ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ - ตอนที่ 846 หุบเขาหมอเทวดาแตกสลาย
“ได้!”
การย่อยพลังของเม็ดยากระดูกมังกรก็ไม่ใช่เรื่องที่ใช้เวลาประเดี๋ยวเดียว
หลังจากที่จวินโม่ซีเข้าฌาน มู่เฉียนซีก็ยืนคุ้มกันเขาอยู่ด้านข้าง
ผู้เฒ่าหมอเทวดาต้องการบุกเข้ามาดูสถานการณ์ หากยังมีชีวิตก็ต้องพบคน หากตายก็ต้องเห็นศพ เพราะจวินโม่ซีเกี่ยวข้องกับหม้อเทพนิรันดร์
นักปรุงยาที่มีพรสวรรค์ทั้งใต้หล้านั้นล้วนใฝ่ฝันจะได้มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่อยากได้
แต่คนข้างนอกเหล่านั้น จะไม่ยอมให้เป้าหมายของเขาสําเร็จ!
ตูม!
เนื่องจากความเสียหายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มู่เฉียนซีทำไว้ ตอนนี้ข้างนอกจึงระเบิดออกมาแล้ว
ค่ายกลป้องกันหุบเขาอ่อนแอลงเรื่อย ๆ จนไม่อาจต้านทานลมได้ และกําลังจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ!
บึ้ม!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ผู้เฒ่าหมอเทวดากล่าวว่า “เร็วเข้า ทุกคน รีบป้องกันข้าศึกเร็วเข้า!”
หัวหน้าสำนักหลัวเทียนกล่าวว่า “ผู้เฒ่าหมอเทวดา จงมอบมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ออกมา มิเช่นนั้นพวกข้าคงไม่เกรงใจแล้ว!”
“มอบมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ออกมาซะ!”
“……”
พวกเขาล้วนมาจากสำนักนิกายระดับสอง ความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับหุบเขาหมอเทวดาของพวกเขา บางคนแข็งแกร่งกว่าหุบเขาหมอเทวดาของพวกเขาเสียอีก หากคนเหล่านี้รุมโจมตีพวกเขาด้วยกัน พวกเขาคงไม่สามารถต้านทานได้แน่
แต่ผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาไม่มีทางมอบมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ออกมาง่าย ๆ เช่นนั้นแน่!
“ถ้าอยากได้มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ ก็ข้ามศพข้าไปให้ได้ก่อนเถอะ มิเช่นนั้นก็อย่าแม้แต่จะคิด!”
“เช่นนั้นก็อย่าหาว่าพวกเราไม่เกรงใจล่ะ!”
ตูม!
นอกจากขุมกําลังใหญ่ ๆ แล้ว ก็ยังมีผู้สูงส่งที่เร้นลับอยู่ไม่น้อย ถึงอย่างไรเสน่ห์ของมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ก็ไม่มีผู้ใดสามารถต้านทานได้!
ทันใดนั้น หุบเขาหมอเทวดาก็ได้ตกอยู่ในภาวะวิกฤติ
ภายในของสนามฝึกเขาวงกตเงียบมาก ไม่มีใครบุกเข้ามาจับพวกเขา ทําให้มู่เฉียนซีรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก
ที่นี่มืดสนิท และถูกปกคลุมด้วยหมอกเขียวขจี มู่เฉียนซีเองก็ไม่รู้ว่าเวลาได้ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว
แต่เมื่อนางเห็นหน้าผากของจวินโม่ซีเริ่มมีเหงื่อไหลออกมา ดูเหมือนว่ากําลังจะทะลวงผ่านแล้ว…
เป็นอย่างที่คิด!
บึ้ม!
พลังอันมหาศาลเริ่มพุ่งพล่านไปในเส้นเอ็นชีพจรของจวินโม่ซีและขยายเส้นเอ็นชีพจรของเขา ในที่สุดความแข็งแกร่งของเขาก็เริ่มพุ่งสูงขึ้น!
มหาจักรพรรดิแห่งภูติขั้นที่หนึ่ง มหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สอง…
มหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่ห้า ขั้นที่หก!
ความเร็วที่เหมือนกับจรวดทำให้ผู้คนอิจฉาเสียจริง ๆ! มู่เฉียนซีเบ้ปาก
พลังของยาเม็ดกระดูกมังกรนั้นรุนแรงเกินไปแล้ว หลังจากที่จวินโม่ซีทะลวงผ่านระดับ มู่เฉียนซีก็รู้สึกได้ถึงพลังที่ปลดปล่อยออกมา!
ร่างของนางรีบพุ่งหลบออกไปไกล ๆ!
“โล่วิญญาณวารี!” ความหนาวเย็นได้ปิดกั้นมู่เฉียนซีไว้
มิฉะนั้นเกรงว่านางคงจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากพลังที่ปล่อยออกมา!
บึ้ม!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว!
ตูม!
สนามฝึกเขาวงกตที่เดิมทีถูกหมอกพิษกัดกร่อนเริ่มพังทลายลงภายใต้พลังอันแข็งแกร่งของจวินโม่ซี!
ปัง!
มู่เฉียนซีรู้สึกว่าพื้นใต้ฝ่าเท้าของตนได้แตกออก และมู่เฉียนซีก็ได้ตกลงไปทั้งตัว
นางกล่าวอย่างโกรธเคือง “จวินโม่ซี การเลื่อนขั้นของเจ้า นี่มันช่างไร้สาระสิ้นดี!”
นี่ไม่ใช่สถานที่ที่ดีสำหรับการจะเลื่อนระดับ แต่สาเหตุใหญ่ ๆ ก็เป็นเพราะนาง ถ้าไม่ใช่เพราะนางสร้างหมอกพิษนี้ขึ้นมากัดกร่อนสนามฝึกเขาวงกตนี้ ก็คงจะไม่เกิดโศกนาฏกรรมเช่นนี้!
“สาวน้อย…”
จวินโม่ซีรู้ว่าตัวเองกําลังสร้างความหายนะอันใหญ่หลวง จึงได้รีบกระโดดลงไปไล่ตามมู่เฉียนซี
ตูม!
สนามฝึกเขาวงกตแห่งนี้ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปทั่ว และอีกหลาย ๆ ที่ก็ได้ถูกพิษกัดกร่อน ดังนั้นมันจึงพังทลายลงอย่างสมบูรณ์
จวินโม่ซีต้องการที่จะทำลายสนามฝึกเขาวงกตที่ปลอมแปลงมาจากเมืองหมื่นโอสถลึกลับของพวกเขาตระกูลจวิน แต่ในที่สุดมันก็ถูกทําลายไปจนหมดสิ้น!
ปัง!
มู่เฉียนซีใช้เครื่องมือปีนเขาเพื่อดึงหินก้อนหนึ่งเอาไว้ และซ่อนตัวอยู่ใต้หินก้อนนั้น จึงไม่โดนหินที่ตกลงมากระแทก
โชคดีที่นางมีประสบการณ์ในการปีนเขา มิฉะนั้นนางคงจะต้องตกลงไปเป็นน้ำจิ้มอย่างแน่นอน!
และท้ายที่สุดนางยังได้เห็นเงาร่างที่คุ้นเคยร่างหนึ่งร่วงลงมา และเกือบจะกระอักเลือด!
“เจ้าลงมาทำไม?” มู่เฉียนซีรีบพุ่งเข้าไปดึงจวินโม่ซีกลับมา
“เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าเจ้าเลื่อนระดับกลายเป็นมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หก แล้วเจ้าจะไม่ตาย?” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์
“ข้าก็ไม่คิดว่าข้างล่างนี้จะลึกขนาดนี้!” จวินโม่ซีมองไปที่หุบเหวลึกนั่น
“ที่จริงแล้วมันก็ไม่ได้ลึกมาก มันดีกว่าหุบเขาหัวใจเพลิงเสียอีก ข้าตกลงไปแล้วใช้พลังวิญญาณทั่วร่างห่อหุ้มข้าเอาไว้ ก็ไม่น่าจะตายได้!”
“ต่อให้ไม่ตาย ก็คงเป็นอัมพาต!”
ตูม!
เมื่อสนามฝึกเขาวงกตพังทลายลง ในที่สุดรอบ ๆ ก็เงียบสงบลง
แต่มู่เฉียนซีและจวินโม่ซียังลอยอยู่กลางอากาศในขณะนี้
จวินโม่ซีกล่าว “สาวน้อย พวกเราปีนขึ้นไป จากนั้นก็ไปหาเจ้าเฒ่านั่นเพื่อแก้แค้นกันเถอะ ตอนนี้ข้าแข็งแกร่งมากแล้ว ข้า……”
มู่เฉียนซีกล่าว “อย่าเสียงดัง!”
นางเหมือนจะสัมผัสได้ว่าหม้อเทพปาฮวางชิงมู่และหม้อเทพนิรันดร์ในมิติมีการเคลื่อนไหว นิรันดร์และชิงมู่ล้วนกําลังหลับใหลอยู่ จะมีการเคลื่อนไหวได้อย่างไร!
มู่เฉียนซีปล่อยหม้อยาทั้งสองใบนี้ออกไป แต่สุดท้ายพวกมันกลับพุ่งลงไป
ดวงตาของมู่เฉียนซีฉายแววตกตะลึง “นี่…”
จวินโม่ซีกล่าว “สิ่งที่สามารถทำให้มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองชิ้นนี้มีความรู้สึกได้ จะต้องมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้านล่างอย่างแน่นอน และมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนั้นอาจจะเป็นหนึ่งในของเลียนแบบหม้อเทพนิรันดร์”
“ดูเหมือนว่าข้าจะเดาผิดแล้ว เหตุผลที่เขาโอสถมีพลังวิญญาณอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย ไม่ใช่เพราะมีสมุนไพรวิญญาณที่ทรงพลังเกิดขึ้นใต้ดินอะไร แต่เป็นเพราะมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้านล่าง! และยังเป็นมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่เลียนแบบหม้อเทพนิรันดร์อีกด้วย” มู่เฉียนซีกล่าว
จวินโม่ซีพยักหน้า “แน่นอนว่าต้องเป็นแบบนั้นแน่ เกรงว่าแม้แต่เจ้าเฒ่านั่นก็ยังคิดไม่ถึง หุบเขาหมอเทวดานอกจากจะมีหม้อพิษสามอสูรแล้ว ยังมีมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์อีกชิ้นหนึ่งอยู่เบื้องหน้าของเขาแต่เขาไม่อาจค้นพบได้”
“ต่อไป พวกเราไปเอามหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์กันเถอะ!” มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ จะพลาดไปได้อย่างไร
จวินโม่ซีส่ายไปมาอย่างตื่นเต้น ทําให้ตะขอที่แขวนอยู่กลางอากาศคลายออก
มู่เฉียนซีอยากจะเตะเขาลงไปจริง ๆ “ได้สิ! เจ้าอยากได้มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ ข้าจะถีบเจ้าลงไป เจ้าจะได้เจอมันเร็ว ๆ!”
จวินโม่ซีรีบกอดเชือกและกล่าวว่า “อย่า! ถ้าข้าตกลงไปพิการเป็นอัมพาต กินข้าวเองไม่ได้และต้องให้เจ้าป้อน เช่นนั้นเจ้าจะยุ่งยากเอานะ แม้ว่าเจ้าจะไม่ได้ทําเพื่อข้า แต่เพื่อตัวเจ้าเอง เจ้าอย่าทําเช่นนี้เลย!”
“ถ้าเจ้าไม่อยากถูกข้าเตะลงไป เจ้าก็อยู่ดีดีอย่าขยับ!” มู่เฉียนซีกล่าวเตือน
“ได้!”
นางสังเกตผนังหินโดยรอบ มันถูกสร้างขึ้นมาโดยฝีมือมนุษย์ ฝั่งตรงข้ามมีหินหนึ่งที่มั่นคง มู่เฉียนซีโยนเชือกปีนเขาขึ้นมาอีกครั้ง และเกี่ยวมันเข้ากับหินก้อนนั้น
เมื่อทุกอย่างสงบลงมู่เฉียนซีก็ลื่นไถลและคว้าเชือกไว้
เมื่อครั้งก่อนที่นางไม่ได้ฝึกพลังวิญญาณ นางก็ยังสามารถเก็บสมุนไพรบนหน้าผาไปได้อย่างหวุดหวิด แต่ตอนนี้นางมีพลังวิญญาณแล้ว ร่างกายก็คล่องแคล่วขึ้น เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ยิ่งไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป
จวินโม่ซีกล่าว “สาวน้อย เจ้าอย่าทิ้งข้านะ! ที่นี่มืดมาก ข้ากลัว!”
มู่เฉียนซีโยนเชือกปีนเขาลงไปอีกเส้นหนึ่ง และเปลี่ยนตำแหน่งอีกครั้ง ร่างของนางไต่หมุนเป็นเกลียวลงไป
ก่อนที่มู่เฉียนซีจะลงไป นางเงยหน้าพูดกับจวินโม่ซีว่า “เจ้ายังจะแขวนอยู่ตรงนั้นทําไม? อยากอัมพาตก็กระโดดลงไปเลย ถ้าไม่อยากก็ทําตามวิธีของข้า”
“ตกลง! ข้าจะฟังตามเจ้าว่า!”
มันง่ายมากสำหรับมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หกที่จะรุดหน้าไปอย่างรวดเร็วในระยะทางที่สั้น ๆ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงลงจอดได้สำเร็จ มู่เฉียนซีเก็บหม้อเทพนิรันดร์และพูดกับหม้อเทพปาฮวางชิงมู่ว่า “ชิงมู่ ในเมื่อเจ้าสัมผัสได้ เช่นนั้นก็นําทางให้ข้าเถอะ! ข้าสงสัยว่า ของที่ทำเลียนแบบนั่นที่อยู่ที่นี่อาจเป็นนิรันดร์ทำออกมา?”