ที่แท้….ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ - ตอนที่ 795
บทที่ 795 เริ่มต้น
หลินเฟยและพวกไม่อยากตาย ขณะนั้น ทำได้เพียงทำใจไปดื่มน้ำในบ่อ
บนใบหน้าของเสี้ยวชางเซิงนั้น ได้เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา
เช้าวันรุ่งขึ้น
ประเทศหนานเยว่ บริเวณใกล้เคียงหอสยบมังกร ได้แออัดไปด้วยผู้คน
หอสยบมังกรนี้ เมื่อหลายพันปีก่อน ก็ได้ถูกสร้างขึ้นมาแล้ว
สูงประมาณสามร้อยเมตร
ทะยานสู่ท้องฟ้า
ตอนนี้บนหอสูง มีคนถูกควบคุมตัวไว้หลายคน
เป็นญาติของเฉินเกอทั้งหมด
รวมทั้งซูมู่หาน ก็ได้ถูกมัดอยู่บนเสาหิน
เฉินเตี๋ยนชางได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้ซูมู่หานฟังแล้ว
แม้ว่า ตอนนี้ซูมู่หานจะยังสูญเสียความทรงจำ
แต่เธอเข้าใจเป็นอย่างดี มีผู้ชายคนหนึ่ง ได้ตามหาตัวเองมาเป็นเวลาสี่ห้าปีแล้ว
เธออยากรู้มาก ว่าชายคนนี้ จะเป็นชายที่เลือนรางอยู่ในหัวของเธอหรือเปล่า?
“เฉินเตี๋ยนชาง เพื่อเฉินเกอแกได้วางกับดักตั้งมากมาย แกก็รู้ เสี่ยวเกอนั้นไม่มีความแค้นใดๆกับแก ทำไมแกต้องทำกับพวกเราแบบนี้ ทำกับเสี่ยวเกอแบบนี้? ต้องการฆ่าเสี่ยวเกอให้ตายถึงจะพอใจใช่มั้ย?”
ชีวิตของเฉินจิ้นตงนั้นผันผวนมามากพอแล้ว เวลานี้ กลับยังมาขอร้องเฉินเตี๋ยนชาง
“ไม่มีประโยชน์แล้ว บางที มันอาจจะเป็นชะตากรรมของพวกแกมั้ง พวกแกเกิดมา ก็มีคุณค่าแบบนี้ ก็เพราะคุณค่าแบบนี้ ได้ผลักพวกแกมาถึงทางตัน!”
เฉินเตี๋ยนชางส่ายหัวแล้วหัวเราะเจื่อนๆ
“เฉินเตี๋ยนชาง แกห้ามลืมเด็ดขาด ก่อนหน้าแก ยังมีกองกำลังมากมายจับจ้องแกอยู่ ถึงแม้ฉันจะจำไม่ได้ว่าเฉินเกอกับฉันเคยเกิดเรื่องอะไรขึ้น และไม่รู้ว่าแกต้องการอะไรจากตัวเฉินเกอ แต่ฉันจะบอกแกให้ชัดเจน แกจะไม่มีวันได้ในสิ่งที่แกต้องการอย่างแน่นอน!”
เวลานี้ซูมู่หานก็กล่าวอย่างโมโห
ฮ่าๆๆ พวกแกผิดแล้ว วันนี้ที่ฉันทำลายล้างเฉินเกอ เธอคิดว่า ฉันยังจะเห็นโลกยู่อยู่ในสายตาอีกเหรอ
เฉินเตี๋ยนชางเงยหน้าหัวเราะเสียงดัง
ขณะนั้น สายตาของเขาจู่ๆก็เยือนเย็นขึ้นมา
มองไปด้านล่าง: “รีบดูสิ เขามาแล้ว!”
เฉินเตี๋ยนชางหัวเราะเย็นชาแล้วกล่าว
ในเวลาเดียวกันสายตาแฝงด้วยความกลัวที่รุนแรง
อย่างไรเสียวรยุทธ์ของเฉินเกอ เขาเคยสัมผัสมาแล้ว แข็งแกร่งจนไม่มีใครเทียบได้ หากไม่ใช่ค่ายกลเม่ยหลงอยู่ตรงนี้ เฉินเตี๋ยนชางคงกลัวมากกว่านี้
……………………….
“แกก็ตรงเวลาดีนะ!”
เฉินเกอมองเฉินเตี๋ยนชางที่นั่งไขว่ห้างอยู่ อดไม่ได้ที่จะกล่าวอย่างเรียบเฉย
วันนี้ ก็ต้องมาตัดสินความเป็นความตายกับคนที่เคยเคารพนับถือมาก่อน ในใจเฉินเกอรู้สึกแปลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“เฉินเกอ เมื่อวานที่ต่อสู้กัน ทำให้ฉันสูญเสียพลังและเลือด ในหนึ่งรอบ ฉันเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบมาก สามารถพูดได้ว่า การต่อสู้ในวันนี้ จะเป็นการต่อสู้ครั้งใหญ่!”
เฉินเตี๋ยนชางลืมตาขึ้น มองเฉินเกอแล้วพูดต่อ “เพียงแต่ อย่าคิดว่าตัวเองมีพลังที่เหนือกว่าคนอื่น ก็จะสามารถทำทุกสิ่งที่ต้องการได้ เหมือนอย่างที่ฉันเคยบอกแก โลกใบนี้ใหญ่มาก มันจะมีด้านที่แกมองไม่เห็นเสมอ วันนี้ ฉันไม่เพียงแต่จะฆ่าแก ฉันยังจะเอาชีวิตของคนในสำนักสวนหยางเตี้ยนและคนในตระกูลเฉินทั้งหมด! ~การเดิมพันครั้งนี้ แกกล้าหรือไม่? หากแกไม่กล้า ตอนนี้ก็ฆ่าตัวตายต่อหน้าฉัน ฉันจะปล่อยคนในสำนักสวนหยางเตี้ยนทั้งหมด!”
มีความเย็นชาในดวงตา ราวกับว่าไม่มีความโกรธเคืองใดๆ คำพูดของเฉินเตี๋ยนชาง ทำให้บรรยากาศรอบๆด้านหนาวเย็นขึ้นมาเล็กน้อย
“อ่อ? การนัดหมายของเราสองคน คือมาสะสางความแค้น อีกอย่างเมื่อวานแกก็ไม่ได้อะไรไปจากตัวของฉัน แน่นอน ฉันคิดถี่ถ้วนดีแล้ว การมาครั้งนี้ แกก็ต้องเตรียมพร้อมมาอย่างดี!”
เฉินเกอกล่าวอย่างเบาๆ “หากแกแพ้ ฉันไม่เพียงแต่จะเอาชีวิตแก ยังจะให้ผู้ฝึกตนตระกูลเฉินทั้งหมดฝังเป็นเพื่อนแก แกจะมีปัญหามั้ย?”
เฉินเตี๋ยนชางที่ฟังแล้ว แววตาแวววับ
กล่าวอย่างเยือกเย็น “ได้ วันนี้ฉันจะคอยดู แกมันจะแน่สักแค่ไหนเชียว!”
สิ้นเสียงพูด สายตาของเฉินเตี๋ยนชางหรี่ลงเล็กน้อย
ทันใดนั้นมีแท่งสีดำปรากฏอยู่ในมือของเขา เหมือนกับไม้เท้า ได้กวาดมาทางเฉินเกอ
แท่งยาวนี้ เดิมทียาวแค่ครึ่งเมตร เฉินเตี๋ยนชางเพียงแค่กวาดทีเดียว จู่ก็เกิดภาพซ้อนขึ้น มันสามารถยื่นขยายออกไปได้มากกว่า 20 เมตร
และมีเสียงแหวกอากาศดังขึ้น
ตรงเข้ามาที่เฉินเกอ
การต่อสู้ ได้เริ่มขึ้นทันที!!!!
เฉินเกอสองเท้ากระโดด ลอยขึ้นจากพื้นโดยตรง
“โวงโวงโวง!”
จุดที่แท่นยาวเคลื่อนผ่าน มีเสียงระเบิดดังขึ้นเป็นระยะ
เสาหินหลายเสา ถูกกวาดทำลายเป็นชิ้น ๆ ในทันที
แค่เขย่าแท่นยาวในมือเล็กน้อย
เสมือนกับว่ามันมีตา เริ่มโจมตีมาทางเฉินเกอ
“บู้มๆๆ!”
เฉินเกอยกมือขึ้นบัง
ใบหน้ายิ้มทันที จากนั้นเขาก็ดีดนิ้วไปที่แท่งยาวนี้
แท่นยาวนี้ ก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นเรื่อย ๆ และมันก็ได้แตกเป็นเสี่ยงๆ
และพลังที่ดีดออกจากมือของเฉินเกอนั้น กลับไม่ได้หยุดลง ได้พุ่งไปทางเฉินเตี๋ยนชางโดยตรง
“โวง!”
ในขณะที่เฉินเตี๋ยนชางประหลาดใจเล็กน้อย ก็ได้ลอยขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียว พื้นดินแตกละเอียด
หินละเอียดที่นับไม่ถ้วน หล่นลงไปด้านล่างหอสยบมังกร
หลังจากที่เฉินเตี๋ยนชางทรงตัวได้ มองดูแท่งยาวที่แหลกละเอียดเป็นผวยผงในมือ และเนื้อระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ก็ฉีกขาด เต็มไปด้วยความน่ากลัว
“เจินชี่ที่แข็งแกร่งมาก ดูท่าฉันจะประเมินแกต่ำไปเสียแล้ว!”
เฉินเตี๋ยนชางตกใจกลัว จากนั้นก็จ้องมองเฉินเกออย่างเต็มตา
“ดูท่า หากต่อสู้แบบนี้ไปเรื่อยๆ ฉันคงจะชนะแกไม่ได้อย่างแน่นอน?!”
เฉินเตี๋ยนชางหัวเราะเย็นชา เปิดมือทั้งสองข้างออกทันที
ทันใดนั้น ก็เห็นมังกรเขียวสองตัวปรากฏบนฝ่ามือทั้งสองข้างของเฉินเตี๋ยนชาง
มังกรเขียวโฉบไปมาบนฝ่ามือ ส่งเสียงคำรามออกมาเป็นระยะ
และลมเมฆ ดูเหมือนว่าจะเปลี่ยนสีในขณะนี้
มังกรเขียวสองตัวปรากฏออกมา สีท้องฟ้าโดยรอบ เวลานี้เหมือนจะมืดมนลง
พายุเฮอริเคนมาเป็นระยะ ได้กวาดเศษหินหรือก้อนหินขนาดใหญ่ให้ลอยขึ้นกลางอากาศ
แม้กระทั่งคนที่ยืนอยู่ด้านล่างหอ ก็รู้สึกได้ว่าแผนการนี้ของเฉินเตี๋ยนชางไม่ธรรมดา
“ค่ายกลสองมังกร?”
เฉินเตี๋ยนชางมองดูท้องฟ้าที่เปลี่ยนสีโดยรอบ และได้มองขึ้นที่ยอดเขา เสียงคำรามของมังกรส่งแผ่มา ขณะนั้นตาหมองเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความกลัว!
นี่ก็คือการต่อสู้ระหว่างหลุนหวาง ช่างเก่งกาจเหลือเกิน
และด้วยการใช้ค่ายกลสองมังกร
ก็เห็นขาคู่นั้นของเฉินเตี๋ยนชาง กระโดดลอยขึ้นกลางอากาศ
เฉินเตี๋ยนชางดวงตาเยือกเย็นถือมังกรสองตัวไว้ในมือ “จ้องมองเฉินเกอแล้วหัวเราะกล่าว เด็กน้อยเฉินเกอ ฉันอาศัยพลังโล๋โม๋ที่ฝึกมาสิบกว่าปี แกยังจะสามารถต้านค่ายกลสองมังกรของฉันได้อีกเหรอ?”
ค่ายกลสองมังกร เป็นค่ายกลที่เฉินเตี๋ยนชาง ฝึกฝนมาหกสิบปี จึงจะฝึกสำเร็จ
สุดยอดค่ายกล สามารถทำลายอาณาประชาราษฎร์!
นอกจากตอนที่ฝึกสำเร็จ เฉินเตี๋ยนชางเคยใช้มัน จนถึงบัดนี้ หลายสิบปีแล้วที่ไม่ได้ใช้
และเฉินเกอไขว้มือไว้ด้านหลัง มองไปค่ายกลที่ยิ่งใหญ่นี้ กลับส่ายหัวเบาๆแล้วยิ้ม เพียงแค่ตอบไปสองคำ เกือบจะทำให้เฉินเตี๋ยนชางกระอักเลือด
“แค่นี้เหรอ!? เฉินเกอส่ายหัวอย่างเย็นชา
“พูดจาโอ้อวดอย่างไม่อาย! ฉันจะให้แกเห็นพลังของค่ายกลสองมังกรนี้ จากนี้เป็นต้นไปแกเฉินเกอ ก็จะหายสาบสูญไปจากโลกนี้!”
ดวงตาของเฉินเตี๋ยนชางเย็นเฉียบ พูดจาเชือดเฉือน
ทันใดนั้นมือข้างหนึ่งได้ยื่นขึ้นหมุนหนึ่งรอบ
“โคร่ง!!!”
เสียงคำรามของมังกรที่แผ่ออกมาดูเหมือนจะสามารถเขย่าท้องฟ้าได้
ทำให้คนครึ่งภูเขา อดไม่ได้ที่จนต้องอุดหูของตัวเองไว้ เสียงนี้มันดังจนสั่นสะเทือนแก้วหู
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างเมื่อได้เห็น มังกรสีเขียวตัวใหญ่ ได้จู่โจมมาทางเฉินเกอ
อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ
เฉินเตี๋ยนชางคนนี้ สมกับเป็นหลุนหวางที่มีชื่อมานาน ! ชื่อเสียงนั้นสมกับคำร่ำลือจริงๆ