ทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายสาวชาวสวน [更名为《冲喜娘子的锦绣田园》] - บทที่ 317 แก้แค้น
ตอนที่ 317 แก้แค้น
เมื่อเห็นเช่นนั้น จางชุนเถาจึงรีบเข้าช่วยเหลือ
หลังจากจางชุนเถาปลดเสื้อผ้าให้นางเสร็จสิ้นแล้ว ผ้าโปร่งเนื้อบางเบาด้านในก็ถูกเผยให้เห็น
ดวงตาของจางชุนเถาแดงเรื่อขึ้นมาทันที นางกล่าวเสียงเบา “ข้าจะหาเสื้อผ้าให้พี่เปลี่ยน”
จางชุนเถาไม่กล้าเอ่ยถามจางซิ่วเอ๋อว่าเกิดอะไรขึ้น อีกทั้งยังระวังไม่ให้มือไปโดนบาดแผลของจางซิ่วเอ๋ออีกด้วย
เมื่อเห็นท่าทางระมัดระวังของจางชุนเถา จางซิ่วเอ๋อจึงยิ้มพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงขบขัน “ชุนเถา เจ้าไม่ต้องทำท่าทางเช่นนั้น ข้าถูกใครบางคนลักพาตัวไป แล้วแม่เล้าของที่นั่นก็เป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้านี้ให้ข้า”
จางซิ่วเอ๋อกล่าวต่อ “เป็นสตรีวัยกลางคนน่ะ”
“นางเป็นนางโลมและต้องการขายข้าเพื่อรับเงิน โชคดีที่หนิงอันมาได้ทันเวลา นางจึงไม่อาจทำอะไรข้าได้ แม้ว่ามันจะดูอันตรายไปหน่อย แต่ข้าก็ไม่ได้รับอันตรายใด” จางซิ่วเอ๋ออธิบายอย่างรวดเร็ว
จางชุนเถายกมือปิดปากตนเองอย่างรวดเร็ว “อะไรนะ? พี่หญิง พี่กำลังจะบอกข้าว่ามีคนลักพาตัวท่านไปเป็นนางโลมงั้นหรือ?”
จางซิ่วเอ๋อกล่าวตอบ “พวกมันเป็นคนจับข้าไปขายยังสถานที่เช่นนั้น”
หลังจากจางซิ่วเอ๋อกล่าวจบแล้ว ใบหน้าของนางก็พลันเคร่งเครียดขึ้นมา และนางจะไม่มีวันปล่อยให้คนพวกนั้นลอยนวลเด็ดขาด!
สำหรับจางชุนเถาแล้ว ซ่องนางโลมเป็นสถานที่ที่น่าหวาดกลัวยิ่งกว่าสิ่งใด!
น่ากลัวเสียยิ่งกว่าฟันคุดเสียอีก*
*เพราะปวดแทบตาย แต่ก็ถอนไม่ได้
เมื่อได้ยินว่าพี่สาวของตนไปที่นั่น จางชุนเถาก็อดร้องไห้ออกมาไม่ได้
จางซิ่วเอ๋อถึงกับส่ายศีรษะเล็กน้อย “ชุนเถา อย่าร้องไห้เลย”
จางชุนเถามองจางซิ่วเอ๋อด้วยสายตาทุกข์ใจ แม้นางจะบอกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หากคนอื่นรู้เรื่องนี้เข้า ชื่อเสียงของพี่สาวนางคงต้องพังพินาศ!
นางรีบกล่าวต่อ “พี่หญิง ท่านอย่าบอกเรื่องนี้กับผู้ใดนะเจ้าคะ”
เมื่อเห็นท่าทางจริงจังของจางชุนเถา จางซิ่วเอ๋อก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตอบกลับว่า “ข้าจะไม่บอก”
จางซิ่วเอ๋อไม่ได้โง่เขลาถึงขนาดที่ต้องป่าวประกาศบอกผู้อื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้
เมื่อนึกถึงโสเภณีลับคนนั้น จางซิ่วเอ๋อก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงรุ่ยเซียงที่ถูกลักพาตัวไปเช่นกัน ชีวิตของรุ่ยเซียงยากลำบากกว่านาง แม้ว่านางจะจำความเดิมระหว่างซิ่วเอ๋อกับรุ่ยเซียงไม่ได้ แต่นางก็คิดว่าทั้งสองคงจะเป็นสหายกันใช่หรือไม่?
นางจะทำลายซ่องนางโลม! ทั้งหมดคือการแก้แค้น และเพื่อหญิงยากจนเหล่านั้น!
จางซิ่วเอ๋อลอบตัดสินใจอย่างลับ ๆ
ขณะนั้นจางชุนเถาก็หยิบเสื้อผ้าที่จางซิ่วเอ๋อเพิ่งถอดออกพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด “ท่านพี่ ข้าจะเผาเสื้อผ้าพวกนี้ทิ้งเดี๋ยวนี้!”
จางซิ่วเอ๋อพยักหน้ารับ นางเองก็ไม่ชื่นชอบที่ตนเองต้องสวมใส่เสื้อผ้าพวกนี้เช่นกัน
จางชุนเถาออกไป และหลังจากนั้นไม่นานนัก นางก็เดินกลับมาพร้อมกับชามโจ๊กให้จางซิ่วเอ๋อ
หลังจากที่จางซิ่วเอ๋อกินโจ๊กเสร็จแล้ว นางก็รู้สึกเหนื่อยล้าและไม่สามารถคิดสิ่งใดได้อีก จึงผล็อยหลับไปในที่สุด
จางซิ่วเอ๋อไม่รู้เลยว่าขณะนี้เนี่ยหย่วนเฉียวได้กลับเข้าเมืองอีกครั้ง
เถี่ยเสวียนพบกับเจ้านายของตนอย่างเงียบ ๆ และกล่าวรายงาน “เจ้านาย ข้าเฝ้านางคณิกาผู้นั้นอยู่ ตอนนี้ยังไม่มีผู้ใดออกจากพื้นที่เลยขอรับ”
เนี่ยหย่วนเฉียวพยักหน้ารับ
“เจ้านาย… ท่านไปส่งแม่นางซิ่วเอ๋อเสร็จแล้วหรือ?” เถี่ยเสวียนอดไม่ได้ที่จะถาม
เนี่ยหย่วนเฉียวพยักหน้าอีกครั้งโดยไม่พูดคำใด
เมื่อเห็นแววตาเศร้าโศกของผู้เป็นนาย เถี่ยเสวียนรับรู้ได้ทันทีว่าคนในซ่องเหล่านี้ล้วนแต่ต้องประสบโชคร้ายแล้ว
แต่สิ่งที่เขาไม่เข้าใจก็คือ เหตุใดเจ้านายของตนจึงต้องส่งจางซิ่วเอ๋อกลับบ้านก่อน? ซึ่งความจริงแล้วจางซิ่วเอ๋อสามารถนอนพักในโรงเตี๊ยมก่อนได้!
หรือไม่ก็เพียงปล่อยนางกลับไปก็พอ แต่ดูเหมือนเจ้านายของเขาต้องการไปส่งนางเอง
เรื่องราวดูยากลำบากไม่น้อย แต่ดูเหมือนเจ้านายจะพึงพอใจกับมัน
เนี่ยหย่วนเฉียวหรี่ตาลงพร้อมกล่าวคำ “อย่าปล่อยให้พวกมันหนีไปได้!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เถี่ยเสวียนฟื้นคืนสติกลับมาอีกครั้งและจดจ่อกับคำสั่ง ฮึ่ม! อย่าได้กล่าวถึงละเว้นพวกเจ้า แต่กระทั่งจะแก้แค้นด้วยซ้ำ!
ประการแรกคือการล้างแค้นให้กับจางซิ่วเอ๋อ จางซิ่วเอ๋อเป็นเด็กสาวที่ดี แต่กลับถูกลักพาตัวมาที่นี่ เพียงได้ยินเขาก็รู้สึกโมโหแล้ว! สิ่งสำคัญอีกอย่างก็คือในคืนนี้เขาควรจะได้นอนหลับอย่างสุขสบาย แต่เพราะเหล่านางคณิกาบ้าบอพวกนี้ เขาจึงไม่ได้หลับนอน!
เขาต้องการระบายอารมณ์ของตัวเอง!
ค่ำคืนนี้ล่วงเลยมาจนถึงกลางดึกแล้ว และคนคุ้มกันในซ่องล้วนแต่เหนื่อยล้า นอกจากนั้นผู้คนก็เริ่มเบาบางลงไปมาก ผู้คุ้มกันทั้งหมดจึงคลายการป้องกันลง
ดังนั้นเนี่ยหย่วนเฉียวและเถี่ยเสวียนจึงไม่ต้องพยายามอะไรเลย เพียงแค่จับผู้คุ้มกันทั้งหมดมัดรวมกันไว้อย่างง่ายดาย
เหล่าบุรุษที่มาหาความสำราญกันในสถานที่แห่งนี้ก็ถูกเนี่ยหย่วนเฉียวมัดเอาไว้เช่นกัน
ความจริงแล้วคนเหล่านี้ล้วนบริสุทธิ์ พวกเขาเพียงแค่ต้องการหาความสนุกเท่านั้น แต่เนี่ยหย่วนเฉียวอดคิดไม่ได้ หากว่าตนมาช้ากว่านี้เพียงครึ่งก้าว คนเหล่านี้อาจจะพรากความบริสุทธิ์ของจางซิ่วเอ๋อไปแล้ว เมื่อคิดเช่นนี้ เขาจะสามารถปล่อยคนเหล่านี้ไปได้เช่นไร?
หลังจากที่มัดรวมคนเหล่านี้เอาไว้เสร็จสิ้นแล้ว เถี่ยเสวียนชี้ไปที่ห้องที่จางซิ่วเอ๋อถูกจับตัวเอาไว้พร้อมกล่าวว่า “เจ้านาย มีคนอยู่ในนั้น”
เนี่ยหย่วนเฉียวยกเท้าขึ้นสูงพร้อมถีบประตูอย่างแรง แม้ประตูจะหนายิ่งแต่ก็ไม่อาจต้านทานความแข็งแกร่งของเนี่ยหย่วนเฉียวได้ มันเปิดออกอย่างง่ายดาย
ในนี้มีสตรีอวบอ้วนหลบซ่อนอยู่
เนื่องจากไม่มีตะเกียงน้ำมันอยู่ภายในห้อง เนี่ยหย่วนเฉียวจึงมองเห็นไม่ชัดนัก แต่เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นสตรีทั้งหมด เขาจึงหันหลังกลับ
“เจ้านาย? แล้วคนพวกนี้ล่ะขอรับ?” เถี่ยเสวียนอดไม่ได้ที่จะถาม
เนี่ยหย่วนเฉียวกล่าวตอบ “พรุ่งนี้คนจากสำนักปกครองจะมาจัดการเอง”
สตรีเหล่านี้ล้วนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา!
เหตุผลที่เขามาที่นี่ก็เพื่อแก้แค้น มิใช่ช่วยเหลือคนเหล่านี้ เขาเพียงแก้แค้นให้กับจางซิ่วเอ๋อ บางทีอาจพูดกล่าวได้ว่ามันเป็นการแก้แค้นให้ตัวเขาเองด้วย
เมื่อคิดถึงเรื่องที่จางซิ่วเอ๋อถูกลักพาตัวมาขายที่นี่ หัวใจของเนี่ยหย่วนเฉียวก็พลันลุกเป็นไฟ เช่นนี้เขาจะปล่อยให้สถานที่โสมมเช่นนี้คงอยู่ต่อได้อย่างไร?
เนี่ยหย่วนเฉียวเดินเข้าไปหาคนที่ถูกมัด
ขณะนี้ศีรษะของเนี่ยหย่วนเฉียวถูกคลุมไว้ด้วยผ้าสีดำ เขาและเถี่ยเสวียนไม่ต้องการดึงดูดความสนใจจากคนของสำนักปกครอง เช่นนี้จึงไม่อาจสังหารพวกคนเหล่านี้ได้
แม้ว่าเนี่ยหย่วนเฉียวจะต้องการทำเช่นนั้นก็ตาม แต่หากมีคนจำนวนมากถูกฆ่าตาย มันจะดึงดูดความสนใจของใครบางคน
เพราะไม่อาจสังหารได้ เขาจึงต้องส่งคนเหล่านี้ให้กับสำนักปกครอง
เนี่ยหย่วนเฉียวเหลือบตามอง เขาเดินเข้าไปพร้อมกับกระทืบเท้า มีเสียงกร๊อบดังขึ้น ซึ่งเป็นเสียงกระดูกขาของแม่เล้าเจิ้งที่หักลง
เนี่ยหย่วนเฉียวจำได้ว่าในคราวที่บอกแม่เล้าเจิ้งให้หาของดีมา แม่เล้าเจิ้งก็แนะนำจางซิ่วเอ๋อให้เขา! อีกทั้งยังนำตัวจางซิ่วเอ๋อมาส่งให้!
หากคนที่มาใช้บริการไม่ใช่เขา แต่เป็นคนอื่น แม่เล้าเจิ้งก็คงจะเสนอจางซิ่วเอ๋อให้เช่นกันใช่หรือไม่?
เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว เนี่ยหย่วนเฉียวจะแสดงความเมตตาต่อแม่เล้าเจิ้งผู้นี้ได้อย่างไร?
เถี่ยเสวียนลอบมองพร้อมกับอดไม่ได้ที่จะเผยใบหน้าเหยเก เขารู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายคงเจ็บปวดไม่น้อย
คนเหล่านี้ไม่เพียงแต่ถูกมัดเอาไว้ แต่ยังถูกทุบตีจนสลบอีกด้วย