ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1508 นี่มันช่างง่ายดายเหลือเกิน(2)
ท่านหยวนคิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเรื่องเช่นนี้ จะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ！！
ท่านหยวนมองเห็นเรื่องสำคัญที่อยู่ตรงหน้าอย่างชัดเจนแล้ว สำหรับรายละเอียดด้านหลังเขาก็อ่านอย่างลวกๆด้วยความรวดเร็ว เพราะว่าตอนนี้หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้กำลังรอเขาอยู่ อีกอย่างสัญญาที่สำคัญขนาดนี้คงเป็นไปไม่ได้จะจะเซ็นสัญญากันอย่างขอไปที แน่นอนว่าจะต้องทำตามขั้นตอน และมีคนรับผิดชอบด้านนี้โดยตรง เพราะสำหรับด้านนี้แล้ว พวกเขามีความเข้าใจมากกว่าเขา ส่วนเรื่องอื่นนั้นสามารถค่อยๆหารือกันได้
หลักๆคือท่านหยวนไม่ต้องการให้หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้เสียเวลารอเขา
“ท่านหยวนไม่ต้องรีบร้อน สัญญาค่อยๆอ่านก็ได้ครับ หากมีข้อเสนออะไรก็สามารถเสนอมาได้เลย แล้วพวกเราค่อยปรึกษากันอีกที” ผู้ดูแลจ้งมองไปยังท่านหยวนอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงพูดขึ้นหนึ่งประโยคอย่างใส่ใจ
“อ่า？อ่า ได้ ”ท่านหยวนตะลึงงัน แสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัดว่า นึกไม่ถึงเลยว่าในเวลานี้ผู้ดูแลจ้งจะพูดคำพูดเช่นนี้ออกมา หรือว่าผู้ดูแลจ้งไม่กลัวว่าหัวหน้าของเขาจะทนรอไม่ไหวเหรอ？
ท่านหยวนได้สังเกตเห็นว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้นั่งอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบๆมาโดยตลอด ไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย และก็ไม่พูดไม่จาด้วย ท่าทางเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก
ผู้ดูแลไม่ต้องเป็นกังวลกับอารมณ์ของหัวหน้าเหรอ？
ในเมื่อผู้ดูแลพูดเช่นนี้แล้ว ท่าทางของท่านหยวนจึงช้าลง ไม่ได้รีบร้อนเหมือนเมื่อสักครู่นี้แล้ว ที่จริงแล้วด้านหลังล้วนเป็นรายละเอียดของปัญหา ด้านหน้าไม่มีปัญหา ส่วนด้านหลังก็ไม่มีปัญหาเช่นเดียวกัน
อีกทั้งสัญญาทั้งฉบับนี้ล้วนเป็นประโยชน์ต่อเขาทั้งสิ้น
ท่านหยวนอ่านอย่างละเอียด ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงจึงจะอ่านสัญญาเสร็จเรียบร้อย แม้ว่าท่านหยวนจะอ่านสัญญาโดยตลอด แต่ว่าก็ยังคงสังเกตปฏิกิริยาของหัวหน้าโดยตลอด
ท่านหยวนพบว่า หัวหน้านั่งอยู่ตรงนั้นมาโดยตลอดโดยไม่ได้ทำอะไรทั้งสิ้น ท่านหยวนรู้สึกว่าท่าทางของหัวหน้าแทบจะไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่นิดเดียว
ในเวลานี้คุณนายหยวนก็ชงชาเดินเข้ามา วางไว้เบื้องหน้าของหัวหน้า หัวหน้าก็ไม่ขยับเขยื้อน
ท่านหยวนเคยได้ยินมาก่อนหน้าแล้วว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มีนิสัยเย็นชา แต่ก็คิดไม่ถึงว่าจะเย็นชาถึงขนาดนี้
ตั้งแต่หัวหน้าเดินเข้าประตูมาก็ยังไม่เคยพูดสักประโยค มีเพียงผู้ดูแลจ้งเท่านั้นที่พูดคุยกับเขา ท่านหยวนอดไม่ได้ที่จะคิดอย่างเงียบๆว่า หัวหน้ามาทำอะไรที่นี่กันแน่？
เดิมทีผู้ดูแลจ้งก็สามารถที่จะจัดการเรื่องนี้ได้ ในฐานะหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ทำไมจะต้องมาด้วยตนเองด้วย？
ท่าทางของหัวหน้าในเวลานี้ ดูไม่เหมือนว่าจะไม่มีธุระอะไรคุยกับเขา？
หรือว่าหัวหน้าว่างมาก จึงตั้งใจมาฆ่าเวลากับผู้ดูแล？
แต่ว่าเมื่อตอนเช้า ผู้ดูแลจ้งก็พูดอย่างชัดเจนแล้วว่าหัวหน้าต้องการมาเยี่ยมเยือนเขา？
เรื่องๆนี้ท่านหยวนคิดยังไงก็ไม่เข้าใจ ท่าทางของหัวหน้าในเวลานี้ก็ดูเหมือนไม่อยากเข้าใกล้ใคร ท่านหยวนไม่กล้าที่จะรบกวนเลยแม้แต่น้อย
“คุณหยวน สัญญาไม่มีปัญหาใช่ไหมครับ？ท่านหยวนมีความคิดเห็นอะไรไหมครับ？” ผู้ดูแลจ้งเห็นว่าท่านหยวนดูสัญญาเรียบร้อยแล้ว ทั้งหมดใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงกว่า ดูค่อนข้างเร็ว ถ้ารู้เช่นนี้ น่าจะเขียนรายละเอียดเพิ่มเติมอีก
เพราะยังไง หัวหน้าของเขาก็ต้องการรอให้ถึงช่วงเวลางานเลี้ยง
“ไม่ ไม่มีปัญหาครับ สัญญาเรียบร้อยดีมาก เป็นประโยชน์กับผมมาก” ท่านหยวนได้ยินผู้ดูแลจ้งพูดถึงสัญญา ในที่สุดก็เบี่ยงเบนความสนใจจากซ่างกวนหง
สำหรับสัญญาแล้วก็คงไม่มีอะไรจะพูด เพราะมันดีจนตัวเขาเองก็ไม่กล้าเชื่อ
“ไม่มีปัญหาก็ดีแล้วครับ ถ้างั้นพวกเรามาหารือกันในส่วนของรายละเอียดปัญหา หากไม่มีปัญหาอะไร จะได้เซ็นสัญญากัน” ใบหน้าของผู้ดูแลจ้งก็ยังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ยิ้มด้วยอัธยาศัยที่ดี อีกทั้งคำพูดก็อ่อนโยน
แต่ท่านหยวนกลับตะลึงงันอีกครั้ง สัญญาขนาดใหญ่ขนาดนี้ สัญญาสำคัญขนาดนี้ จะเซ็นแบบลวกๆอย่างนี้เหรอ？
นี่มันเร็วเกินไปไหมครับ？
ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ก็คงต้องทำตามขั้นตอนสำคัญใช่ไหมครับ？
สัญญาฉบับนี้เป็นประโยชน์กับพวกเขาเป็นอย่างมาก ดังนั้นท่านหยวนจึงไม่เข้าใจจริงๆว่า ทำไมผู้ดูแลจ้งถึงได้รีบร้อนขนาดนี้
ในใจของท่านหยวนเต็มไปด้วยความสงสัย ทำให้อดไม่ได้ที่จะเพิ่มความระมัดระวัง เพราะถึงยังไงตำแหน่งที่เขานั่งอยู่นี้จะให้มีอะไรผิดพลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาด
แม้ว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้จะเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเขา แม้ว่าเขาจะเชื่อใจในคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ แต่ว่าเรื่องๆนี้ไม่สอดคล้องกับเหตุผลเลยแม้แต่น้อย ท่านหยวนคิดว่ามีความจำเป็นที่จะต้องสอบถามให้ชัดเจน
“เท่าที่ผมทราบ องค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกคุณมีไลน์การผลิตที่สมบูรณ์แบบ อิงตามความสามารถของพวกคุณแล้ว พวกคุณก็สามารถที่จะผลิตได้ด้วยตนเอง แล้วทำไมพวกคุณถึงต้องการทำความร่วมมือกับพวกเราครับ？”
น้ำเสียงของท่านหยวนชะงักพลาง คิดไปพลาง และพูดขึ้นต่อว่า：“ผมรู้ดีว่ายาตัวใหม่ที่พวกคุณวิจัยและผลิตขึ้นมานี้ ยากที่จะหาได้ แม้มีเงินก็ซื้อไม่ได้ และผมก็ทราบมาว่าหลายประเทศอยากที่จะพูดคุยเรื่องความร่วมมือกับพวกคุณอย่างเป็นทางการ แต่ว่าพวกคุณปฏิเสธ แล้วทำไมถึงได้ต้องการทำความร่วมมือกับพวกเราล่ะครับ？”
ไม่ได้เป็นเพราะว่าท่านหยวนสงสัยมากเกินไป แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างน่าประหลาด ประหลาดเสียจนไม่สามารถที่จะเข้าใจได้
“คุณหญิงของพวกเราเป็นคนประเทศZ หัวหน้าของพวกเรากับคุณหญิงรู้จักกันที่ประเทศA” ผู้ดูแลจ้งได้คิดคำพูดที่จะพูดไว้เรียบร้อยแล้ว เพราะถึงยังไงเรื่องของวันนี้องค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขาก็เซ็นสัญญาง่ายดายเหลือเกิน เป็นใครก็ต้องรู้สึกสงสัยทั้งนั้นท่านหยวนสามารถอดทนจนกระทั่งเพิ่งจะถามได้ ผู้ดูแลจ้งก็รู้สึกว่ามันไม่ง่ายแล้ว
แน่นอนว่าสาเหตุหลักๆไม่ได้เป็นเพราะว่าท่านหยวนเป็นคนที่เขาเคยช่วยชีวิต
คำพูดของผู้ดูแลจ้งแม้จะไม่ได้พูดอย่างกระจ่างชัด แต่ความหมายนั้นชัดเจนเป็นอย่างมาก
ขณะที่ผู้ดูแลจ้งพูดคำพูดนี้ก็เหลือบมองไปที่หัวหน้าของตนครู่หนึ่ง สิ่งที่ผู้ดูแลจ้งนึกได้มีเพียงสิ่งเดียวที่จะไม่ทำให้ท่านหยวนคิดมากก็มีเพียงเรื่องนี้
เพราะไม่ว่าผู้ดูแลจ้งจะเปลี่ยนวิธีการพูดเป็นอย่างอื่นก็ยากที่จะทำให้คนเชื่อได้
“ไม่ทราบว่าตามหาคุณหญิงของหัวหน้าเจอหรือยังครับ？ผมในยินมาว่าในปีนั้นหัวหน้าตามหาคุณหญิงมาโดยตลอด ได้ยินมาว่าตามหามายี่สิบกว่าปีแล้ว หากวันนี้ตามหาเจอแล้วก็ต้องขอแสดงความยินดีด้วย ……”ท่านหยวนตะลึงงัน จากนั้นใบหน้าก็เปี่ยมไปด้วยความปิติ ดูออกว่าท่านหยวนนั้นยินดีกับหัวหน้าจริงๆ
เมื่อผู้ดูแลจ้งได้ยินคำพูดของท่านหยวนก็อดไม่ได้ที่จะเหงื่อออทั้งตัว คุณหญิง คิดไม่ถึงเลยว่าคำพูดของท่านหยวนเมื่อสักครู่นี้ จะเป็นคำพูดที่ทำให้หัวหน้าของตนสะเทือนใจ？
“ท่านหยวน พวกเราคุยเรื่องสัญญากันต่อเถอะครับ”ผู้ดูแลจ้งขัดจังหว่ะการพูดของท่านหยวนทันที สำหรับเรื่องของคุณหญิงแล้วในเวลานี้ผู้ดูแลจ้งก็ไม่กล้าที่จะพูดมากเกินไป
“อ่อ อ่อ ครับ” ท่านหยวนเป็นคนฉลาด รู้สึกตัวได้ว่าเหมือนตนเองพูดอะไรผิดไป จึงได้สติกลับมา แสดงให้เห็นได้ชัดว่ายังตามหาคุณหญิงของหัวหน้าไม่เจอ
ท่านหยวนกระอักกระอ่วนใจเล็กน้อย แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปยังซ่างกวนหง แต่ว่าเมื่อท่านหยวนพบว่าซ่างกวนหงไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ และยังคงนั่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับเขยื้อน
ท่านหยวนรู้สึกว่าดูซ่างกวนหงคนนี้ไม่ออกจริงๆ น่าแปลกจริงๆ
ความสงสัยในใจของท่านหยวนเมื่อสักครู่นี้ เดิมทีต้องการถามอีกหลายคำถาม ท่านหยวนคิดว่าอย่างน้อยก็น่าจะได้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติมบ้าง แต่ว่าเมื่อสักครู่นี้พูดคำพูดผิดไป ทำให้ท่านหยวนไม่กล้าถามชั่วขณะ
อีกทั้ง เหตุผลที่ผู้ดูแลจ้งให้เมื่อสักครู่นี้ก็พอฟังได้ เพราะเขาก็เคยได้ยินมาว่าหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ตามหาคุณหญิงมาเป็นเวลายี่สิบกว่าปีแล้ว การที่ตามหามายี่สิบกว่าปี แสดงให้เห็นว่าความรู้สึกที่หัวหน้ามีต่อคุณหญิงนั้นลึกซึ้ง
คนอย่างซ่างกวนหงแบบนี้ หากยอมทำทุกอย่างเพื่อคนที่ตนรักและผูกพันอย่างลึกซึ้งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
สัญญาที่ท่านหยวนดูเมื่อสักครู่นี้ ก็ไม่มีปัญหาอีกทั้งยังเป็นประโยชน์กับพวกเขาเป็นอย่างมาก ท่านหยวนก็ไม่อยากพลาดโอกาสที่ดีเช่นนี้ ดังนั้นหากคนขององค์กรโกสต์ซิตี้รีบเร่งที่จะเซ็นสัญญา แน่นอนว่าท่านหยวนก็ไม่ปฏิเสธ
ท่านหยวนก็แค่ไม่เข้าใจว่า ทำไมคนขององค์กรโกสต์ซิตี้จะต้องรีบเร่งขนาดนั้น？
การที่ผู้ดูแลจ้งรีบร้อนที่จะมีการเซ็นสัญญานั้น เพราะว่าผู้ดูแลจ้งคิดว่าหากมีการเซ็นสัญญาเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็จะกลายเป็นพาร์ทเนอร์กันแล้ว หากต้องการที่จะรออยู่เพื่อร่วมงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ก็ยิ่งง่ายขึ้น
ในเมื่อเป็นพาร์ทเนอร์กันแล้ว ท่านหยวนคงไม่ไล่พวกเขาไปหรอก？
“ผู้ดูแลจ้ง เรื่องความร่วมมือผมไม่ค่อยเข้าใจนัก งั้นผมขอให้คนที่ดูแลด้านนี้โดยตรงมาที่นี่ จากนั้นพวกเราค่อยหารือกันดีไหมครับ” เมื่อท่านหยวนนึกถึงผลประโยชน์ที่มากมายเหล่านั้นของพวกเขา พูดตามตรงท่านหยวนก็จะมีอะไรเปลี่ยนแปลง หากยอมให้โอกาสดีๆแบบนี้ หลุดลอยไปจากมือของพวกเขาท่านหยวนก็คงไม่สามารถให้อภัยตนเองได้
แต่ว่าเพื่อประกันความปลอดภัย ท่านหยวนคิดว่าควรที่จะมีผู้รับผิดชอบโดยตรงมาดูแลเรื่องนี้ อย่างน้อยขั้นตอนสำคัญที่ต้องดำเนินการก็จะได้ดำเนินการตามนั้น อีกทั้ง คนที่รับผิดชอบโดยตรงก็รู้เรื่องมากกว่าเขา หากมีเรื่องอะไรที่เขาตกหล่นไป หรือไม่พบปัญหา เมื่อผู้รับผิดชอบโดยตรงมาแล้วจะได้เพิ่มเติมได้
แม้ว่าข้อเสนอนี้ของท่านหยวนจะมีเหตุผล แต่ว่าท่านหยวนก็ยังคงเป็นกังวลว่า องค์กรโกสต์ซิตี้จะไม่รับปาก เพราะถึงอย่างไรการที่จะให้คนมานั้นมาที่นี่นั้นหมายความว่าจะต้องรอ
ท่านหยวนเกรงว่าหัวหน้าจะไม่เห็นด้วย！