ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 1711 เล่น (3) / ตอนที่ 1712 ช่วยชีวิต (1)
- Home
- ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1
- ตอนที่ 1711 เล่น (3) / ตอนที่ 1712 ช่วยชีวิต (1)
ตอนที่ 1711 เล่น (3)
“นี่เป็นสิ่งที่ข้าควรทำอยู่แล้ว” เฟยเยียนพูดพลางหัวเราะ ก้มหน้าเล็กน้อยเพื่อซ่อนรอยยิ้มในแววตา
จูเก๋ออินขอบคุณเขาด้วย
ไม่ได้รู้เลยว่าเฟยเยียนไม่ได้ปรากฏตัวเพื่อชี้ทางออกให้เขา แต่เพื่อผลักจูเก๋ออินให้ไม่มีทางออก
แค่อ้างว่าล้อเล่นเพื่อให้เรื่องจบลง แต่จูเก๋ออินลงมือกับเยว่อี้หนักขนาดไหนเป็นสิ่งที่ทุกคนเห็นกันอย่างชัดเจน ไม่มีใครจะเชื่อว่าเขาแค่ล้อเล่นหรอก การที่คนจากตำหนักมังกรสวรรค์ใช้ข้ออ้างชุ่ยๆ เช่นนี้ยิ่งทำให้ผู้คนรู้สึกว่าตำหนักมังกรสวรรค์ไม่แยแสเอาเสียเลย
ถ้าจูเก๋ออินฆ่าเยว่อี้ไปเสียตรงนั้นเลย คนของตำหนักอื่นถึงไม่พอใจแต่ก็จะยอมจำนนต่อวิธีการอันโหดเหี้ยมของเขาและไม่กล้านินทาส่งเดช ในบรรดาสิบสองตำหนักก็ไม่เคยมีคุณธรรมน้ำใจอะไรอยู่แล้ว มีแต่กฎแห่งการอยู่รอด ปลาใหญ่กินปลาเล็ก ผู้แข็งแกร่งครองอำนาจ มีเพียงทำเช่นนั้นผู้คนจึงจะหวาดกลัว
แต่การไว้ชีวิตเยว่อี้ก็แค่ทำให้คนจากตำหนักอื่นรู้ถึงความกลัวและความพะว้าพะวงของจูเก๋ออิน และจะไม่เกรงกลัวเขาแม้แต่น้อย เนื่องจากภาพลวงตาผิดๆ ที่ปรากฏในใจของทุกคน
นั่นก็คือ…
ไม่ว่าตำหนักมังกรสวรรค์จะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถทนต่อคำครหาของทุกคนได้
ภาพลวงตาผิดๆ นี้ไม่เคยใช้ได้กับสิบสองตำหนัก
ตัวอย่างเช่นตำหนักเปลวเพลิงปีศาจ โดยปกติแล้วตำหนักเปลวเพลิงปีศาจมีพฤติกรรมหยิ่งยโสโอหังและฆ่าศิษย์ของตำหนักอื่นไปมากมายจนนับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่มีใครกล้านำเรื่องนี้ขึ้นมาพูดเพราะกลัวที่จะตั้งคำถามกับตำหนักเปลวเพลิงปีศาจ
เป็นเพราะพวกเขารู้ว่ามีเพียงผลลัพธ์เดียวจากการถกเถียงและตั้งคำถาม…นั่นก็คือความตาย!
การยอมถอยของจูเก๋ออินในวันนี้ไม่ได้ทำให้ตำหนักอื่นรู้สึกว่าตำหนักมังกรสวรรค์ดีอะไรเลย มีแต่จะทำให้พวกเขารู้สึกว่าตำหนักมังกรสวรรค์เป็นภัยคุกคาม จำเป็นต้องปราบปรามและกดเอาไว้
แล้วตอนนี้จูเก๋ออินยังรู้สึกขอบคุณเฟยเยียนสำหรับวิธีจัดการกับสถานการณ์ของเขา แต่อีกไม่กี่วันต่อมา เขาจะรู้ซึ้งว่าผลที่ตามมาจากการจัดการกับเรื่องนี้ในลักษณะนั้นร้ายแรงเพียงใด
ผู้ครองอำนาจที่ไม่เด็ดขาดมีแต่จะถูกฝูงชนโค่มล้มเท่านั้น!
“ท่านพ่อให้ข้ามาที่ตำหนักจิงหงไม่ใช่เพื่อมาก่อปัญหาให้ตำหนักมังกรสวรรค์ เสี่ยวเยียน สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ก็ได้เกิดขึ้นแล้ว เราต้องทำอย่างไรเพื่อให้คนพวกนั้นเปลี่ยนความคิด” ความคิดของจูเก๋ออินไปผิดทางเสียแล้ว เขากำลังคิดจะเปลี่ยนภาพลักษณ์ของตำหนักมังกรสวรรค์ในสายตาของตำหนักอื่นๆ
เฟยเยียนรู้สึกว่าความคิดของเขาตลกเกินไปแล้ว ในสิบสองตำหนัก มีเพียงผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่สามารถอยู่เหนือคนอื่นๆ ได้ คนอ่อนแอเปราะบางก็มีแต่จะถูกข่มเหงรังแกเท่านั้น
แต่เฟยเยียนไม่ได้เตือนจูเก๋ออินถึงเรื่องนั้น แต่กลับพูดว่า ”เรื่องนั้น…ข้าก็ไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไรเหมือนกัน ข้า…เพิ่งได้รับการยอมรับเข้าตำหนักเมื่อไม่นานมานี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเจอกับอะไรแบบนี้ แต่คนเขาว่ากันว่าความสามัคคีจะนำมาซึ่งความปรองดองไม่ใช่หรือ”
จูเก๋ออินเงียบไปพักหนึ่ง พลางคิดถึงคำพูดของเฟยเยียนอย่างละเอียด
“อย่าบอกนะว่าจะให้ข้าไปทำดีกับคนของตำหนักเงาจันทรา”
ความสามัคคีจะนำมาซึ่งความปรองดองอย่างนั้นหรือ
แค่คิดถึงใบหน้าของจวินอู๋เสีย เขาก็อยากบีบคอนางให้ตายคามือแล้ว อยากให้เขาไปจับมือสมานฉันท์กับคนของตำหนักเงาจันทรา ไม่ว่าอย่างไรจูเก๋ออินก็ไม่สามารถทำได้
“ไม่จำเป็นต้องถึงขนาดนั้น คุณชายแค่ต้องหยุดหาเรื่องพวกเขา แล้วคนอื่นๆ ก็จะค่อยๆ ลืมไปเอง น่าจะได้ใช่หรือไม่” เฟยเยียนแสร้งพูดอย่างไม่แน่ใจ
จูเก๋ออินรู้สึกว่ามีเหตุผลจึงพยักหน้า โดยไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มบางๆ ที่น่าสงสัยตรงมุมปากของเฟยเยียนเลย
ตอนที่ 1712 ช่วยชีวิต (1)
จูเก๋ออินรู้สึกว่ามีเหตุผลจึงพยักหน้า โดยไม่ได้สังเกตเห็นรอยยิ้มบางๆ ที่น่าสงสัยตรงมุมปากของเฟยเยียนเลย
อีกด้านหนึ่ง จวินอู๋เสียพาพวกจื่อจินกลับไปที่ห้องของนาง
จื่อจินประคองเยว่อี้ที่กึ่งหมดสติมาตลอดทาง ตัวของนางเปื้อนโลหิตของเยว่อี้ตั้งแต่หัวจรดเท้า กลิ่นคาวโลหิตทำให้เด็กสาวตัวเล็กๆ ที่ไร้เดียงสาน้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบๆ ขณะเดินตามจวินอู๋เสียกลับไปที่ห้องของนาง
หลังจากกลับห้อง จื่อจินก็วางเยว่อี้ลงบนเตียงทันที จากนั้นก็ยืนจ้องมือที่เปื้อนโลหิตของนาง ตัวแข็งนิ่งอยู่ข้างเตียง
นางไม่เคยเห็นโลหิตมากขนาดนี้มาก่อน
ตำหนักหยกวิญญาณมักจะซ่อนตัวอยู่ในภูเขาฝูเหยา ศิษย์ของพวกเขาแทบจะไม่กล้าออกไปข้างนอก สำหรับความขัดแย้งที่เกิดขึ้นภายนอกนั้น พวกเขารู้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ส่วนใหญ่แล้วก็เป็นเพียงการคาดเดาเอาเอง พวกเขาไม่เคยเห็นด้วยตาตนเองเลย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นวันนี้มันกะทันหันเกินไป ทำให้จื่อจินรับมือไม่ทัน
ตอนที่เยว่อี้ถูกบังคับให้ก้าวขึ้นสู่เวทีประลอง นางไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี และไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่ยืนกังวลอยู่ด้านล่างเวทีประลองอย่างเงียบๆ
นางยังจำความเด็ดเดี่ยวในแววตาเยว่อี้ตอนที่เขายืนอยู่หน้าเวทีประลองได้
แม้ว่าความสัมพันธ์ของนางกับเยว่อี้จะเป็นเพียงการร่วมมือกัน แต่ในช่วงที่พวกเขาอยู่ด้วยกันนั้น มันทำให้เด็กสาวใสซื่ออย่างนางมองเยว่อี้เป็นสหาย เมื่อเห็นกับตาว่าเยว่อี้โดนทรมานอย่างหนักเช่นนั้น และนางไม่สามารถทำอะไรได้เลย หัวใจนางก็เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดที่เป็นเหมือนเปลวไฟแผดเผาใจนาง
แต่ในขณะนั้นไม่มีใครมีเวลาปลอบใจเด็กสาวที่เพิ่งได้เห็นความโหดร้ายของโลกเป็นครั้งแรก
การเสียโลหิตจำนวนมากทำให้เยว่อี้ซีดขาวราวกับกระดาษ จวินอู๋เสียตรวจอาการบาดเจ็บของเยว่อี้อยู่ข้างเตียง และป้อนโอสถวิเศษต่อชีวิตให้เขาเพื่อรักษาเส้นลมปราณของหัวใจให้คงที่ ป้องกันไม่ให้เสียชีวิตก่อนที่จะได้รับการรักษา
หลังจากประเมินอาการบาดเจ็บของเยว่อี้แล้ว ความโกรธที่จวินอู๋เสียข่มกลั้นเอาไว้ก็แทบจะระเบิดออกมา
บาดแผลทั้งใหญ่และเล็กบนร่างกายของเยว่อี้มีจำนวนมากเกินจะนับได้ และเป็นบาดแผลที่ไม่ได้ทำให้เสียชีวิตในทันที แต่เป็นบาดแผลที่มีจุดมุ่งหมายให้เจ็บปวดทรมานอย่างแสนสาหัส การบาดเจ็บนั้นรุนแรงมาก ถ้าเป็นคนอื่น แม้ว่าจะสามารถรักษาชีวิตของเยว่อี้เอาไว้ได้ แต่ก็ไม่สามารถรักษาพลังวิญญาณในร่างของเขาได้
จูเก๋ออินไม่เพียงทำร้ายอวัยวะภายในของเยว่อี้เท่านั้น แต่ยังเล็งที่จะทำให้เส้นลมปราณของเขาได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงด้วย จูเก๋ออินพยายามจะทำลายรากฐานของเยว่อี้จนถึงแก่นเลยทีเดียว!
เมื่อร่างกายได้รับบาดเจ็บก็สามารถรักษาให้หายกลับมาได้
แม้ว่าพลังวิญญาณจะหายไปหมด แต่ตราบใดที่เส้นลมปราณยังคงอยู่ ก็ยังสามารถใช้เวลาฝึกฝนให้กลับมาได้อีกครั้งขึ้นอยู่กับพรสวรรค์ของคนผู้นั้น แต่หากเส้นลมปราณถูกทำลาย มันจะทำลายรากฐานของคนผู้นั้นด้วย แม้ว่าจะรักษาร่างกายให้กลับมาแข็งแรงได้ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฝึกฝนพลังวิญญาณได้อีก
วิธีการที่โหดร้ายเช่นนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกขนลุกจริงๆ
เห็นได้ชัดว่าจูเก๋ออินอยากฆ่าเยว่อี้อยู่แล้ว แต่เขายังพยายามทำลายความหวังทั้งหมดของเยว่อี้อย่างโหดร้าย
ดวงตาของจวินอู๋เสียวาววับเป็นพิเศษจากความโทสะที่ลุกโหมอยู่ในใจ นางไม่เอ่ยปากพูดอะไรสักคำ แต่หยิบเอากระเป๋าเข็มและโอสถวิเศษออกมาจากถุงเอกภพของนางอย่างเงียบๆ
เข็มเงินยาวถูกแทงลงบนจุดสำคัญทั่วร่างกายของเยว่อี้ ผนึกเส้นลมปราณของเขาที่ไหลย้อนกลับเอาไว้ ป้องกันไม่ให้พลังที่แข็งแกร่งนั้นสร้างความเสียหายไปมากกว่านี้