ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 1789 คิดฆ่า (3) / ตอนที่ 1790 คิดฆ่า (4)
- Home
- ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1
- ตอนที่ 1789 คิดฆ่า (3) / ตอนที่ 1790 คิดฆ่า (4)
ตอนที่ 1789 คิดฆ่า (3)
เยว่อี้ยังได้รับความสำคัญจากตำหนักเงาจันทรา แล้ว ‘ฉางฮวน’ ที่มีระดับพลังสูงกว่าเยว่อี้จะไม่ได้ได้อย่างไร
เป็นไปไม่ได้ที่จ้าวตำหนักเงาจันทราจะฆ่าศิษย์ที่มีศักยภาพสูงพอที่จะสู้กับตำหนักอื่นได้ เว้นแต่ว่าเขาจะอยากให้ตำหนักเงาจันทราตกต่ำต่อไป
“เหมียว!”
ท่านจะบอกว่าเจ้าพวกนั้นพูดโกหกอย่างนั้นหรือ พวกมันมาที่นี่แค่จะหาเรื่องท่านหรือ
จวินอู๋เสียพยักหน้า
“พวกเขาต้องมาที่นี่ตามคำสั่งแน่ ถ้าตำหนักเงาจันทราอยากลงโทษข้าจริงๆ พวกเขาจะให้ศิษย์ที่เฝ้าคุกใต้ดินทำ ไม่ใช่ส่งพวกผู้เยาว์มา นั่นมันขัดต่อกฎ” จวินอู๋เสียรู้สึกว่ามันน่าขำ อีกฝ่ายมองข้ามสติปัญญาของนางไปมากแค่ไหนกัน
ทุกตำหนักล้วนมีศิษย์ที่ทำหน้าที่ลงโทษอยู่ หากมีคนทำผิด ศิษย์พวกนั้นจะเป็นคนลงโทษ ไม่ใช่เอาใครก็ได้มาทำ
“นอกจากนั้น เด็กพวกนั้นก็ดูเหมือนจะมีพิรุธอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าคำพูดที่ออกมาจากปากพวกเขาจะยโสโอหัง แต่พวกเขาก็ไม่กล้าเปิดประตูห้องขัง แสดงให้เห็นว่าพวกเขากลัวว่าข้าจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติหลังจากออกไปและทำร้ายพวกเขา” จวินอู๋เสียพูดพร้อมกับลูบขนนุ่มลื่นของเจ้าแมวดำ
เมื่อได้ฟัง เจ้าแมวดำก็เข้าใจขึ้นมาทันที
“เหมียว”
ใครอยากฆ่าท่านหรือ
“นอกจากเขา…จะมีใครอีกเล่า” จวินอู๋เสียพูดอย่างเฉยเมย
พวกเด็กหนุ่มวิ่งออกจากคุกใต้ดินราวกับกำลังหนีเอาชีวิตรอด หลังออกจากคุกใต้ดิน ร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขา
เมื่อพวกเด็กหนุ่มเห็นร่างนั้น พวกเขาก็ยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่กล้าขยับเขยื้อน ”ผู้อาวุโสเยว่”
ผู้อาวุโสเยว่ขมวดคิ้วมองพวกเด็กหนุ่มที่หน้าซีด ”เรียบร้อยแล้วหรือยัง”
พวกเด็กหนุ่มหันมองหน้ากัน ใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยวอย่างเสียใจ แต่ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากส่ายหัวอย่างเงียบๆ
“ไอ้พวกไร้ประโยชน์! ตอนนี้มันถูกขังอยู่ในคุกใต้ดิน พวกเจ้าก็ยังไม่สามารถสั่งสอนมันได้อย่างนั้นเรอะ พวกเจ้ายังจะมีประโยชน์อะไรอีก” ผู้อาวุโสเยว่ด่า ดวงตาจ้องมองพวกเด็กหนุ่มด้วยความโกรธ
“ผู้อาวุโสเยว่…ไม่ใช่…ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ฟังคำสั่งท่าน แต่…แต่เจ้าฉางฮวนนั่นเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย นอกจากจะกล้ามากขึ้นแล้ว การลงมือของเขาก็ดุร้ายมากขึ้นด้วย พวกเราทำตามที่ท่านสั่งให้เราทำ บอกเขาว่าเขาถูกไล่ออกจากตำหนักเงาจันทราแล้ว แต่เขาไม่แสดงปฏิกิริยาอะไรเลยสักนิด พอเราบอกให้เขาออกมา เขาก็นั่งเฉยๆ ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ไม่สนใจพวกเราเลย สุดท้ายพวกเราไม่กล้าปล่อยเขาออกมา ก็เลยหาวิธีจุดไฟเผาห้องขัง แต่…” เด็กหนุ่มคนหนึ่งเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในคุกใต้ดินให้ผู้อาวุโสเยว่ฟัง
ผู้อาวุโสเยว่ยิ่งฟังก็ยิ่งมีสีหน้ามืดมนลงทุกที
สามารถใช้พลังวิญญาณดับไฟที่โหมกระหน่ำได้ แสดงให้เห็นว่าจวินอู๋เสียสามารถควบคุมพลังวิญญาณของนางได้อย่างสมบูรณ์แบบแค่ไหน การควบคุมและปรับใช้พลังวิญญาณที่แม่นยำเช่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่สามารถทำได้ในชั่วข้ามคืน
ตอนแรกผู้อาวุโสเยว่รู้สึกสงสัยอย่างมากว่า ‘ฉางฮวน’ เก่งขึ้นกะทันหันขนาดนี้ได้อย่างไร และคิดว่าผู้อาวุโสอิ่งต้องใช้วิธีการลับบางอย่างของตระกูลมาช่วย ‘ฉางฮวน’ ให้ได้รับพลังนั้น แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ‘ฉางฮวน’ จะมีพลังเช่นนั้นมานานแล้ว
“ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าเด็กนั่นจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้” ผู้อาวุโสเยว่ขบกรามแน่น เมื่อนึกย้อนไปถึงตอนอยู่ในห้องโถงตำหนักที่ผู้อาวุโสอิ่งเปลี่ยนความประทับใจของจ้าวตำหนักที่มีต่อ ‘ฉางฮวน’ ด้วยคำพูดที่น่าฟังเพียงไม่กี่คำ ผู้อาวุโสก็เริ่มวิตกกังวลมากขึ้น
เยว่อี้เป็นเบี้ยพนันที่เขาถืออยู่ในมือซึ่งทำให้เขาได้รับประโยชน์ไม่น้อย แต่ตอนนี้ผู้อาวุโสอิ่งมีจวินอู๋เสียแล้ว สถานการณ์ในตำหนักเงาจันทราจะเปลี่ยนไปอีกครั้ง
ตอนที่ 1790 คิดฆ่า (4)
“ใช่ขอรับ…ใครจะคิดว่าเจ้าฉางฮวนนั่นจะซ่อนความสามารถเช่นนั้นเอาไว้ หมอนั่นหลอกพวกเราทุกคน” เด็กหนุ่มคนหนึ่งพยักหน้ารัวๆ
“นั่นสิ เมื่อก่อนเขาเอาชนะข้าไม่ได้ด้วยซ้ำ ไม่ว่าเราจะด่าว่าหรือทุบตีเขาแค่ไหนก็ไม่ตอบโต้เลย เอาแต่ปั้นหน้ายิ้มต่อหน้าพวกเรา แต่ตอนนี้เขาทำตัวแปลกไปมาก และหยิ่งยโสอย่างไม่น่าเชื่อ…”
เมื่อก่อนกล่าวได้ว่าฉางฮวนถูกรังแกได้ง่ายมากในตำหนักเงาจันทรา ปากนั่นคอยประจบประแจงเลียแข้งเลียขาอยู่ตลอดเวลา จนสามารถเกาะขาผู้อาวุโสอิ่งได้ ทำให้ศิษย์จำนวนมากดูถูกเหยียดหยามเขา แต่ใครจะคิดว่าฉางฮวนผู้อ่อนแอและเสแสร้งนั่นจะแอบซ่อนไพ่เด็ดเอาไว้แบบนี้
“เอาล่ะ พวกเจ้าทุกคนไปได้แล้ว เหตุการณ์วันนี้ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ถ้าข้าได้ยินข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์วันนี้ พวกเจ้าทุกคนลืมไปได้เลยว่าจะได้อยู่ในตำหนักเงาจันทราต่อ” ผู้อาวุโสเยว่กล่าวอย่างน่ากลัว
พวกเด็กหนุ่มรีบรับคำ จากนั้นก็ก้มหน้าวิ่งหนีไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
อารมณ์ของผู้อาวุโสเยว่ดิ่งลงก้นเหว ตอนนี้จวินอู๋เสียยังถูกขังอยู่ในคุกใต้ดิน มันอาจจะยังไม่ชัดเจนนัก แต่เมื่อไรที่จวินอู๋เสียรอดออกมาจากคุกใต้ดินได้ อำนาจของผู้อาวุโสอิ่งก็จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
นั่นเป็นจุดที่ผู้อาวุโสเยว่อดกังวลไม่ได้
ด้วยพลังที่จวินอู๋เสียมี แม้ว่าจะให้เยว่อี้ลงมือ ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะกำจัดจวินอู๋เสีย และผู้อาวุโสเยว่ก็ไม่อยากลงมือด้วยตัวเอง หากเขาทำ จ้าวตำหนักก็จะจับได้ทันทีว่ามีบางอย่างแปลกๆ และเขาก็ไม่สามารถหาข้อแก้ตัวให้พ้นไปได้ทั้งหมด
แต่อย่างไรผู้อาวุโสเยว่ก็ไม่ยอมให้จวินอู๋เสียเดินออกจากคุกใต้ดินแบบมีชีวิตแน่นอน
เมื่อถึงเวลาอาหาร ผู้คุมก็ส่งอาหารให้กับนักโทษทุกคนในห้องขัง หมั่นโถวสองสามลูกถูกวางลงตรงหน้าจวินอู๋เสีย ผู้คุมที่นำอาหารเข้ามาจากไปทันทีหลังจากวางอาหารลงแล้ว ราวกับไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่าห้องขังของจวินอู๋เสียเต็มไปด้วยรอยไหม้เกรียมที่หลงเหลือจากไฟไหม้ครั้งใหญ่
จวินอู๋เสียหยิบหมั่นโถวมาดม แล้วดวงตาของนางก็ทอประกายเยียบเย็น หลังจากนั้นนางก็กินมันเข้าไปทีละคำๆ อย่างสงบ
ผู้คุมที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดเฝ้าดูจวินอู๋เสียกินหมั่นโถว จากนั้นก็วิ่งออกไปทันที เขาตรงไปยังเรือนของผู้อาวุโสเยว่
ในขณะนั้นผู้อาวุโสเยว่กำลังนั่งคุยกับเยว่อี้อยู่ในห้องตำรา เมื่อเขาเห็นผู้คุมวิ่งเข้ามา เขาก็หยุดการสนทนากับเยว่อี้ และเยว่อี้ก็ถอยไปด้านหนึ่งอย่างเงียบๆ
“รายงานผู้อาวุโสเยว่ ฉางฮวนกินแล้วขอรับ”
ผู้อาวุโสเยว่เลิกคิ้วและยิ้มออกมา
“เจ้าเห็นเขากินกับตาตัวเองหรือเปล่า”
ผู้คุมตอบว่า ”ข้าเห็นกินไปครึ่งอันกับตาตัวเองเลย หลังจากกินไปแล้ว เขาก็ไม่ได้พบว่ามีอะไรผิดปกติ”
ผู้อาวุโสเยว่พยักหน้าอย่างพอใจ จากนั้นก็โบกมือไล่ผู้คุมออกไป
รอจนกระทั่งผู้คุมออกไปแล้ว ผู้อาวุโสเยว่ก็เอนหลังพิงพนักเก้าอี้และยกมือขึ้นกอดอก ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
แต่อารมณ์ของเยว่อี้ซับซ้อนอย่างมาก เขารับใช้ผู้อาวุโสเยว่มานาน จึงรู้วิธีการของผู้อาวุโสเยว่ดีกว่าใคร คำพูดของผู้คุมเมื่อครู่ทำให้เขาตกใจมาก
“ผู้อาวุโสเยว่” เยว่อี้อดพูดขึ้นมาไม่ได้
“หืม” ผู้อาวุโสเยว่ดูอารมณ์ดี
“ท่านอยากกำจัด ’ฉางฮวน’ หรือ” เยว่อี้ข่มความร้อนใจลง ดูเหมือนว่าเขาแค่ถามไปอย่างนั้น
ผู้อาวุโสเยว่พูดแบบยิ้มเยาะ ”ถ้าไม่กำจัดเขาตอนนี้ จะรอจนเขาออกมาจากคุกใต้ดินแล้วทำให้ผู้อาวุโสอิ่งมีอำนาจเพิ่มขึ้นหรือไง”
เยว่อี้ใจหายวาบ
ผู้อาวุโสเยว่พูดว่า ”พลังของเจ้าเด็กนั่นเหนือกว่าที่ข้าคาดไว้ ข้าส่งคนไปจะทำให้เขาเจ็บตัวสักหน่อย แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะความรู้สึกไวขนาดนี้ ไม่ตกหลุมพรางข้า”