ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 1397 ยุติการฆ่าด้วยการฆ่า (3) / ตอนที่ 1398 หน้ากากภูติพฤกษา (1)
- Home
- ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1
- ตอนที่ 1397 ยุติการฆ่าด้วยการฆ่า (3) / ตอนที่ 1398 หน้ากากภูติพฤกษา (1)
ตอนที่ 1397 ยุติการฆ่าด้วยการฆ่า (3) / ตอนที่ 1398 หน้ากากภูติพฤกษา (1)
ตอนที่ 1397 ยุติการฆ่าด้วยการฆ่า (3)
ตอนที่ 1397 ยุติการฆ่าด้วยการฆ่า (3)
สัตว์วิญญาณขนาดยักษ์ได้นำโอกาสที่จะพลิกสถานการณ์มาให้ ร่างกายที่ใหญ่โตยืนอยู่ท่ามกลางการต่อสู้ราวกับภูเขาลูกหนึ่ง
เหล่าทหารของรัฐฉูเบิกตากว้างจ้องมองสัตว์วิญญาณตัวนั้นอย่างเหลือเชื่อ
แต่ก่อนที่พวกเขาจะทันได้สติตอบสนอง จวินอู๋เสียที่ยืนอยู่บนสัตว์วิญญาณก็กระโดดลงจากหัวของสัตว์วิญญาณ กลายเป็นสายฟ้าสีม่วงพุ่งเข้าใส่กองทัพคนพิษ!
ในชั่วพริบตานั้น แสงสีม่วงอีกหลายสายก็ปรากฏขึ้นจากด้านหลังเหล่าทหารของรัฐฉู และพุ่งเข้าสู่การต่อสู้ที่ด้านหน้าอย่างรวดเร็ว
ชั่วเวลาแค่กะพริบตาเท่านั้น กองทัพคนพิษก็กลายเป็นพายุโลหิตต่อหน้าพวกทหารรัฐฉูที่ตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ผู้ครองรัฐฉูเฝ้ามองเหตุการณ์นี้ด้วยความตกตะลึง พลังวิญญาณขั้นสีม่วงส่องแสงเป็นรูปสามเหลี่ยมสร้างความหวาดหวั่นขึ้นในใจของเขาจนสั่นไปทั้งตัว!
“ฝ่าบาท! นั่นอะไรพ่ะย่ะค่ะ! ข้า…เหมือนจะเห็นพลังวิญญาณขั้นสีม่วง” แม่ทัพใหญ่รัฐฉูขยี้ตาอย่างไม่อยากเชื่อ
บนใบหน้าของผู้ครองรัฐฉู มีรอยยิ้มตื่นเต้นดีใจปรากฏขึ้น
“เป็นเขา! เป็นเขา!” เขาตื่นเต้นจนตัวสั่น ความดีใจที่ไม่อาจระงับได้ทำให้ใจของเขาเต้นแรง
“ฝ่าบาท ท่านพูดว่าเขา เขาไหนพ่ะย่ะค่ะ” แม่ทัพใหญ่รัฐฉูถามอย่างสับสน
ผู้ครองรัฐฉูหันมาทันทีและพูดว่า “เป็นฮ่องเต้รัฐเหยียน! เป็นฮ่องเต้รัฐเหยียน! นั่นคือฮ่องเต้จวินเสีย! เป็นเขา! ไม่ผิดแน่! ตอนที่รัฐชีถูกล้อมด้วยกองทัพพันธมิตรของรัฐจิ้ว เขาคือคนที่นำสัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติสองตัวไปช่วยพลิกสถานการณ์! ช่วยรัฐชีให้พ้นจากวิกฤต!”
ผู้ครองรัฐฉูจะลืมการต่อสู้นองโลหิตที่เกิดขึ้นในรัฐชีเมื่อกว่าหนึ่งปีที่แล้วได้อย่างไร
แม้ว่าเขาจะไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง แต่ข่าวเรื่องรัฐเหยียนช่วยรัฐชีก็แพร่กระจายไปทั่วโลก!
จวินอู๋เสียเป็นเหมือนผู้กอบกู้ที่จุติลงมาจากสวรรค์เพื่อทำลายล้างกองทัพนับล้านในช่วงเวลาสั้นๆ
ในโลกนี้ คนที่สามารถควบคุมสัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติที่ทรงพลังได้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น!
“ฮ่องเต้รัฐเหยียน แต่…มีข่าวลือว่าฮ่องเต้รัฐเหยียนเก็บตัวฝึกอยู่ไม่ใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ เขาถึงไม่เคยปรากฏตัวในช่วงที่เกิดกลียุคนี้เลยสักครั้ง” แม่ทัพใหญ่แห่งรัฐฉูเองก็ตกใจเช่นกัน เขาเคยได้ยินเรื่องของฮ่องเต้หนุ่มผู้ลึกลับและทรงพลังมามาก
คนที่ช่วยกอบกู้รัฐชีไว้ได้ในชั่วพริบตา คนที่ทำลายล้างรัฐจิ้วที่ยิ่งใหญ่เป็นอันดับสองลงได้อย่างง่ายๆ เด็กหนุ่มที่ผลักดันรัฐชีและรัฐเฉียวให้ขึ้นมาอยู่ในกลุ่มรัฐที่มีอำนาจ…ได้มาปรากฏตัวที่นี่จริงๆ หรือ
“ไม่ผิดแน่! ไม่ผิดแน่นอน! พวกเราปลอดภัยแล้ว! รัฐฉูปลอดภัยแล้ว!” ผู้ครองรัฐฉูน้ำตาไหลด้วยความดีใจ ตอนนี้ไม่มีอะไรที่ทำให้เขาซาบซึ้งใจไปมากกว่านี้อีกแล้ว
“ถ่ายทอดคำสั่ง ให้ร่วมมือกับฮ่องเต้จวินเสียโจมตี! ได้เวลาโต้กลับแล้ว! เร็ว!” ผู้ครองรัฐฉูออกคำสั่งทันที เขาเชื่ออย่างแรงกล้าว่าเด็กหนุ่มที่สร้างตำนานให้โลกนี้นับไม่ถ้วนนั้นจะสามารถเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของรัฐฉูได้อย่างแน่นอน สวรรค์คงให้จวินเสียมาปรากฏตัวที่นี่เพื่อช่วยรัฐฉู!
ในสนามรบ ร่างของจวินอู๋เสียได้กลายเป็นสายฟ้า นางเร็วมากจนผู้คนไม่สามารถมองเห็นแม้แต่เงาของนาง พวกทหารรัฐฉูมองเห็นแค่แสงสีม่วงเจิดจ้าแวบผ่านไปไม่ไกลจากพวกเขา!
พลังวิญญาณขั้นสีม่วง นั่นคือสัญลักษณ์ของผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วง!
พวกเขาต่างไม่เคยคิดฝันว่าจะได้เห็นผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงมาเป็นกำลังเสริมให้กับพวกเขาในตอนที่พวกเขาตกอยู่ในความสิ้นหวัง!
ทันใดนั้น ขวัญกำลังใจของทหารรัฐฉูก็เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ พวกเขาโต้กลับด้วยพลังทั้งหมดที่มี!
ตอนที่ 1398 หน้ากากภูติพฤกษา (1)
พวกคนพิษแข็งแกร่งราวปีศาจสำหรับทหารธรรมดาทั่วไป แต่พอมาอยู่ต่อหน้าผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงที่แท้จริง ก็อ่อนแอเสียจนไม่สามารถต้านทานการโจมตีได้แม้แต่หมัดเดียว เมื่อมีพวกของจวินอู๋เสียมาร่วมต่อสู้ สถานการณ์การรบก็เปลี่ยนไปทันที พวกคนพิษที่ดุร้ายก็ถูกปราบจนยากที่จะหยิ่งผยองได้
ร่างของจวินอู๋เสียพุ่งผ่านกลุ่มคนพิษ เท้าข้างหนึ่งเตะส่งคนพิษกระเด็นออกไป สายตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่เยือกเย็น
พวกคนพิษไม่มีความสามารถในการคิด การโจมตีของพวกเขาเป็นไปตามสัญชาตญาณ พวกเขาไม่มีความกลัว และไม่รู้ว่าความกลัวคืออะไร เมื่อเจอกับการโจมตีที่น่ากลัวของนาง พวกเขาไม่เพียงไม่ถอยกลับเท่านั้น แต่ยังพุ่งเข้ามาอย่างต่อเนื่องและดุร้าย ตอนนั้นเอง ดวงตาของจวินอู๋เสียก็ทอแสงวาวอย่างหงุดหงิด
สัตว์ป่าจะมีสัญชาตญาณในการปกป้องตัวเอง แต่คนพิษพวกนี้เป็นเพียงหุ่นเชิดในอุ้งมือของผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เท่านั้น ไม่มีจิตสำนึก ไม่มีจิตวิญญาณ
จวินอู๋เสียใช้เท้าเตะพื้นที่ด้านล่าง!
ร่างเพรียวบางของนางลอยขึ้นไปในอากาศ ทันใดนั้นนางก็ยกมือขึ้นและถอดตุ้มหูที่เป็นหน้ากากภูติพฤกษาออก ใช้ปลายแหลมของเข็มทิ่มนิ้วตัวเอง โลหิตสีแดงไหลลงมาตามเข็มสีเงินเปื้อนตุ้มหู
จวินอู๋เสียสะบัดมือโยนตุ้มหูเปื้อนโลหิตขึ้นไปในอากาศภายใต้แสงอาทิตย์ ตุ้มหูเล็กๆ สะท้อนแสงเป็นประกายเหนือกองทัพคนพิษ
ตุ้มหูเล็กๆ นั้นไม่สามารถดึงดูดความสนใจจากกองทัพคนพิษได้เลยแม้แต่น้อย พวกเขายังส่งเสียงคำรามต่อไปโดยไม่รู้ตัวเลยว่าฝันร้ายที่สุดกำลังจะมาถึงตัวแล้ว
ตุ้มหูนั้นตกลงบนพื้นอย่างเงียบๆ หยดโลหิตที่เปื้อนบนตุ้มหูค่อยๆ ถูกดูดเข้าไปข้างใน ทันใดนั้นก็ปรากฏเส้นสีเงินขึ้นบนพื้นผิวตุ้มหูเล็กๆ นั้น มันส่องแสงเป็นจังหวะท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย!
เส้นสีเงินดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมา มันเลื้อยออกจากตุ้มหูเข้าสู่พื้นดิน ตุ้มหูเป็นเหมือนเมล็ดพืช และเส้นสีเงินเป็นรากที่งอกออกมาและชอนไชลงในพื้นดินอย่างเงียบๆ!
เสียงตูมดังขึ้นกึกก้องไปทั่วทั้งสนามรบ!
พื้นตรงหน้าเหล่าทหารของรัฐฉูเริ่มมีรอยปริแตก พื้นดินสั่นสะเทือนเหมือนเกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงที่ใต้เท้าของพวกเขา!
ภายในกองทัพคนพิษ พื้นดินที่พวกเขายืนอยู่เริ่มแยกออก พื้นดินและก้อนหินที่แตกออกสั่นสะเทือนและกระเด็นกระดอนขึ้นไปอย่างน่ากลัว!
เกิดรอยแตกนับไม่ถ้วนบนพื้นดิน เถาวัลย์สีเขียวยื่นออกมาจากใต้ดิน ทะลุผิวดินขึ้นมา ทำให้แผ่นดินแตกเป็นเสี่ยงๆ!
เถาวัลย์พวกนั้นหนาพอๆ กับเอวของบุรุษที่โตแล้วสามคน พวกมันบิดและหมุนไปมาขณะที่ทะลุพื้นออกมาทั่วบริเวณที่กองทัพคนพิษอยู่!
ผู้ครองรัฐฉูที่ยืนอยู่ในค่ายใหญ่ของกองทัพรัฐฉูเกือบล้มลงกับพื้นจากแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงใต้เท้า เขาพยายามทรงตัวขณะที่พื้นดินสะเทือนเลื่อนลั่น เสียงโลหะปะทะกันดังกลบทุกอย่าง!
ตรงหน้าคือภาพที่เขาจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต!
เถาวัลย์หนาและแข็งแรงราวกับพฤกษาปีศาจที่เบ่งบานอยู่ในพื้นดิน ตั้งแต่วินาทีแรกที่พวกมันทะลุพื้นดินขึ้นมา พวกมันก็รวมตัวกันอย่างหนาแน่นท่ามกลางกองทัพคนพิษ เถาวัลย์พวกนี้หนาและแข็งแรงมาก ขนาดที่พวกคนพิษที่แข็งแกร่งมากและมีหนังหนาฟันแทงไม่เข้า ก็ยังไม่สามารถทำลายเถาวัลย์พวกนี้ได้เลยสักนิด!
เถาวัลย์ขนาดใหญ่หมุนวนไปมาท่ามกลางกองทัพคนพิษ ห่อหุ้มพวกคนพิษที่กำลังคำรามให้อยู่ในวงล้อมของมัน และพวกมันก็ค่อยๆ ปิด เถาวัลย์ขนาดเล็กที่อยู่ชั้นนอกก็ม้วนตัวเข้าหากัน ถักทอสอดประสานกันเป็นชั้นๆ จนกลายเป็นตาข่ายเถาวัลย์ที่หนาแน่นห่อหุ้มพวกคนพิษที่อยู่ภายในจนมิด!