ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1332 แย่งผู้ชายกลับไปคนนึง（2）

ก็เหมือนที่เวินลั่วฉิงพูด เวินลั่วฉิงกับโจ๋วชิงเพิ่งเข้ามาที่วิลล่าของโจ๋วอันหนาน มือถือที่โจ๋วอันหนานเชื่อมต่อกับกล้องวงจรปิดไว้ก็ได้รับข้อความเลย โจ๋วอันหนานรู้แล้วว่ามีคนบุกเข้าไปที่วิลล่าของเธอ

มือถือเชื่อมต่อกับกล้องวงจรปิดไว้ โจ๋วอันหนานก็สามารถดูสถานการณ์ของวิลล่าผ่านมือถือโดยตรงเลย

โจ๋วอันหนานหยิบมือถือออกมา ตอนที่เห็นเวินลั่วฉิงกับโจ๋วชิงปรากฎตัวอยู่ที่วิลล่าของเธอ ทันใดนั้นได้หรี่ตาไว้ สีหน้าก็เปลี่ยนมาร้ายกาจทันที เธอกัดฟันไว้แน่น

ไม่นึกเลยว่าเวินลั่วฉิงกับโจ๋วชิงจะอาศัยเวลานี้ไปที่วิลล่าของเธอ พวกมันช่างเก่งจริงๆ

เหมือนที่เวินลั่วฉิงคาดการณ์ไว้ นาทีนี้โจ๋วอันหนานอยากรู้มากว่ายาของกู่หยูจะสามารถช่วยให้หยวนหยูฟื้นขึ้นมาหรือเปล่ากันแน่ เพราะสมาธิส่วนใหญ่ล้วนจดจ่ออยู่ที่เรื่องนี้ เธอจึงได้มองข้ามรายละเอียดเล็กๆน้อยๆไป

ที่จริงเธอเห็นเวินลั่วฉิงจากไปแล้ว และเห็นเวินลั่วฉิงไปนานมากไม่กลับมาด้วย เธอไม่ใช่ว่าไม่สงสัย แต่เธออยากรู้ผลของยาที่กู่หยูสั่งจ่ายมา จึงได้แต่สะกดความสงสัยพวกนั้นไว้

อีกอย่างในใจโจ๋วอันหนานรู้ดีว่าถ้ากู่หยูช่วยให้หยวนหยูฟื้นขึ้นมาจริงๆ ถ้าอย่างนั้นจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเธอมาก ดังนั้นเธอจึงไปจากที่นี่ไม่ได้

เธอคิด ถ้าหากหยวนหยูฟื้นขึ้นมาจริงๆ เธอยังสามารถใช้พ่อของหยวนหยูมาข่มขู่หยวนหยูอีก ให้หยวนหยูไม่กล้าพูดจาซี้ซั้ว

แต่ยังไงเธอก็คิดไม่ถึงว่าเวินลั่วฉิงกับโจ๋วชิงจะไปที่วิลล่าของเธอ

และพ่อของหยวนหยูก็อยู่ที่วิลล่าหลังนั้นเอง แปดปีก่อน เธอได้ช่วยพ่อของหยวนหยูทำการปลูกถ่ายหัวใจ ชีวิตของพ่อหยวนหยูได้รักษาเอาไว้แล้ว แต่เนื่องจากมีปฏิกิริยาที่ต่อต้าน หลายปีมานี้ พ่อของหยวนหยูจึงไม่เคยออกจากห้องผ่าตัดเลย

แน่นอนว่านี่ก็เป็นความต้องการของเธอ เพราะเธอกลัวหลังจากพ่อของหยวนหยูหายดีแล้ว หยวนหยูจะไปหาโจ๋วชิงอีก

ส่วนครั้งนี้เรื่องที่ให้หยวนหยูส่งเครื่องดักฟังถือเป็นเรื่องเหนือความคาดหมาย ถ้าเป็นไปได้ เธอไม่อยากให้หยวนหยูใกล้ชิดกับโจ๋วชิงอีกจริงๆ

แต่ตอนนั้นเวลามันคับขัน โจ๋วชิงระแวดระวังสุดๆ แถมยังไม่ค่อยเชื่อใครง่ายๆด้วย ถ้าอยากเอาเครื่องดักฟังให้โจ๋วชิง แถมไม่ถูกเขาสังเกตเห็น คนที่เธอนึกได้ก็มีแค่หยวนหยูคนเดียว

อีกอย่างเพราะพ่อของหยวนหยูอยู่ในมือของเธอ หยวนหยูจะเชื่อฟังเธอทุกอย่าง เธอก็ไม่จำเป็นต้องควบคุมหยวนหยูมาก

เดิมทีแผนการของเธอเพอร์เฟคมาก แต่เธอไม่คิดว่าเวินลั่วฉิงพวกมันจะสงสัยมาที่ตัวเธอ จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจเลยว่าเธอได้เผยพิรุธอะไรออกมากันแน่ เธอยิ่งไม่คิดว่าจะมีกู่หยูโผล่มากลางคันอีกคน นึกไม่ถึงเลยว่าจะบอกว่าสามารถช่วยให้หยวนหยูฟื้นขึ้นมาทันที ทั้งหมดของทั้งหมดนี้ล้วนได้ทำลายแผนการของเธอ

แววตาของโจ๋วอันหนานมีความร้ายกาจเพิ่มขึ้น และในขณะนี้นี่เอง ประตูของห้องผู้ป่วยได้ถูกผลักออก คนๆนึงได้ยกยาที่ตุ๋นเสร็จเข้ามาในห้องผู้ป่วย

โจ๋วอันหนานเห็นยาถ้วยนั้นแล้วนัยน์ตาหดตัว ถ้าหากยานี้สามารถช่วยให้หยวนหยูฟื้นขึ้นมาจริงๆ สถานการณ์ต่อจากนี้ไม่เอื้ออำนวยกับเธอมาก

ถ้าให้เวินลั่วฉิงพาพ่อของหยวนหยูไปอีก งั้นเธอก็สูญเสียชิปต่อรองที่ควบคุมหยวนหยูไปโดยสิ้นเชิงแล้ว ถึงเวลาหยวนหยูจะต้องแฉเธอแน่ๆ

ไม่ ไม่ได้เด็ดขาด

เธอจะนั่งรอความตายไม่ได้เด็ดขาด

โจ๋วอันหนานใช้มือถือส่งข้อความอย่างไว：“ กำจัดพวกที่บุกเข้าไปในวิลล่าของชานเมืองให้หมด”

โจ๋วอันหนานคิดๆแล้ว ได้ส่งข้อความเพิ่มอีกหนึ่งข้อความ：“ระเบิดทั้งวิลล่าทิ้งไปเลย”

ในเมื่อจะทำก็ต้องทำให้สุด ระเบิดวิลล่าทั้งหลังทิ้ง คนที่อยู่ข้างในก็ย่อมไม่รอดอยู่แล้ว อีกอย่างพอแบบนี้ก็จะไม่ทำให้คนสงสัย

ส่วนจะระเบิดยังไง เธอเชื่อว่าคนๆนั้นจะสามารถจัดการได้ดี ไม่ให้คนเกิดความสงสัยแน่นอน

แค่วิลล่าหลังนึงสำหรับเธอแล้วเฉยๆมาก วิลล่าหลังนึงสามารถกำจัดเวินลั่วฉิงทิ้ง เธอรู้สึกคุ้มค่ามาก

นาทีนี้ในวิลล่ายังมีโจ๋วชิงอยู่ด้วย เมื่อกี๊โจ๋วอันหนานก็เห็นจากในกล้องวงจรปิดแล้วเหมือนกัน แต่นาทีนี้เธอไม่เหลือเยื่อใยเลยแม้แต่น้อย

ถึงเป็นน้องชายแท้ๆของเธอก็เหอะ เธอก็ไม่ใจอ่อนเลยสักนิด แม้กระทั่งไม่ลังเลเลยสักนิด ในเมื่อโจ๋วชิงพาเวินลั่วฉิงไปตามหาคนที่วิลล่าของเธอ งั้นก็เท่ากับเป็นปรปักษ์กับเธอ ถ้าอย่างนั้นก็อย่าหาว่าเธอโหดเหี้ยมก็แล้วกัน

“คุณแน่ใจ” ไม่นานฝ่ายตรงข้ามก็ได้ส่งข้อความให้เธอ ดูออกว่าฝ่ายตรงข้ามค่อนข้างลังเล

“แน่ใจค่ะ”โจ๋วอันหนานไม่มีการลังเลเลยสักนิด ไม่ยึกยักเลยสักนิด ได้ตอบข้อความกลับอย่างไว

“รีบจัดการโดยเร็วซะ”โจ๋วอันหนานได้เสริมอีกคำ เธอกลัวคนๆนั้นจะเสียเวลาแล้วทำให้เวินลั่วฉิงหนีไปได้

“ผมรู้แล้ว”ฝ่ายตรงข้ามได้ตอบข้อความกลับอย่างไว

โจ๋วอันหนานดูข้อความในมือถือ มุมปากเผยรอยยิ้มที่เย็นชาออกมา เวินลั่วฉิง อยากต่อกรกับฉันงั้นเหรอ แกยังห่างอีกเยอะ

นาทีนี้เพราะมีคนเอายาเข้ามา สมาธิของคนที่อยู่ในห้องผู้ป่วยล้วนจดจ่ออยู่ที่ยา เย่ซือเฉินกับถังหลินต่างก็ไม่สังเกตเห็นความผิดปกติของโจ๋วอันหนานเลย

มือถือของโจ๋วอันหนานได้ปรับเป็นโหมดเงียบ ดังนั้นเวลาเธอส่งข้อความ ถังหลินกับเย่ซือเฉินจึงไม่ได้ยิน

เย่ซือเฉินเห็นคนที่ยกยาเข้ามาให้ไม่ใช่โจ๋วชิง แถมเวินลั่วฉิงก็ไม่ได้มาด้วย ดวงตาทั้งคู่ได้หรี่ตาไว้เล็กน้อย

เขารู้ว่าเวินลั่วฉิงได้ไปหาโจ๋วชิงแล้ว ตอนที่เวินลั่วฉิงไปได้บอกกับเขาอยู่ เวินลั่วฉิงให้เขาอยู่ต่อ ใช้อันนี้มาตบตาโจ๋วอันหนาน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ไปจากโรงพยาบาลเลย

แต่ตอนนี้เวลาผ่านไปสองชั่วโมงแล้ว เธอกับโจ๋วชิงต่างก็ยังไม่กลับมาเลย？

ทั้งสองไปไหนแล้วเนี่ย？

ดวงตาของเย่ซือเฉินเศร้าหมองเล็กน้อย เขาอยากรู้ว่าเธอกับโจ๋วชิงไปทำอะไร

เย่ซือเฉินรีบหันไปมองโจ๋วอันหนาน จากนั้นเขาได้เห็นมุมปากของโจ๋วอันหนานประดับด้วยรอยยิ้มที่ได้ใจพอดี

เย่ซือเฉินตกใจ จู่ๆรู้สึกมีลางสังหรณ์ไม่ดี

“ฉันไปหาฉิงฉิงแป๊บนึง”เขารีบกำชับกับถังหลินไปครู่นึง จากนั้นได้ก้าวเท้าไปจากห้องผู้ป่วยอย่างไว

โจ๋วอันหนานเห็นเย่ซือเฉินจากไปอย่างเร่งรีบ แววตาของเธอระยิบระยับอย่างรวดเร็ว เธอย่อมรู้อยู่แล้วว่าทำไมเย่ซือเฉินถึงได้จากไปอย่างเร่งรีบขนาดนี้ เย่ซือเฉินฉลาดซะขนาดนั้น น่าจะคิดได้แล้ว

แต่ว่า ถึงเย่ซือเฉินไปตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว เธอรู้ความสามารถของคนๆนั้นเป็นอย่างดีมาก อีกอย่างเธอก็รู้ความบ้าคลั่งของคนๆนั้นเช่นกัน คนๆนั้นได้รับข้อความของเธอแล้วจะต้องลงมือทันทีแน่นอน อีกอย่างเดิมทีคนๆนั้นก็อยู่ใกล้วิลล่าของเธอมากอยู่แล้ว

ดังนั้นเย่ซือเฉินไม่ทันช่วยเวินลั่วฉิงหรอก

ถึงเย่ซือเฉินไม่ชอบเธอ ถึงเธอไม่ได้ครอบครองเย่ซือเฉิน ตอนนี้เธอกำจัดเวินลั่วฉิงทิ้ง เวินลั่วฉิงก็ไม่ได้ครอบครองเหมือนกัน

โจ๋วอันหนานไม่ได้รีบร้อนจากไป เพราะเธอยังจะอยู่ดูว่ายาที่กู่หยูสั่งจ่ายให้จะสามารถช่วยให้หยวนหยูฟื้นหรือเปล่ากันแน่

ถังหลินเห็นเย่ซือเฉินจากไปอย่างเร่งรีบแล้วจิตตกเล็กน้อย เขากับเย่ซือเฉินโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เขารู้จักเย่ซือเฉินดีที่สุด น้อยมากที่เย่ซือเฉินจะรีบร้อนขนาดนี้ กระวนกระวายใจขนาดนี้

กลัวก็แต่จะเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่เรื่องที่สามารถทำให้เย่ซือเฉินกังวลขนาดนี้ ก็มีแค่เรื่องของฉิงฉิงเท่านั้น

ถังหลินนึกถึงพวกนี้ก็อดร้อนรนใจไม่ได้ แต่ที่นี่ต้องมีคนจับตาดูเอาไว้ หยวนหยูเป็นพยานของเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจะต้องรับประกันความปลอดภัยของหยวนหยู

โจ๋วอันหนานโหดเกิน อำมหิตเกิน วิธีการก็น่าทึ่งมาก ถังหลินไม่ไว้ใจที่จะมอบเรื่องนี้ให้คนอื่น

อีกอย่างตอนนี้ยาก็เอามาแล้ว ตอนนี้ก็ดูแค่ว่าหยวนหยูดื่มยาที่ด๊อกเตอร์กู่สั่งจ่ายให้แล้วจะสามาาถฟื้นขึ้นมามั้ย

ถ้าหยวนหยูไม่ฟื้นขึ้นมา เขาก็ไม่กังวลแล้วว่าโจ๋วอันหนานจะทำร้ายหยวนหยู ถ้าหากหยวนหยูฟื้นขึ้นมาจริงๆ เขาจะต้องคุ้มกันพยานในเวลาแรก

ตอนนี้โจ๋วอันหนานก็คือคนบ้าคนนึง ใครก็ไม่กล้ารับประกันว่าโจ๋วอันหนานยังจะทำเรื่องอะไรออกมาอีก

“ด๊อกเตอร์กู่คะ ยาตุ๋นเสร็จแล้วค่ะ ให้คนไข้ดื่มตอนนี้เลยมั้ยคะ？”คนๆนั้นยกยามาถึงที่หน้าห้องผู้ป่วย และสอบถามด๊อกเตอร์กู่

“เอามาให้ผมเถอะ”ด๊อกเตอร์กู่รับยามาแล้วได้ลองดมกลิ่นดู หลังจากตรวจสอบพบว่าไม่มีปัญหาอะไร ถึงค่อยๆป้อนยาให้หยวนหยูทีละนิดๆ

แน่นอนว่าปกติด๊อกเตอร์กู่ไม่ลงมือทำเรื่องแบบนี้เองหรอก แต่ว่าด๊อกเตอร์กู่ก็รู้ดีว่าตอนนี้สถานการณ์มันเป็นยังไง ถึงแม้ถังหลินกับเย่ซือเฉินไม่ได้พูดอะไรเลย แค่บรรยากาศของห้องผู้ป่วยในเมื่อครู่ก็ทำให้เขาตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของเรื่องแล้ว

เพราะฉะนั้นเขารู้ว่ายานี้จะเกิดข้อผิดพลาดใดๆไม่ได้เด็ดขาด และเขาก็รู้ว่าคนไข้คนนี้จะต้องฟื้นขึ้นมา

โจ๋วอันหนานเก็บความได้ใจของเมื่อครู่ไว้ ดวงตาทั้งคู่มองไปที่ห้องผู้ป่วย เธอเห็นกู่หยูเอายาป้อนเข้าไปในปากของหยวนหยูทีละนิดๆ ก็เริ่มอกสั่นขวัญแขวนขึ้นมา

โจ๋วอันหนานยังคงหวังว่าหยวนหยูไม่ต้องฟื้นขึ้นมาอยู่แล้ว

นาทีนี้สายตาของถังหลินกลับได้มองโจ๋วอันหนานไว้ เห็นหน้าตาที่แฝงด้วยความตื่นเต้นของโจ๋วอันหนานอย่างเห็นได้ชัด ถังหลินแอบหัวเราะเยาะอยู่ในใจ โจ๋วอันหนานก็มีเวลาที่ร้อนรนใจด้วยเหรอ

ก็ควรให้โจ๋วอันหนานได้ร้อนรนใจบ้างแล้ว

เพียงแต่ไม่รู้ว่าสถานการณ์ของทางฝั่งฉิงฉิงเป็นยังไงบ้าง โจ๋วชิงก็ไม่ได้กลับมา ฉิงฉิงน่าจะอยู่กับโจ๋วชิง ฉิงฉิงกับโจ๋วชิงจะต้องตรวจสอบเรื่องพ่อของหยวนหยูอยู่แน่เลย ขอให้ทุกอย่างราบรื่น อย่าได้เกิดเรื่องเหนือความคาดหมายอย่างอื่นอีกเชียวนะ！！