ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ - ตอนที่ 785
บทที่ 785 รายการประมูลพิเศษ
“วันนี้เป็นงานเลี้ยงที่ริเริ่มโดยโถ้ป๋าเจ๋ ตระกูลฐานะโถ้ป๋าเจ๋ในประเทศหนานเยว่ ดำรงอยู่ในฐานะตระกูลยิ่งใหญ่มาหลาย
ร้อยปี โดยครองสัดส่วนครึ่งหนึ่งของ GDP ทั้งหมดของประเทศหนานเยว่ แต่ว่า อิทธิพลมีมากมายมหาศาล
งานเลี้ยงที่เขาริเริ่ม แน่นอนก็จะสามารถดึงดูดคนดังจากทั่วประเทศ!”
เมื่อทุกคนมาถึงสถานที่มีแต่เสียงวุ่นวาย เจียงยงก็เหมือนคนที่บ้าอำนาจ แนะนำสิ่งต่างๆด้วยความหยิ่งยโส
ในเวลาเดียวกัน ขณะที่พูด เจียงยงก็มองไปที่สาวสวยสองสามคน และดูอาการที่ค่อนข้างประหลาดใจของพวกเธอ ทำให้
รู้สึกพึงพอใจมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับหลงเฟยเฟยที่สวยงามที่สุด เจียงยงก็ยิ่งจ้องมอง
ดูเหมือนว่าเขาสังเกตเห็นการจ้องมองที่แตกต่างของเจียงยง หม่าปินที่อยู่ด้านข้าง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหึงหวง เพราะเมื่อ
เทียบกับเจียงยง เขาจะดูแย่กว่าเขามาก และรู้สึกว่าเขาจะอยู่ในโลกเดียวกับหลงเฟยเฟย
เลยรีบเปลี่ยนเรื่องไปทันที
“ถ้าอย่างนั้นคุณชายเจียง โถ้ป๋าเจ๋คนนี้ ดูเหมือนจะเป็นบุคคลอันดับหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาอยู่บนเวที ราวกับว่าเขา
กำลังประมูลอะไรบางอย่าง หึหึ คุณชายในระดับนี้ คงไม่ใช่ขาดเงิน?”
หม่าปินหาเรื่องมาถาม
“อืม เป็นบุคคลอันดับหนึ่งอยู่แล้ว ดูเหมือนว่า อยู่ในประเทศหนานเยว่ มีบางเรื่องที่พวกคุณยังไม่เข้าใจชัดเจน ฉะนั้น
เรื่องบางอย่างก็อย่าไปพูดเรื่อยเปื่อย สำหรับงานประมูล คุณชายโถ้ป๋าเจ๋จะขาดเงินได้อย่างไร หึหึ มันเป็นแค่ความสนุก
อย่างหนึ่งของเขา!”
“ใช่สิ ยังจำได้ไหมว่าเมื่อสองสามปีก่อน ฉันขอให้พ่อของนายช่วยครอบครัวของเราหาสมบัติล้ำค่ามาหลายชิ้น? หึหึ
บอกนายตามตรง ฉันรู้ว่าคุณชายโถ้ป๋ามีความชอบเช่นนี้ พ่อของฉันต้องการที่จะประจบคุณชายโถ้ป๋า ฮ่าฮ่า ตอนนี้ฉัน
สามารถมีตั๋วได้มากมายขนาดนี้ สามารถดูได้จากงานชิ้นนั้น!”
เจียงยงยิ้ม
“ฮ่าฮ่า ฉันคิดไม่ถึงว่าตระกูลหม่าของเรา จะมีส่วนช่วยเหลือตระกูลเจียงมากขนาดนี้! เฮ้อ ฉันไม่รู้ว่าคุณชายโถ้ป๋าจะ
ประมูลอะไรในครั้งนี้!”
หม่าปินยังยิ้มจางๆ รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย ถ้ารู้เป็นแบบนี้ โอกาสสานความสัมพันธ์แบบนี้ มาทำด้วยตัวเองดีที่สุด
มิเช่นนั้น คนที่ได้หน้าตอนนี้ ก็คือตัวเอง
“ได้นำสมบัติล้ำค่าของหัวเซี่ยออกไปให้ชาวต่างชาติเหล่านี้ คุณชายหม่าไม่รู้สึกละอายใจ แต่มีความเสียใจที่เขาไม่ได้
ทำผลงานให้กับตัวเอง?”
เฉินเกอขมวดคิ้วอยู่ข้างๆ และพูดเบาๆ
ประโยคนี้ออกมา
ทำให้หม่าปินและเจียงหยงก็ขมวดคิ้วในเวลาเดียวกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คำพูดของเฉินเกอ พูดแทงใจดำหม่าปิน ทำให้หม่าปินหน้าแตก
“แม่งเอ้ย ไอ้ขี้บ่น กูจะทำอะไร เกี่ยวอะไรกับมึง!”
หม่าปินพูดด้วยความโกรธ และความโกรธที่มีต่อเจียงยงและหลงเฟยเฟยระบายใส่เฉินเกอจนหมด
“ฮึ่ม เฉินเกอเขาก็พูดถูกแล้วนี่ หม่าปิน สุภาพบุรุษที่เรียนจบจากต่างประเทศ ทำไมคุณหยาบคายขนาดนี้!”
เมื่อเถียนเสี่ยวฝางได้ยินคำพูดของหม่าปิน เธอก็ย่อมจะเข้าข้างเฉินเกอทันที
เหมือนจะมีเรื่องทะเลาะวิวาท
“เอาล่ะๆ พวกคุณจะจบได้หรือยัง พวกเรามางานเลี้ยงที่นี่เพื่อพักผ่อนจิตใจ หรือมาฟังพวกคุณการทะเลาะกัน ไปกันเถอะ
ดูเหมือนการประมูลจะเริ่มขึ้นแล้ว พวกเราไปใกล้ๆ หน่อย!”
ไม่เหมือนกับคนอื่นๆ สายตาของหลงเฟยเฟย ในขณะนี้มองไปบนเวที ร่างของคุณชายโถ้ป๋าซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยแสงหลากสี
คุณปู่บอกว่าให้คว้าโอกาสไว้ หรือจะบอกเป็นนัยว่า ให้เธอคว้าโอกาสนี้กับคุณชายโถ้ป๋าคนนี้?”
เนื่องจากในสถานที่นี้ทั้งหมด เมื่อเทียบกับเจียงหยง มีเพียงคุณชายโถ้ป๋าเท่านั้นที่มีพลังอำนาจเหนือกว่า
สำหรับหม่าปิน เหมือนไม่ใช่มนุษย์
มันหาที่เปรียบมิได้
ตระกูลโถ้ป๋า ดูเหมือนฉันจะเคยได้ยินท่านปู่พูด นี่เป็นตระกูลที่มีอำนาจในประเทศหนึ่ง และเห็นได้ชัดถึงอิทธิพลของมัน
นอกจากนี้ยังทำให้หลงเฟยเฟยชื่นชมโถ้ป๋าเจ๋มากขึ้น
ตอนนี้อยากเข้าไปใกล้ๆ ให้เห็นชัดๆ
หม่าปินกลอกตาให้เฉินเกอ จากนั้นหลายคนมาถึงตำแหน่งด้านหน้า
เดิมทีเฉินเกอต้องการถามเจียงยงเกี่ยวกับสถานการณ์ของตระกูลเฉินในประเทศหนานเยว่
แต่บรรยากาศตอนนี้ โดยเฉพาะบริเวณที่อยู่ใกล้กับเวทีสูง สถานที่นี้ยิ่งเสียงดังมากขึ้น เฉินเกอเลยไม่ได้พูด
ในเวลานี้ จู่ๆมีเสียงของสาวสวยแว่วเข้ามาที่หู
“เฉินเกออย่ากลัว วันนี้ใครที่กล้ารังแกคุณ ฉันเป็นคนแรกที่ออกมาปกป้องคุณ เมื่อกี้คุณพูดตำหนิถูกต้องมาก ฉันสนับสนุน
คุณ!”
เถียนเสี่ยวฝางกระซิบที่หูของเฉินเกอ
เขายังทำท่าทางเยสกับเฉินเกอ
เฉินเกออดไม่ได้ที่จะพยักหน้าและยิ้ม
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนดีมาก แม้ว่าเธอจะพูดเสียงเบา แต่ก็ทำให้เฉินเกอรู้สึกอบอุ่น
สาวน้อยใจดีแบบนี้แทบไม่มีให้เห็นเลย และเราสองคนได้พบกัน มันถือได้ว่าเป็นโชคชะตาที่กำหนดไว้
มันจะดีกว่าถ้าการเดินทางครั้งนี้ ให้โอกาสเธอ
ไม่ว่าจะเป็นเงิน หรือเธอต้องการเรียนรู้ทักษะอะไร
เฉินเกอไม่ใช่คนขี้เหนียว
ถือได้ว่าปฏิบัติต่อผู้อื่นเช่นเดียวกับที่เขาทำกับตัวเอง
“แขกรับเชิญทุกท่าน ขอให้ทุกท่านเงียบ!”
ในตอน คุณชายโถ้ป๋าที่อยู่บนเวที ได้หยิบไมโครโฟนขึ้นมา และส่งสัญญาณให้ผู้ชมเงียบ
ชัวะ!
“ราวกับว่ามีการซ้อมมาเรียบร้อย เมื่อเขาเอ่ยปากพูด สถานที่เสียงดังวุ่นวาย ก็เงียบสงบลงทันที
“ทุกคนรู้ดีว่า ผมโถ้ป๋าเจ๋ ทุกปีจะจัดงานเลี้ยงขนาดใหญ่ประมาณสองครั้ง และในงานนี้ จะมีรายการสำคัญอย่างหนึ่งนั่น
คืองานการประมูล! ในปีก่อนๆ การประมูลของฉันส่วนใหญ่เป็นของโบราณ หรือสมบัติหายาก! แต่การประมูลในปีนี้ ฮ่าๆๆ
ดูเหมือนจะพิเศษหน่อย!”
โถ้ป๋าเจ๋หรี่ตา
“แม่งเอ้ย แม้คุณชายโถ้ป๋าเจ๋ยังคิดว่ามันพิเศษ ถ้าอย่างนั้นมันจะพิเศษขนาดไหน?”
“ใครจะรู้? เป็นไปได้ไหมว่าการประมูลของคุณชายโถ้ป๋าในครั้งนี้ เป็นยาวิเศษ
ทันใดนั้น สถานที่ก็ดังกระหึ่มขึ้น และมีการคาดเดาต่างๆ
บนเวที.
“คุณชายเจ๋ สิ่งที่คุณพูด ทำให้คนเหล่านี้รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา!”
ข้างกายโถ้ป๋าเจ๋ ชายวัยกลางคนโน้มตัวเข้ามาข้างหูและยิ้ม
“หึหึ นี่เป็นเรื่องที่น่าสนุกที่สุด ทุกๆปี ฉันหวังว่าจะได้เห็นสุนัขเหล่านี้กัดกันต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงสิ่งหนึ่ง ฮ่าๆนี่คือสิ่งที่ฉัน
สะใจ!”
โถ้ป๋าเจ๋หัวเราะเยาะ
เพียงแต่ว่า สนทนาที่เหมือนเสียงยุงของพวกเขา เฉินเกอได้ยินชัดเจน แต่มันก็ไม่สำคัญสำหรับเขา เฉินเกอไม่อยากใส่ใจ
“เอาล่ะ ฉันคิดว่าทุกคนต้องเป็นตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นว่าวันนี้คุณชายได้เตรียมสิ่งของอะไรให้ประมูล ตอนนี้ ให้ฉันมาไข
ปริศนานี้!”
โถ้ป๋าเจ๋ตะโกน
เย้ๆๆ
ผู้ชมทุกคนต่างตื่นเต้น
แสงสว่างเริ่มปรากฏในดวงตา
แม้แต่หลงเฟยเฟยที่มีสังคมภายนอกกว้างขวาง ก็ยังรู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดของโถ้ป๋าเจ๋
มันคืออะไร? แม้แต่ฐานะอย่างโถ้ป๋าเจ๋ยังต้องซ่อน แต่ก็ต้องไม่ธรรมดา
ทุกคนคิดอย่างนั้น
“เอาล่ะ ตอนนี้ความลับถูกเปิดเผย สิ่งที่คุณชายใหญ่อย่างฉันจะนำมาประมูลในวันนี้ คือผู้หญิงคนหนึ่ง!”
โถ้ป๋าเจ๋ยิ้ม
“เพราะฉะนั้น เพื่อนผู้ชายทุกคนที่อยู่ข้างล่างเวที พวกคุณมีบุญวาสนา เพราะผู้หญิงคนนี้ สวยราวกับเทพธิดา
บริสุทธิ์อย่างหาที่เปรียบมิได้ และที่สำคัญที่สุดคือ จนถึงตอนนี้ เธอยังบริสุทธิ์และไร้เดียงสา!”
โถ้ป๋าเจ๋พูด
เย้ๆๆๆ!!
“สาวงามที่คุณชายเจ๋ชอบ คงไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา คุณชายเจ๋ ทนไม่ไหวแล้ว รีบให้เธอออกมาเร็วๆ! เย้ๆๆ!”
พวกผู้ชายตื่นเต้นมาก โดยเฉพาะคุณชายรวยทั้งหลาย
“มานี่ เอาของประมูลชิ้นนี้ ยกออกมาให้คุณชายในที่นี้ ให้พวกเขาทั้งหลายได้ชมสินค้า
โถ้ป๋าเจ๋โบกมือของเขา
ทันใดนั้น มีคนสี่คน แบกกล่องกระดาษแข็งที่ห่อด้วยผ้าโปร่งสีขาวแล้วเดินไปบนเวที…