ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1709 ฉันจะเอาเครื่องประดับชุดนั้น

อีกอย่าง เธอเชื่อว่า ตัวเองสามารถอยู่ข้างกายของซือถูมู่หรงได้ เขาไม่ได้มีความต่อต้านกับตนเองมากเท่าไหร่ อีกอย่าง คุณนายซือถูก็ชอบเธอมาก ดังนั้น หากมีคนคนหนึ่งสามารถยืนอยู่ข้างกายของซือถูมู่หรง งั้น คนคนนั้นต้องเป็นเธอ เป็นได้แค่เธอเท่านั้น

“นายมา ทำอะไรเหรอ?” คุณหรวนมองซือถูมู่หรง มีความทำอะไรไม่ถูก เธออยากจะใกล้ชิดซือถูมู่หรง ทว่าตอนนี้สีหน้าของซือถูมู่หรงมีความเย็นชาเล็กน้อย อีกอย่างนัยน์ตาดูเยือกเย็น เหมือนว่ากำลังพูดเตือนคนข้างๆ อย่าใกล้ชิดเขา

“เครื่องประดับชุดนั้นล่ะ?” ซือถูมู่หรงพูดตรงๆ เลย ในเมื่อกี้ เธออยากจะช่วยหลิวหยิงประมูลลงมา ทว่าเวินลั่วฉิงอยู่ข้างกายของหลิวหยิง ไม่จำเป็นต้องให้เขาช่วยเหลือ ทว่าคิดไม่ถึงว่า หลิวหยิงจะยอมแพ้กับเครื่องประดับนี้ ตกอยู่ในมือของคุณหรวน

“นายมาดูเครื่องประดับชุดนี้เหรอ? ฉันพึ่งรับมา” คุณหรวนยิ้มอย่างเบิกบาน ที่แท้ ซือถูมู่หรงก็เชื่อในคำร่ำลือเช่นนี้ เขายอมที่จะชื่นชมเครื่องประดับชุดนี้กับตนเอง กำลังบอกกับตนเองทางอ้อมอยู่หรือเปล่าว่า จริงๆแล้ว เธอสามารถยืนอยู่ข้างกายของเขา

“ฉันจะซื้อมัน” ซือถูมู่หรงพูดโดยไม่มีความรู้สึก เหมือนจะมีคำสั่ง คุณหรวนมองซือถูมู่หรงอย่างไม่เข้าใจ ซื้อมัน? ทำไม? อยู่ในมือของเธอก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?

“นายจะให้ผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม!” คุณหรวนนึกถึงว่าซือถูมู่หรงได้เครื่องประดับชุดนี้ไปแล้วก็ต้องให้หลิวหยิง จึงตะโกนพูดด้วยความโมโหว่า “ฉันเป็นคนประมูลมา เป็นของฉัน นายห้ามเอาไป”

“มันไม่ใช่ของเธอ ตอนนั้นไม่ใช่ของเธอ ตอนนี้ก็ไม่ใช่ของเธอ อีกอย่าง ฉันจะซื้อมัน ไม่ได้จะเอาไปเลย” ซือถูมู่หรงพูดอย่างเงียบสงบ สองอย่างนี้แตกต่างกันมาก เอาไป เขาสามารถไม่เสียเงินเลยแม้แต่บาทเดียว ทว่า นี่จะให้หลิวหยิง หยิบจากผู้หญิงคนหนึ่งไปเปล่าๆ แล้วมอบให้หลิวหยิง เขาไม่อยาก

อีกอย่าง เมื่อกี้เขาไม่ได้ประมูลที่งานประมูลโดยตรง ถือว่าให้หน้าเธอเพียงพอแล้ว หากไม่ใช่เพราะไม่อยากให้เธอพูดอะไรมากมายต่อหน้าคุณแม่ เขาไม่อยากสนใจเธอเลย

“นายจะให้หลิวหยิงใช่ไหม ให้เธอ! เธอเหมาะสมกับนายตรงไหน!” คุณหรวนโมโหอย่างบ้าคลั่ง สีหน้าที่เย็นชาของซือถูมู่หรง เหมือนว่ากำลังเยาะเย้ยเธอ อีกอย่าง สิ่งของที่ตนเองประมูลลงมา เขายังจะขอกลับไปอีก ยังจะให้ผู้หญิงคนนั้น ตนเองก็กลายเป็นเรื่องตลกไปเลยสิ!

“ฉันจะให้ใคร ไม่จำเป็นต้องผ่านการถามของเธอหรอกมั้ง” ซือถูมู่หรงอมยิ้ม เธอเอาความมั่นใจมาจากไหน เธอถามคำถามหนึ่ง เขาก็จะต้องตอบเหรอ? เขาอยากได้เครื่องประดับชุดนี้ มีวิธีมากมาย มาบอกกับเธอในตอนนี้เป็นพิเศษ ก็เพราะกลัวว่าหลังจากนี้จะมีการพัวพันอะไร

“ฉันไม่มีทางให้นายแน่นอน” คุณหรวนจ้องหน้าซือถูมู่หรง เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้กับตนเอง นี่คือสิ่งที่ตนเองประมูลลงมา หากซือถูมู่หรงเอ่ยปากพูด ให้มอบให้เขา เธอคงจะให้ไปโดยไม่พูดอะไร ทว่าหากเป็นการให้หลิวหยิง ไม่ว่าซือถูมู่หรงจะออกเงินเท่าไหร่ เธอก็ไม่มีทางขาย! โยนทิ้งก็ไม่มีทางขาย!

“ฉันคิดว่า หากคุณพ่อเธอรู้ว่า เธอใช้เงินสามสิบล้าน ซื้อเครื่องประดับที่ราคาไม่กี่ล้านมาชุดหนึ่ง อารมณ์คงจะซับซ้อนมากสินะ?” ซือถูมู่หรงพูดลอยๆ สามสิบล้าน คุณหรวนคงเอาออกมาเองไม่ไหว บ้านของเธอเป็นคนจ่ายเงิน เงินก้อนนี้ เกรงว่าตระกูลหรวนจะไม่ยอมจ่าย

“นายหมายความว่าอะไร!” คุณหรวนเงียบสงบขึ้นมาทันที เธอนึกถึงเงินก้อนนี้ ก็รู้สึกน้อยใจ สามสิบล้าน พวกเขาตระกูลหรวนจ่ายไหว ทว่าสามสิบล้านซื้อเครื่องประดับชุดหนึ่ง คนในบ้านเธอต้องไม่ยอม ไม่ตามใจแน่ๆ ตอนนี้ซือถูมู่หรงกำลังข่มขู่เธอเหรอ?

“โครงการของตระกูลหรวนในตอนนี้ เหมือนจะยังไม่มีคนลงทุนใช่ไหม? หากว่า……” ซือถูมู่หรงพูดอย่างมีความหมายลึกซึ้ง ทว่ายังพูดไม่จบ คุณหรวนก็ทนไม่ไหวพูดแทรกไปก่อน “นายไม่ต้องพูดแล้ว!”

เธอไม่กล้า ตอนนี้เธอไม่กล้าเสี่ยงจริงๆ เครื่องประดับชุดหนึ่งราคาสามสิบล้าน พากลับไปในบ้านต้องโมโหเป็นช่วงเวลาหนึ่งแน่นอน ทว่า หากส่งผลกระทบต่อโครงการครั้งนี้ เธอไม่มีจุดจบที่ดีแน่! จุดนี้ เธอเข้าใจดี เธอไม่กล้าไปเหยียบพื้นที่ระเบิดแน่นอน

“ดังนั้น คุณหรวนจะพิจารณาหน่อยไหมครับ ขายเครื่องประดับให้ผม?” ซือถูมู่หรงไม่มีความหมายที่จะให้เธอปฏิเสธ สีหน้าในตอนนี้ มีรอยยิ้มอ่อนๆ แต่ว่ารอยยิ้มนี้ เหมือนจะเป็นแผนร้ายหนึ่ง แผนร้ายที่โจ่งแจ้ง

“นายให้โอกาสฉันได้ปฏิเสธหรือยัง?” คุณหรวนกัดฟันพูด ซือถูมู่หรงโหดร้ายมากจริงๆ ในตอนที่เขาพูดเรื่องนี้ ไม่ได้ตัดสินใจจะให้เขาปฏิเสธเลย หรือว่า ถึงแม้ว่าคุณจะปฏิเสธแล้ว เขาก็ไม่มีทางเก็บไว้ในใจ เพราะว่า เขามีวิธีเพียงพอ ที่จะได้สิ่งของที่เขาอยากได้ ผู้ชายแบบนี้ ลึกลับ มีเสน่ห์ ทว่า ในตอนที่เขาจ้องมาที่ตนเอง ยิ่งรู้สึกเหมือนงูพิษตัวหนึ่ง ไม่ว่ายังไงก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้

“เธอสามารถปฏิเสธได้” ซือถูมู่หรงก็แค่พูดไปงั้นๆ โครงการของตระกูลหรวน เขาไม่ได้คิดอยากจะแทรกแซง จริงๆ แล้วเกือบจะถึงขั้นสุดท้ายแล้ว ถึงแม้ว่าจะทำการอะไร ก็ต้องใช้ช่วงเวลาหนึ่ง ทว่า คุณหรวนเหมือนว่าจะเกรงกลัวเป็นพิเศษ

“ซือถูมู่หรง นายเคยบอกว่าจะสู่ขอฉัน” คุณหรวนไม่พอใจ ระหว่างพวกเขาเหมาะสมกันมา อย่างน้อย เธอสามารถได้รับการยอมรับจากคุณแม่ของเขา เพื่อแสดงถึงว่าเธอเพอร์เฟกต์พอ ทำไมซือถูมู่หรงถึงมองไม่เห็นเธอล่ะ?

“ฉันไม่เคยตกลงว่าจะสู่ขอเธอ แค่แม่ของฉันชอบเธอเท่านั้นเอง” ซือถูมู่หรงขมวดคิ้ว แม่ของเขาไม่ได้หมายถึงเขา จะตัดสินใจแทนเขาได้อย่างไร?

“ดังนั้น นายไม่มีทางสู่ขอฉัน?” คุณหรวนจ้องซือถูมู่หรงไม่ขาดสาย ความหมายของเขาคือ ไม่จำเป็นต้องพิจารณาความเห็นของคุณนายซือถูเลยเหรอ?

“แน่นอน” ซือถูมู่หรงพูดอย่างไร้ความกดดัน ตอนนี้ ความสัมพันธ์ของเขาและหลิวหยิงอยู่ในช่วงเล้าโลม อีกอย่าเรื่องที่เขาปกปิดอย่างสุดชีวิต หลิวหยิงก็รู้ว่า ระหว่างพวกเขา ไม่มีความลับอะไรแล้ว ดังนั้น ตอนนี้ หากเขาและหลิวหยิงอยู่ด้วยกัน ก็คงจะคบกันแล้วจริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้นคือ ตอนนี้หลิวหยิงยังมีลูกแล้วด้วย? เขาจะต้องให้ฐานะตัวตนกับหลิวหยิงและลูก ถึงแม้ว่าหลิวหยิงจะไม่เห็นด้วย เขาก็ไม่มีทางให้ฐานะตัวตนนี้กับคนอื่น ภรรยาของเขา เป็นได้แค่หลิวหยิง ลูกของเขา ก็เป็นได้แค่ลูกของหลิวหยิง

“ก่อนหน้านี้นาย……” คุณหรวนไม่พอใจ ก่อนหน้านี้ซือถูมู่หรงไม่ได้เป็นเช่นนี้ ไม่ได้เด็ดขาดเช่นนี้ ตอนนี้ซือถูมู่หรง ไม่ไว้หน้าเลย

“เรื่องก่อนหน้านี้ผ่านไปแล้ว สิ่งที่ฉันพูดตอนนี้ คือการตัดสินใจของฉัน! ฉันไม่มีทางสู่ขอเธอ เธอก็ไม่ต้องคิดแล้ว หากเธอยังคงตอแยไม่เลิก ก็อย่าหาว่าฉันไร้ความรู้สึก” ซือถูมู่หรงพูดอย่างเย็นชา ตอนนี้หลิวหยิงมีลูกแล้ว คนที่จะสามารถทำร้ายหลิวหยิงได้ เขาจะเตรียมตัวไว้ล่วงหน้า คุณหรวนก็ใช่ว่าจะไม่เข้าใจ หากฉลาด เรื่องบางอย่าง ก็ไม่ควรทำ

วันนี้เขามาขอเครื่องประดับชุดนี้โดยตรง ก็มีความหมายนี้ ของบางอย่าง เขาไม่ควรเก็บไว้ คนบางคน เธอก็ไม่ควรคิดถึง ไม่ว่าใครจะให้ความคิดหวังกับเธอ ควรจะยอมปล่อย เพราะความปรารถนาของเจ้าตัว

“นายเคยถามความเห็นของแม่นายไหม?” คุณหรวนไม่ยอมปล่อย งานแต่งระหว่างชาติตระกูลที่ร่ำรวย เป็นเรื่องที่ปกติมาก ไม่ช้าก็เร็วซือถูมู่หรงก็ต้องยอมรับผู้อื่นอยู่แล้ว ทำไมถึงเป็นเธอไม่ได้ล่ะ?

“การตัดสินใจของคุณแม่ฉัน ไม่ใช่การตัดสินใจของฉัน ฉันจะต้องสู่ขอหลิวหยิงแน่นอน ไม่มีใครสามารถห้ามได้ เข้าใจไหม?” เสียงของซือถูมู่หรงเย็นชาลงทันที มีความข่มขู่แฝงอยู่ หากคุณหรวนไม่เข้าใจเหตุผลเช่นนี้ จะต้องแต่งงานกับเขาเท่านั้น งั้น เขาก็ไม่มีความเห็นอะไรกับการที่ใช้วิธีอื่นให้เธอยอมปล่อย

คุณหรวนมองซือถูมู่หรง ความรู้สึกที่คนคนนี้ให้ผู้อื่น เย็นชาเกินไปแล้วจริงๆ อีกอย่าง ไม่สามารถพูดได้อย่างชัดเจนเลย เธอรับรู้ได้ถึงการถูกซือถูมู่หรงปฏิเสธ ถึงขั้น การปฏิเสธที่มีต่อแม่ของเขา

“เธอมีอะไรดี คุ้มค่ากับความชอบของนาย? เธอเทียบกันฉันได้ตรงไหน!” คุณหรวนไม่พอใจ มีความควบคุมตนเองไม่ค่อยได้ ทว่าเธอไม่กล้าร้องไห้ ได้แต่พยายามสงบสติอารมณ์

ซือถูมู่หรงมองเธอลอยๆ เรื่องบางอย่าง ไม่จำเป็นต้องให้ผู้อื่นรู้ เขาชอบหลิวหยิง คือเรื่องของเขา ทำไมต้องบอกผู้อื่น? อีกอย่าง ในสายตาของเขา ไม่มีอะไรสามารถเทียบกับหลิวหยิงได้

คุณหรวนรู้สึกว่า สายตานี้ เหมือนกับมีด ที่บาดอยู่บนตัวของตนเอง เธอเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ซือถูมู่หรงโกรธแล้ว ก่อนหน้านี้พูดไปมากมาย ซือถูมู่หรงไม่ได้โกรธเลย ตอนนี้ พูดถึงหลิวหยิง พูดถึงเรื่องนี้ ซือถูมู่หรงโกรธแล้ว อีกอย่าง โกรธมากด้วย!

คุณหรวนไม่เข้าใจมาโดยตลอด ระหว่างซือถูมู่หรงและหลิวหยิง มีความสัมพันธ์อะไรกัน? คุณนายซือถูไม่ชอบหลิวหยิงมาโดยตลอด เธอเข้าใจดี ดังนั้นเธอยิ่งสงสัยว่า ระหว่างหลิวหยิงและซือถูมู่หรง เกิดอะไรขึ้นกันแน่