ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ - ตอนที่ 681
บทที่ 681 ตอนนี้รู้จักกลัวแล้วสินะ
“เฉินเกอ ที่แท้นายก็อยู่นี่เอง! ดูแล้วบนโลกนี้ราวกับไม่มีอะไรที่สามารถหลบซ่อนจากสายตาของฉันได้ และการคาดเดาของฉันก็แม่นยำเสมอ!”
กู่เฟิงพูดพร้อมรอยยิ้ม
“เฉินเกอ รีบจัดการตาบ้านี่ให้ตายซะ แขนของซีนซีนก็คือเขานี่แหละที่เป็นคนตัด แล้วเมื่อกี้ถ้าเกิดคุณมาช้าอีกก้าวเดียว เขาก็คงฆ่าฉันแล้ว!” ในที่สุดความกลัวในใจของหลี่มู่มู่ก็จางหายไป พลางจ้องไปยังกู่เฟิงด้วยความโกรธ
เฉินเกอลูบหัวของหลี่มู่มู่ พร้อมกับพยักหน้า จากนั้นถึงค่อยมองไปยังฝั่งของกู่เฟิง
“คุณชายกู่ คิดไม่ถึงว่าคุณจะเป็นที่มีความมั่นใจขนาดนี้ นอกจากจะเดาออกว่าผมอยู่ที่หมู่บ้านนี้แล้วคุณยังเดาอะไรได้อีกหล่ะ?”
เฉินเกอมองไปยังกู่เฟิงด้วยรอยยิ้มที่เรียบเฉย
“วันนี้นาย จะถูกฉันทำลายการบำเพ็ญปฏิบัติ แล้วลากกลับไปตระกูลกู่ รับคำลงโทษจากยายฉัน！”
กู่เฟิงพูดอย่างเย็นชา
“ ว่ายังไง ? นายจะยอมถูกจับแต่โดยดี? หรือให้ฉันลงมือจัดการนายด้วยมือของฉันเองดีหล่ะ!”
“คุณนี่ช่างมั่นใจในตัวเองจริงๆเลยนะ ดูเหมือนว่าทั้งที่เรื่องยังทำไม่สำเร็จ คุณก็มีความมั่นใจเกินไปซะแล้ว!”
“ ก็ไม่ผิด เพราะมันเป็นแบบนี้โดยตลอด!”
เฉินเกอพยักหน้า “น่าเสียดายหน่อยนะครับคุณชายกู่ แต่วันนี้เกรงว่าคุณจะต้องผิดหวังแล้วลี่ป้า ระวังบุปผาผีด้วย ลงมือ!” เฉินเกอพูดกับลี่ป้า
“ครับ！”แล้วลี่ป้า ก็เดินก้าวไปด้านหน้าหนึ่งก้าว พลันเงยหน้าขึ้นคำรามเสียงดัง
บูม！ทันใดนั้นแผ่นดินและภูเขาก็เกิดการสั่นสะเทือน พร้อมกับพื้นที่รอบๆของลี่ป้า ก็เหมือนกับกำลังจะระเบิด แล้วฝุ่น
ก็ฟุ้งกระจายขึ้นมา
“ที่แท้นายก็หาผู้ช่วยมาแล้ว！”รอยยิ้มขี้เล่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของกู่เฟิง
แต่เพียงครู่เดียว รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หุบลงเมื่อเห็นลี่ป้าที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มฝุ่นที่ฟุ้งกระจายกำลังขยายร่างขึ้นเรื่อยๆ จนขยายร่างสูงถึงสามเมตร ราวกับมนุษย์ยักษ์ตนหนึ่ง
กล้ามเนื้อบนตัวเขาให้ความรู้สึกเหมือนกับเหล็กไหลที่แข็งแกร่ง
“หืม？”
กู่เฟิงกะพริบตาอย่างหนักทันทีที่เห็นลี่ป้าที่กระโจนเข้ามายังตัวเองด้วยความรวดเร็ว แล้วเขายังไม่ทันได้ตั้งตัว ลมปราณที่ทรงพลังก็ได้ตรึงร่างของเขาเอาไว้แล้ว
“แย่แล้ว！”เขาจึงรีบหยิบเครื่องรางบุปผาผี！เครื่องวัตถุโบราณของตระกูลกู่ที่เอามาด้วยในครั้งนี้ออกมา
แต่ว่า ลี่ป้านั้นได้จับมันไว้นานแล้ว จึงคำรามออกมาอีกครั้ง
กู่เฟิงรู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลที่ก้องอยู่ในสมองของเขา จากนั้นสมองก็ว่างเปล่า และร่างกายก็แข็งทื่อ
ปัง！
ลี่ป้าโยนกู่เฟิงขึ้นมาพร้อมกับส่งฝ่ามือหนึ่งไปยังกลางอกของเขา
ป๊าบ！
เลือดสดๆไหลออกมาจากปากของเขา แล้วทันใดนั้นก็รู้สึกถึงโลกที่หมุนไปมา
ส่วนอีกด้านหนึ่ง เหล่ายอดฝีมือของตระกูลกู่ ก็ถูกเฉินเกอจัดการจนไม่เหลือชิ้นดีราวกับหั่นผักผลไม้จนเละเทะ พวกเขาตายไปเพียบ
บูม！
กู่เฟิงลงไปกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง จนเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่บนพื้น
ลี่ป้าง้างมืออันแข็งแกร่งขึ้น กำลังจะชก ซึ่งหมัดนี้สามารถทำให้กู่เฟิงนั้นกลายเป็นศพได้เลย
“ลี่ป้า หยุดก่อน!” เฉินเกอ
เฉินเกอที่จัดการกับเหล่ายอดฝีมือของตระกูลกู่เรียบร้อยแล้ว ก็รีบกล่าวห้ามทันที
“คุณชายเฉิน เจ้าเด็กคนนี้ทำเรื่องเลวร้ายไว้เยอะเกินไป แถมยังพูดจาอวดดีเกินไป หลอกทั้งคุณและผมอีกด้วย เดิมทีก็คิดว่าเขาจะเป็นพวกยอดฝีมือซะอีกที่ไหนได้ก็เป็นแค่พวกเศษสวะ！”
เห็นได้ชัดเลยว่าลี่ป้ายังตีเขาไม่หนำใจ มันยังไม่จบ
แถมเฉินเกอก็เพิ่งได้เข้าใจว่า หลังจากที่ลี่ป้าเปลี่ยนร่าง ดูเหมือนว่าเขาจะอดทนไม่ได้เมื่อเขาต้องการทำลายสิ่งใด
“เขาเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลกู่ ได้ข่าวว่าคุณนายใหญ่ของตระกูลกู่นั้นรักและหวงแหนเขามากๆ ห้ามฆ่าเขา！”
เฉินเกอรีบกล่าว
“ฮ่าๆๆ เฉินเกอ ดีที่นายยังพอมีความรู้เยอะ ไม่ผิด คนที่ยายรักมากที่สุดนั้นก็คือฉัน แล้วนายก็ควรจะรู้ไว้ด้วยเลยว่าถ้าวันนี้นายฆ่าฉัน ยายของฉันก็จะทุบคุณจนแตกละเอียดเป็นชิ้น ยังไม่รีบให้เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้ถอยออกไปอีก รอให้ฉันไปหายายก่อนผมจะให้โอกาสนายอีกครั้ง！”
ในขณะที่กู่เฟิงกำลังเกรงกลัวอย่างมาก พอได้ยินคำพูดของเฉินเกอก็เหมือนกับได้คว้าฟางเส้นสุดท้ายของชีวิตเอาไว้ได้
เขาเป็นคนที่แข็งแกร่ง ตั้งแต่เด็กก็ไม่เคยจะสนใจใครเลย แต่กลับคิดไม่ถึงว่าตัวเองท่าอยู่ตรงหน้าเจ้าสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์ตัวนี้แล้วเขาจะกลายเป็นคนที่อ่อนแอถึงขนาดนี้ เมื่อสักครู่นี้กู่เฟิงนั้นช็อกไปแล้วจริงๆ
เขาที่กำลังจะตายทั้งที่ยังไม่ทันได้พูดอำลาสุดท้ายเลยก็จะต้องตายแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าในเวลาที่ชะตาชีวิตกำลังจะขาด เฉินเกอก็เกิดกลัว เขารู้ถึงอำนาจของตระกูลกู่แล้วสินะ!
“โอกาส？โอกาสอะไร？”
เฉินเกอสะบัดมือ พร้อมกับถามไปยังกู่เฟิงที่นอนราบอยู่กับพื้น
“วันนี้นายปล่อยฉันไป ฉันจะบอกกับยายว่าให้ยายห้ามมาสร้างความลำบากให้กับคนในเขตโกโรโกโสนี้ไม่เช่นนั้นยายก็คงจะต้องได้ใช้เลือดล้างที่นี่แน่！”
กู่เฟิงพูด
“คุณคิดอะไรหน่ะ？ผมไม่ให้ลี่ป้าฆ่าคุณ เพราะถ้าฆ่าคุณแบบนี้ ยายของคุณคงไม่เจ็บมากหรอก! ถ้าเป็นแบบนี้ก็น่าเสียดายเกินไป！”
เฉินเกอยิ้มอย่างเยือกเย็น
เมื่อมองเห็นรอยยิ้มของเฉินเกอ ลมหายใจของกู่เฟิงก็ถึงกับขาดหายไปช่วงขณะแล้วเขาก็พูดออกมาอย่างติดๆขาดๆ
“นาย……นายหมายความว่าอะไร？”
“ระหว่างที่เดินทางมาที่นี่ผมก็คิดจนเข้าใจแล้วว่าจะจัดการกับคุณอย่างไร คุณจะไม่ตายแน่นอน ตอนนี้คุณยังมีประโยชน์กับผมอยู่！”
“ลี่ป้าช่วยไปเก็บกวาดสถานที่หน่อย เจ้าเด็กให้เป็นหน้าที่ฉันเอง！”เฉินเกอพูด
ลี่ป้าจึงรีบโยนเจ้าร่างนั้นลง
เฉินเกอหยิบบุปผาผีออกมาจากอ้อมอกของกู่เฟิงแล้วยังมีสิ่งของอีกอย่างที่ทำมาจากทองคำบริสุทธิ์ลักษณะคล้ายกับบุปผาผี
“คุณชายกู่ นี่มันคืออะไร？”เฉินเกอถาม
“เครื่องรางบุปผาผี！”
กู่เฟิงขมวดคิ้ว ซึ่งในตอนนี้เขาไม่ได้มีความโหดร้ายเหมือนเมื่อสักครู่นี้อีกแล้ว
“หื้ม ไอ้สารเลว คิดจะฆ่าฉัน ฉันจะตีแกให้ตายไปเลย！” หลี่มู่มู่ที่เดินเข้าพร้อมกับสะบัดฝ่ามือตบลงไปบนใบหน้าของกู่เฟิง
กู่เฟิงถึงกับถลึงตากว้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความแค้นจ้องมองไปที่หลี่มู่มู่
“นังตัวดี สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดก็คือคนที่กล้ามาตบหน้าฉัน เธอมันรนหาที่ตายซะแล้ว！”
เขาพยายามที่จะลุกขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความโมโห แต่เพราะถูกฝ่ามืออันทรงพลังของลี่ป้าทำให้สาหัสไม่น้อยจึงไม่มีแม้แต่แรงจะลุกขึ้นมา
“ป๊าบ！”
แล้วเฉินเกอก็วาดมือขึ้นตะบบไปที่ปากของกู่เฟิง
กู่เฟิงจ้องไปที่เฉินเกออีกครั้ง
ป๊าบ！
ป๊าบ！
ป๊าบ！
เฉินเกออยู่ตบหลายครั้งอย่างรุนแรง
“นี่พวกนายนี่ไม่กลัวตายกันจริงๆสินะ ฉันจะยายฆ่าพวกนายให้หมดทุกคนเลย！”
กู่เฟิงกัดฟันของเขา
ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่มีใครกล้าทำแบบนี้กับเขาเลย ไม่เคยมีเลยจนถึงตอนนี้ที่เขาถูกตบเยอะขนาดนี้
“คุณชายกู่ คุณตกอยู่ในกำมือของผมแล้ว คุณยังคิดว่าตัวเองได้มีชีวิตได้ไปฟ้องยายของคุณงั้นหรอ？ยิ่งไปกว่านั้นคุณนายใหญ่คนนั้น ผมไม่มีทางปล่อยไปหรอกนะ！”พูดไป เฉินเกอก็ยกเขาไปยังสวนของลุงใหญ่ แล้วก็โยนเขาลงไปกับพื้นและเตะเขาอยู่หลายครั้ง ก่อนจะเห็นเฉินเกอหยิบถ้วยน้ำสามใบออกมาแล้วก็ทำอะไรบางอย่างในมือ
“เฉินเกอนั่นคุณจะทำอะไร？”หลี่มู่มู่ยืนตกใจอยู่ข้างๆ
“กำลังทำพิษชนิดหนึ่งที่เรียกว่าพิษกู่โหด！”เฉินเกอตอบ
“แล้วทำไมถึงต้องใช้น้ำด้วยหล่ะ？”
“ใช้น้ำ จะทำให้ผลของมันทวีคูณยังไงหล่ะ！”
“พิษกู่โหด？อะไรคือพิษกู่โหด？”แล้วกู่เฟิงก็หันไปถามเฉินเกอด้วยความเย็นชา แต่ในสายตาของเขากลับเต็มไปด้วยความกลัว
“พิษชนิดนี้ เป็นพิษที่ถือว่ารุนแรงที่สดในวิชาพิษกู่เวทย์ ทันทีที่มันออกฤทธิ์ร่างกายจะเกิดอาการคันจนยากที่จะทนได้ แล้วตัวคุณก็จะต้องเกาตัวเองจนไม่เนื้อหนังลอกอย่างไม่เหลือชิ้นดี และคุณก็จะเกาตัวเองไม่หยุดจนตาย！”
เฉินเกอพูดอธิบาย
“ไอ้คนเหลือขอ แกกล้างั้นหรอ！”กู่เฟิงถลึงตากว้างพร้อมกับกล่าวเตือน
“ฉันกล้าแน่นอน！”พูดเช่นนั้น เฉินเกอก็ทำพิษจนเสร็จ กำลังจะราดมันลงบนตัวของ
“คุณชายเฉิน ฉันผิดไปแล้ว！ฉันผิดไปแล้ว！คุณชายเฉิน ได้โปรดอย่าเลย！”
กู่เฟิงกลัวจนต้องร้องขอชีวิต
“ฉันแค่รับคำสั่งมาจากคุณยายถึงได้มาจับตัวนายเท่านั้น นายลองคิดดีๆสิ เดิมทีพวกเราก็ไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรเลย ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะคุณยายบังคับทั้งนั้น! สิ่งที่นายพูดเมื่อกี้ที่ว่าฉันมีประโยชน์กับนายนั้น ไม่ผิด เพราะฉันนั้นมีประโยชน์กับนายจริงๆ แถมยังมีประโยชน์มากด้วย！”กู่เฟิงพูด
“โอ๊ะ？งั้นนายก็ลองพูดมาสิ！”
“ยายของฉันเคยบอกว่าบุปผาผีสามารถที่จะสะกดเจินชี่เจิ้งหยางของนายได้โดยตรง ส่วนเครื่องรางบุปผาผีก็ยังสามารถที่จะปราบนายได้อย่างง่ายดายเลยทีเดียว นี่ถือว่าเป็นสิ่งของล้ำค่าที่สุดของ ตระกูลกู่ พวกเรามาทำข้อตกลงกันดีกว่า นายไม่ใช้พิษกับฉัน แล้วปล่อยฉันไป ฉันก็จะบอกนายเรื่องความลับเรื่องการถอนบุปผาผีและวิธีการใช้งาน ขอเพียงแค่นายไว้ชีวิตฉัน！คิดว่ายังไง？”กู่เฟิงกลืนน้ำลายอย่างหนัก