ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1479 นิรันดร์สนับสนุน
“คนผู้นั้นคือมู่เฉียนซี!”
“ท่านเทพมารกำลังตามหาตัวมู่เฉียนซีอยู่!”
“ลงมือ! แม้ว่าจะปกป้องค่ายกลไม่ได้ แต่จับตัวมู่เฉียนซีไปได้ก็นับว่ามีความดีความชอบอันใหญ่หลวงแล้ว”
ขวับ ขวับ ขวับ!
มีคนพุ่งไปที่มู่เฉียนซีแล้ว
ในขณะที่พวกเขากำลังจะเข้าไปใกล้มู่เฉียนซี ร่างในชุดสีเขียวร่างหนึ่งก็พุ่งออกมา
หากมีผู้ใดกล้าย่างกรายเข้าใกล้เฉียน คนผู้นั้นจะต้องตาย!
อู๋ตี้กับเสี่ยวหงก็ออกมาช่วยด้วยเช่นกัน พวกมันรู้ว่ายาที่นายท่านกำลังปรุงออกมานี้มีความสำคัญต่อหายนะในครั้งนี้มากเพียงใด
ตูม!
มู่เฉียนซียังไม่ทันปรุงยาออกมาได้สำเร็จ จู่ ๆ หลุมค่ายกลนี้ก็แผ่ซ่านพลังอันชั่วร้ายสีดำออกมา จากนั้นมันก็พุ่งขึ้นสู่กลางอากาศ
พลังแห่งวิญญาณร้ายกำลังแปดเปื้อนทุกคนในดินแดนสี่ทิศ
ตูม!
แม้ว่าครั้งนี้จะโจมตีจนทำให้คนของเผ่าวิญญาณร้ายล่าถอยไปได้ แต่ยังคงไม่สามารถทำลายค่ายกลนี้ได้
พลังแห่งวิญญาณร้ายนี้ยิ่งใหญ่มากและยากที่จะรับมือได้ ยาลูกกลอน ยาที่มู่เฉียนซีปรุงออกมาก็ไร้ผล!
ไม่นานนัก ก็ได้รับแจ้งข่าว ๆ หนึ่ง
“ทางทิศตะวันตกของแดนตะวันตกมีค่ายกลหนึ่งปรากฏขึ้น ตอนนี้ได้ส่งคนไปคิดหาทางกำจัดแล้ว”
“ทางทิศเหนือของแดนตะวันออกก็พบว่ามีค่ายกลเช่นกัน”
เนื่องจากพลังแห่งวิญญาณร้ายได้ปกคลุมไปทั่วทั้งดินแดนสี่ทิศ ทำให้ทุกคนรู้สึกหายใจลำบาก
มู่เฉียนซีเอายาส่วนหนึ่งออกมา ก่อนจะกล่าวว่า “แจกจ่ายยาเหล่านี้ออกไป มันช่วยยับยั้งพลังแห่งวิญญาณร้ายได้”
แน่นอนว่านี่คือการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเท่านั้น ต้นตอยังทำลายไม่ได้ วิกฤตนี้ก็ไม่สามารถกำจัดได้
มู่เฉียนซีกล่าวถามว่า “แล้วแดนใต้ล่ะ? แดนใต้มีข่าวอะไรแจ้งมาบ้างหรือไม่?”
“ทางแดนใต้ ยังไม่มีข่าวอันใดส่งมาขอรับ”
ไม่นานนักสถานที่อีกแห่งหนึ่งก็ปรากฏเสาสีดำขึ้น
“ท่านหัวหน้าหอ ทางนั้น…ค่ายกลเผ่าวิญญาณร้ายของแดนใต้อยู่ที่เซี่ยโจว!”
มู่เฉียนซีตกใจผงะไปครู่หนึ่ง “เซี่ยโจว!”
เซี่ยโจวเป็นสถานที่ที่พลังวิญญาณเบาบางที่สุดในดินแดนสี่ทิศ พลังแห่งวิญญาณร้ายแผ่ซ่านที่นั่น นั่นเท่ากับเป็นการโจมตีในรูปแบบการทำลายล้างเลย
นาง…จำเป็นต้องรีบปรุงยาออกมาให้ได้!
เสาแห่งวิญญาณชั่วร้ายสีดำทั้งสี่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ จากนั้นก็ได้ก่อตัวเป็นค่ายกลสีดำขึ้นกลางอากาศ!
ทั่วทั้งดินแดนสี่ทิศในตอนนี้มองไม่เห็นแสงของดวงอาทิตย์แล้ว ท้องฟ้าพลันมืดครึ้มลง
ดินแดนสี่ทิศจะถูกทำลายแล้วอย่างนั้นเหรอ?
ทุกคนต่างก็ตื่นตระหนกและตกอยู่ในความโกลาหล
มู่เฉียนซีลองปรุงยาครั้งแล้วครั้งเล่า แม้แต่ผู้พิทักษ์ปกป้องดินแดนก็ไม่สามารถขวางเอาไว้ได้ ยาชะล้างพลังแห่งวิญญาณร้าย คือวิธีสุดท้ายแล้ว
จะต้องทำให้เร็วที่สุด มิเช่นนั้นต้องแย่เป็นแน่
“ยอดดวงใจ เจ้าทรมานตัวเองจนเหน็ดเหนื่อยเช่นนี้ มันทำให้ข้ารู้สึกเจ็บปวดใจยิ่งนัก”
น้ำเสียงอันลามกเสียงหนึ่งดังออกมา และสีหน้าของมู่เฉียนซีก็เผยความดีใจออกมาทันที
“นิรันดร์ ในที่สุดเจ้าก็ตื่นขึ้นมาสักที!”
“แม่ยอดดวงใจคิดถึงข้าถึงเพียงนี้ ข้าจะไม่ตื่นขึ้นมาได้อย่างไรกันล่ะ”
มู่เฉียนซีกล่าวถาม “เอ่อ เจ้ามียาลูกกลอนใดรับมือได้บ้างหรือไม่?”
“พลังแห่งวิญญาณร้าย พลังสกปรกมากถึงเพียงนี้ ข้ายังไม่มียาลูกกลอนใดที่เหมาะสมในการชะล้างพลังนี้ได้เลย”
“แม้แต่เจ้าเองก็ไม่มีเหรอ!”
นิรันดร์ยิ้มพลางกล่าว “แม่ยอดดวงใจ ตอนนี้ไม่มี ก็ไม่ได้หมายความว่าหลังจากนี้จะไม่มีนี่นา! เจ้าคิดว่า หากเรามาร่วมมือกัน เราจะรับมือกับเจ้าสิ่งนี้ไม่ได้จริง ๆ เหรอ อีกอย่าง แม่ยอดดวงใจก็มีอะไรที่ไม่เหมือนใครอยู่แล้ว”
“เช่นนั้นก็รีบเร่งมือเข้าเถอะ!” มู่เฉียนซีร้อนใจ
“กว่าข้าจะตื่นขึ้นมานั้นมันไม่ง่ายเลย แม่ยอดดวงใจจะไม่พัฒนาความสัมพันธ์กับข้าสักหน่อยเหรอ?”
มุมปากของมู่เฉียนซีกระตุกขึ้น “นิรันดร์ ตอนนี้ข้าศึกห้อมล้อมรอบด้าน เจ้าช่วยจริงจังสักหน่อยได้หรือไม่”
“ก็ได้ ๆ ๆ ! ข้าเชื่อฟังแม่ยอดดวงใจของข้าอยู่แล้ว” นิรันดร์ยิ้มพลางกล่าว
มีนิรันดร์เข้าร่วมด้วย ต่อจากนี้คงจะราบรื่นไม่น้อย
ทั้งสองปรึกษากันอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ได้ทำการทดลองอยู่หลายครั้ง และยาลูกกลอนก็ได้หลอมออกมาสำเร็จแล้ว
ครืน เปรี้ยง เปรี้ยง!
ในขณะที่หลอมยาออกมาได้สำเร็จ ยังก่อให้เกิดสายฟ้าฟาดอีกด้วย
มีสายฟ้ามาขัดขวางเช่นนี้ มู่เฉียนซีก็โกรธเกรี้ยวขึ้นแล้ว “เจ้าเยี่ยเฉียผู้นั้นกระทำเรื่องเลวทรามต่ำช้า เจ้าไม่ลงทัณฑ์ฟาดเขา ข้าแค่หลอมยาลูกกลอนแค่นี้เจ้ากลับมาก่อกวน เจ้าคิดว่าข้าจะกลัวเจ้าหรือไง?”
มู่เฉียนซีฝึกวิชาพันอัสนีมาแล้ว สายฟ้าเล็ก ๆ น้อย ๆ เพียงเท่านี้ไม่อาจสร้างความเสียหายใด ๆ ให้นางได้
ครืน เปรี้ยง เปรี้ยง!
กลางอากาศปรากฏสายฟ้าอันน่าสะพรึงกลัวขึ้น!
มันฟาดฟันลงมาบนร่างของมู่เฉียนซีทันที คนอื่นที่เห็นเช่นนี้ต่างก็ตื่นตระหนกตกใจเป็นอย่างยิ่ง!
“แม่นางมู่!”
ผลลัพธ์ที่ได้คือ มู่เฉียนซีถูกสายฟ้าฟาด แต่ไม่เป็นอะไร! ไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย!
ทุกคนต่างก็ตกใจตาเบิกกว้าง นั่นมันเป็นถึงสายฟ้าลงทัณฑ์เชียวนะ นึกไม่ถึงเลยว่าแม่นางมู่จะใช้เนื้อหนังมังสามาต้านทานสายฟ้าเช่นนี้ ช่างแข็งแกร่งเกินไปแล้ว
มู่เฉียนซีเอายาลูกกลอนออกมา “สำเร็จแล้ว ครั้งนี้ต้องได้ผลแน่นอน”
นางเอายาลูกกลอนที่เพิ่งจะเอาออกมาจากเตาหลอมในเมื่อครู่โยนลงไปในค่ายกลพลังแห่งวิญญาณร้ายนั่น และก็พบว่าผลลัพธ์ที่ออกมานั้นมันยอดเยี่ยมมาก!
“ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว! พลังแห่งวิญญาณร้ายนั่นอ่อนแอลงแล้ว”
“ท่านหมอปีศาจช่างเก่งกาจเกินไปแล้วจริง ๆ!”
“……”
มู่เฉียนซีกล่าว “จำนวนแค่นี้มันยังไม่พอ ยังไม่อาจชะล้างให้หมดไปได้ จะต้องหลอมยาออกมาให้เยอะสักหน่อยแล้ว”
ผู้พิทักษ์ปกป้องดินแดนกล่าว “ข้าจะไปเรียกนักปรุงยามารวมตัวกัน”
“ยาลูกกลอนนี้นักปรุงยาทั่วไปไม่สามารถหลอมออกมาได้ ข้ามีวิธี ท่านผู้พิทักษ์ปกป้องดินแดนอย่าได้ร้อนใจไป เป้าหมายที่สำคัญในตอนนี้ก็คือต้องรีบหารวบรวมสมุนไพรวิญญาณให้เพียงพอ”
“ตกลง ข้าจะบอกชื่อสมุนไพรที่ต้องการให้พวกเขา ไม่ว่ายังไง พวกเราจะต้องหาสมุนไพรวิญญาณเอามาให้เพียงพอ”
ในตอนนี้หม้อหลุนหุยแห่งความตายก็สามารใช้ประโยชน์ได้แล้ว
ผู้ที่ถ่ายเทพลังจิตให้มันนั้นไม่ใช่มู่เฉียนซี แต่เป็นนิรันดร์ พลังจิตอันแข็งแกร่งนั้นเพียงพอที่จะฆ่าเจ้านี่ได้
“ฮือ ๆ ๆ! ฝ่าบาท!” หม้อหลุนหุยแห่งความตายดีใจจนแทบจะเป็นลมหมดสติไป
ต่อมามันก็เริ่มปรุงยาแล้ว มู่เฉียนซีคิดว่าปริมาณในการใช้ยาลูกกลอนนั้นมากเกินไป หากเป็นยาน้ำแล้วละก็ มันจะเร็วกว่านี้หรือไม่?
ครั้นแล้วมู่เฉียนซีก็เริ่มปรุงยา นิรันดร์กล่าว “แม่ยอดดวงใจ ยาน้ำเป็นสิ่งที่เจ้าเชี่ยวชาญที่สุด เช่นนั้นก็มอบให้เป็นหน้าที่ของเจ้าแล้วกัน”
ยาลูกกลอนหลอมออกมาได้สำเร็จแล้ว หากต้องการจะปรุงยาน้ำออกมานั้น ไม่ใช่เรื่องยาก
ในขณะที่คนของเผ่าวิญญาณร้ายแห่กันมาอีกครั้ง พวกเขาก็ได้เห็นมู่เฉียนซีใช้ยาลูกกลอนจำนวนมหาศาลเทใส่ลงไปในหลุมค่ายกลของพวกเขา
แม้แต่พวกเดียวกันเองตอนนี้มุมปากก็กระตุกขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ “ท่านหมอปีศาจ นี่มัน…”
พระเจ้าช่วย! สมกับที่เป็นหัวหน้าหอหมอปีศาจจริง ๆ ช่างใช้ยาลูกกลอนได้ราวกับเป็นก้อนหินอย่างไรอย่างนั้น
ผู้พิทักษ์ปกป้องดินแดนเองก็ตกตะลึงพรึงเพริดเป็นอย่างยิ่ง เขาแสร้งทำท่าทางนิ่งสงบพลางกล่าวออกมาว่า “ดินแดนสี่ทิศตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤตเช่นนี้ จะคำนึงคิดมากได้อย่างไรกันเล่า แม่นางมู่ทำได้ดีเยี่ยม”
หลังจากที่มู่เฉียนซีใช้ยาลูกกลอนเทใส่หลุมค่ายกลพลังแห่งวิญญาณร้ายนี้ เสาสีดำกลางอากาศนั้นก็พลันน้อยลงเรื่อย ๆ
“ได้ผลแล้ว!”
“พระเจ้าช่วย! ท่านหมอปีศาจทำสำเร็จแล้ว”
“…”
ทางด้านนี้ก็ส่งเสียงให้กำลังใจขึ้น
ทว่า คนของเผ่าวิญญาณร้ายเหล่านั้นกลับไม่ยากจะเชื่อ “เป็นไปได้ยังไง ค่ายกลของเผ่าวิญญาณร้ายของพวกเราจะถูกพวกมันยับยั้งได้ยังไง ต้องขัดขวางพวกมันให้ได้! ฆ่า!”
“มันผู้ใดที่กล้าขัดขวางท่านเทพมาร มันผู้นั้นต้องตาย!”
“……”
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
จากนั้นคนของดินแดนสี่ทิศก็ได้ต่อสู้กับคนของเผ่าวิญญาณร้ายเหล่านั้นอีกครั้ง ในตอนนี้ คนของเผ่าวิญญาณร้ายโกรธเกรี้ยวจนแทบบ้าคลั่งแล้ว
“มู่เฉียนซี ข้าจะขวางพวกมันเอาไว้เอง เจ้าลงมือต่อได้เลย จะต้องปิดผนึกค่ายกลนั่นให้ได้!”
“อืม!” มู่เฉียนซีพยักหน้าพลางกล่าว
และในขณะเดียวกันนี้ ในมิติลึกลับแห่งหนึ่งก็มีเสียงหัวเราะอันบ้าคลั่งดังขึ้น “ฮ่า ๆ ๆ! ผนึกกำลังจะถูกทำลายลงไปในไม่ช้าแล้ว อีกไม่นานข้าก็จะได้ออกจากสถานที่บ้า ๆ แห่งนี้เสียที”
.