ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร เล่ม 1 - ตอนที่ 541 ตำบลชานหลิน (4) ตอนที่ 542 ตำบลชานหลิน (5)

ตอนที่ 541 ตำบลชานหลิน (4)

อย่าว่าแต่ชายหนุ่มกลุ่มนั้นที่ตกใจจนวิ่งหนีไปเลย ทุกคนที่อยู่ในโรงเตี๊ยมก็ต่างตกใจเช่นกัน ทุกคนต่างมองพลังวิญญาณสีเหลืองที่ค่อยๆ จางหายไปในมือของจวินอู๋เสียด้วยความเหลือเชื่อ

พลังวิญญาณระดับสีเหลืองในวัยสิบสี่ปี…

แค่พูดออกไปก็สามารถสร้างความตกใจให้กับผู้อื่นได้!

หากไม่เห็นด้วยตาตนเอง ให้ตาย พวกเขาก็ไม่มีวันเชื่อ

หลังจากขับไล่แมลงหวี่แมลงวันไปแล้ว จวินอู๋เสียก็เดินกลับเข้าไปในโรงเตี๊ยมแล้วโยนแท่งเงินหนึ่งแท่งให้เถ้าแก่ร้าน

เถ้าแก่ร้านรีบรับมันไว้ หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

“ค่าชดใช้” จวินอู๋เสียกล่าว

เถ้าแก่ร้านพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่กล้าพูดอะไร

ชายหนุ่มที่มีความสามารถเช่นนี้ให้ตายเขาก็ไม่กล้าคัดค้านอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ชายหนุ่มผู้นี้ก็ให้มาเยอะมาก แท่งเงินแท่งนี้สามารถซื้อเสาหินอ่อนได้ห้าเสา

“น้องเสีย เจ้ารุนแรงไปหน่อยหรือไม่” เฉียวฉู่เข้าใกล้จวินอู๋เสีย คนที่มีเรื่องกับศิษย์สำนักศึกษาเฟิงหัวเมื่อครู่ก็คือเขา ฮวาเหยาและคนอื่นๆ

“แล้วจะเสียเวลาเพื่ออะไร” จวินอู๋เสียเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

เฉียวฉู่แค่ยิ้ม

“น้องเสีย นี่คือสหายของเจ้าหรือ” ร่างบางเดินออกมาจากฝูงชน ฟ่านจัวอุ้มเจ้าแมวดำตัวน้อยและใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะแล้วเดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้ม เขาใช้สายตาที่อ่อนโยนและเป็นมิตรมองไปที่เฉียวฉู่และคนรอบข้างจวินอู๋เสีย

จวินอู๋เสียพยักหน้าเล็กน้อย

“นี่คือ” ฮวาเหยามองฟ่านจัวอย่างสงสัย

ฟ่านจัวยิ้มแล้วกล่าวว่า “ข้าชื่อฟ่านจัว ข้ามากับน้องเสีย”

ฮวาเหยาหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง เฉียวฉู่และคนอื่นๆ ก็แสดงสีหน้าแปลกใจออกมา เพราะพวกเขาเคยได้ยินฟ่านจิ่นพูดถึงน้องชายของเขา เมื่อเห็นฟ่านจัวในตอนนี้ เฉียวฉู่ก็อดที่จะสงสารไม่ได้

ใบหน้าที่อ่อนโยนของฟ่านจัวแสดงความมึนงงออกมาเล็กน้อย เพราะเขาไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดเฉียวฉู่จึงมองเขาแบบนั้น

มันทำให้เขารู้สึกว่าเฉียวฉู่กำลังสงสารเขาอยู่

“ที่แท้เจ้าก็คือฟ่านจัว เจ้าช่างน่าสงสารจริงๆ ” เฉียวฉู่ถอนหายใจและตบไหล่ฟ่านจัวเบาๆ

ที่แท้เขาก็เป็นคู่หมั้นของนังอสรพิษนั่น ช่างน่าสงสารจริงๆ

ฟ่านจัวมึนงงกับเฉียวฉู่มาก เขาจึงคิดว่าเฉียวฉู่สงสารเขาเพราะร่างกายของเขา เขาจึงยิ้มและกล่าวว่า “ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว ต้องขอบคุณน้องเสีย”

แค่สีหน้าสงสารบนใบหน้าของเฉียวฉู่ก็ไม่ได้หายไปเลย

ฟ่านจัวรู้สึกมึนงงเล็กน้อย

ฟ่านจิ่นจองห้องไว้ให้พวกเขาคนละหนึ่งห้อง หลังจากทั้งหกคนรวมตัวกันแล้วพวกเขาแต่ละคนก็แยกย้ายไปดูห้องของตัวเองแล้วรีบวิ่งเข้าไปในห้องของจวินอู๋เสีย

โชคดีที่ห้องใหญ่พอ ไม่อย่างนั้นคงไม่พออยู่

“มาๆๆ นำหินวิญญาณทั้งหมดออกมา” เฉียวฉู่นั่งที่ขอบโต๊ะแล้วโยนหินวิญญาณทั้งหมดออกมาวางบนโต๊ะ หินวิญญาณที่มีสีต่างกันมากมายนี้ทำให้ฟ่านจัวหยุดชะงักไปเล็กน้อยทันทีที่เห็น

ในบรรดาหินวิญญาณเหล่านั้น มีหินวิญญาณระดับสูงมากมายที่ไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน

แต่เฉียวฉู่กับโยนออกมามากมายจนทำให้ฟ่านจัวตกใจเป็นอย่างมาก

แต่สิ่งที่ทำให้ฟ่านจัวตกใจมันยังไม่จบ เริ่มที่เฉียวฉู่แล้วตามด้วยฮวาเหยา เฟยเยียนและหรงรั่ว ทุกคนก็ต่างนำหินวิญญาณทั้งหมดของตัวเองออกมา แม้แต่จวินอู๋เสียก็เอาบางส่วนออกมาวางไว้บนโต๊ะ

เมื่อมองกองหินวิญญาณที่ค่อยๆ สูงขึ้น ดวงตาของฟ่านจัวก็เบิกกว้างขึ้นเรื่อยๆ

“ทั้งหมดนี้คือ… สิ่งที่พวกเจ้าได้จากป่าประลองวิญญาณหรือ” ฟ่านจัวมองไปที่เฉียวฉู่และคนอื่นๆ ด้วยความสงสัย

“แค่ส่วนน้อยเท่านั้น ส่วนใหญ่มาจากใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะ” เฉียวฉู่กล่าวด้วยรอยยิ้มและไม่ลืมที่จะประจบสอพลอใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะที่กำลังนอนอยู่ข้างจวินอู๋เสีย

ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะรีบเชิดหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ หางเล็กๆ ของมันส่ายไปมาอย่างมีความสุข

ตอนที่ 542 ตำบลชานหลิน (5)

ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะ ฟ่านจัวยิ่งงงมากขึ้นไปอีก

“เดี๋ยวก่อน” ทันใดนั้นจวินอู๋เสียก็พูดขึ้นมาหลังจากที่นางนำหินวิญญาณออกมา นางยื่นมือออกไปหยิบหินวิญญาณระดับสูงออกมาต่อหน้าเฉียวฉู่และคนอื่นๆ

“พวกนี้ ข้าเอา”

หินวิญญาณระดับสูงหายาก จวินอู๋เสียจึงไม่คิดจะนำพวกมันไปแลกเปลี่ยนเป็นเงิน หินวิญญาณเหล่านี้สามารถหลอมแหวนของวงแหวนภูติวิญญาณให้พวกเขาหรือมอบให้กองทัพรุ่ยหลินก็ล้วนเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

ในห้องไม่มีผู้ใดคัดค้านการกระทำของจวินอู๋เสีย พวกเขาปล่อยให้จวินอู๋เสียหยิบหินวิญญาณออกมา ยังไม่พอพวกเขายังช่วยหยิบแล้ววางไว้ตรงหน้าจวินอู๋เสีย

พวกเขาไม่แม้แต่จะถามจวินอู๋เสียว่าจะนำหินวิญญาณเหล่านี้ไปทำอะไร

จวินอู๋เสียเลือกหินวิญญาณระดับสูงจำนวนหนึ่งออกมาให้เฉียวฉู่และคนอื่นๆ

เฉียวฉู่กะพริบตามองการกระทำของจวินอู๋เสียแล้วกล่าวถามด้วยความสงสัยว่า “น้องเสียเจ้าทำอะไร”

นางต้องการสิ่งเหล่านี้มิใช่หรือ เพราะเหตุใดนางจึงส่งคืนให้พวกเขา

“แหวน” จวินอู๋เสียมองแหวนของวงแหวนภูติวิญญาณบนนิ้วของเฉียวฉู่

เฉียวฉู่เข้าใจทันที แม้ว่าแหวนแห่งวงแหวนภูติวิญญาณจะเกิดจากวงแหวนภูติวิญญาณ แต่ก็สามารถใช้วิธีการพิเศษหลอมขึ้นมาได้ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการฝังหินวิญญาณลงบนแหวนเพื่อเพิ่มพลังให้แก่วงแหวนภูติวิญญาณ วิธีนี้มีมานานแล้ว

การสร้างแหวนแห่งวงแหวนภูติวิญญาณใหม่ นอกจากเลือกหินวิญญาณแล้วก็ยังต้องการคนที่มีทักษะและฝีมือในหลอมเป็นอย่างมาก เพื่อเพิ่มพลังหินวิญญาณและวงแหวนภูติวิญญาณได้อย่างเต็มที่

การหลอมแหวนจะหลอมโดยช่างทำเครื่องประดับทั่วไป แต่ถึงกระนั้นผลที่ได้รับก็ดีมาก

ก่อนหน้านี้ มิใช่ว่าเฉียวฉู่และคนอื่นๆ ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ แต่พวกเขาไม่มีเงิน ก่อนที่พวกเขาจะพบจวินอู๋เสีย แม้แต่เสื้อผ้าพวกเขาก็ไม่มีปัญญาซื้อ ฉะนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึงการหลอมแหวน หินวิญญาณพวกเขาสามารถหาวิธีไปล่าได้ แต่ค่าใช้จ่ายในการหลอมแหวนนั้นสูงเกินความสามารถของพวกเขามาก ฉะนั้นทุกครั้งที่ได้หินวิญญาณมา พวกเขาจะนำไปขายทั้งหมด ไม่เคยคิดจะนำมาใช้เอง

ครั้งนี้ พวกเขาก็คิดเหมือนเดิม ความคิดที่ติดเป็นนิสัยแบบนี้ทำให้พวกเขาละเลยความต้องการของตนเองโดยไม่รู้ตัว

แต่ไม่คิดว่า จวินอู๋เสียจะคิดถึงเรื่องนี้

ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก เพราะพวกเขาไม่มีเงิน ฉะนั้นเงินที่ใช้หลอมแหวนจะต้องเป็นของจวินอู๋เสียอย่างแน่นอน

“เออ ถ้างั้นเราก็ใช้โอกาสนี้หาคนหลอมแหวนเลยดีหรือไม่” เฉียวฉู่ซาบซึ้งใจมาก แต่ก็คิดว่าพวกเขาสนิทกันมากแล้ว หากพูดขอบคุณก็จะดูแปลกไป

จวินอู๋เสียพยักหน้า

พลังที่หินวิญญาณระดับสูงสามารถให้ได้นั้นสูงมาก ในตลาดก็ขาดแคลนมาก แต่น่าเสียดายที่นางไม่พบหินวิญญาณระดับภัยพิบัติเลย

พลังของหินวิญญาณระดับสูงไม่สามารถเทียบกับพลังของหินวิญญาณระดับภัยพิบัติได้เลย

“ถ้าเป็นเรื่องหลอมแหวน บางทีข้าอาจช่วยได้” ฟ่านจัวที่เงียบมานานกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หือ เสี่ยวจัว เจ้ามีวิธีหรือ” เฉียวฉู่มองฟ่านจัวอย่างคาดหวัง

ฟ่านจัวยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วพยักหน้าเล็กน้อย

“ถ้าพวกเจ้าเชื่อใจข้าก็ให้ข้าหลอมแหวนให้พวกเจ้า ดีหรือไม่”

ทันทีที่ฟ่านจัวพูดจบ เฉียวฉู่และคนอื่นๆ ก็ต่างตกใจเป็นอย่างมาก

เขามิใช่จะนำไปให้คนอื่นหลอม แต่เขาจะหลอมด้วยตัวเอง

“เสี่ยวจัว เจ้าหลอมแหวนแห่งวงแหวนภูติวิญญาณเป็นหรือ” เฉียวฉู่กลืนน้ำลายแล้วมองสำรวจร่างผอมบางของฟ่านจัว

แขนกับขาเล็กๆ นี้สามารถยกค้อนได้หรือ