูกพี่มีต่อคุณหญิงเขารู้อยู่ ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาจริงๆ ถึงเวลาลูกพี่โกรธคุณหญิงไม่ลงแน่นอน ถ้าอย่างนั้นถึงเวลาความโกรธทั้งหมดของลูกพี่ก็จะต้องมาลงที่เขาแน่นอน

แต่ คำพูดที่เขาจะขัดขวางไอ้หัวโตไขประตูยังพูดไม่จบ ประตูกันขโมยของทางโน้นก็ได้ไขออกทันที ไอ้หัวโตถึงขั้นยังได้ผลักประตูออกโดยตรงด้วย

กู้หวูตะลึงค้างไปเลย ฟ้าเบื้องบนนี่คือไม่เหลือทางหนีทีไล่ไว้ให้เขาเลยสักนิด

ประตูได้ไขออกแล้ว เวินลั่วฉิงกับโจ๋วชิงได้เข้าไปในห้องอย่างไว

“หัวหน้ากู้……”เมื่อกี๊ไอ้หัวโตคงได้ยินคำพูดของกู้หวูแล้วแน่ๆ แต่กู้หวูพูดช้าไปแล้ว

“นายนี่เก่งจริงเลยนะ ท่าทางว่องไวขนาดนี้ทำไม？”กู้หวูยกเท้าขึ้นมาถีบไอ้หัวโตทีนึง：“ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ถ้าลูกพี่มาคิดบัญชีกับฉัน ฉันก็จะมาคิดบัญชีกับนายเนี่ยแหละ”

กู้หวูรู้สึกเรื่องของวันนี้เขาช่างถูกปรักปรำจังเลย ไม่ว่ายังไง เขาก็จะดึงคนมา‘ร่วมทุกข์ร่วมสุข’กับเขาคนนึง

เวินลั่วฉิงเข้าไปในห้อง กู้หวูเองก็ไม่ทิ้งตัวเองไว้ข้างนอก ได้ตามเข้าไปในห้องด้วย เขาจะเข้าไปดูว่าเรื่องมันยังไงกันแน่

หลังจากเวินลั่วฉิงกับโจ๋วชิงเข้าห้องนอนปุ๊บก็เริ่มตามหากันขึ้นมา วิลล่าใหญ่มาก พื้นที่กว้างมาก ห้องนอนก็เยอะมาก โจ๋วชิงเองก็ไม่เคยมานี่เหมือนกัน เลยไม่คุ้นกับที่นี่เลย

“ห้องใต้ดิน อาจจะอยู่ที่ห้องใต้ดิน”โจ๋วชิงคิดว่าในเมื่อโจ๋วอันหนานปิดบังไว้ตลอด งั้นมีความเป็นไปได้สูงมากว่าจะสร้างห้องผ่าตัดไว้ที่ห้องใต้ดิน

เวินลั่วฉิงก็เห็นด้วยกับคำพูดของเขา ทั้งสองได้หามาถึงทางเข้าของห้องใต้ดินโดยตรง เพียงแต่ทางเข้าของห้องใต้ดินก็ได้ติดตั้งประตูกันขโมยไว้เหมือนกัน

“ที่นี่ก็มีประตูกันขโมยอยู่ชั้นนึง รีบมาเร็ว”โจ๋วชิงรีบตะโกนเรียกไอ้หัวโตที่เมื่อครู่ไขประตูอย่างรัวๆ

ไอ้หัวโตไม่ได้ไปในทันที แต่ได้มองกู้หวูแว๊บนึง เห็นได้ชัดว่ากำลังรอกู้หวูออกคำสั่งอยู่

กู้หวูกำลังอยากจะหาข้ออ้างปฏิเสธ แต่จู่ๆเวินลั่วฉิงกลับจ้องมองมาที่เขา แววตาของเวินลั่วฉิงเรียบเฉยมาก แต่กลับทำให้กู้หวูสะดุ้ง

“มัวแต่มองฉันทำไม？เร็วเข้าสิ”กู้หวูได้ยกเท้าขึ้นมาถีบไอ้หัวโตอีกที คำพูดของคุณหญิงเขาจะกล้าขัดเหรอ？ถ้าเขาไม่ฟังคำพูดของคุณหญิง ลูกพี่ก็ไม่เว้นเขาไว้แน่นอน

“คุณหญิงครับ ทำไมยังเอาคนซ่อนไว้ที่ห้องใต้ดินด้วยเหรอครับ？”กู้หวูแอบโล่งอกไปที เขาเองก็ได้เดินมาที่ทางเข้าของห้องใต้ดิน คุณหนูของตระกูลโจ๋วนี่มีรสนิยมจริงๆ ไม่นึกเลยว่าจะเอาผู้ชายมาซ่อนไว้ที่ห้องใต้ดิน

จู่ๆกู้หวูได้นึกถึงภาพมากมายในชั่วขณะ มีหนุ่มหล่อ กับคุณโจ๋วที่สวยหยาดเยิ้มมากเช่นกัน กู้หวูรู้สึกไม่ค่อยกล้าคิดภาพนั้นเลย

คิดไม่ถึงเลยว่าคุณโจ๋วจะมีความชอบแบบนี้ มิน่าล่ะคุณโจ๋วตอนนี้อายุสามสิบกว่าแล้วก็ยังไม่แต่งงานเลย อีกอย่างได้ยินมาว่าคุณโจ๋วคนนั้นแม้แต่แฟนก็ยังไม่มีเลย

ประตูกันขโมยบานนี้ไม่ได้ซับซ้อนเหมือนบานข้างนอก แป๊บเดียวไอ้หัวโตก็ไขออกแล้ว กู้หวูยังคิดภาพเสริมอยู่ในหัวอยู่ ยืนเซ่ออยู่หน้าห้องไม่ขยับ

“คิดอะไรอยู่？จะเข้าไม่เข้า？”เวินลั่วฉิงมองกู้หวูที่ยืนใจลอยขวางอยู่ที่หน้าห้องแว๊บนึง กู้หวูกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมสีหน้าท่าทางถึงได้แปลกขนาดนี้？

“ครับ？เข้าครับ！”กู้หวูดึงสติกลับมาและได้แอบถอนหายใจทีนึง จากนั้นได้เข้าไปในห้องใต้ดินก่อนเวินลั่วฉิง กู้หวูรู้สึกถ้าหากคนที่อยู่ด้านในคือเทพบุตรจริงๆ เขาก็จะช่วยลูกพี่กำจัดทิ้งก่อน เพื่อเลี่ยงไม่ให้คุณหญิงแย่งคนกลับไปแล้วทำเอาลูกพี่โกรธ แน่นอนว่าเพื่อเลี่ยงไม่ให้ถึงเวลาเขาถูกลูกพี่ลงโทษด้วย

“อยู่ที่นี่จริงด้วย”โจ๋วชิงเข้าไปในห้องใต้ดิน ยังไม่ได้เดินเข้าไป ก็ได้ขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว：“ฉันได้กลิ่นแล้ว”

เพราะยังไม่ได้เดินเข้าไป พวกเขายังไม่เห็นห้องผ่าตัด อีกอย่างถึงข้างในมีห้องผ่าตัด ก็ต้องเป็นประตูที่ปิดผนึกแน่นอน คนอื่นไม่ได้กลิ่นอะไร แต่คุณชายสองโจ๋วเป็นหมอ เขาจึงเซนซิทีฟกับกลิ่นพวกนี้มาก

“กลิ่นอะไรครับ？”กู้หวูหันมามองคุณชายสองโจ๋วอย่างไว หน้าตานั้นดูเอ๋อเล็กน้อย

กู้หวูไม่เข้าใจจริงๆ ก็แค่ซ่อนผู้ชายไว้คนนึงไม่ใช่เหรอ？ทำไมยังมีกลิ่นพิเศษด้วย？

จะมีกลิ่นอะไรได้？ทำไมเขาไม่ได้กลิ่นเลย

“งั้นก็ถูกแล้ว พวกเราเร็วหน่อย ฉันกลัวโจ๋วอันหนานจะไหวตัวเสียก่อน”นาทีนี้สีหน้าท่าทางของเวินลั่วฉิงเหมือนจะเคร่งขรึมเล็กน้อย：“ในวิลล่านี้ได้ติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ไม่น้อย แถมเป็นแบบที่เชื่อมต่อกับมือถือสามารถควบคุมจากระยะไกล ตอนที่พวกเราเข้ามาในวิลล่า โจ๋วอันหนานก็น่าจะรู้แล้ว”

ตอนที่เวินลั่วฉิงเข้ามาก็เห็นว่ามีกล้องแล้ว แต่แค่กล้องเยอะเกินไป เธอไม่มีเวลามากำจัดทีละอัน อีกอย่างตอนที่เธอเข้ามาทางฝั่งโจ๋วอันหนานก็คงสังเกตเห็นแล้ว เพราะฉะนั้นก็ไม่จำเป็นต้องไปกำจัดกล้องวงจรปิดพวกนั้นแล้ว

ตอนนี้ถ้าเร่งหน่อยน่าจะยังทันอยู่ เพราะยังไงซะก่อนหน้านี้โจ๋วอันหนานไม่รู้ว่าพวกเขามาวิลล่า ตอนที่พวกเขามาโจ๋วอันหนานยังอยู่ที่ห้องผู้ป่วยอยู่

เวินลั่วฉิงก็รู้อยู่ว่าโจ๋วอันหนานไม่ได้ไปจากห้องผู้ป่วยเร็วขนาดนั้น เพราะโจ๋วอันหนานกำลังรอดูฤทธิ์ยาของด๊อกเตอร์กู่อยู่ เธอกำลังรอดูว่าหลังจากหยวนหยูดื่มยาลงไปจะฟื้นขึ้นมาทีนทีหรือเปล่า

ตุ๋นยาต้องใช้เวลา ตอนนั้นด๊อกเตอร์กู่สั่งไว้ว่าต้องตุ๋นนานหน่อย โจ๋วชิงจึงได้สั่งให้คนที่ช่วยเขาตุ๋นยาว่าให้ตุ๋นสองชั่วโมงเต็มๆ

โจ๋วชิก็คำนวณแล้วว่าพวกเขามาถึงที่วิลล่าต้องใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง

โจ๋วชิงทำแบบนี้ก็เพื่อป้องกันไม่ให้โจ๋วอันหนานรู้ เพราะโจ๋วอันหนานเป็นคนที่ระแวดระวังมาก อีกอย่างแต่ไหนแต่ไรโจ๋วอันหนานก็เป็นคนที่ทำงานระมัดระวังสุดๆอยู่แล้ว

มีเวลาสองชั่วโมงที่โจ๋วชิงยืดเยื้อนี้ ตอนนี้ถึงโจ๋วอันหนานรู้ว่าพวกเขาเข้ามาในวิลล่าของเธอก็ไม่มีทางมาได้อย่างรวดเร็ว แน่นอนว่าในช่วงเวลานี้พวกเขาจะต้องหาพ่อของหยวนหยูเจอ

ก็เหมือนที่เวินลั่วฉิงพูด เวินลั่วฉิงกับโจ๋วชิงเพิ่งเข้ามาที่วิลล่าของโจ๋วอันหนาน มือถือที่โจ๋วอันหนานเชื่อมต่อกับกล้องวงจรปิดไว้ก็ได้รับข้อความเลย โจ๋วอันหนานรู้แล้วว่ามีคนบุกเข้าไปที่วิลล่าของเธอ