ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1478 ผลการตรวจดีเอ็นเอ (4)
คุณชายหานรู้สึกอึ้งไป : “หัวหน้าน้อย เด็กผู้หญิงที่ประตูโรงพยาบาลไม่ใช่คุณจัดเอาไว้หรือครับ?”
ถึงแม้ว่าคุณชายหานกับเจ้าเก้าก็ไม่เห็นความผิดปกติจากเด็กผู้หญิงคนนั้น แล้วก็รู้สึกสงสัยอยู่บ้าง แต่พวกเขาก็เพียงแค่สงสัยเท่านั้น ตอนนี้คุณชายหานได้ยินหัวหน้าน้อยพูดออกมาเองแบบนี้แล้วก็รู้สึกตกตะลึงไปแล้ว
“เปล่า”ทางปลายสาย หัวหน้าน้อยตอบกลับมาอย่างเด็ดขาดและตรงไปตรงมา
“ถ้าอย่างนั้นแผนBของหัวหน้าน้อยคืออะไรครับ? ให้คนขับรถไปชนรถของเธอ? ชนรถแล้วจะมีประโยชน์อะไรกัน?”เวลานี้คุณชายหานรู้สึกงงงวง แผนBของหัวหน้าน้อยไม่ใช่ให้คนขับรถไปชนรถของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังหรอกใช่ไหม?
แต่ความจริงพิสูจน์แล้วว่าชนรถไม่มีประโยชน์เลย
“ฉันจะให้คนไปชนรถเธอทำไม? แผนBของฉันยังไม่ได้ลงมือเลย แผนการของพวกนายล้มเหลวแล้ว ในสถานการณ์แบบนี้เธอจะต้องยิ่งเพิ่มความระวังตัวให้มากขึ้นอีกอย่างแน่นอน ฉันลงมือแผนBตอนนี้ก็ไม่ใช่ว่าเป็นการชนกับปากกระบอกปืนหรอกหรือ? ฉันโง่ขนาดนั้นเลยหรือไง?”หัวหน้าน้อยทางปลายสายหัวเราะเยาะออกมา
“เพราะฉะนั้น ช่วงเวลานี้หัวหน้าน้อยกำลังทำอะไรอยู่ครับ? ผมหมายความว่าหลังจากที่รู้ว่าแผนของพวกเราล้มเหลวแล้วทำอะไรบ้าง?” คุณชายหานรู้ว่าที่หัวหน้าน้อยพูดมานั้นก็มีเหตุผล แต่ทั้งๆที่หัวหน้าน้อยเคยพูดไว้ว่าหลังจากที่แผนAล้มเหลวแล้ว ก็จะยังมีแผนB แผนCด้วย
ดังนั้นเขาจึงคิดว่าหลังจากที่ถูกคุณหนูใหญ่ตระกูลถังอ่านแผนการออกแล้ว หัวหน้าน้อยจะต้องยุ่งอยู่กับแผนอื่นๆอย่างแน่นอน หรือว่าเขาคิดผิดอย่างนั้นหรือ?
“ฉันกำลังจิบชา ไม่อย่างนั้นจะทำอะไรล่ะ?” ที่หัวหน้าน้อยตอบนั้นเรียกว่าสมเหตุสมผล แผนAล้มเหลวแล้ว เขาไม่ได้รู้สึกประหลาดใจมากมายนัก และยิ่งไม่มีความหงุดหงิดเลยแม้แต่นิดเดียว ในทางตรงกันข้ามเขารู้สึกตื่นเต้นมาก และดีใจมากด้วยเช่นกัน
อืม เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขา ลูกสาวของตาเฒ่าของเขาควรจะเป็นแบบนี้!!
ดังนั้นหัวหน้าน้อยจึงไม่ร้อนใจเลยแม้แต่นิดเดียว เธอดื่มชาไปพลางคิดแผนการขั้นต่อไป
มือที่จับโทรศัพท์มือถืออยู่ของคุณชายหานสั่นเทา เกือบจะเขวี้ยงโทรศัพท์มือถือทิ้ง ดังนั้นเขาคิดหาวิธีกันอย่างยากลำบาก แต่หัวหน้าน้อยกลับนั่งดื่มชาอย่างสบายใจ?
และเขายังคิดว่าตัวเองพูดผิด กลัวว่าจะเป็นการทำลายแผนการต่อไปของหัวหน้าน้อยและรู้สึกกลัวขึ้นมา
“ใช่สิ นายบอกว่าพวกนายได้ของมาแล้ว?”ดูเหมือนว่าหัวหน้าน้อยเพิ่งจะนึกถึงคำพูดของคุณชายหานที่เอ่ยพูดขึ้นเมื่อครู่นี้ จึงเอ่ยถามต่อ
คุณชายหาน : “……..”
เขามาโดยตลอดว่าหัวหน้าน้อยจะต้องติดตามกับความคืบหน้าของเรื่องนี้อย่างแน่นอน เดิมทีเขายังคิดด้วยว่า ตอนนั้นหากคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเอาเส้นผมทิ้งลงที่พื้น หลังจากนั้นหัวหน้าน้อยจะต้องสามารถเอาเส้นผมมาได้อย่างแน่นอน
คิดไม่ถึงว่าเป็นการตบหน้าอย่างรวดเร็วขนาดนี้และจะเจ็บขนาดนี้
ดังนั้นหลังจากที่แผนการของเขาล้มเหลวแล้ว หัวหน้าน้อยไม่ได้สนใจความคืบหน้าเรื่องนี้อีกเลย แผนของพวกเขาล้มเหลว หัวหน้าน้อยก็กลัวว่าพวกเขาจะไม่ตัวตนแล้ว
“เส้นผมของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง เราได้มาแล้ว”เวลานี้ถึงแม้ว่าหัวหน้าน้อยจะรู้สึกโมโหอยู่นั้น แต่เขาเองก็ต้องตอบคำถามของหัวหน้าน้อยเช่นกัน
คุณชายหานทำงานอย่างหนักให้ได้เส้นผมกลับมา เพื่อสามารถที่จะตรวจดีเอ็นเอให้เร็วขึ้น เห็นผลลัพธ์ได้เร็วขึ้น ตอนนี้ถึงแม้เขาจะได้เส้นผมของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมาแล้ว แต่ทางหัวน้าก็จะต้องเป็นหัวหน้าน้อยไปจัดการ เขาไม่กล้าไปดึงผมของหัวหน้าอยู่แล้ว
“นายว่า นายได้เส้นผมของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังแล้วอย่างนั้นหรือ?” ครั้งนี้ในที่สุดแล้วเสียงของหัวหน้าน้อยก็เปลี่ยนไป ไม่ได้ดูชิวเหมือนกับเมื่อครู่นี้อีก : “ได้มาแบบนี้แล้ว? เร็วขนาดนี้ง่ายขนาดนี้เลย? นี่ฉันยังคิดแผนการเอาไว้หลายแผนเลย…..น่าเสียดายจริงๆ”
เวลานี้ความเสียดายในน้ำเสียงของหัวหน้าน้อยจริงจังอย่างปกปิดเอาไว้ไม่มิด ในหัวของเขาคิดจนแทบพัง คิดแผนการที่เขาคิดว่าสมบูรณ์แบบมาก และเขาก็กำลังเตรียมที่จะไปจัดการอีกด้วย
นึกถึงแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขา นึกถึงปฏิกิริยาและการโต้ตอบของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง นึกถึงการต่อสู้ด้วยสติปัญญาและความกล้าหาญของเขากับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง อารมณ์ของเขากำลังถาโถมเข้ามา แล้วหลังจากนั้นคุณชายหายก็โทรเข้ามา
ดังนั้น ประโยคแรกของคุณชายหานเขาจึงฟังไม่ชัด ไม่ได้ถือว่าไม่ชัด แต่ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่นัก
แต่ตอนนี้คุณชายหานบอกเขา ว่าได้เส้นผมของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมาแล้ว ถ้าอย่างนั้นแล้วแผนการอันสมบูรณ์แบบของเขาจะทำอย่างไร?
ถ้าอย่างนั้นเขาจะไปสู้ด้วยสติปัญญาและความกล้าหาญกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังได้อย่างไร?
ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะมีโอกาสที่เหมาะสมและน่าเชื่อถือมาสู้กับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังด้วยสติปัญญาและความกล้าหาญ คิดไม่ถึงเลยว่าจะจบลงเร็วขนาดนี้
ตอนนี้หัวหน้าน้อยรู้สึกกลัวอยู่บ้างจึงเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งเมื่อครู่นี้ ตอนนี้เขาสามารถแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินได้ หลังจากนั้นก็ค่อยไปดำเนินการแผนเหล่านั้นของเขาต่อไปได้หรือเปล่า?
ได้ไหม?
หัวหน้าน้อยอยากมาก!!
แต่หัวหน้าน้อยก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้แล้ว
คุณชายหานได้ยินเสียงที่ดูเสียดายนั้นของหัวหน้าน้อย ไม่ควรพูดว่าเป็นน้ำเสียงที่ดูเคียดแค้น คุณชายหานรู้สึกว่าเขาคงไม่ได้หูฝาดไป?!
พวกเขาได้เส้นผมของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังแล้ว เป็นการเสร็จสิ้นหน้าที่ ไม่ใช่ว่าหัวหน้าน้อยควรจะดีใจ ควรจะรู้สึกพอใจหรอกหรือ? หัวหน้าน้อยจะมารู้สึกเคียดแค้นอะไรกัน?!
“หัวหน้าน้อย ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?” คุณชายหานหยั่งเชิงเอ่ยถามขึ้นเบาๆ เวลานี้คุณชายหานไม่เข้าใจจริงๆว่าหัวหน้าน้อยเป็นอะไร
“นายแน่ใจใช่ไหมว่าเส้นผมที่ได้มาเป็นของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจริงๆ?” หัวหน้าน้อยรู้สึกว่าเขาสามารถลองดิ้นรนอีกซักครั้ง เมื่อครู่นี้เขาคิดแผนการที่สมบูรณแบบออกมามากมายขนาดนั้นจนหัวแทบพัง ถ้าหากสูญเปล่าไปแบบนี้ ก็น่าเสียดายมากจริงๆ!!
“แน่ใจครับ ผมกับเจ้าเก้าแน่ใจได้เลย ผมเห็นมากับตาว่าเส้นผมถูกดึงลงมาจากศีรษะของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง ทุกๆขั้นตอนผมกับเจ้าเก้าจ้องมองดูอยู่ตลอด คุณหนูใหญ่ตระกูลถังไม่ได้เปลี่ยนเส้นผม เพราะฉะนั้น มั่นใจได้เลยครับว่าเส้นผมนี้คือของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังแน่นอน”ทางคุณชายหานทางนี้ไม่รู้ความคิดของหัวหน้าน้อย คุณชายหานคิดว่าหัวหน้าน้อยกังวลว่าเส้นผมจะไม่ใช่ของคุณหนูใหญ่ตระกูลหาน ดังนั้นคุณชายหานจึงอธิบายออกไปอย่างละเอียด
อีกทั้งเพื่อเป็นการทำให้หัวหน้าน้อยเชื่อ คุณชายหานจึงเพิ่งเจ้าเก้าเข้าไปด้วย ถึงแม้ว่าเมื่อครู่นี้เจ้าเก้าจะไม่ได้เอ่ยพูด แต่คุณชายหานรู้ว่าทุกขั้นตอนนั้นเจ้าเก้าจะต้องจ้องมองอยู่ตลอดอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นคุณชายหานก็ไม่ได้นับว่าหลอกหัวหน้าน้อย
ทางปลายสายมุมปากของหัวหน้าน้อยกระตุก เพราะงั้นแล้วแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขาก็ใช้ไม่ได้แล้วจริงๆ? เสียเวลาไปแบบนี้เลยจริงๆอย่างนั้นหรือ?
หัวหน้าน้อยรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ!!!
แต่เขาก็ไม่สามารถเอ่ยพูดออกมาได้ตรงๆ ดังนั้นทั้งเจ็บ ทั้งรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรม อา ทำไมยากแบบนี้ เขาก็แค่อยากจะหาคนที่มีฝีมือพอๆกันมาสู้กันด้วยปัญญาและความกล้าหาญทำไมมันถึงยากขนาดนี้
“เอาล่ะ รู้แล้ว”หัวหน้าน้อยรู้ดีในความสามารถของคุณชายหานกับเจ้าเก้า ในเมื่อคุณชายหานกับเจ้าเก้ามั่นใจว่าไม่มีปัญหาแล้ว นั่นก็จะต้องไม่มีปัญหาแน่นอน ดังนั้นเวลานี้ต่อให้หัวหน้าน้อยจะเจ็บปวดมากก็ไม่มีวิธีอื่นแล้วเช่นกัน
“หัวหน้าน้อย เส้นผมของหัวหน้า คุณจะไปเอามาเมื่อไหร่ครับ? จะตรวจดีเอ็นเอเมื่อไหร่ ผมรู้สึกว่าเรื่องนี้ยิ่งเร็วก็ยิ่งดีนะครับ”คุณชายหานไม่รู้สึกถึงอารมณ์ความเจ็บปวดของหัวหน้าน้อยเลยแม้แต่นิดเดียว คุณชายหานตอนนี้เพียงแค่อยากที่จะเห็นผลการตรวจดีเอ็นเอออกมาให้เร็วเสียหน่อย
“เอาล่ะ ฉันไปหาหัวหน้าเพื่อเอาเส้นผมมา นายไปเตรียมตัวตรวจดีเอ็นเอแล้วกัน” หัวหน้าน้อยที่อยู่ทางปลายสายสูดหายใจเข้าลึกๆ เรื่องมาจนถึงตอนนี้แล้ว เขายังจะสามารถพูดอะไรได้อีก? และยังสามารถทำอะไรได้กัน?
ทำได้เพียงต้องไปถอนเอาผมตาเฒ่ามาสองสามเส้น หลังจากนั้นก็ไปตรวจดีเอ็นเออย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าหัวหน้าน้อยจะเสียดายแผนการที่สมบูรณ์แบบเหล่านั้นของเขา แต่เขาเองก็อยากจะรู้ผลเช่นกัน
เขาเองอยากจะรู้ว่าสรุปแล้วคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจะใช่เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้หรือเปล่า
แน่นอนว่า เขารู้ว่าตาเฒ่าจะต้องยิ่งอยากรู้อย่างแน่นอน!!
ดังนั้น เขาไปดึงเส้นผมของตาเฒ่ามาซักสองสามเส้น ตาเฒ่าก็คงจะไม่มีความเห็นอะไรหรอก!!
อืม มีโอกาสได้ไปดึงผมของตาเฒ่า คิดดูแล้วก็สะใจมากเหมือนกัน สามารถลบล้างกับความเสียดายที่แผนการอันสมบูรณ์แบบของเขาไม่ได้สามารถลงมือปฏิบัติได้บ้างเล็กน้อย
คุณชายหานได้ยินหัวหน้าน้อยเอ่ยพูดคำพูดปกติออกมาได้ในที่สุด ถึงได้นับว่ารู้สึกโล่งใจขึ้นมา แน่นอนว่าเวลานี้คุณชายหานได้มองข้ามน้ำเสียงที่ยังคงดูไม่พอใจของหัวหน้าน้อยไปแล้ว คุณชายหานไม่เข้าใจว่าสรุปแล้วหัวหน้าน้อยไม่พอใจขนาดนี้เรื่องอะไร?!
“หัวหน้าน้อยบอกว่า เขาจะไปเอาเส้นผมของหัวหน้า ให้พวกเราไปเตรียมตัว รอให้หลังจากที่ได้เส้นผมของหัวหน้ามาแล้วก็สามารถเอาไปเริ่มตรวจดีเอ็นเอได้เลย”หลังจากที่คุณชายหานวางสายไปแล้วก็อธิบายให้เจ้าเก้าฟัง แต่คุณชายหานไม่ได้พูดถึงปฏิกิริยาที่ผิดปกติเหล่านั้น ความจริงแล้วคุณชายหานเองก็ไม่ได้ใส่ใจด้วยเช่นกัน เพราะถึงอย่างไรปกติแล้วหัวหน้าน้อยเองก็มักจะมีช่วงที่ไม่น่าเชื่อถืออยู่บ่อยๆ
หัวหน้าน้อยที่จะบ้าคลั่งอะไรออกมาเป็นครั้งเป็นคราวล้วนแต่เป็นเรื่องปกติ!!
“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นพวกเรารีบไปเถอะค่ะ”เจ้าเก้ารู้สึกโล่งออกเล็กน้อย นึกถึงว่าเดี่ยวจะได้เห็นผลในอีกไม่นาน ความเป็นกังวลของเธอก็วางลงมาได้ในที่สุด
รอผลออกมา ทุกอย่างล้วนแต่รอผลออกมา!!