ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1491 มังกรวารีตื่นขึ้นแล้ว
“เมื่อข้าเข้าสู่การหลับใหล ข้าไม่รู้ว่านานเพียงใดกว่าที่ข้าจะตื่นขึ้นมา บางทีอาจจะตื่นขึ้นมาเร็วก็ได้! และหลังจากที่ข้าตื่นขึ้นมาแล้ว ข้าก็จะไม่ใช่ข้าอีกต่อไป”
“ฉะนั้น หลังจากที่ข้าหลับไป เจ้าจะต้องรีบใช้กระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณฆ่าข้าซะ”
“สิ่งเดียวในโลกนี้ที่สามารถฆ่าข้าได้โดยสมบูรณ์นั่นก็คือมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์…”
มู่เฉียนเข้าไปใกล้เขา และจูบริมฝีปาก ปิดกั้นคำพูดของเขาเอาไว้!
เจ้าหมอนี่มักจะใช้วิธีนี้จัดการกับนางเสมอ นางก็ทำได้เช่นกัน!
ไม่อยากฟัง! มันเหมือนกับว่าเป็นคำกล่าวอำลาสุดท้ายของเขา นางไม่อยากฟังแม้แต่น้อย
เค็ม!
จิ่วเยี่ยรับรู้ได้ถึงรสชาติเค็มและฝาดที่เล็ดลอดเข้ามาทางมุมปากของเขา หัวใจของเขารู้สึกสั่นไหวเล็กน้อย
เขากอดผู้หญิงที่กำลังจูบเขาตอนนี้เอาไว้แน่น อาลัยอาวรณ์ไม่อยากแยกจากนางไปเช่นนี้
ตุบ! ครั้นแล้ว จิ่วเยี่ยก็ได้หลับใหลไป เขานอนหลับไปด้วยท่าทางที่สงบมาก มากจนจินตนาการไม่ออกว่าภาพที่เขาเปรียบดั่งเทพมารในเมื่อครู่นี้เป็นเช่นไร
ริมฝีปากของมู่เฉียนซีแยกออกจากริมฝีปากอันเย็นยะเยือกนั้น
นางมองจิ่วเยี่ยและกล่าวเสียงขรึมว่า “จิ่วเยี่ย ข้าไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ของเจ้า จะให้ข้าเห็นด้วยได้อย่างไรกันเล่า?”
“ข้าจะรอให้เจ้าตื่นขึ้นมา ต่อให้จะต้องถูกทำลายไปด้วยกันข้าก็ยอม แต่หากจะให้ข้าฆ่าเจ้า ข้าทำไม่ได้จริง ๆ”
กระบี่สีแดงเลือดโจมตีมา และพุ่งเป้าไปที่จิ่วเยี่ย!
ร่างของมู่เฉียนซีเคลื่อนไหว พุ่งออกไปขวางทันที
ในตอนนี้แม้แต่การป้องกันง่าย ๆ นางก็ไม่สามารถทำได้แล้ว หากคมกระบี่นี้แทงร่างของนาง นางต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่นอน
พิฆาตวิญญาณสามารถควบคุมทิศทางของกระบี่ได้อย่างตามใจต้องการ กระบี่ที่หมายจะคร่าชีวิตนี้หลบหลีกมู่เฉียนซีไป
คมกระบี่แฉลบตัดเส้นผมของมู่เฉียนซีไป เส้นผมสีดำขลับพัดสยายออกไปตามสายลม
มังกรเพลิงและฝักกระบี่กลับมาอยู่ข้างกายมู่เฉียนซี พร้อมกับจ้องมองพิฆาตวิญญาณด้วยความระแวดระวัง
พิฆาตวิญญาณกล่าว “แมวน้อย นึกไม่ถึงเลยว่าเพื่อปกป้องเจ้าหมอนี่ เจ้าไม่แม้แต่จะรักชีวิตตัวเอง”
มู่เฉียนซีกล่าวเสียงเย็นชาว่า “แล้วเช่นไร?”
พิฆาตวิญญาณหรี่ตามองนางอย่างอันตรายพลางกล่าว “เชื่อฟังข้า ให้ข้าฆ่าเขาซะ!”
“เหตุใดข้าจะต้องเชื่อฟังเจ้า พิฆาตวิญญาณ หากเจ้าฆ่าจิ่วเยี่ยแล้วละก็ ข้ากับเจ้า ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”
“แมวน้อย เจ้ายั่วให้ข้าโมโหแล้วจริง ๆ! แต่ไม่เป็นไร เจ้าขวางข้าได้ไม่นานหรอก”
พิฆาตวิญญาณรู้ว่าอีกไม่นานเจ้าหมอนี่ก็จะตื่นขึ้นมา!
หากไม่ฉวยโอกาสลงมือในตอนที่เขาอ่อนแอที่สุดแล้วละก็ เมื่อถึงตอนนั้น เขากับแมวน้อยต้องถึงคราวซวยเป็นแน่!
กระบี่มังกรเพลิงอยู่ในมือ ฝักกระบี่เป็นเกราะป้องกัน!
“เพลิงสังหารซิวหลัว!” มู่เฉียนซีตะโกนด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ทว่า กระบวนท่าเช่นนี้ พิฆาตวิญญาณคุ้นเคยแล้ว
มู่เฉียนซีไม่สามารถรับมือกับเขาได้ ร่างของพิฆาตวิญญาณเคลื่อนไหวไปปรากฏตัวตรงหน้ามู่เฉียนซีและกักขังมู่เฉียนซีไว้
รอบบริเวณล้วนแต่เป็นลำแสงกระบี่อันแหลมคมที่สามารถฟันทุกอย่างให้ขาดสะบั้นได้
ดวงตาสีแดงโลหิตคู่นั้นจ้องมองมู่เฉียนซี เขากล่าว “พลังของข้าคนเดียว เกรงว่าจะไม่อาจฆ่าจิ่วเยี่ยผู้นั้นได้ เช่นนั้นเรามาร่วมมือกันอีกครั้งเป็นเช่นไร?”
“เจ้า วิญญาณลิขิตสวรรค์ร่วมมือกับข้า เช่นนี้ก็จะมีพลังเพียงพอที่จะทำให้เขาดับสูญไปได้”
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “พิฆาตวิญญาณ ไม่มีทาง!”
“แมวน้อย เหตุใดเจ้าต้องดื้อรั้นเช่นนี้ เรื่องนี้ไม่ว่าจะช้าหรือเร็วมันก็ต้องเกิดขึ้นอยู่ดี รีบกำจัดได้เร็วเท่าไรก็ยิ่งดี”
ครั้งก่อนมีอินรั่วเฉินช่วย ครั้งนี้หากให้พิฆาตวิญญาณทำสำเร็จแล้วละก็ เช่นนั้น…เช่นนั้นทุกอย่างนางก็ไม่สามารถควบคุมได้แล้ว
เพียงแค่นึกว่ามือของนางกำกระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณแทงทะลุหัวใจของจิ่วเยี่ย มู่เฉียนซีก็รู้สึกเจ็บปวดใจราวกับมีคมมีดมากรีดใจนางก็มิปาน และนี่เป็นครั้งแรกที่นางเกิดความรู้สึกเช่นนี้ขึ้น
ไม่…
ไม่ได้เด็ดขาด!
พิฆาตวิญญาณยิ้มอย่างมีเลศนัย “แมวน้อย อย่าได้ต่อต้านอีกเลยนะ ไม่ว่าเจ้าจะต่อต้านเช่นไรมันก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี!”
“ฮือ ๆ ๆ! พิฆาตวิญญาณ เจ้าทำเช่นนี้ได้อย่างไร ใจร้ายกับนายท่านมากเกินไปแล้ว”
พิฆาตวิญญาณยิ้มพลางกล่าว “แต่ข้าไม่ได้คิดเช่นนั้น ข้าว่านี่เป็นครั้งแรกที่ข้ามีความเมตตาที่สุดแล้วล่ะ!”
มังกรเพลิงผงะไปเล็กน้อย มันกับพิฆาตวิญญาณเกิดมาพร้อมกัน เขามีความคิดเช่นไร มังกรเพลิงย่อมรู้ดี
พลังที่หมดไป ดูเหมือนว่าจะฟื้นคืนมาอีกครั้ง
พลังธาตุวารีกำลังแยกความรุกรานทั้งหมดออก!
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “มังกรวารีตื่นขึ้นแล้ว!”
ทันทีที่สิ้นสุดคำพูดนี้ของมู่เฉียนซี พลังธาตุวารีอันบริสุทธิ์ก็แผ่ซ่านไปทั่วทั้งดินแดนสี่ทิศ
ทั่วทั้งดินแดนสี่ทิศเริ่มเกิดฝนตกลงมา เชียนอ้าวเซี่ยกล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “ข้ารู้สึกสนิทสนมและคุ้นเคยกับพลังธาตุวารีนี้มาก นี่เป็นพลังของเสี่ยวซีเอ๋อร์…”
น่าหลานอวี้กล่าว “อืม! พลังธาตุวารีนี้เหมือนกับพลังธาตุวารีของเฉียนซีมาก เหมือนมากจริง ๆ แต่พลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ส่งผลกระทบไปทั่วทั้งดินแดนสี่ทิศ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
เชียนอ้าวเซี่ยกล่าว “ขอเพียงแค่เสี่ยวซีเอ๋อร์ไม่เป็นอะไรก็พอแล้ว เรารีบไปกันเถอะ!”
มังกรวารีอันสูงศักดิ์ สง่างามและทรงพลังคอยปกป้องอยู่เคียงข้างกายมู่เฉียนซี
“นายท่าน ข้าตื่นขึ้นมาช้าไป”
เผชิญหน้ากับมังกรวารีที่ควบคุมเขาโดยเฉพาะเช่นนี้ พิฆาตวิญญาณก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวขึ้นแล้ว
พิฆาตวิญญาณกล่าว “เจ้าตื่นขึ้นมาก็ดีแล้ว เจ้ารีบโน้มน้าวแมวน้อยเร็วเข้าเถอะ หากเจ้าหมอนั่นตื่นขึ้นมา เจ้ากับข้าร่วมมือกันก็ใช่ว่าจะรับมือกับเจ้าหมอนั่นได้!”
มังกรวารีมองมู่เฉียนซีด้วยความตั้งใจอันแน่วแน่ ก่อนจะกล่าวขึ้นว่า “ได้โปรดนายท่านออกคำสั่งด้วย”
มู่เฉียนซีให้เขาฆ่าจิ่วเยี่ย เขาก็จะกำจัดอย่างไม่เกรงใจ!
หากสั่งให้เขาฆ่าพิฆาตวิญญาณ เขาก็จะทำอย่างไม่เกรงใจเช่นกัน!
การตัดสินใจของเขานั้น ไม่ใช่เพราะคำพูดของพิฆาตวิญญาณ แต่เขาฟังเพียงแค่คำสั่งของมู่เฉียนซีเท่านั้น
มู่เฉียนซีมองไปที่พิฆาตวิญญาณและกล่าวว่า “มังกรวารี จัดการพิฆาตวิญญาณซะ! จัดการให้ตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชก็ไม่เป็นไร แค่อย่าให้ถึงตายก็พอ”
“แมวน้อย เจ้าช่างใจดำยิ่งนัก!”
“มังกรวารี น้อมรับคำสั่ง!”
มังกรเทพวารีสีฟ้าพุ่งทะยานไปที่พิฆาตวิญญาณทันที
ก่อนหน้านี้พิฆาตวิญญาณสู้รบมานานแล้ว พลังก็สูญเสียไปไม่น้อย ตอนนี้ต้องมาเผชิญหน้ากับมังกรวารีผู้โหดร้ายเช่นนี้ เขาที่อยู่ในสภาพที่ไม่สมบูรณ์ได้ถูกกำหนดให้เสียเปรียบโดยสิ้นเชิง
ตูม ปัง ปัง!
พลังธาตุอัคคีที่แข็งแกร่งที่สุดและพลังธาตุวารีที่แข็งแกร่งที่สุดปะทะกันกลางอากาศ เมื่อมู่เฉียนซีเห็นมังกรวารีกำลังเป็นฝ่ายได้เปรียบ นางก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกไปเปลาะหนึ่ง
มังกรเพลิงเองก็โล่งใจไปเปลาะหนึ่งเช่นกัน “นายท่าน โชคดีที่พี่มังกรวารีตื่นขึ้นมาทันเวลา มิเช่นนั้นแล้ว ไม่รู้เลยว่าพิฆาตวิญญาณจะทำเรื่องบ้าอะไรขึ้นอีก”
ทางด้านพิฆาตวิญญาณในตอนนี้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ส่วนมู่เฉียนซีกำลังตรวจร่างกายของจิ่วเยี่ยอยู่
ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือจิตวิญญาณในตอนนี้ล้วนแต่ถูกควบคุมให้เข้าสู่การหลับใหลแล้ว
เห็นได้ชัดว่า มีเพียงแค่การหลับใหลเท่านั้นที่จะทำให้เขาไม่สามารถทำร้ายนางได้!
มังกรเพลิงกล่าวอย่างอ่อนแรงว่า “นายท่าน เอ่อ…ไม่ลงมือจริง ๆ เหรอ หากเขาตื่นขึ้นมา เขาจะน่ากลัวมาก…ฮือ ๆ ๆ…ข้ากลัวว่านายท่านจะ…”
เดิมทีมังกรเพลิงเกรงกลัวเพียงคนเดียว นั่นก็คือเจ้าพิฆาตวิญญาณ ตอนนี้กลับเห็นได้อย่างชัดเจนว่าชายผู้นี้น่ากลัวกว่าพิฆาตวิญญาณมากมายหลายเท่านัก
มู่เฉียนซีมองไปที่มังกรเพลิงพลางกล่าวว่า “อย่าได้กล่าววาจาเช่นนี้อีก! ได้ยินหรือไม่!”
“อืม!” มังกรเพลิงเงียบปากไป
มู่เฉียนซีกอดจิ่วเยี่ยเอาไว้ พยายามคิดหาวิธีทุกวิถีทาง สมุนไพรวิญญาณในมิติถูกนางเอาออกมาทั้งหมด
ไม่ว่าอย่างไร นางก็จะคิดทุกวิธีและทำทุกวิถีทางให้ได้!
เนื่องจากนางจะไม่ยอมให้เขาสมความปรารถนา ด้วยการใช้กระบี่มังกรเพลิงแทงหัวใจของเขา และกลืนกินวิญญาณของเขาเป็นอันขาด
“หยุดนะ มังกรวารี! เจ้ามันอวดดียิ่งนัก พอได้แล้ว!” พิฆาตวิญญาณที่ถูกมังกรวารีโจมตีอย่างบ้าคลั่งตะโกนขึ้นเสียงดัง
.