ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1624 แรงกดดันของราชา
ฝ่ามือของโม่ชิงอู่ยกขึ้น แล้วกล่าวด้วยเสียงเย็นชาว่า “โม่เยียนทลายสวรรค์!”
“เฮ้! นั่นมันทักษะวิญญาณขั้นสูงของราชวงศ์นี่!”
“สมแล้วที่โม่ชิงอู่ได้เป็นถึงลูกสาวบุญธรรมของขวงจวิ้นอ๋อง ความแข็งแกร่งของทักษะวิญญาณนี้ไม่คาดคิดเลยว่าจะฝึกฝนจนก้าวมาได้ถึงขั้นสูงสุดเช่นนี้”
“……”
ขวงจวิ้นอ๋องมองไปทางโม่ชิงอู่ บนใบหน้าเผยให้เห็นถึงความพึงพอใจออกมา
“ไป!”
โม่ชิงอู่ตะโกนอย่างอ่อนโยน และมู่เฉียนซีก็ตกเป็นฝ่ายที่ถูกกระทำ
ลูกไฟทมิฬจำนวนนับไม่ถ้วน ฝ่าผ่านท้องฟ้าอันว่างเปล่า และไปห้อมล้อมเอาไว้
พลังเช่นนี้ การป้องกันร่างกายของนางไม่สามารถสกัดกั้นไว้ได้อย่างสมบูรณ์อยู่แล้ว ทำได้แต่เพียงหลบหลีกเท่านั้น!
ความเร็ว ก็ได้เร็วจนถึงขีดสุดแล้ว!
การโจมตีของโม่ชิงอู่แข็งแกร่งมาก แต่ทว่าความเร็วของมู่เฉียนซีก็ไม่ได้ช้าลงแต่อย่างใด
ตูม!
เสียงปะทะที่น่าสะพรึงกลัวดังขึ้นมา ตามมาด้วยเสียงระเบิดที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่รู้จบ
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
มู่เฉียนซีหลบหลีกการโจมตีได้อย่างน่าหวาดเสียว ทำให้ผู้คนเหงื่อแตกพลั่กด้วยความตื่นตะลึง มันช่างอันตรายเหลือเกิน!
การเผาไหม้ของเปลวเพลิงกำลังโหมกระหน่ำ โม่ชิงอู่ประมือกับมู่เฉียนซีไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ
นางรู้ดีกว่า หากต้องการจะเอาชนะมู่เฉียนซีได้อย่างรวดเร็วแล้วละก็ จำเป็นที่จะต้องสกัดกั้นความเร็วของนางให้ได้
หงส์นิลที่สง่างามตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้น โม่ชิงอู่แปลงกายเป็นร่างเดิมโดยที่ไม่มีคำเตือนเลยแม้แต่น้อย ความจริงแล้วก็เพื่อไม่ให้มู่เฉียนซีได้มีเวลาที่จะตอบสนองกลับ
ตูม!
ความเร็วของร่างกายเร็วมากยิ่งขึ้น และความสามารถก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นอีกด้วย
ครืน!
พลังวิญญาณที่บ้าระห่ำของมู่เฉียนซีกำลังหลั่งไหลเข้าสู่กระบี่มังกรเพลิงพิฆาตวิญญาณ “เพลิงสังหารซิวหลัว!”
ด้วยเปลวเพลิงสีแดงฉาน ทำให้ความตายล้อมรอบอยู่เหนือโม่เหยียน!
ในขณะนี้สีหน้าของมู่เฉียนซีดขาวขึ้นเล็กน้อย แต่ทว่าการจู่โจมของนางก็ยังคงดุเดือดรุนแรงอยู่เช่นเคย
ปัง ปัง ปัง!
การต่อสู้ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง เมื่อเปลี่ยนเป็นร่างเดิมแล้ว โม่ชิงอู่ก็ได้ทำเพียงต่อสู้ต่อไปเท่านั้น
ความแข็งแกร่งทางกายภาพของมนุษย์ ไม่อาจเทียบกับสัตว์เทพได้!
ท่ามกลางการต่อสู้ที่ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ไป๋ฉางที่ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บขึ้นมาได้ไม่น้อย เขากระโดดโลดเต้นออกมาและกล่าวว่า “ชิงอู่ ข้ามาช่วยเจ้าแล้ว!”
ไป๋ฉางข้ามผ่านมา และจู่โจมด้วยระเบิดทักษะวิญญาณที่แข็งแกร่งอีกครั้ง
“โล่วิญญาณน้ำแข็ง!”
มู่เฉียนซีต้องเผชิญหน้ากับหนึ่งขาวหนึ่งดำ ทั้งหน้าและหลัง สถานการณ์ของนางในเวลานี้ กลับกลายเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดไปเสียแล้ว
คู่ต่อสู้และผู้ผูกพันธสัญญาร่วมมือกัน จัดการกับนางเพียงคนเดียว!
ตูม!
เมื่อทั้งสองร่วมมือกัน ทางมู่เฉียนซีก็ถูกกดดันเอาไว้ได้
และเมื่อได้เห็นว่านายท่านของตัวเองถูกรุมโจมตีเช่นนี้ ก็ทำให้เสี่ยวโม่โม่โกรธจนแทบจะคลั่งอยู่แล้ว
“ยอดเยี่ยมอะไรกัน! คิดว่าเอานกสีกระดำกระด่างมาด้วยตัวหนึ่งแล้วจะจัดการกับนายท่านของข้าได้อย่างนั้นหรือ ข้า ท่านอู๋ตี้สามารถทำลายพวกมันได้ภายในไม่กี่นาทีเท่านั้น!”
เสี่ยวหงกล่าวว่า “ไม่รู้ว่านายท่านจะชื่นชอบรสชาติของหงส์ย่างหรือไม่?”
เสี่ยวโม่โม่กล่าวว่า “นายท่าน ข้าอยากออกไป! ข้าอยากจะออกไป ข้าจะไปช่วยนายท่านจัดการกับเจ้านกชั่วตัวนั้น”
“นายท่าน นายท่าน ได้หรือไม่? ข้าอยากจะช่วยนายท่าน! ข้าก็เป็นหนึ่งในผู้เข้าร่วมเช่นกัน ข้าจะไม่ถ่วงแข้งถ่วงขานายท่านอย่างแน่นอน”
เสี่ยวโม่โม่อ้อนวอน ขณะเดียวกันมู่เฉียนซีก็ถือเข็มยาไว้ที่ปลายนิ้วของนางสองสามเล่ม และปรารถนาที่จะลงมือเคลื่อนไหว!
เสี่ยวโม่โม่เริ่มส่งเสียงอึกทึกครึกโครมรุนแรงขึ้น มู่เฉียนซีจึงไม่มีทางเลือก “เจ้าจะโกหกข้าไม่ได้! และข้าไม่อนุญาตให้บาดเจ็บด้วย”
“เสี่ยวโม่โม่ไม่อาจโกหกนายท่านได้อยู่แล้ว”
“ตกลง! เช่นนั้นเจ้าก็ออกมาเถอะ!”
“กี๊!” ทันใดนั้น ก็มีเสียงร้องของหงส์ที่คมชัดดังออกมา
เสี่ยวโม่โม่เข้ามาร่วมต่อสู้ไปพร้อมกับมู่เฉียนซี ความร้อนใจที่ตนเองไม่อาจช่วยเหลือได้ ทำให้การย่อยความทรงจำและสืบทอดเร็วขึ้นเป็นอย่างมาก
เนื่องจากได้รับเงื่อนไขที่ดีเป็นพิเศษของสายเลือดเป็นข้อได้เปรียบ ดังนั้นเคล็ดลับนี้ มันจึงเรียนรู้ได้เร็วยิ่งขึ้น
เสียงร้องของหงส์นี้ ทำให้ทุกคนราวกับว่าถูกกดปุ่มหยุดไปชั่วขณะหนึ่ง
ซึ่งนั่นก็รวมไปถึงขวงจวิ้นอ๋องด้วย!
หงส์นิลตัวหนึ่งที่อยู่กลางอากาศนั้น มีขนาดที่เล็กมากจริง ๆ แต่ทว่านั่น ความกดดันทางสายเลือดนั้น ทำให้ไม่มีผู้ใดที่จะสามารถต้านทานได้
มุมปากของโม่เฟิงเชียนกระตุกยกขึ้นเล็กน้อย พลางกล่าวว่า “เจ้าเด็กน้อยนี่ พึ่งผ่านไปไม่กี่วันเท่านั้น! มะ…ไม่คาดคิดเลยว่ามันจะรู้วิธีว่าต้องใช้แรงกดดันทางสายเลือดอย่างไร”
โม่ชิงอู่รู้สึกว่าหัวสมองของตนเองว่างเปล่าขึ้นฉับพลัน การโจมตีทั้งหมดหยุดลง และนางก็ไม่อาจลอยอยู่บนอากาศได้อีกต่อไป จากนั้นร่างทั้งร่างก็ร่วงลงมาบนพื้นตามสัญชาตญาณ จนเกือบที่จะคุกเข่าลงไปอยู่แล้ว!
เมื่ออีกฝ่ายคุกเข่าลงเล็กน้อย
ขวงจวิ้นอ๋องก็มองไปที่เสี่ยวโม่โม่อย่างตื่นตระหนก “สายเลือดราชันย์ ครอบครองสายเลือดราชันย์ของหงส์นิล ไม่แปลกใจเลยที่มนุษย์ผู้มากด้วยพรสวรรค์ผู้นี้ จะสามารถผูกพันธสัญญากับมันได้!”
“สายเลือดราชันย์ เผ่าหงส์นิลของพวกเรา ไม่ได้ถือกำเนิดสายเลือดราชันย์มานานมากแล้ว!”
แม้แต่ขวงจวิ้นอ๋อง ก็มีสายเลือดเพียงหนึ่งในสี่ ซ้ำยังไม่บริสุทธิ์อีกด้วย! แน่นอนว่าไม่ได้มีอย่างเสี่ยวโม่โม่ ที่สามารถระเบิดแรงกดดันที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้
ทั้งหมดนี้ ต่างก็เกินความคาดหมายของไป๋ฉางไปแล้ว
หงส์น้อยของฝ่ายตรงข้าม เดิมทีแล้วไม่จำเป็นต้องลงมือ ก็ทำให้โม่ชิงอู่พ่ายแพ้ได้แล้ว
อะไรคืออัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าหงส์นิล ก็เป็นเพียงเท่านี้เอง!
ไป๋ฉางส่งเสียงฮึดฮัดออกมา ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปเนื่องจากการปรากฏตัวของหงส์น้อยตัวนั้น เช่นนั้นทางที่ดีเขาต้องกำจัดหงส์น้อยตัวนี้เสียแล้ว
แรงกดดันทางสายเลือดของเผ่าหงส์ สำหรับเขาแล้วมันไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรเลย
ไป๋ฉางจับหอกยาวไว้แน่นแล้วพุ่งตัวออกไป ไม่ใช่เพื่อโจมตีมู่เฉียนซี แต่เพื่อที่จะโจมตีเสี่ยวโม่โม่ต่างหาก
“อะไรน่ะ? ไม่คิดเลยว่าไป๋ฉางจะโจมตีเจ้าตัวน้อยนั่น!”
“ช่างไร้ยางอายเกินไปแล้ว! เจ้ามนุษย์ไป๋ฉางผู้นี้ทำเช่นนี้ได้อย่างไร?”
“นั่นคือผู้ที่ครอบครองสายเลือดราชันย์ของหงส์นิล เขากล้าดีอย่างไร? กล้าได้อย่างไร?”
ความเคารพและยำเกรงต่อสายเลือดราชันย์ เป็นสัญชาตญาณของพวกเขา! ไม่ว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรก็ตาม สิ่งที่ฝังอยู่ในกระดูกดำ ก็ไม่อาจเปลี่ยนได้!
วิธีการของไป๋ฉาง ทำให้คนของเผ่าหงส์นิลทั้งหมดต่างเริ่มโกรธเคืองขึ้นมาแล้ว
น่ารังเกียจ! ช่างน่ารังเกียจเกินไปแล้ว!
แม้จะถือว่าเป็นผู้ผูกพันธสัญญาของนาง แต่โม่ชิงอู่ที่ใบหน้าซีดเผือดก็ตะโกนขึ้นมา “หยุดนะ!”
“เจ้าไม่สามารถทำเช่นนั้นได้!”
“ข้าคือเจ้านายของเจ้า และไม่ใช่เจ้าที่เป็นเจ้านายของข้า เจ้าไม่มีสิทธิ์มาสั่งข้า!”
ในขณะที่เขากำลังพุ่งเข้ามานั้น ก็มีแสงสีเงินสว่างวาบขึ้นมา
ฟึ่บ! ลำคอของเขาถูกเข็มเงินเล่มหนึ่งข่วนจนบาดเจ็บ!
อาวุธลับ!
ในเมื่อปากแผลไม่ใหญ่ ไป๋ฉางจึงไม่ได้สนใจนัก แต่ในช่วงอึดใจต่อมา…
พรวด! พรวด! พรวด!
ไป๋ฉางกระอักเลือดออกมาถึงสามครั้ง โดยที่เลือดเปลี่ยนจากสีขาวกลายเป็นสีม่วง
ไป๋ฉางจ้องมองไปที่มู่เฉียนซีอย่างตื่นตะลึงแล้วกล่าวว่า “นะ…นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะวางยาพิษข้า…เจ้า…”
ตึง! ไป๋ฉางล้มลงไปบนพื้น
โม่ชิงอู่ผูกพันธสัญญากับไป๋ฉาง ดังนั้นนางจึงรู้ว่าสถานการณ์ของไป๋ฉางนั้นไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก
นางมองไปทางมู่เฉียนซีแล้วกล่าวว่า “ข้ายอมแพ้!”
นอกจากการยอมแพ้ ก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว
แรงกดดันของเจ้าตัวน้อยนั่น นางไม่อาจต้านทานได้ไหว หากต่อสู้ต่อไป ก็รังแต่จะนำความอัปยศมาสู่ตน!
ถึงแม้โม่ชิงอู่จะยอมแพ้แล้ว แต่ในเวลานี้ทุกคนต่างก็ยังไม่ได้สติกลับมา
เจ้าเมืองโม่เชวี่ยกล่าวว่า “ข้าดูถูกเจ้าตัวน้อยนั่นเกินไป สายเลือดราชันย์นั้น แข็งแกร่งกว่าที่ข้าได้จินตนาการเอาไว้เสียอีก! หวังว่าคงจะไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นนะ”
เขาแอบเหลือบมองไปที่สีหน้าที่ไม่แสดงอารมณ์ของขวงจวิ้นอ๋อง และขวงจวิ้นอ๋องผู้นี้ ก็ไม่ใช่ผู้ที่จะคุยอะไรง่าย ๆ ได้ด้วยเลย
สุดท้ายแล้ว ผู้ที่ประกาศว่ามู่เฉียนซีเป็นผู้ชนะ ไม่ใช่ผู้ตัดสิน แต่เป็นขวงจวิ้นอ๋อง
ขวงจวิ้นอ๋องกล่าวว่า “ตอนนี้ข้าขอประกาศว่า มู่เฉียนซีและเสี่ยวโม่โม่เป็นผู้ชนะ”
“พวกเจ้าทั้งสองคนชนะแล้ว เพียงแต่ว่าการแข่งขันครั้งต่อไป พวกเจ้าไม่ต้องเข้าร่วมอีกแล้ว”
ทุกคนต่างก็ตกอยู่ในความโกลาหล “ไม่ต้องเข้าร่วมแล้ว การแข่งขันสิบเข้ารอบห้าจบลงไปแล้ว และยังจำเป็นที่จะต้องแข่งอีกรอบหนึ่ง เพื่อตัดสินสิบอันดับแรกนะ!”
“หรือว่า ขวงจวิ้นอ๋องต้องการที่จะคัดมู่เฉียนซีและเจ้าตัวน้อยนั้นออกจากการแข่งขัน”
“เรื่องที่ไม่ยุติธรรมเช่นนี้ ขวงจวิ้นอ๋องคงจะไม่ทำเช่นนั้นหรอก?”
มู่เฉียนซีขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “เพราะอะไร? ข้าละเมิดกฎของการแข่งขันเช่นนั้นหรือ? ทำไมตอนนี้ถึงให้ข้าตกรอบล่ะ!”
หอหลอมอัสนี นางจำเป็นที่จะต้องไปให้ได้! ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจยอมรับการตกรอบที่แปลกประหลาดเช่นนี้ได้