ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1520 ยากจนยิ่งนัก
“ฝ่ามือสังหาร!” สองมือของถูขวงถูกลำแสงสีเลือดห่อหุ้มเอาไว เขาพุ่งเข้าหามู่เฉียนซีอย่างรวดเร็ว
เสียง ตูม! ดังสนั่นหวั่นไหวขึ้น ฝุ่นผงรอบบริเวณคละคลุ้งปลิวว่อนไปทั่ว!
ทุกอย่างบริเวณรอบ ๆ แตกกระจายจนไม่มีชิ้นดี ถูขวงคิดว่าหญิงสาวผู้นี้จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
เขากล่าว “ช่างน่าเสียดาย หากเจ้าไม่รนหาที่ตาย ข้ายัง…”
ทันใดนั้น น้ำเสียงอันเย็นชาเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขา
“ทักษะโยวจั๋ว!”
ทันทีที่ทักษะวิญญาณโจมตีออกไป การป้องกันทุกอย่างของถูขวงก็ถูกทำลายไปจนหมดสิ้น
เขารู้สึกว่าในหัวสมองของเขาถูกโจมตีจนแหลกละเอียดแล้ว
ต่อก! เลือดสีแดงสดไหลหยดออกมาจากศีรษะของเขา
ถูขวงรู้สึกว่าสมองของตัวเองว่างเปล่า เสียง ตุบ! ดังขึ้นหนึ่งครา ร่างของเขาล้มลงไปกับพื้นทันที
ก่อนที่ถูขวงจะสิ้นใจไปโดยสมบูรณ์ ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้น เขาคิดไม่ถึงเลยว่าตนเองจะตายไปเช่นนี้
ทักษะวิญญาณนั้นที่ตอนแรกยังฝึกฝนไม่คุ้นเคยและไม่มีกำลังในการสังหารนั้น กลับนำพามาซึ่งความตายมาให้เขาได้ในตอนนี้ ทำให้เขาไม่มีแรงที่จะตอบโต้เลย
พี่ใหญ่ตายแล้ว!
และตายไปเช่นนี้!
โจรคนอื่น ๆ ต่างถลึงตากว้างด้วยความตกใจ พวกเขาพยายามอย่างสุดกำลังที่มีเพื่อจะหลบหนี แต่มู่เฉียนซีไม่มอบโอกาสนั้นให้พวกเขาเลย
“มังกรวารีทำลาย!”
“มังกรวารีสะท้านสวรรค์!”
“มังกรน้ำแข็งท้าสวรรค์!”
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
หญิงสาวผู้นี้ไม่ได้ฝึกฝนเป็นเพียงแค่ทักษะวิญญาณเดียวเท่านั้น นางสามารถทำได้หลาย ๆ ทักษะ! แต่ละทักษะล้วนแต่น่าสะพรึงกลัวทั้งสิ้น
หากนางใช้ทักษะวิญญาณนี้ตั้งแต่แรก จะเกิดอันใดขึ้นกับพวกเขา?!
ทันทีที่ข้อมือขยับ เปลวไฟสีแดงฉานก็พุ่งออกไป และแผดเผาฐานที่มั่นของพวกเขาจนสิ้น
มู่เฉียนซีเรียกสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ท่องนภาออกมา ก่อนจะกล่าวว่า “ไปเมืองที่อยู่ใกล้ที่นี่ที่สุด ในเมื่อได้ออกมาแล้ว ก็ควรจะเดิมชมอะไรสักหน่อย”
มู่เฉียนซีมาถึงเมืองเย่ที่อยู่ห่างไกลจากสำนักลั่วเยว่มาก ทันทีที่เข้าเมืองมา มู่เฉียนซีก็มุ่งตรงไปที่ร้านขายสมุนไพรวิญญาณทันที
ในแดนซวนเทียนมีสมุนไพรวิญญาณมากมายที่ดินแดนสี่ทิศไม่มี ได้เวลาเตรียมเสบียงสมุนไพรวิญญาณของนางพอดี
เพียงแต่ว่า มู่เฉียนซีพบว่าในขณะที่ตัวเองซื้ออยู่นั้น หยกซวนที่มีอยู่มันไม่พอ สมุนไพรเหล่านี้แพงเกินไปแล้ว
มู่เฉียนซีกล่าว “ดูท่าตอนนั้นข้าไม่ค่อยจะเข้าใจราคาสิ่งของในแดนซวนเทียนเอาซะเลย ครั้งนั้นก็เลยเรียกค่าตอบแทนน้อยไป!”
หัวหน้าหอหมอปีศาจ เป็นท่านหมอปีศาจที่ร่ำรวยที่สุดในดินแดนสี่ทิศ นึกไม่ถึงเลยว่านางจะมีวันนี้ด้วย วันที่มีเงินไม่พอใช้
และในตอนนี้เอง ร่างในชุดดำร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้น เถ้าแก่ขายสมุนไพรวิญญาณถึงกับตกตะลึงใจหายใจคว่ำ
เขาเอาบัตรสีดำใบหนึ่งยื่นให้มู่เฉียนซี ก่อนจะกล่าวว่า “ซีชื่นชอบสิ่งใดก็หยิบได้ตามใจชอบเลย!”
“พระเจ้าช่วย! นี่มันบัตรผลึกซวนสีดำ!” เถ้าแก่ผู้นั้นอุทานขึ้น
มู่เฉียนซีจตกใจผงะไปครู่หนึ่ง “บัตรผลึกซวนสีดำ!”
เถ้าแก่กล่าวขึ้นด้วยความตื่นเต้นว่า “แม่นางรู้หรือไม่ว่าบัตรผลึกซวนมีค่ามากเพียงใด โดยทั่วไปแล้วจะมีอยู่สี่ชนิด ก็คือสีขาว สีฟ้า สีม่วง และสีดำ!”
“สีขาว อย่างน้อยก็ต้องเป็นพวกผู้ดีมีเงินอย่างกองกำลังระดับสามถึงจะมี สีฟ้ากับสีม่วงก็ต้องเป็นคนของกองกำลังระดับสี่ถึงจะมีสิทธิทำได้ ส่วนสีดำ…”
“บัตรผลึกซวนสีดำ ทั้งดินแดนซวนเทียนไม่มีทางมีเกินห้าใบแน่นอน ค่าของมันไม่อาจประเมินค่าได้”
มู่เฉียนซีกล่าว “จิ่วเยี่ย นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะร่ำรวยถึงเพียงนี้ ข้ารู้สึกตื่นเต้นขึ้นแล้วสิ”
จิ่วเยี่ยกล่าว “ของของข้าก็เท่ากับของของซี หากซีไม่ต้องการมันก็ทำลายมันทิ้งไปก็ย่อมได้ ข้าไม่ใช้”
เถ้าแก่ผู้นั้นได้ยินเช่นนี้ก็ตกตะลึงจนแทบจะเป็นลมไป นี่เขาไม่ได้หูฝาดไปใช่หรือไม่ บัตรผลึกซวนสีดำ จะทำลายไปง่าย ๆ เช่นนี้ก็ได้เหรอ
มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้าพูดเองนะ อย่างไรเสียตอนนี้ข้าก็ขาดแคลนเงินมาก”
สมุนไพรวิญญาณมากมายที่นางชื่นชอบเหล่านั้น ทำได้เพียงแค่มองแต่ซื้อไม่ได้ มู่เฉียนซีรู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วจะเกรงใจในน้ำใจของจิ่วเยี่ยได้อย่างไรกันเล่า
ซื้อ ๆ ๆ!
ร้านขายของทั่วทั้งเมืองถูกมู่เฉียนซีกวาดซื้อจนเกือบหมดแล้ว เถ้าแก่แต่ละร้านต่างก็ตกตะลึงกับการซื้ออย่างโหดร้ายเช่นนี้ มีเงินแต่ก็ไม่ต้องถึงกับจับจ่ายอย่างสิ้นเปลืองเช่นนี้ก็ได้!
มู่เฉียนซีกล่าวกับจิ่วเยี่ยว่า “จิ่วเยี่ย เราไปหาที่ที่มันครึกครื้นกินข้าวกันเถอะ หลังจากนั้นข้าจะกลับไปรายงานภารกิจที่สำนักลั่วเยว่ต่อ”
“แล้วหลังจากที่กลับไปถึงสำนักลั่วเยว่ โปรดท่านอาจารย์เยี่ยสอนทักษะโยวจั๋วให้ศิษย์ต่อนะเจ้าคะ เอาให้พลังแห่งการทำลายล้างแข็งแกร่งกว่านี้อีกสักระดับ”
ตอนนี้ทักษะโยวจั๋วของนางนั้นเมื่อใช้แล้วความน่าสะพรึงกลัวนั้นยังห่างไกลกับที่จิ่วเยี่ยใช้มาก ดังนั้นนางจึงไม่พอใจ ต้องฝึกฝนต่อถึงจะได้
จิ่วเยี่ยพยักหน้าพลางกล่าวว่า “อืม!”
วันนี้หอรสสวรรค์ที่ใหญ่ที่สุดแห่งเมืองเย่ครึกครื้นเป็นพิเศษ มู่เฉียนซีนั่งลงเพื่อมาสืบข่าว แดนซวนเทียนเป็นดินแดนใหม่สำหรับนาง ยังมีเรื่องมากมายหลายอย่างที่นางต้องรู้ ในขณะที่มู่เฉียนซีกับจิ่วเยี่ยกำลังรออาหารอยู่นั้น โต๊ะกลมกลางร้านก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งนั่งล้อมโต๊ะและกำลังพูดคุยกันอยู่
“พวกเจ้าว่าในแดนซวนเทียนผู้ใดร่ำรวยที่สุด?” มีคนผู้หนึ่งกล่าวขึ้น
“ต้องเป็นฮ่องเต้แห่งราชวงศ์ตงหวงอย่างแน่นอน!”
“ไม่ใช่! ข้าว่าปรมาจารย์อวิ๋นมากกว่า เขาเป็นถึงนักปรุงยาที่มีชื่อเสียงที่สุดในแดนซวนเทียน!”
“ข้าว่าพวกเจ้าคิดผิดแล้วล่ะ หากบอกว่าคนที่ร่ำรวยที่สุด พวกเจ้าไม่คิดว่าเป็นหัวหน้าโรงประมูลเฉินชีบ้างเหรอ?”
“โรงประมูลเฉินชี จะว่าไปมันก็ใช่นะ แต่ก็ต้องยอมรับนะว่าพวกเขาทำเงินได้เก่งกาจมาก”
มู่เฉียนซีคิดในใจว่า ‘ปรมาจารย์อวิ๋น โรงประมูลเฉินชี ข้าจำเอาไว้แล้ว’
ได้ยินบุคคลมีชื่อเสียง และอัจฉริยะของแดนซวนเทียนจากการพูดคุยของคนกลุ่มนี้ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ว่าจะรู้ได้จากการอ่านตำรา
มื้ออาหารมื้อนี้ของมู่เฉียนซีช่างยาวนานมาก ส่วนจิ่วเยี่ยก็ไม่ได้รู้สึกเบื่อหน่ายเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งยังกระตือรือร้นในการคีบอาหารให้มู่เฉียนซีอีกด้วย
มองดูท้องฟ้าเบื้องหน้าที่ค่อย ๆ มืดลง มู่เฉียนซีกล่าว “จิ่วเยี่ย เรากลับกันเถอะ! ข้าอยากเข้าใจแดนซวนเทียนมากกว่านี้ อยากตามหาท่านพ่อให้เจอ ไม่ต้องรีบร้อน”
“อืม! เราไปกันเถอะ!” จิ่วเยี่ยโอบกอดเอวมู่เฉียนซีจากไป
ขากลับไปก็ไม่ต้องใช้สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ท่องนภาแล้ว
แดนซวนเทียนไม่เหมือนกับดินแดนสี่ทิศ พลังที่ยับยั้งพลังความแข็งแกร่งของจิ่วเยี่ยนั้นน้อยมาก
ดังนั้นความเร็วของจิ่วเยี่ยจึงรวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง ภายในชั่วพริบตาเดียวทั้งสองก็กลับมาถึงสำนักลั่วเยว่แล้ว
มู่เฉียนซีกลับมาเร็วมาก อีกทั้งยังทำภารกิจสำเร็จอีกด้วย สิ่งนี้ทำให้ผู้อาวุโสผู้ดูแลภารกิจประหลาดใจยิ่งนัก
ภารกิจนี้ยากมาก รางวัลก็เยอะมากพอสมควร
แต่เมื่อมู่เฉียนซีมองดูบัตรผลึกซวนสีดำในมือ ก็นึกถึงปรมาจารย์อวิ๋นท่านนั้นกับโรงประมูลเฉินชี มู่เฉียนซีจึงรู้สึกว่าตัวเองนั้นยากจนเหลือเกิน!
ต้องวางแผนหาเงินก่อนแล้ว ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการฝึกฝนทักษะโยวจั๋วให้สำเร็จในระดับแรกก่อน ความแข็งแกร่งขั้นมหาจักรพรรดิแห่งภูตระดับหนึ่งที่มั่นคงเป็นเรื่องสำคัญที่สุด
“ทักษะโยวจั๋ว!”
ตูม!
มู่เฉียนซีฝึกฝนต่อที่สำนักลั่วเยว่ มีจิ่วเยี่ยคอยชี้แนะทุกขั้นตอนในการฝึกฝน
แม้ว่าจะเป็นการฝึกให้สำเร็จในระดับแรก แต่มู่เฉียนซีก็พบกับความยากลำบากที่จะบรรลุในระดับนี้แล้ว
นางกล่าว “ดูท่าคงต้องออกไปอีกครั้งแล้วล่ะ หาภารกิจทำเพื่อฝึกการต่อสู้สนามจริง บางทีอาจจะช่วยให้ทะลวงไปได้ก็ได้”
จิ่วเยี่ยไม่คัดค้านการตัดสินใจนี้ของมู่เฉียนซีเลย เขากล่าวกับมู่เฉียนซีว่า “อืม!”
ครั้นแล้ว มู่เฉียนซีจึงไปห้องโถงภารกิจอีกครั้ง และหาภารกิจที่เหมาะสมกับนาง
.