ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 1293 คิดบัญชี (3) / ตอนที่ 1294 คิดบัญชี (4)

 ข้าพูดพล่อยๆ หรือ ฮ่าๆ ตลกเป็นบ้า! ถ้าวิธีการของตำหนักเปลวเพลิงปีศาจเรียกว่าอยู่ในขอบเขต แล้วทำไมวันนี้พวกเจ้าถึงโจมตีคนจากตำหนักสรรพชีวิตของเรา  คนจากตำหนักสรรพชีวิตไม่ยอมปล่อยเรื่องที่ตำหนักเปลวเพลิงปีศาจอาศัยความได้เปรียบจากจำนวนคนที่มากกว่าฆ่าพวกเขาตามอำเภอใจ 

บุรุษชุดเขียวพูดด้วยความโกรธว่า  ถ้าไม่ใช่เพราะพวกตำหนักสรรพชีวิตของเจ้าล้ำเส้นมาแย่งของที่เป็นของพวกเราไป พวกเราจะต้องใช้มาตรการที่รุนแรงแบบนี้หรือ!  

 ห๊ะ! แย่งของพวกเจ้าไปเนี่ยนะ นั่นแค่ข้ออ้างของพวกเจ้า! พวกเราไปแย่งของพวกเจ้าเมื่อไรกัน อยู่ๆ ก็มาโยนความผิดให้พวกเรา! พวกเจ้าพูดเอาเองทั้งนั้น!  คนจากตำหนักสรรพชีวิตกัดฟันแน่นด้วยความโกรธ พวกเขาไม่ได้อยากมีเรื่องกับตำหนักเปลวเพลิงปีศาจ แต่จู่ๆ ตำหนักเปลวเพลิงปีศาจก็พุ่งเข้ามาโจมตีพวกเขาโดยที่พวกเขายังไม่ได้เตรียมตัว ถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของจวินอู๋เย่า คนที่ยังเหลืออยู่ตรงนี้ก็คงถูกพวกตำหนักเปลวเพลิงปีศาจฆ่าตายไปแล้ว! 

แม้ว่าตำหนักสรรพชีวิตจะเคยคิดขโมยแผนที่ แต่เนื่องจากตำหนักต่างๆ ล้วนเก็บซ่อนความลับเรื่องแผนที่กันไว้อย่างดีมาก พวกเขาไม่สามารถรู้ได้ว่าตำหนักเหล่านั้นได้มอบแผนที่ให้กับใครในสามโลกเบื้องล่าง! ดังนั้นต่อให้พวกเขาอยากขโมย พวกเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะไปเริ่มที่ไหน! 

ข้อกล่าวหาจากตำหนักเปลวเพลิงปีศาจนี้ ตำหนักสรรพชีวิตรู้สึกว่ามันน่าหัวเราะเอามากๆ 

ทั้งสองฝ่ายต่างไม่ยอมกัน ตำหนักเปลวเพลิงปีศาจอยากจะแก้ไขความขัดแย้งกับเยี่ยซา ส่วนตำหนักสรรพชีวิตก็พยายามจะกวนน้ำให้ขุ่น พวกเขาโต้เถียงกันอย่างรุนแรง แต่เนื่องจากจวินอู๋เย่าอยู่ที่นั่นด้วย พวกเขาจึงไม่กล้าต่อสู้กันอีก 

รอยยิ้มของจวินอู๋เย่าไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ดวงตาของเขาเข้มขึ้นโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น 

ขณะที่คนจากตำหนักสรรพชีวิตกำลังเร่งผลักคนจากตำหนักเปลวเพลิงปีศาจให้หล่นลงสู่ขุมนรก เงาดำสายหนึ่งก็ยิงผ่านคอของเขาทันที! 

ทันใดนั้น เสียงของบุรุษคนนั้นก็ขาดหายไป ดวงตาของเขาเบิกกว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ เส้นสีแดงบางๆ ปรากฏขึ้นบนคอของเขา โลหิตไหลออกมาจากเส้นสีแดงนั้นเปลี่ยนให้คอของเขากลายเป็นสีแดงทันที สายตาตกตะลึงของเขามองตรงไปที่จวินอู๋เย่า ดูเหมือนไม่สามารถยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาได้! 

เสียงตุบดังขึ้น! 

หัวของบุรุษคนนั้นหล่นลงบนพื้น โลหิตพุ่งออกจากบาดแผลกว้าง! โลหิตสีแดงอุ่นๆ โปรยปรายลงมาราวสายฝน 

ภายใต้ฝนโลหิตนั้น ร่างของบุรุษคนนั้นล้มลงบนแอ่งโลหิตของเขาเอง 

จนกระทั่งตาย เขาก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ทำไมจวินอู๋เย่าถึงไม่เล่นงานคนจากตำหนักเปลวเพลิงปีศาจ แต่กลับตัดหัวของเขาแทน! 

หัวหน้ากลุ่มจากตำหนักสรรพชีวิตตายในชั่วพริบตา! 

คนที่เหลือของตำหนักสรรพชีวิตยืนแข็งอยู่ที่ พวกเขาไม่ทันเห็นตอนที่จวินอู๋เย่าโจมตีด้วยซ้ำ หัวหน้าของพวกเขาก็ตายแล้วโดยไม่ทันได้ส่งเสียงอะไรเลย! 

โลหิตอุ่นๆ กระเซ็นใส่หน้าของพวกเขา แต่กลับทำให้พวกเขาหนาวเย็นจนถึงกระดูก! 

การตายของบุรุษคนนั้นสร้างความแปลกใจให้กับทุกคน แม้แต่คนจากตำหนักเปลวเพลิงปีศาจก็ยังตกตะลึง 

บุรุษลึกลับคนนี้มาที่นี่เพื่อคิดบัญชีกับพวกเขาไม่ใช่หรือ ทำไมเขาถึงลงมือกับคนจากตำหนักสรรพชีวิตแทนเล่า 

บุรุษชุดเขียวที่ใจหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่มตลอดเวลาก็แอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกปนดีใจ เขาเดินไปข้างหน้าและประสานมือคารวะจวินอู๋เย่า พร้อมกับพูดว่า  ขอบคุณท่านที่ช่วยเหลือ คนน่ารังเกียจพวกนั้นสมควรตายแล้ว ท่านเป็นผู้มีคุณธรรมอย่างแท้จริง ที่ข้าเคยล่วงเกินจากความเข้าใจผิดก่อนหน้านี้ ข้าขออภัยพี่ชายท่านนี้อีกครั้ง หวังว่าเรื่องนี้จะจบลงได้ด้วยดี  

ตอนที่ 1294 คิดบัญชี (4) 

จวินอู๋เย่าฆ่าคนจากตำหนักเปลวเพลิงปีศาจ ทำให้บุรุษชุดเขียวคิดว่าจวินอู๋เย่าไม่คิดจะเอาเรื่องพวกเขาอีกแล้ว เขาดีใจจนไม่สามารถปกปิดประกายยินดีในแววตาของเขาได้ 

แต่ก่อนที่บุรุษชุดเขียวจะแสดงความดีใจกับตัวเองเสร็จ แสงสีดำหลายสายก็ถูกยิงผ่านไหล่ของเขาไปที่ด้านหลัง! 

ในชั่วพริบตา หัวของทุกๆ คนจากสิบสองตำหนักที่ยืนอยู่บนผาสุดขอบฟ้าก็ขาดออกจากร่างทันที! 

ยกเว้นบุรุษชุดเขียวที่ยิ้มแข็งทื่อไปแล้วกับผู้อาวุโสฮุย ทุกคนจากตำหนักเปลวเพลิงปีศาจและตำหนักสรรพชีวิตล้วนถูกฆ่าตายโดยไม่ทันได้ส่งเสียงเลย! 

คนหลายสิบคนหัวหลุดออกจากบ่าในเวลาเดียวกัน โลหิตพุ่งออกจากบาดแผลที่คอของพวกเขา 

ฝนโลหิตสาดลงมา ละอองฝนสีแดงหยดลงบนพื้นดิน โลหิตอุ่นๆ เหนียวๆ เปียกเสื้อผ้าของบุรุษชุดเขียวและผู้อาวุโสฮุย 

บุรุษชุดเขียวและผู้อาวุโสฮุยเบิกตากว้างจ้องมองอย่างไม่อยากจะเชื่อ พวกเขาหันไปมองจวินอู๋เย่า ความดีใจก่อนหน้านี้สลายหายไปทันที พวกเขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมบุรุษคนนี้จึงทำเช่นนั้น… 

ถ้าเป็นการแก้แค้น ทำไมเขาถึงฆ่าคนจากตำหนักสรรพชีวิตไปด้วย 

ถ้าไม่ได้แก้แค้น แล้วเขาฆ่าคนทั้งหมดทำไม! 

ในการเดินทางมาที่ผาสุดขอบฟ้าครั้งนี้ ทั้งตำหนักเปลวเพลิงปีศาจและตำหนักสรรพชีวิตได้ส่งนักสู้ที่แข็งแกร่งมามากมาย แม้ว่าตำหนักเปลวเพลิงปีศาจจะมีผู้อาวุโสฮุยเป็นผู้นำ แต่การกำจัดคนจากตำหนักสรรพชีวิตทั้งกลุ่มในเวลาสั้นๆ ก็ยังยากอยู่ดี 

แต่บุรุษที่หล่อเหลาและดูร้ายกาจที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา เพียงแค่กระดิกนิ้วก็คร่าชีวิตผู้คนหลายสิบคนจากทั้งสองตำหนักรวมทั้งนักสู้ที่แข็งแกร่งจำนวนมากในหมู่พวกเขาด้วย! 

พลังที่ไม่มีใครเทียบได้นี้ทำให้บุรุษชุดเขียวและผู้อาวุโสฮุยรู้สึกหมดสิ้นหนทางในทันที! 

 ท่าน…ท่านทำอะไร…  เสื้อผ้าของบุรุษชุดเขียวตอนนี้ชุ่มไปด้วยโลหิตของพวกพ้องของเขา ดวงตาของเขามองไปที่จวินอู๋เย่าด้วยความหวาดกลัวสุดหัวใจ 

เขายังคงยิ้ม แม้ว่ามือของเขาจะเปื้อนโลหิตไปแล้วก็ตาม 

เมื่อมองเขาผ่านฝนโลหิตนั้น บุรุษที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว แต่เป็นปีศาจกระหายโลหิต! 

 เมื่อสักครู่เจ้าพูดว่าเจ้าอยากฆ่าเด็กหนุ่มคนหนึ่ง…  จวินอู๋เย่าหรี่ตาลง นัยน์ตาสีดำสนิทที่มีรอยยิ้มของเขาค่อยๆ ถูกปกคลุมด้วยแสงสีม่วง 

 โทษทีนะ แต่เด็กหนุ่มที่พวกเจ้าอยากจะฆ่าน่ะ คือดวงใจของข้า  

ทันใดนั้น แสงสีม่วงก็ปกคลุมดวงตาของเขาอย่างสมบูรณ์ บอลหมอกสีดำปรากฏขึ้นข้างๆ จวินอู๋เย่าทันที! หมอกนั้นหมุนวนไม่หยุดเหมือนกรงเล็บและเขี้ยวอันร้ายกาจที่พร้อมจะฉีกใครบางคนออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย! 

ตอนนั้นเอง บุรุษชุดเขียวและผู้อาวุโสฮุยก็ตกตะลึงจนไม่อาจเคลื่อนไหวได้ 

ดวงตาของพวกเขาจับจ้องไปที่ดวงตาสีม่วงของจวินอู๋เย่า ความหวาดกลัวเข้าเกาะกุมหัวใจของพวกเขาทันที!  

ในโลกนี้ คนที่มีนัยน์ตาสีม่วงปีศาจแบบนั้นมีอยู่คนเดียว! 

 เทพ…เทพปีศาจ…เจ้าจักรพรรดิ…  เรี่ยวแรงทั้งหมดหายไปจากร่างของบุรุษชุดเขียวทันที เขาทรุดลงนั่งกับพื้น ใบหน้าสิ้นหวัง! 

นัยน์ตาสีม่วงปีศาจ พลังวิญญาณสีดำ… 

บุรุษผู้มีเสน่ห์ชั่วร้ายที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาคือเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิในตำนาน บุรุษผู้เดียวที่รวมสามโลกชั้นกลางให้เป็นหนึ่งเดียว! 

เป็นไปได้อย่างไร! 

บุรุษชุดเขียวหมดกำลังใจต่อต้าน ในใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว 

ส่วนผู้อาวุโสฮุยนั้น ใบหน้าซีดขาวปราศจากสีเลือด 

แม้ว่าเขาจะเป็นผู้อาวุโสแห่งตำหนักเปลวเพลิงปีศาจ และมีพลังอยู่ในระดับสูง แต่เมื่อเห็นดวงตาสีม่วงปีศาจคู่นั้น ทั้งหมดนั่นก็ไม่มีความหมายในทันที 

เทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ… 

จักรพรรดิที่แท้จริงของสามโลกชั้นกลาง!