ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 1707 เจ็บยิ่งกว่าฆ่า (3) / ตอนที่ 1708 เจ็บยิ่งกว่าฆ่า (4)
- Home
- ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1
- ตอนที่ 1707 เจ็บยิ่งกว่าฆ่า (3) / ตอนที่ 1708 เจ็บยิ่งกว่าฆ่า (4)
ตอนที่ 1707 เจ็บยิ่งกว่าฆ่า (3)
จากที่ไม่ต้องระวัง ก็จะกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจ!
ตีจูเก๋ออินให้ตาย เขาก็ไม่คิดว่าความแค้นส่วนตัวของเขาจะสร้างปัญหาใหญ่ขนาดนี้ให้กับตำหนักมังกรสวรรค์ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาไม่หลงเหลืออีกต่อไปแล้ว มันถูกแทนที่ด้วยความกังวลและไม่สบายใจ
โชคร้ายที่จวินอู๋เสียไม่ให้เขามีเวลาคิด
“จ้าวตำหนักน้อยจูเก๋อ จะฆ่าหรือจะปล่อย ทั้งหมดขึ้นอยู่กับท่าน ข้าจะรอการตัดสินใจของท่าน” จวินอู๋เสียพูดอย่างสงบนิ่ง ดูราวกับท้อใจหมดหวังไปแล้ว จนปัญญาและจำยอมอย่างสมบูรณ์
คำพูดของจวินอู๋เสียทำให้คนจำนวนมากรู้สึกกังวล สายตาที่พวกเขามองจูเก๋ออินยิ่งแข็งกร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ
ทันใดนั้นเอง จูเก๋ออินก็ถูกผลักให้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดทันที
สายตาของทุกคนที่จ้องมองมาทำให้เขาร้อนรน ในสมองขาวโพลนไปหมด
ตอนนั้นเอง เฟยเยียนที่เล็งจังหวะนั้นเอาไว้แล้ว ก็รีบกระโดดขึ้นไปบนเวทีประลอง แล้วเอาตัวเองไปยืนขวางระหว่างจูเก๋ออินและเยว่อี้ พร้อมกับมองไปที่ทุกคนด้วยรอยยิ้ม
“เข้าใจผิด นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด ตอนประลองมันก็มีพลาดกันได้ คุณชายของข้าไม่ได้จงใจจะทำให้สหายจากตำหนักเงาจันทราต้องลำบากหรอก น้องชายท่านนี้ ทำไมต้องพูดเสียน่าเวทนาขนาดนั้น คุณชายแค่ล้อเจ้าเล่นเท่านั้นเอง”
พูดจบ เฟยเยียนก็หันไปมองจูเก๋ออิน
จูเก๋ออินนิ่งงันเล็กน้อย ในหัวเขายังคงมีเสียงอื้ออึงวนเวียนอยู่ เขาไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว ตอนนี้สิ่งเดียวเขาสนใจก็คือการกระทำของเขาได้นำวิกฤตมาสู่ตำหนักมังกรสวรรค์
ต้องรู้ว่าที่นี่มีศิษย์ของสิบสองตำหนักทั้งหมดอยู่ เกิดเรื่องอะไรขึ้นนิดหน่อย ก็จะไปถึงหูของจ้าวตำหนักทุกคนของสิบสองตำหนักอย่างแน่นอน ยิ่งกว่านั้นเขาได้ดูแคลนเฉียวฉู่จากตำหนักเปลวเพลิงปีศาจอย่างเปิดเผยโดยไม่ไว้หน้าเลยสักนิด เช่นนี้เกรงว่าตำหนักเปลวเพลิงปีศาจอาจจะคิดว่าตำหนักมังกรสวรรค์กำลังคิดจะไล่ตามพวกเขา
เขาได้ปลูกเมล็ดพันธุ์อันเลวร้ายให้กับตำหนักมังกรสวรรค์โดยไม่รู้ตัว แม้แต่จูเก๋ออินก็ทนรับไม่ได้!
การที่เฟยเยียนเข้ามาขัดจังหวะอย่างกะทันหันเช่นนี้ และสมองของจูเก๋ออินก็ไม่ทำงาน พอเห็นเฟยเยียนขยิบตาให้เขา จูเก๋ออินที่คิดไม่ทันก็พูดออกมาอย่างแข็งทื่อว่า ”ทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิด ข้าแค่ล้อคนของตำหนักเงาจันทราเล่นเท่านั้น เฟยเยียน เจ้ารีบช่วยคุณชายเยว่เร็ว”
เฟยเยียนพยุงตัวเยว่อี้ที่อยู่ในสภาพกึ่งหมดสติขึ้นมา และเรียกศิษย์อีกสองคนของตำหนักมังกรสวรรค์มาแบกเยว่อี้ลงไปจากเวทีประลอง
โลหิตสีแดงสดเปื้อนเป็นทางตามเส้นทางที่เยว่อี้ถูกแบกไป ทำให้เกิดรอยสีแดงขัดตาบนพื้น
“น้องชาย ข้าส่งศิษย์พี่ของเจ้าให้เจ้าแล้ว รีบกลับไปเถอะ เรื่องเข้าใจผิดวันนี้ก็อย่าใส่ใจเลย คุณชายข้าแค่ชอบล้อเล่นเท่านั้น” เฟยเยียนมาตรงหน้าจวินอู๋เสียและทำเป็นแสดงความเป็นมิตร
จื่อจินรีบเข้าไปประคองเยว่อี้ มือของนางเต็มไปด้วยโลหิตทันทีที่สัมผัสตัวเขา ดวงตาของนางแดงก่ำทันที
“เอาล่ะ จบเรื่องแล้วนะ” เฟยเยียนหัวเราะด้วยท่าทางไม่ใส่ใจ ขณะเดียวกันก็แอบส่งสายตาให้จวินอู๋เสีย
จวินอู๋เสียหรี่ตาลงเล็กน้อย
หลังจากที่เยว่อี้ถูกแบกลงจากเวทีประลอง จูเก๋ออินก็ลงมาเช่นกัน แม้ว่าเขาจะเอาแต่มองตรงไปข้างหน้า แต่เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงสายตาที่จ้องมองมาจากทุกด้าน
จูเก๋ออินพยายามมองข้ามสายตาทิ่มแทงพวกนั้นอย่างเต็มที่ และเร่งฝีเท้าขึ้นโดยไม่รู้ตัวจนเกือบจะกลายเป็นวิ่งเพื่อหนีออกจากสายตาของทุกคน
เฟยเยียนพาคนของตำหนักมังกรสวรรค์ตามไปด้วย
แต่การจากไปของพวกเขาไม่ได้ทำให้บรรยากาศผ่อนคลายขึ้นเลย
ตอนที่ 1708 เจ็บยิ่งกว่าฆ่า (4)
รอบๆ เวทีประลองเงียบกริบ กลิ่นคาวโลหิตยังลอยแตะจมูกของทุกคน รอยโลหิตที่ทอดยาวจากด้านบนเวทีลงมาถึงด้านล่างดึงดูดสายตาของทุกคนโดยไม่สามารถละสายตาไปจากมันได้
ล้อเล่น เข้าใจผิด
ตำหนักมังกรสวรรค์ที่พูดคำเหล่านั้นนั่นแหละที่ล้อเล่นแล้ว!
พวกเขาไม่ใช่คนโง่ และไม่ได้ตาบอด
การกระทำของจูเก๋ออินที่ต้อนเยว่อี้จนจนมุมนั้น มันใช่เรื่องล้อเล่นที่ไหนกัน
เป็นเพราะสายตาจับจ้องของทุกคนต่างหาก เขาถึงได้รู้สึกตัวไม่ทำเรื่องใหญ่ไปกว่านี้ และรีบปัดเรื่องให้จบอย่างรวดเร็ว
ในตอนนี้ ทุกคนต่างแอบรู้สึกโชคดีที่ไม่ได้โง่ต่อไปมากกว่านี้ แต่พบความหยิ่งยโสจองหองของตำหนักมังกรสวรรค์แล้ว ทำให้ตำหนักมังกรสวรรค์ต้องยับยั้งตัวเองลงบ้าง ไม่เช่นนั้น หากวันนี้คนของตำหนักเงาจันทราถูกจูเก๋ออินฆ่า วันหน้าก็อาจจะถึงคราวของพวกเขา
“เกิดอะไรขึ้น” ผู้อาวุโสคนหนึ่งของตำหนักจิงหงวิ่งเข้ามาพร้อมกับกลุ่มลูกศิษย์ เดิมทีการประลองบนเวทีนี้ก็เพื่อดึงดูดความสนใจของศิษย์จากสิบสองตำหนัก ศิษย์ของตำหนักจิงหงจึงไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ
ผู้อาวุโสของตำหนักจิงหงเดินเข้ามาก็เห็นคราบโลหิตจำนวนมากบนเวทีประลอง เขาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ!
โลหิตขนาดนั้นไม่ใช่อาการบาดเจ็บเล็กๆ แล้ว!
ความไม่สบายใจผุดขึ้นในใจของผู้อาวุโสตำหนักจิงหง ไม่ว่าจะเป็นศิษย์ของตำหนักไหนก็ตาม หากเกิดเรื่องขึ้นที่ตำหนักจิงหง ตำหนักจิงหงก็จะถูกลากเข้าไปเกี่ยวด้วย นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาอยากเห็น
ไม่นานผู้อาวุโสของตำหนักจิงหงก็สังเกตเห็นเยว่อี้ที่ถูกประคองโดยจื่อจิน เขารีบเข้ามาถามอย่างร้อนรนว่า ”น้องชายผู้นี้เป็นอย่างไรบ้าง บาดเจ็บหนักมากเลยนี่ อย่างนั้นก็รีบพาเขากลับห้องเถอะ ข้าจะสั่งให้คนไปดูอาการบาดเจ็บของเขาเดี๋ยวนี้”
จวินอู๋เสียเงยหน้าขึ้นมองผู้อาวุโสแห่งตำหนักจิงหงที่ดูท่าทางกังวลอย่างมาก นางพูดกับเขาอย่างเย็นชาว่า ”ไม่รบกวนตำหนักจิงหงให้ต้องหนักใจหรอก คนของเรา พวกเราจะดูแลเอง ส่วนที่ว่าเกิดอะไรขึ้นนั้น”
จวินอู๋เสียเลิกคิ้วพลางเหยียดยิ้ม
“ผู้อาวุโสรีบร้อนมาเช่นนี้ ไม่ใช่รู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ”
คำพูดของจวินอู๋เสียทำให้ผู้อาวุโสของตำหนักจิงหงตัวแข็งทื่อ เขาไม่คิดว่าผู้เยาว์ตัวเล็กๆ บอบบางจะพูดจิกกัดได้เจ็บเช่นนี้
อันที่จริง เขาได้รับรายงานจากศิษย์ตำหนักจิงหงก่อนหน้านี้แล้วว่าจูเก๋ออินและเยว่อี้แห่งตำหนักเงาจันทราประลองฝีมือกัน แต่เขาไม่ได้สนใจมากนัก จนกระทั่งศิษย์ของตำหนักมารโลหิตวิ่งมาบอกพวกเขาว่ามีคนกำลังจะถูกฆ่า ผู้อาวุโสของตำหนักจิงหงถึงได้นั่งไม่ติดและรีบพาคนมาที่นี่
แม้ว่าตำหนักจิงหงไม่อยากให้ใครตายในอาณาเขตของพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่อยากทำให้ตำหนักมังกรสวรรค์โกรธ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คิดที่จะสอบสวนเรื่องนี้ แต่กลับเบี่ยงเบนความสนใจของทุกคนแทน
คิดไม่ถึงเลยว่าเจตนาของพวกเขาจะถูกจวินอู๋เสียเปิดเผยออกมาอย่างไม่ไว้หน้าเช่นนี้
ใบหน้าของผู้อาวุโสถึงกับแข็งค้าง
“จื่อจิน พาเยว่อี้กลับ” จวินอู๋เสียไม่มองผู้อาวุโสของตำหนักจิงหงอีก แต่หันกลับและเดินไปตามทางที่นางมา
ผู้อาวุโสของตำหนักจิงหงมองด้านหลังของพวกจวินอู๋เสียที่เดินจากไปพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่ชอบคำพูดจิกกัดของตำหนักเงาจันทราเลย
“พวกเด็กวัยรุ่นนี่นะ ก็มีผิดพลาดกันได้บ้าง พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องเครียด กลับห้องไปพักผ่อนก่อนเถอะ” ผู้อาวุโสแห่งตำหนักจิงหงไม่คิดอะไรมาก แค่อยากจะให้เรื่องบรรเทาลง แต่สายตาที่คนมองเขากลับแปลกๆ ไป