ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1528 หมอปีศาจลงมือเอง
แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของมู่เฉียนซี “เป่ยกงจั๋วกำลังทำสิ่งใดอยู่?”
โม่ซวนกล่าว “ดูเหมือนว่าจะเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นกับองค์รัชทายาทเป่ยกง ตอนนี้เก็บตัวอยู่ในสถานที่ลับของราชวงศ์เป่ยกง”
สถานที่เช่นนั้นไม่ใช่สิ่งที่คนข้างกายจะสืบเจอได้ง่าย ๆ
เป่ยกงจั๋วอาศัยร่างของเสี่ยวไป๋กลับมายังแดนซวนเทียน ทั้งสองมีรูปร่างหน้าตาที่เหมือนกันมาก เกรงว่าคงจะไม่มีผู้ใดสงสัย
มู่เฉียนซีกล่าว “ข่าวนี้สำคัญต่อข้ามาก”
มู่เฉียนซีคิดในใจ ‘เสี่ยวไป๋ไม่มีทางแพ้ให้เป่ยกงจั๋วแน่นอน ข้าเชื่อ’
โม่ซวนกล่าว “องค์รัชทายาทเป่ยกงเป็นคนนิสัยโหดเหี้ยม ยากที่จะรับมือได้! หากแม่นางมู่มีความแค้นส่วนตัวกับเขา แม่นางมู่จะต้องระวังและใจเย็น ๆ!”
“ข้ารู้นิสัยเขาดีกว่าเจ้า ข้าย่อมรู้ดีว่าเขาเป็นคนเช่นไร”
“วันพรุ่งหอหมอปีศาจจะเปิดแล้ว จำเป็นต้องเปิดรับสมัครนักปรุงยา เอาสิ่งนี้ไป แล้วพวกเขาจะยอมแต่โดยดี”
มู่เฉียนซีเตรียมสูตรยาเอาไว้มากมาย มีทั้งสูตรยาขั้นสวรรค์ และสูตรยาขั้นศักดิ์สิทธิ์มากมาย และสูตรยาเหล่านี้ล้วนแต่เป็นสูตรยาที่หายสาบสูญไปนานมากแล้ว
นี่เป็นครั้งแรกที่โม่ซวนเห็นเช่นนี้ เขากล่าวด้วยความตกใจว่า “นี่มัน…นี่มันมากเกินไปแล้ว”
“ในเมื่อเราอยากได้กำลังคน ก็ต้องลงทุนสักหน่อย หากไม่พอข้ายังมีอีก”
โม่ซวนในฐานะที่เป็นนักปรุงยา ตอนนี้ใจเขาเต้นแรงขึ้นแล้ว
เกิดมาชาตินี้เขาเพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรกที่มีคนเอาสูตรยาล้ำค่ามากมายเช่นนี้มายื่นให้เขาราวกับว่าเป็นเพียงแค่กระดาษเปล่า
เขาสูดลมหายใจลึกเข้าปอด ก่อนจะกล่าวว่า “งานด้านหน้าเจ้ารับผิดชอบ ข้าจะอยู่เบื้องหลังเอง”
“ตกลง!”
มู่เฉียนซีมองโม่ซวนเดินออกไป นางกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “หากเป็นเยวี่ยเจ๋อเขาจะบอกว่าข้าใจดำ หากเป็นโม่จิ่น เขาก็จะรีบไปนั่งหลบมุมเขี่ยพื้นไปมา แต่สหายผู้นี้กลับกระตือรือร้นในการทำงานมาก”
“ซี ห้ามคิดถึงคนอื่นเด็ดขาด” จู่ ๆ จิ่วเยี่ยก็กอดนางเอาไว้
มีตระกูลโม่เป็นโล่กำบัง มีทุนที่เพียงพอ รับสมัครนักปรุงยาที่เพียงพอ หอหมอปีศาจจึงเป็นที่นิยมในเมืองโม่ทันที
การค้าเป็นไปอย่างราบรื่นดี แต่มู่เฉียนซีก็ยังไม่จากไป
มู่เฉียนซีกล่าวกับโม่ซวนว่า “กองกำลังที่สร้างมายังไม่เพียงพอ!”
ส่วนจะสร้างกองกำลังเช่นไรนั้น ต้องรอโอกาส
มู่เฉียนซีให้ความสำคัญการเริ่มต้นของหอหมอปีศาจมาก ตอนนี้นางยังไม่กลับสำนัก ยังอยู่ฝึกฝนต่อที่ตระกูลโม่
หลังจากนั้นผ่านมาไม่กี่วัน โม่ซวนก็รีบกลับมาบอกกับมู่เฉียนซีว่า “แม่นางมู่ ราชาพิษหนานหลิงประหลาดใจกับยาแผนปัจจุบันของแม่นางมาก เขาวางยาพิษคนของหอหมอปีศาจหลายคน เพื่อบีบคั้นถามถึงความเป็นมาของยาและวิธีการปรุงยานั้น”
มู่เฉียนซีกล่าวถามว่า “คนผู้นี้คงจะมีชื่อเสียงมากกระมัง!”
“เขาไม่มีค่าพอที่ราชวงศ์ตงหวงจะเอ่ยถึง แต่ในที่แห่งนี้เขามีชื่อเสียงมาก”
“เช่นนั้นข้าจะไปเจอเขาสักหน่อย!”
มู่เฉียนซีแปลงกายเป็นบุรุษ และสวมหน้ากากอำพรางใบหน้า
นางเก็บซ่อนพลังวิญญาณเอาไว้ ไม่เผยออกมาแม้แต่น้อย ส่วนพลังจิตกลับเผยออกมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่กลับทำให้คนหวาดเกรงอยู่นิดหน่อย
โม่ซวนมองมู่เฉียนซีด้วยความประหลาดใจ เขารู้ดีว่าพลังจิตของมู่เฉียนซีนั้นแข็งแกร่งกว่าเขามาก แต่ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งถึงขั้นใด
“หัวหน้าหอของพวกเจ้า หมอปีศาจ! หยิ่งยโสไม่เบาเลย นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะเรียกตัวเองว่าหมอปีศาจได้ บอกเขาโผล่หัวออกมาเจอข้าสักหน่อยสิ มิเช่นนั้นข้าจะฆ่าคนในหอหมอปีศาจของเจ้าไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว”
ชายชราที่มีความสูงเพียงแค่หนึ่งเมตรกำลังคุกคามข่มขู่ทุกคนด้วยท่าทางดุร้าย
“เจ้าเองเหรอ ที่อยากเจอหมอปีศาจอย่างข้า”
หลังจากที่น้ำเสียงอันเย็นชาดังขึ้น พลังจิตอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ซ่านออกมากดดันอย่างรุนแรง
พลังจิตดุจดั่งคลื่นมหาสมุทรที่ซัดมานั้น ทำให้ราชาพิษหนานหลิงรู้สึกเหมือนกับว่าศีรษะได้รับการกระทบกระเทือน
นี่มัน…พลังจิตแข็งแกร่งถึงขั้นใดกัน ครั้งนี้เจอของจริงเข้าแล้ว
ตุบ! ชายชราชุดดำคุกเข่าลงทันที “ท่าน ได้โปรดไว้ชีวิตด้วย! ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ท่านขุ่นเคืองใจ เพียงแค่แปลกใจเท่านั้น ใช่…ใช่ ข้าเพียงแค่แปลกใจเท่านั้น”
ราชาพิษหนานหลิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย และเหลือบมองไปที่ร่างในชุดม่วงเข้มร่างนั้น
ดูท่าทางยังอ่อนเยาว์ แต่กลับมองไม่เห็นใบหน้าเนื่องจากถูกหน้ากากสีเงินอำพรางอยู่
นี่คือหมอปีศาจอย่างนั้นเหรอ?
ชายชราขอร้องอ้อนวอนด้วยความหวาดกลัว แต่เมื่อพลังจิตของเขาที่ถูกกดขี่อ่อนแอลง จู่ ๆ เขาก็ขว้างเข็มพิษสามเข็มออกมา
“ระวัง!” โม่ซวนอุทานขึ้น
และมู่เฉียนซีก็โบกมือขึ้น คว้าเข็มพิษสามเข็มนั้นเอาไว้ได้
พลังวิญญาณธาตุอัคคีพุ่งออกมาจากปลายนิ้วมือของนาง และแผดเผาพิษนั้น
ชายชราตกตะลึงพรึงเพริดเป็นอย่างยิ่ง ช่างเป็นพลังธาตุอัคคีที่แข็งแกร่งยิ่งนัก
และผู้ที่ตกตะลึงพรึงเพริดยิ่งกว่าก็คือโม่ซวนนั่นเอง พลังวิญญาณธาตุอัคคี เป็นพลังวิญญาณธาตุอัคคีที่แท้จริงและแข็งแกร่งยิ่งนัก
เดิมทีคิดว่าพลังวิญญาณธาตุอัคคีอันแข็งแกร่งที่นางใช้โจมตีศัตรูในครานั้นมาจากกระบี่เล่มนั้น นึกไม่ถึงเลยว่านางจะมีพลังความแข็งแกร่งถึงเพียงนี้
ผู้บำเพ็ญภูตพลังธาตุคู่ ในแดนซวนเทียนนับว่าเป็นอัจฉริยะผู้หนึ่ง
คนเช่นนี้สามารถเป็นศิษย์สายตรงของกองกำลังระดับสี่ได้อย่างง่ายดาย
มู่เฉียนซีกล่าวเย้ยหยันว่า “ตาเฒ่า ของเล่นกระจอก ๆ เช่นนี้ยังมีหน้าเอาออกมาใช้อีกนะ”
ทันทีที่ปลายนิ้วมือของนางขยับ เข็มยาก็พุ่งออกไปทันที
และแน่นอนว่าชายชราผู้นี้รู้จักหลบหลีกและต้านทาน!
ฉึก! เข็มยาแยกออกจากกัน พุ่งปักเข้าที่คอของเขา
ตุบ! ราชาพิษหนานหลิงล้มลงไปกับพื้นและร่างของเขาก็เริ่มชักกระตุกขึ้น
“เข็มพิษนี้มันพิษอันใดกัน?”
ชายชราเริ่มน้ำลายฟูมปาก พลางกล่าวอย่างทุรนทุรายว่า “ยาแก้พิษ ยาแก้พิษ…”
อ๊า!
ร่างกายของราชาพิษหนานหลิงมีความต้านทานต่อพิษที่แข็งแกร่งมาก แต่ตอนนี้กลับถูกพิษทำร้ายจนสภาพกลายเป็นเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าพิษนี้น่ากลัวมากเพียงใด
มู่เฉียนซีกล่าว “จับตัวโยนออกไป!”
“ขอรับ!”
นี่เป็นครั้งแรกที่มู่เฉียนซีปรากฏตัวที่หอหมอปีศาจ คนของหอหมอปีศาจก็มองนางด้วยความแปลกใจ คนผู้นี้คือหัวหน้าหอของพวกเขา
ดูอายุยังน้อย แต่ช่างน่ากลัวยิ่งนัก!
พลังจิตอันแข็งแกร่งปานนั้น พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน
มุมปากของมู่เฉียนซียกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะโยนขวดยาแผนปัจจุบัน (ยาน้ำ) ออกไปหลายขวดพลางกล่าวว่า “คนที่โดนพิษของตาเฒ่านั่นดื่มยาแก้พิษนี้เข้าไปก็ไม่เป็นอะไรแล้ว”
มู่เฉียนซีเดินขึ้นไปด้านบน โม่ซวนกล่าวถามด้วยความประหลาดใจว่า “แม่นางมู่ ตกลงนั่นมันพิษอะไรกันแน่?”
มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้าเคยสืบเรื่องของข้า คงรู้ดีว่าชื่อเต็มของข้าคือมู่เฉียนซี แม้ว่าเราจะเป็นคู่หูทางการค้ากัน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องถือว่าเป็นคนอื่นคนไกลเช่นนั้นก็ได้ อีกอย่างตอนนี้ข้าก็เป็นผู้ชาย”
“เช่นนั้นข้าเรียกเจ้าว่าเฉียนซีก็แล้วกัน” โม่ซวนกล่าว
มู่เฉียนซีมองไปที่โม่ซวนและกล่าวว่า “พรสวรรค์ในการปรุงยาของเจ้าไม่เลวเลย แต่การฝึกของเจ้ามันซับซ้อน ดังนั้นจึงส่งผลกระทบต่อความก้าวหน้าของเจ้า ข้าชื่มชมความสามารถและพรสวรรค์ในการปรุงยาของเจ้า ของเหล่านี้เป็นของเล่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ของอาจารย์ข้า ข้ามอบให้เจ้า”
อันที่จริงแล้วชิงมู่เป็นคนทำออกมา เป็นเนื้อหาที่สามารถช่วยพัฒนานักปรุงยาได้
เมื่อได้เห็นเนื้อหานี้แล้ว โม่ซวนก็ตกตะลึงพรึงเพริดเป็นอย่างมาก
นี่มันเป็นของล้ำค่า! แต่นางสามารถมอบให้เขาได้อย่างไม่คิดเสียดาย
มู่เฉียนซีกล่าว “ในฐานะที่เป็นคู่หูในการค้า ข้าก็ต้องแสดงความจริงใจต่อเจ้าสักหน่อยสิ! เจ้าไม่พอใจอย่างนั้นเหรอ?”
โม่ซวนกล่าว “จะไม่พอใจได้อย่างไรกันล่ะ นี่มันเป็นของมีค่าราคาแพงเชียวนะ”
“หากเจ้าคิดว่ามันมีค่า ก็คิดเสียว่าเป็นค่าตอบแทนในการสืบข่าวก็แล้วกัน ต่อไปหากมีข่าวของเป่ยกงจั๋ว ต้องบอกข้าเป็นคนแรก”
“ข้าน่ะอยากจะให้วิญญาณของเขาดับสูญไปจากโลกนี้จริง ๆ”
โม่ซวนรู้สึกได้ถึงจิตสังหารอันแรงกล้าของคนข้าง ๆ
สามารถเอาของล้ำค่าที่เกี่ยวกับการปรุงยาออกมาเช่นนี้ได้ เขาก็พอจะเดาออกแล้วว่านางไปล่วงเกินอันใดองค์รัชทายาทเป่ยกง
องค์รัชทายาทเป่ยกงเป็นนักปรุงยา เป็นนักปรุงยาที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในแดนซวนเทียน
“นี่ ๆ ๆ! เจ้าโผล่หัวออกมาเดี๋ยวนี้นะ! พิษของเจ้ามันกระจอกเพียงนิดเดียว!” ข้างล่างหอ ชายชราผู้นั้นเริ่มส่งเสียงเอะอะโวยวายขึ้น