ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 1882 ทำเรื่องดี
เมื่อได้เห็นท่าทางที่น่าสงสารของหม้อศักดิ์สิทธิ์ห้าธาตุ ทั้งจูเชว่และโม่ซวนต่างพากันรู้สึกแปลก ๆ
หม้อศักดิ์สิทธิ์ห้าธาตุคือมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพ แต่ในฐานะที่เป็นหม้อเลียนแบบของมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ มันสามารถที่จะทิ้งห่างมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพชนิดอื่น ๆ ไปได้ไกลอย่างแน่นอน และหม้อเทพเช่นนี้ ไม่คิดเลยว่าจะร้องไห้อย่างน่าเวทนาเพราะกลัวว่าคนอื่นจะไม่ต้องการมันเนี่ยนะ!
โม่ซวนกวาดตามองผ่านหม้อศักดิ์สิทธิ์ห้าธาตุ นี่คือสมบัติที่เหล่านักปรุงยาใฝ่ฝันมาโดยตลอดเชียวนะ! แม้ว่าเจ้าหมอนี่จะมีนิสัยที่แปลกประหลาดไปเสียหน่อย แต่ทว่าเรื่องความสามารถนั้นไม่ต้องพูดถึงเลย
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เสี่ยวอู่เจ้าควรที่จะขอบคุณตนเองที่สามารถเก็บเกี่ยวสมุนไพรได้ และข้าก็ขาดผู้ช่วยอยู่คนหนึ่งพอดี เช่นนั้นข้าจะไม่ต้องการเจ้าได้อย่างไร”
“เยี่ยมไปเลย! นายท่านรีบผูกพันธสัญญากับข้าเถิด!”
เสี่ยวอู่แทบทนที่จะกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของมู่เฉียนซีไม่ไหวอยู่แล้ว แต่ทว่ากลับถูกนิรันดร์จับโยนออกไปเสียก่อน
“ไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่เอาเสียเลย”
เสี่ยวอู่ปีนป่ายกลับมา และทั้งสองก็ผูกพันธสัญญากันจนเสร็จ
มู่เฉียนซีมองไปทางโม่ซวนแล้วกล่าวว่า “โม่ซวน เดิมทีข้าคิดว่าหลังจากที่ร่างกายของเจ้ากลับมาแข็งแกร่งดีแล้วจะมอบของขวัญให้เจ้าชิ้นหนึ่ง! แต่ตอนนี้เพื่อแสดงความยินดีที่พวกเรากลับมาได้อย่างปลอดภัย ข้าจึงจะมอบของขวัญชิ้นนี้ให้กับเจ้าก่อน”
ผู้นำตระกูลมีสมบัติที่หรูหราอยู่มากมาย แต่ทว่ามู่เฉียนซีรู้ดีว่าอะไรคือสิ่งของที่เหมาะสมกับโม่ซวนมากที่สุด
มู่เฉียนซีได้หยิบเอาหม้อยาใบหนึ่งออกมา กลิ่นอายของหม้อยาใบนี้ดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งกว่าหม้อศักดิ์สิทธิ์ห้าธาตุเล็กน้อย ทั้งม่านแสงทั้งหกสีนั้นยังสว่างไสวพร่างพราว ซึ่งดูสวยสดงดงามมากอีกด้วย
หม้อยานี้มัน!
จูเชว่กล่าวด้วยความประหลาดใจ “หม้อยานี้ รูปแบบนี้ คงไม่ใช่หนึ่งในหม้อเลียนแบบที่อยู่ระหว่างถ่ายทอดของหม้อเทพนิรันดร์ อย่างหม้อผลึกแก้วหกสีหรอกนะ!”
โม่ซวนกล่าวอย่างเห็นพ้องต้องกันว่า “น่าจะเป็นหม้อผลึกแก้วหกสีจริง ๆ”
มู่เฉียนซีกล่าววว่า “นิรันดร์ ข้าอยากจะเอาหม้อผลึกแก้วหกสีนี้มอบให้แก่โม่ซวน ได้หรือไม่?”
“มันเป็นของศิษย์ที่รักแล้ว ในเมื่อศิษย์ที่รักบอกว่าได้ก็คือได้นั่นแหละ”
เขาก็ไม่อยากที่จะแย่งชิงความโปรดปรานกับคนอื่นเช่นกัน ถ้าศิษย์ที่รักของเขาเอาอีกสามอันที่เหลือออกมามอบให้ด้วยก็ยิ่งดี และหากเขาทำวิธีนี้ได้ละก็เขาก็จะสามารถครอบครองศิษย์ที่รักเอาไว้แต่เพียงผู้เดียวได้แล้ว
ภายในใจของนายท่านมีความคิดที่อันตรายเช่นนี้ ทำให้สันหลังของชิงมู่และพรรคพวกรู้สึกเย็นวาบขึ้นมาเลยทีเดียว
โม่ซวนผงะไปเล็กน้อย “จะ…เจ้าอยากจะมอบมันให้ข้าหรือ?”
“ในฐานะที่เป็นนักปรุงยา แน่นอนว่าจะต้องมีหม้อยาที่ดี และเขาก็เหมาะกับเจ้า!”
“แต่ว่ามันล้ำค่าเกินไป!” เมื่อมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพเช่นนี้ปรากฏออกมา จะต้องมีคนแย่งชิงอย่างดุเดือดเป็นแน่ และมันก็เป็นเรื่องยากที่จะได้มาครอบครอง
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “มันล้ำค่ามาก แต่ข้าก็มีหม้อเทพอยู่หลายอันแล้ว จะทิ้งไว้ก็ไม่มีประโยชน์ เช่นนั้นข้าจึงมอบให้กับคนที่เหมาะสมจะดีที่สุด! อีกทั้งหลิวหลียังเป็นของที่เป่ยกงจั๋วมอบให้ เมื่อเห็นมันแล้วก็อดทำให้ข้านึกถึงเป่ยกงจั๋วขึ้นมาไม่ได้ ดังนั้นจึงไม่ค่อยได้เอามาใช้เลย”
“ฮืออออ! หลิวหลีมันไร้ประโยชน์ ทำไม่ได้เหมือนอย่างเสี่ยวจิ่ว ฮืออออ! หลิวหลีผิดไปแล้ว!” แล้วหม้อผลึกแก้วหกสีก็ร้องไห้ขึ้นมาอีกคน
“เจ้านายสามารถหาเจ้านายคนใหม่ให้ข้าได้ ข้าดีใจมาก เจ้านายคนใหม่ท่านรับข้าไปเถิด!” แต่ไม่นานหลิวหลีก็หยุดร้องและเข้ามาเกาะติดโม่ซวนทันที
เนื่องจากว่าความสามารถของตนเองนั้นอ่อนแอ และทำเรื่องผิดพลาดจนเกือบทำให้เจ้านายต้องตกอยู่ในอันตรายซึ่งหลิวหลีก็ได้แต่โมโหมากมาโดยตลอด ถึงมันจะถูกทิ้งให้อยู่ในตำหนักเย็นมันก็จะไม่บ่นเลยสักคำ
หากเจ้านายเห็นมันแล้วคิดถึงเจ้าคนชั่วผู้นั้นแล้วละก็ มันก็ยินยอมที่จะออกไปให้ไกลจากเจ้านายเอง
ในเมื่อมู่เฉียนซีพูดมาถึงเพียงนี้แล้ว โม่ซวนจึงทำได้แค่เพียงรับมันไว้
เขากล่าวว่า “ข้าจะไม่ทำให้หม้อเทพนี้ต้องเสียเปล่าอย่างแน่นอน”
“ซีซีข้าอิจฉาแล้วนะ เจ้ามอบของขวัญให้ซวนแล้วไม่เห็นมอบให้ข้าบ้างเลย” จูเชว่กล่าวกับมู่เฉียนซีด้วยท่าทางที่เศร้าสร้อย
มู่เฉียนซีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งพลางกล่าวว่า “หรือว่าข้าจะสกัดยาเปลี่ยนเป็นหญิงสาวให้กับเจ้าดี เช่นนั้นเจ้าก็จะสามารถสลับเป็นชายหญิงอย่างสมบูรณ์แบบได้โดยที่ไม่มีใครสามารถค้นพบ”
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของจูเชว่พลันแข็งทื่อไปในทันที “ไม่เอา ๆ ข้าแสร้งทำเป็นหญิงสาวแต่ก็ไม่ได้อยากที่จะเป็นหญิงสาวเสียหน่อย ข้าบอกไปแล้วไงว่าซีซีอย่าเข้าใจผิด จะ…เจ้า…”
“ฮือออออ! ข้าไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว!”
จูเชว่กลัวว่ามู่เฉียนซีจะมอบยาที่แปลงเป็นหญิงสาวมาให้เขาจริง ๆ เช่นนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะเรียกร้องเอาของขวัญอีกแล้ว
หลังจากที่ผูกพันธสัญญากับหลิวหลีสำเร็จ และเข้าใจในหม้อผลึกแก้วหกสีอย่างลึกซึ้งแล้ว โม่ซวนก็เพิ่งที่จะได้ค้นพบว่าเขาได้รับสมบัติที่ยอดเยี่ยมมากเพียงใดมา
“แม้ว่าเป่ยกงจั๋วจะมีหม้อเก้าวิญญาณหวนคืน แต่คงไม่ถึงกับยกสมบัติเช่นนี้ให้กับผู้อื่นด้วยความเต็มใจหรอก?” โม่ซวนกล่าวอย่างประหลาดใจเล็กน้อย
“นั่นเป็นเพราะเขามีแผนการที่ลึกซึ้งยิ่งกว่านี้เป็นแน่ คนผู้นั้นช่างน่ากลัวเสียจริง” จูเชว่กล่าวต่อ
มู่เฉียนซีกล่าวพลางพยักหน้าว่า “คราวที่แล้วข้าหลงกลจนเกือบถูกเขาจับเอาไว้ได้ ไม่คิดเลยว่าคราวนี้ฝีมือของเขาจะเก่งกาจมากขึ้นกว่าเดิมอีก เป็นศัตรูที่น่ากลัวมากเลยจริง ๆ! ต่อไปพวกเรามาหารือกันเรื่องแผนการของหอหมอปีศาจกันเถอะ!”
“หอหมอปีศาจไม่ได้คิดที่จะอยู่ที่ราชวงศ์ตงหวงเท่านั้น แต่ต้องการที่จะกลายเป็นกองกำลังที่ไม่อาจแทนที่ได้ของทั่วทั้งแดนซวนเทียน และมันก็จำเป็นที่จะต้องทำอย่างรวดเร็วด้วย”
“ตกลง!”
จากนั้นพวกเขาก็ได้ดำเนินการแผนงานในขั้นต่อไป ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องจัดการกับฝ่ายราชวงศ์ตงหวงนี่เสียก่อน
หากว่ายังไม่สามารถที่จะจัดการกับฝ่ายราชวงศ์ตงหวงได้ แล้วจะไปเอาชนะราชวงศ์เป่ยกงได้อย่างไร?
เมื่อพวกเราทั้งสามคนร่วมมือกัน แน่นอนว่าผลที่ได้รับก็ต้องรวดเร็วไปด้วย
และจูเชว่ก็ได้นำข่าวดีหนึ่งมาให้ “ตระกูลตานรวมไปถึงกองกำลังนักปรุงยาอื่น ๆ กำลังจัดงานชุมนุมแลกเปลี่ยนสมุนไพรวิญญาณกันที่เมืองหนานหวาง คาดว่าภายใต้การโจมตีของหอหมอปีศาจพวกเขาจึงคิดที่จะใช้วิธีการเช่นนี้เพื่อพิสูจน์ความสามารถของตนเอง ทั้งยังมีการแลกเปลี่ยนสมุนไพรวิญญาณหลากหลายชนิดในงานชุมนุมแลกเปลี่ยนใหญ่คราวนี้ด้วย หากโชคดีแล้วละก็ บางทีอาจจะได้รับสมุนไพรวิญญาณมาไม่น้อยเลย แต่ถ้าพวกเราไปเข้าร่วมจะไม่ทำให้พวกเขาหลงระเริงกันเกินไปหรอกหรือ?”
มู่เฉียนซีกล่าวว่า “ปล่อยให้พวกเขาหลงระเริงไปเถอะ! ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถที่จะปล่อยสมุนไพรวิญญาณไปได้อยู่ดี! และนี่ก็สามารถที่จะเอามาใช้ตรวจสอบความสามารถของเสี่ยวอู่ได้พอดีเลย”
ตราบใดที่เป็นสมุนไพรวิญญาณ เสี่ยวอู่ก็สามารถที่จะตรวจสอบมันออกมาได้ ไม่จำเป็นที่จะต้องให้นางไปค่อย ๆ หาอีกแล้ว
จูเชว่กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ข้ารู้สึกว่าตอนนี้ พวกเขาเป็นคนที่มอบสมุนไพรวิญญาณให้กับซีซีโดยเฉพาะเลย”
“ข้าก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน!”
หากคนของตระกูลตานเหล่านั้นได้ยินเรื่องที่พวกเขาคุยกันแล้วละก็ คาดว่าคงจะโมโหมากเป็นแน่
เมื่อถูกหอหมอปีศาจบีบบังคับให้ร้อนรน งานชุมนุมแลกเปลี่ยนสมุนไพรวิญญาณในครั้งนี้จึงถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ในสามวันแรกมีการตั้งแผงขายของอยู่ในจัตุรัสขนาดใหญ่ ผู้ใดก็ตามที่มีสมุนไพรวิญญาณอยู่ในมือก็มีคุณสมบัติที่จะตั้งแผงขายของได้
เนื่องจากมีสิ่งล่อใจอย่างสมุนไพรวิญญาณ เมื่องานชุมนุมแลกเปลี่ยนใหญ่ในคราวนี้เริ่มต้นขึ้น มู่เฉียนซีก็รีบพาเสี่ยวอู่มาในทันที และฉู่หลีก็ติดตามอยู่ข้างกายมู่เฉียนซีอย่างเงียบ ๆ
มีจำนวนคนมากในเวลาเช้าตรู่นี้ และมู่เฉียนซีก็ตระหนักขึ้นมาได้ว่าแดนซวนเทียนนั้นมีสมุนไพรชนิดต่าง ๆ อยู่มากมายเพียงใด แม้ว่านางต้องการที่จะเดินจนทั่ว แต่เวลาเพียงแค่สามวันคงไม่พอเป็นแน่
โชคดีที่มีเสี่ยวอู่อยู่ด้วย!
เสียงของเสี่ยวอู่ดังขึ้นมา “นายท่าน ที่แผงขายของนั่นมีผลกาลเวลาอยู่ แต่…ในมิติของเจ้านายนั้นไม่มีพวกมันอยู่เลย”
“ที่แผงขายของนั่นก็มี…”
“แล้วก็ยังมีนั่น…”
ในช่วงไม่กี่วันมานี้เสี่ยวอู่ได้รู้จักสมุนไพรวิญญาณที่อยู่ภายในมิติของมู่เฉียนซีเป็นอย่างดี ฉะนั้นประการแรกที่ต้องทำในการมาเดินงานชุมนุมแลกเปลี่ยนสมุนไพรวิญญาณครั้งใหญ่ในคราวนี้ก็คือ การทำให้ภายในมิติมีสมุนไพรวิญญาณที่อุดมสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น และประการที่สองก็คือการค้นพบสมุนไพรวิญญาณอันล้ำค่านั่นเอง
การแลกเปลี่ยนในครั้งนี้เป็นการเอายามาแลกกับสมุนไพรวิญญาณ และผนึกซวนก็ไม่ใช่สิ่งของที่จะเอามาใช้กับที่นี่ได้
ก่อนที่จะมามู่เฉียนซีได้เตรียมความพร้อมมาอย่างเพียงพอแล้ว และสมุนไพรวิญญาณทั้งหมดที่เสี่ยวอู่เลือกออกมา นางก็จะซื้อ ๆ มันไปให้หมดเลย
การซื้อขายของมู่เฉียนซีนั้นรวดเร็วมาก ทั้งหาแผงขายของเจอได้อย่างแม่นยำ และเมื่อเลือกสมุนไพรวิญญาณได้แล้ว ก็จ่ายเงินทันที
เพียงครึ่งเช้า ภายในมิติก็มีสมุนไพรวิญญาณหลากหลายชนิดอยู่มากมายแล้ว
“นายท่าน! นายท่าน ข้างหน้านั้น ข้างหน้ามีดอกเยว่เซิงอยู่ ข้าค้นพบดอกเยว่เซิงแล้ว!” เสี่ยวอู่กว่าอย่างตื่นเต้น
ถึงจะหวงแหนสมุนไพรวิญญาณอื่น ๆ ด้วย แต่ทว่าสุดท้ายแล้วสมุนไพรวิญญาณที่สามารถกลั่นออกมาเพื่อรักษาร่างกายของโม่ซวนได้ แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่หวังว่าจะพบเจอได้มากที่สุด และในตอนนี้ก็ได้หาจนเจอแล้ว โชคของพวกเขานับว่าไม่เลวเลยทีเดียวที่หามันได้ในการชุมนุมแลกเปลี่ยนสมุนไพรวิญญาณครั้งใหญ่ในคราวนี้
มู่เฉียนซีกระซิบกระซาบว่า “ดูท่าแล้วสิ่งที่ตระกูลตานทำก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีเลยทีเดียว!”