ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ - ตอนที่ 776
บทที่ 776 รับเชิญ
เฉินห้าวเทียนหนีแล้ว แต่เป็นเฉินเกอตั้งใจปล่อยเขาไป
เดิมทีคิดว่า สามารถใช้มือของเฉินห้าวเทียน หาเจอเกาะโยวหลง
แต่ไม่คาดคิดว่า เฉินห้าวเทียนกลับซ่อนตัวอยู่คนเดียว
ในเมื่อไม่มีประโยชน์ เฉินเกอก็จะไม่ปล่อยเขาไปโดยธรรมดา เลยเปิดใช้งานคาถา สังหารเฉินห้าวเทียนในระยะไกลทันที
โชคดีที่ ได้พบตัวท่านซินแสกุ่ยแล้ว รอให้ท่านซินแสกุ่ยฟื้นฟูพลังจิตก่อน คิดว่าตำแหน่งของคนในครอบครัวตัวเอง ท่านซินแสกุ่ยก็สามารถคาดเดาออกมาได้
และอาศัยในช่วงเวลานี้พอดี
พวกเสี้ยวชางเซิงก็อดใจไม่ไหวแล้ว ต่างมาถามเฉินเกอ ว่าจะก่อตั้งสำนักฝึกตนของตัวเองหรือไม่ เพื่อสร้างบรรดาศักดิ์อย่างเป็นทางการ
ที่แตกต่างคือ ข้อเสนอในครั้งนี้ กลับได้รับการเห็นด้วยของท่านซินแสกุ่ยโดยตรง
ในขณะนี้ แม้แต่ท่านซินแสกุ่ย ก็ได้แสดงให้เฉินเกอเห็นถึงความสำคัญของการก่อตั้งสำนึกฝึกตนของตัวเอง
เพราะอย่างไรแล้ว ต่อไปไม่เพียงแต่จะเผชิญกับตระกูลเฉินเท่านั้น ยังมีอำนาจฝึกตนอีกมากมาย เช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่ครอบครัวของเฉินเกอถูกจับตัว จะสามารถเห็นได้ว่า แม้ว่าเฉินเกอจะแข็งแกร่งเพียงใด แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำทุกอย่างด้วยตัวเอง
จุดนี้ ถือได้ว่าพูดโดนใจเฉินเกอมาก
“ดูเหมือนว่า ถึงเวลาที่จะต้องก่อตั้งสำนักของตัวเองแล้ว!”
เฉินเกอจ้องมองฝูงชนที่มีแววตากระตือรือร้น อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเล็กน้อย
“เยี่ยมเลย!”
“ฮ่าๆๆ ใช่เลย ต่อไปพวกเราก็จะเป็นคนที่มีองค์กรอย่างเป็นทางการแล้ว!”
“ต่อไป จะต้องแต่งตั้งให้คุณเฉินเป็นใต้เท้าจูนจู่! ท่านซินแสกุ่ยวางแผนอย่างรอบคอบและคิดการณ์ไกล สามารถเป็นกุนซือของใต้เท้าจูนจู่ได้!”
ผู้ฝึกตนที่ไม่มีเจ้านายทั้งหลาย ต่างตื่นเต้นกันมาก
แล้วก็ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
“คารวะ ใต้เท้าจูนจู่!”
ในขณะนี้ เสี้ยวชางเซิงและหลินจิ่วเป็นแกนนำ ทุกคนตะโกนพร้อมเพรียงกัน
ทำให้เฉินเกออดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะ
ท่านซินแสกุ่ยก็พูดอย่างจนปัญญา “พวกนายรีบร้อนอะไรกัน แม้ว่าจะก่อตั้งสำนัก ก็ควรครอบครองพื้นที่ด้านใดด้านหนึ่งก่อน ในเวลาเดียวกัน ก็สร้างชื่อขึ้นมา อีกอย่างหนึ่ง ก็คือต้องแจ้งให้ตำหนักจ้งโล๋ ทราบเกี่ยวกับการจัดการเรื่องราวของสำนักของเรา!”
“ใช่แล้ว กุนซือพูดถูก ดูเหมือนว่าพวกเรายังไม่มีชื่อ?”
“นอกจากนี้ พื้นที่ของเราจะเลือกอยู่ที่ไหน? คงไม่ใช่อยู่ในตระกูลเฉินนี่นะ? ที่นี่เป็นตัวเมืองที่วุ่นวาย!”
มีคนพูดขึ้น
“เหอะๆ เรื่องตำแหน่งที่ตั้ง ฉันมีอยู่ นั่นก็คือภูเขาสวนหยางนี้ หลังจากผ่านเหตุการณ์นี้ ท่านนักพรตอารามสวนหยาง กังวลว่าคนของตระกูลเฉินจะมาแก้แค้น รู้สึกกลุ้มใจยิ่งนัก มีความคิดที่อยากจะมอบภูเขาสวนหยางให้กับพวกเราอยู่แล้ว!เรื่องนี้! ถือว่าแน่นอนแล้ว!”
ท่านซินแสกุ่ยกล่าว
“ภูเขาลูกนี้ใหญ่พอ ใช้ได้แน่นอน!”
ทุกคนหัวเราะ
“สำหรับชื่อนั้น เรื่องนี้ยังต้องรบกวนคุณท่าน ตั้งชื่อด้วยตัวเอง เพื่อสนองความหวังของคนพวกนี้!”
ท่านซินแสกุ่ยพูดโค้งคำนับเล็กน้อย
ในความเป็นจริง ตั้งแต่ช่วงที่อยู่ในภูเขาผานหลง ท่านซินแสกุ่ยก็ได้ตัดสินใจแล้วว่า ชายผู้นี้ อาจจะเป็นผู้ที่ตัวเองจะติดตามในอนาคต
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ท่านซินแสกุ่ยก็ได้เตรียมตัวอยู่ตลอดเวลา
“ภูเขาสวนหยาง อารามสวนหยาง และพลังที่ตื่นขึ้นมาในครั้งแรกของฉัน ก็เป็นพลังสวนหยางฟ้าดินพอดี เมื่อคิดดูแล้ว ฉันมีวาสนากับสองคำนี้นะ ก็ดี จะก่อตั้งกองกำลังใหม่ ถ้าอย่างนั้นก็ตั้งชื่อว่า สำนักสวนหยางเตี้ยนแล้วกัน!”
เฉินเกอครุ่นคิดสักพัก แล้วพูดขึ้น
“สำนักสวนหยางเตี้ยน? อาจารย์เฉิน ไม่ เฉินจูนจู่ นี่ช่างเป็นชื่อที่ดีจริงๆ!”
ในขณะนี้ มีเสียงดังขึ้นด้านนอกประตู
เป็นชายวัยกลางคน
คนนี้ก็คือหยุนเห้าเทียน ที่ถูกเฉินเกอช่วยเหลือไว้ แล้วอาศัยอยู่ในตระกูลเฉิน
“เหอะๆ หัวหน้าหยุน อาการบาดเจ็บของคุณเป็นยังไงบ้าง?”
เฉินเกอยิ้มจางๆ
หยุนเห้าเทียนคนนี้ เป็นหัวหน้าทีมเล็กๆในแกงค์ดากอน ในขอบเขตผู้ฝึกตน ถือว่าได้ก้าวเข้ามาครึ่งหนึ่งแล้ว
ในช่วงหลายปีนี้ กลับยากที่จะก้าวต่อไปอีก
แม้ว่าพลังของเขาจะไม่แข็งแกร่งมาก แต่เฉินเกอก็มองเขาอย่างให้เกียรติ
แน่นอนว่า หยุนเห้าเทียนเต็มไปด้วยความเคารพนับถือต่อเฉินเกอ
“อาการบาดเจ็บของฉัน หลังจากได้รับการรักษาโดยจูนจู่ ได้หายดีเป็นปกติแล้ว ได้ยินจูนจู่เรียกพบ ฉันก็รีบเข้ามาทันที!”
หยุนเห้าเทียนพูดโค้งคำนับเล็กน้อย
“อิ่ม ฉันได้ยินท่านซินแสกุ่ยแนะนำว่า แกงค์ดากอนมีทรัพยากรเครือข่ายอินเทอร์เน็ตใต้ดิน ที่เป็นระบบมาก ดังนั้น จึงมีเรื่องหนึ่งอยากขอความช่วยเหลือจากคุณหยุน!”
เฉินเกอกล่าว
“ชีวิตของฉันก็ยังเป็นจูนจู่ที่ช่วยเหลือไว้ จูนจู่สั่งได้เลย!”
หยุนเห้าเทียนพูดโค้งคำนับ
“หลินจิ่ว เสี้ยวชางเซิง……”
เฉินเกอมองไปที่สองคนนี้
“จูนจู่ ข้าน้อยอยู่!”
“ในเมื่อเรื่องการก่อตั้งสำนักสวนหยางเตี้ยนได้ถูกกำหนดขึ้นแล้ว พวกนายสองคนก็มอบหมายลงไป ภายในสามวัน ทำภารกิจในการสร้างอำนาจให้เสร็จทั้งหมด พวกนายไปประสานงานเรื่องเหล่านี้ก่อน ฉันยังมีเรื่องอื่นต้องทำ!”
เฉินเกอรับสั่ง
ทุกคนในห้องโถงถอยออกไปดำเนินการทันที
“ท่านซินแสกุ่ยเคยบอกฉัน คิดว่าจูนจู่ท่าน จะหาเบาะแสตำแหน่งที่อยู่ของเกาะโยวหลงใช่ไหม?”
หยุนเห้าเทียนกล่าว
“ถูกต้อง!”
“เกาะโยวหลงแห่งนี้ ซ่อนตัวลึกลับยิ่งนัก และชนเผ่าของเกาะโยวหลง มีคำสาปแช่งหนึ่งมาโดยตลอด นั่นก็คือ ทุกคนในชนเผ่า ไม่สามารถบอกที่อยู่ของเกาะโยวหลงได้ มิฉะนั้นจะเสียชีวิตทันที!”
“ซึ่งก็เป็นเพราะความวิปริตนี้ ดังนั้นเวลาเนิ่นนานหลายปีที่ผ่านมา ตำแหน่งที่ตั้งของเกาะโยวหลง ไม่มีใครทราบเลย แม้แต่ขอบเขตผู้ฝึกตน ก็ยังไม่รู้ที่ตั้งของเกาะโยวหลงเลยด้วยซ้ำ!”
หยุนเห้าเทียนพูดขึ้น
มิน่าล่ะ เฉินห้าวเทียนนั้น กล้าเสี่ยงตายก็จะหนีไป ที่แท้ถ้าเขากล้าพูดถึงเกาะโยวหลง ก็จะต้องตายต่อหน้าฉันอย่างแน่นอน!
เฉินเกอพยักหน้าด้วยความเข้าใจ
“ถ้าอย่างนั้น ก็ไม่มีทางที่จะหาเจอเลยหรือ?”
เฉินเกอถามอย่างกังวล
“ก็ไม่ใช่ทั้งหมด ในแกงค์ดากอนของฉัน มีเครื่องวัตถุโบราณชิ้นหนึ่ง นามว่าเข็มทิศอสุรา ในสมัยนั้น พ่อของฉันได้พบกับท่านซินแสกุ่ย หลายครั้ง ก็เพราะเข็มทิศอสุรานี่ ถ้ามีเข็มทิศอสุรา รวมกับวิชาทำนายจิ่วหลงของท่านซินแสกุ่ย บวกกับเครือข่ายอินเทอร์เน็ตใต้ดินของแกงค์ดากอน ที่มีระบบกลไกตั้งหลายปี จะหาตำแหน่งที่ตั้งของเกาะโยวหลงแห่งนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องยาก!”
หยุนเห้าเทียนกล่าว
“คุณชาย ฉันหาคุณหยุนมาที่นี่ ก็เพราะเรื่องนี้ พวกเราจะหาเกาะโยวหลง ก็ต้องใช้เข็มทิศอสุรานั่น เรื่องนี้ คุณหยุนมีวิธี!”
ท่านซินแสกุ่ยพูดกับเฉินเกอ
“ได้”
เฉินเกอพยักหน้า
“อีกอย่างจูนจู่ ฉันหยุนเห้าเทียน มีคำขอเล็กน้อย แต่ไม่รู้ว่าสมควรพูดหรือไม่!”
ทันใดนั้นหยุนเห้าเทียนก็ก้มหน้าครุ่นคิดสักพัก จากนั้นก็ดูเหมือนลังเลตัดสินใจไม่ได้ พูดขึ้นเสียงเบา
“เรื่องอะไร?”
เฉินเกอถาม
“แค่กๆ หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ ฉันถึงได้พบว่า ความสามารถของแกงค์ดากอนเรา เมื่อเผชิญหน้ากับยอดฝีมือตัวจริง ยังคมอ่อนหัดเกินไป เมื่อวานฉันได้ยินอาจารย์หลินจิ่วพูดขึ้น จูนจู่กำลังเตรียมจะถ่ายทอดวิชาค่ายกลรวมสวนเอ้าให้กับสมาชิกสำนักสวนหยางเตี้ยน คนในแกงค์ดากอนของเรา ก็ไม่มีพรสวรรค์ดั่งเช่นพวกอาจารย์หลินจิ่วแน่นอน แต่ฉันคิดว่า จูนจู่ท่านเชี่ยวชาญค่ายกลยิ่งนัก สามารถใช้เวลาในช่วง
นี้ สอนทักษะให้กับสมาชิกแกงค์ดากอนของเราหน่อย เราทั้งหลายจะใช้ประโยชน์ได้ไม่สิ้นสุด!”
พูดถึงตรงนี้ หยุนเห้าเทียนรู้สึกคาดหวังอย่างจริงจัง
ได้รับการถ่ายทอดนี้ ประสิทธิภาพการต่อสู้ของสมาชิกแกงค์ดากอน ของพวกเขา จะต้องแข็งแกร่งขึ้นอย่างไร้ขีดจำกัดแน่นอน
“นี่……”
เฉินเกอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ตัวเองมีทักษะค่ายกลอยู่หลายชุด ที่เหมาะสำหรับให้สมาชิกแกงค์ดากอนเหล่านี้ใช้ฝึกฝน
โดยธรรมดาแล้ว แกงค์ดากอนปกป้องดูแลความปลอดภัยของพื้นที่หนึ่ง ต่อให้หยุนเห้าเทียนไม่ช่วยเหลือตัวเอง ถ้าหากขอร้อง สิ่งที่เฉินเกอสามารถช่วยได้ ก็จะช่วยอยู่แล้ว
“ได้ ฉันตกลง!