ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1561 เห็นคนล้มแล้วไม่ช่วย
ฉู่หลีกล่าวอย่างหนักแน่นว่า “ต่อให้รูปร่างหน้าตาเหมือนกัน แต่ข้าก็ไม่มีทางจำศิษย์น้องหญิงผิดแน่นอน!”
มู่เฉียนซีกล่าว “ศิษย์พี่ เราไปกันเถอะ! จะให้คนพวกนั้นแย่งชิงไปไม่ได้เด็ดขาด”
“อืม!”
มู่เฉียนซีกับฉู่หลีพุ่งออกไปด้วยความเร็วที่รวดเร็วที่สุด พวกเขาเดินทางไปอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดก็ได้ยินเสียงการต่อสู้ดังมาจากด้านหน้า
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
ทันทีที่พวกเขาเดินเข้าไปดู ก็ได้เห็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยหลายคนกำลังต่อสู้อยู่กับมังกรสองหัวตัวหนึ่ง
มังกรสองหัวตัวนี้เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ด แม้ว่าคนเหล่านี้จะไม่ได้ยับยั้งพลังวิญญาณ และต่อสู้อย่างสุดกำลังความสามารถ แต่กลับไม่เห็นโอกาสที่จะเอาชนะได้เลย
อ๊า! เสียงกรีดร้องเสียงหนึ่งดังขึ้น คนผู้หนึ่งถูกมังกรสองหัวจับตัวได้
“ศิษย์พี่หวัง ช่วยข้าด้วย ช่วยข้าด้วย…”
สวบ! นางถูกกลืนกินเข้าไปทันที ศิษย์พี่หญิงของนางไม่มีความกล้าที่จะไปช่วยนาง
“ล่าถอย! ล่าถอยเร็วเข้า!”
อยากจะล่าถอยก็ถอยไม่ได้ พวกนางย่างกรายเข้ามาในอาณาเขตของมังกรสองหัวแล้ว นอกจากเป็นศพ ไม่ว่าอย่างไรมังกรสองหัวก็ไม่มีทางปล่อยพวกนางไปแน่นอน
สถานการณ์ในตอนนี้อันตรายเป็นอย่างยิ่ง ทันใดนั้นศิษย์พี่หวังก็พบว่ามีกลิ่นอายสองกลิ่นเข้ามาในบริเวณรอบ ๆ นี้ พลันนั้นเขาก็เห็นมู่เฉียนซีกับฉู่หลียืนอยู่
“คุณชาย ช่วยพวกเราด้วย!”
ศิษย์สำนักหลินเยว่แต่ละคนล้วนแต่มีรูปร่างหน้าตาที่งดงามทั้งสิ้น หากรูปร่างหน้าตาไม่งดงาม ต่อให้มีพรสวรรค์อันเยี่ยมยอดก็ไม่อาจเข้าสำนักได้ ดังนั้นการขอร้องอ้อนวอนของหญิงสาวจึงไม่สามารถทำให้เขาเห็นใจได้
ทว่า อย่างไรก็ตาม ฉู่หลีก็ไม่มีความคิดที่จะช่วยอยู่แล้ว
หญิงสาวอีกสามคนก็ตกตะลึงเช่นกัน ชายหนุ่มผู้นี้ไม่เพียงแต่จะเล่นงานศิษย์พี่หวังเท่านั้น แต่ยังน่ารังเกียจกว่าคนของสำนักหลางซิงเสียอีก
“คุณชาย ช่วยพวกเราด้วย พวกเราได้รับบาดเจ็บ ช่างเจ็บปวดยิ่งนัก พวกเราจะ…”
น้ำตาของพวกนางไหลออกมานองหน้า ท่าทางของพวกนางช่างน่าสงสารยิ่งนัก
ฉู่หลียังคงไร้ซึ่งอารมณ์และความรู้สึกใด ๆ ในตอนนี้เองมังกรสองหัวนั้นก็พุ่งเข้าไปจับหญิงสาวผู้นั้นด้วยความเร็วอย่างมิอาจเปรียบได้
อ๊า! ถูกมังกรฉีกกระชากเนื้อหนังมังสาไปโดยสมบูรณ์ เหลือเพียงแค่หญิงสาวสามคนที่ตอนนี้สีหน้าของพวกนางซีดขาวราวกับกระดาษ
พวกนางต้องตายเป็นแน่แท้แล้ว อีกทั้งยังต้องตายอย่างน่าสังเวชอีกด้วย
มู่เฉียนซีกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งกว่า เจ้าไม่พยายามที่จะต่อสู้อย่างสุดชีวิต แต่กลับมาขอร้องคนอื่นให้ช่วย ไม่รู้ว่าสมองของพวกเจ้าคิดสิ่งใดอยู่”
พวกนางได้ยินเช่นนี้ก็กัดฟันกรอดด้วยความเกรี้ยวโกรธ พวกนางรู้ดีว่าการขอร้องอ้อนวอนคนอื่นให้ช่วยนั้นมันไร้ประโยชน์ จะลากพวกเขามาตายด้วยก็ไม่ได้ จึงทำได้เพียงแต่ต้องสู้อย่างสุดชีวิตแล้ว
พรวด! ศิษย์พี่หวังถูกมังกรสองหัวนั้นโจมตีอย่างรุนแรงจนกระอักเลือดออกมา
สีหน้าของนางซีดเผือดลง นางกำหมัดแน่นมองไปที่ฉู่หลีและกล่าวว่า “ข้าสงสัยว่าสุสานโบราณของผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงอยู่ใต้ทะเลสาบแห่งนี้ ส่วนมังกรสองหัวนี่ จะต้องเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่เฝ้าสุสานแห่งนี้แน่นอน”
“พวกเจ้าสองคนก็ไม่มีทางเอาชนะมังกรสองหัวได้ แต่หากพวกเรามาร่วมมือกัน เราก็อาจจะมีโอกาสชนะได้”
มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมังกรสองหัวนี้ รอให้มันกำจัดพวกเจ้าให้หมดก่อน พวกข้าค่อยลงมือกับมัน เมื่อถึงตอนนั้นคู่ต่อสู้ก็จะลดน้อยลง เจ้าว่าข้าพูดถูกหรือไม่ ?”
“เจ้ามันโหดร้าย ไร้ความปรานีเกินไปแล้ว!” ศิษย์น้องหญิงอีกคนกล่าว
“แล้วเช่นไร?”
ศิษย์พี่หวังกัดฟันกรอดพลางกล่าว “หากพวกเจ้าไม่ยอมช่วย เมื่อถึงขั้นสุดจริง ๆ ข้าจะทำลายตัวเอง พลังการทำลายตัวเองของปราชญ์แห่งภูตคาดว่าคงจะทำลายสุสานโบราณแห่งนี้ได้ พวกเจ้าก็ต้องได้รับบาดเจ็บไปด้วยเป็นแน่ พวกเจ้าอยากลองดูหรือไม่ล่ะ”
เพื่อรักษาชีวิต นางจึงทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้
มู่เฉียนซีกล่าว “ศิษย์พี่ พวกเราก็ลุยกันเถอะ! แต่ท่านอย่าได้ออกแรงมากจนเกินไป ระวังอย่าให้ได้รับบาดเจ็บล่ะ”
“อืม!”
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
การเข้าร่วมของมู่เฉียนซีกับฉู่หลีจึงได้เกิดการต่อสู้กันอีกครั้ง
“มังกรน้ำแข็งท้าสวรรค์!”
การปรากฏตัวของมู่เฉียนซีกับฉู่หลีทำให้พวกนางคลายความกดดันลง
เดิมทีศิษย์พี่หวังไม่ได้หวังว่าพวกเขาจะสามารถเอาชนะมังกรสองหัวนี้ได้ สิ่งที่นางต้องการก็คือการได้เข้าไปใต้ทะเลสาบแห่งนี้
มังกรสองหัวฟาดหางมาอย่างรุนแรง นางเอาอาวุธศักดิ์สิทธิ์ป้องกันชิ้นหนึ่งออกมาต้านทาน
ตูม! ศิษย์พี่หวังถูกโยนลงไปในทะเลสาบ และร่างของนางก็จมดิ่งลงไปในทะเลสาบทันที
ศิษย์น้องหญิงทั้งสองของนางก็ตื่นตระหนกขึ้นแล้ว เมื่อรู้ว่าศิษย์พี่ของพวกนางคิดจะทำสิ่งใด พวกนางก็ตามไปเช่นกัน
“ศิษย์พี่หวัง รอพวกเราด้วย!”
“พวกเรายังไม่อยากตาย!”
ตูม ตูม ตูม!
พวกนางตามไป และแน่นอนว่าการกระทำนี้ได้ดึงดูดความสนใจของมังกรสองหัว มังกรสองหัวเลิกพัวพันกับมู่เฉียนซีและฉู่หลี จากนั้นก็พุ่งไปที่พวกนางทันที
อันตรายกำลังเข้ามาใกล้ ศิษย์พี่หวังอยากด่าศิษย์น้องผู้โง่เขลาสองคนนี้!
นางระเบิดพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเองออกมา ผลักศิษย์น้องทั้งสองคนที่ดึงดูดมังกรสองหัวมานั้นออกไป
เจ้าพวกเกะกะขวางทาง!
พวกนางถลึงตาจ้องมอง ศิษย์พี่…
อ๊า!
ศิษย์พี่หวังผลักทั้งสองคนเข้าปากมังกรสองหัวไปทันที ทำให้ตัวเองมีโอกาสหาทางเข้าใต้ทะเลสาบ หลบหนีได้อย่างราบรื่น
บนพื้นผิวน้ำมีเลือดลอยตัวอยู่ มังกรสองหัวที่จับคนไม่ได้โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก จึงโจมตีไปที่มู่เฉียนซีกับฉู่หลีทันที
มู่เฉียนซีกล่าว “หนีไปได้หนึ่ง แต่ไม่เป็นไร! ศิษย์พี่ เรารีบจัดการเจ้านี่แล้วตามลงไปเถอะ”
ฉู่หลีพยักหน้าพลางกล่าว “อืม! รีบต่อสู้ รีบจบ!”
“พวกเจ้าสองมนุษย์คิดเหรอว่าจะกำจัดข้าได้หรือ ช่างเพ้อฝันเกินไปแล้ว!”
มังกรสองหัวโกรธเกรี้ยวมาก ในขณะที่มันพุ่งเข้ามานั้น ฉู่หลีก็ระเบิดพลังทั้งหมดออกมา ง้างมือโจมตีออกไปอย่างรุนแรง
เสียง ตูม! ดังสนั่นขึ้น มังกรสองหัวกระเด็นลอยออกไป
มู่เฉียนซีโคจรพลังแห่งมิติขึ้น ภายในชั่วพริบตาเดียวนางก็เคลื่อนไหวไปอยู่บนร่างของมันแล้ว!
กระบี่มังกรเพลิงฆาตวิญญาณตัดผ่านอากาศ พลังธาตุอัคคีอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมา มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เพลิงสังหารซิวหลัว!”
เพียงแต่ว่า สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ดสมกับที่เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ด เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของมู่เฉียนซีและฉู่หลีเช่นนี้แล้ว ก็ยังคงต่อสู้อย่างไม่ยอมแพ้
ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!
แต่ละกระบวนท่าโจมตีกระแทกไปที่ร่างของมังกรสองหัว ภายในชั่วพริบตาเดียวร่างของมังกรสองหัวล้วนแต่เต็มไปด้วยบาดแผล
สุดท้าย มู่เฉียนซีจึงปล่อยสัตว์น้อยสีขาวตัวหนึ่งออกมา
“อยากได้ก็ไปเอาเอง!”
อู๋ตี้ปรารถนาอยากจะได้แกนวิญญาณของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ดมาโดยตลอด นี่ก็จัดการมาพอประมาณแล้ว จึงให้มันลงมือ
อู๋ตี้กล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “ช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก! นายท่าน นายท่านรักข้ามากจริง ๆ”
มังกรสองหัวถูกมู่เฉียนซีกับฉู่หลีโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส อีกทั้งความเร็วของอู๋ตี้ก็รวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง มันหาตำแหน่งของแกนวิญญาณได้อย่างแม่นยำ และคว้าได้ในคราเดียว
มังกรสองหัวถลึงตาจ้องมอง ปัง! ร่างของมันร่วงตกลงไปในน้ำ
อู๋ตี๋กอดแกนวิญญาณสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับเจ็ดไว้แน่นและกล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “กินแกนวิญญาณนี้เข้าไป และกินเสบียงที่มีอยู่ ข้าจะต้องเลื่อนขั้นได้อย่างแน่นอน! นายท่านรอดูได้เลย ข้าจะกินมื้อใหญ่แล้ว”
อู๋ตี้กลับเข้าไปในมิติ มู่เฉียนซีเหลือบไปมองทะเลสาบที่แปดเปื้อนไปด้วยเลือดนั้นและกล่าวว่า “ศิษย์พี่ พวกเราลงไปกันเถอะ!”
“อืม!”
พลังธาตุวารีห่อหุ้มร่างของทั้งสองไว้ก่อนจะลงไปใต้ทะเลสาบ และในที่สุดก็หาทางเข้าเจอแล้ว
บนพื้นดินมีร่องรอยของน้ำและเลือดหยดอยู่ มู่เฉียนซีกับฉู่หลีเดินตามรอยเลือดนี้ไป มีคนนำทางเช่นนี้ ช่างดียิ่งนัก
ในที่สุด พวกเขาก็มาถึงตำหนักใต้ดินแห่งหนึ่ง ในตอนนี้ศิษย์พี่หวังที่อยู่ในพระราชวังโบราณหันมาเห็นพวกเขาทั้งสองก็ตกตะลึงพรึงเพริดขึ้น “พวกเจ้า…นึกไม่ถึงว่าพวกเจ้าจะไม่ถูกมังกรสองหัวนั่นฆ่า แถมยังหนีมาที่นี่ได้อีก”
.