นักฆ่าฮองเฮาของข้า / สุดยอดนักฆ่า มเหสียอดรัก - ตอนที่ 356
บทที่ 356 เหมือนจริงเกินไป1
คนทั้งหมดต่างพากันเพ่งสมาธิ กลั้นลมหายใจเอาไว้!
แต่ไหนแต่ไรมาพวกนางไม่เคยเห็นภาพเหมือนที่ชัดเจนและเหมือนจริงขนาดนี้มาก่อน…
หลักการของภาพที่ฉายอยู่บนผืนผ้าฝ้ายสีขาวนั้นง่ายดายมาก แท็บเล็ตที่มีฟังก์ชันการฉายภาพก็สามารถเปลี่ยนเป็นเครื่องฉายภาพยนตร์ขนาดเล็กได้
แน่นอน…
คอมพิวเตอร์แท็บเล็ตรุ่นพิเศษนี้ได้รับการออกแบบด้วยฟังก์ชันการฉายภาพความละเอียดสูงเพื่อขยายข้อมูลและรหัสผ่านที่ขโมยมา….
ตอนนี้กลับถูกซินเหยาใช้เป็นโปรเจ็กเตอร์เพื่อฉายภาพยนตร์อันคลุมเครือเย้ายวน
ภาพยนตร์สั้นๆ ฉายจบในเวลาไม่ถึงห้านาที
ในโลกแห่งนี้ กลับก่อให้คลื่นความรู้สึกน่าตกใจอย่างหนึ่งได้!
วินาทีที่ภาพยนตร์ฉายจบนั้น…
คนทั้งหมดสะกดกลั้นลมหายใจ เงียบเชียบ ไม่มีเสียงใดเปล่งออกมาแม้แต่น้อย…
ดูเหมือนว่าพวกนางยังไม่รู้ว่าเมื่อครู่เกิดเรื่องอะไรขึ้น…ยกเว้นการจดจำผลิตภัณฑ์ “เจ้าสวยมาก” ในภาพยนตร์สั้นที่เน้นย้ำไม่ขาดสาย
แม้แต่ นาทีที่เห็นฮ่องเต้อำมหิตเมื่อครู่…
พวกนางแทบจะจับกลุ่มกันคุกเข่าถวายความเคารพไปตามๆ กัน
นี่มันเหมือนจริงเกินไปแล้ว!
มันทำให้คนทำความเข้าใจไม่ได้เลยจริงๆ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?
บรรดานางสนมซ้ายขวาและนางในห้าสิบคนในราชวังแห่งราชวงศ์เทียนส้งต่างเพลิดเพลินไปกับความมหัศจรรย์อันตื่นตาตื่นใจเบื้องหน้า…
ซินเหยาปิดแท็บเล็ตลง
เหล่าบริวารจุดไฟสว่างขึ้นมาอีกครั้ง
คราวนี้ฝูงชนจึงพากันกลับจากโลกแห่งจินตนาการเพ้อฝันสู่ความเป็นจริง
พอไฟสว่าง…
บรรดากลุ่มคนต่างพากันปะทุขึ้น!
“ที่แท้โจว๋กุ้ยเฟยสะคราญโฉมเพียงนี้ก็เพราะว่าใช้เครื่องสำอางสินะ!”
“หากข้าใช้เครื่องสำอางบ้าง ไม่แน่ว่าอาจจะสวยขึ้นขนาดนั้นก็ได้ ถึงเวลานั้นคนที่ฮ่องเต้จะลงอ่างร่วมอาบน้ำด้วยก็คงเป็นข้าแล้ว”
“ก็แม้แต่ฮ่องเต้เองยังทรงชมว่าเครื่องสำอาง “เจ้าสวยมาก” มีผลลัพธ์ที่ดี พวกเราเองก็ควรจะซื้อหน่อยแล้วใช่หรือไม่”
“หากสวยขึ้นแล้ว ก็จะได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้!”
“วันหน้าข้าเองก็เป็นสนมได้ และตั้งครรภ์…”
เหล่านางสนมต่างใฝ่ฝันว่าจะได้ขึ้นเป็นฮองเฮา
เหล่านางในต่างเฝ้าฝันว่าสักวันหนึ่งตนจะได้ขึ้นเป็นนางสนม กลายเป็นหงส์โบยบิน
ยามนี้ โจว๋ชิงหยีปรากฏตัวขึ้นในเวลาที่เหมาะเจาะ “พระนางทุกท่าน พระนางผู้งดงามแห่งวังหลังทุกท่าน ความจริงแล้วเป็นสตรีในวังหลังคนหนึ่ง ช่างลำบากมากจริงๆ คนจำนวนมากไม่ได้รับความรักใคร่จากฮ่องเต้เลยชั่วชีวิต ทำได้เพียงแก่ตายในวังอย่างเดียวดาย ข้าก็คือตัวอย่างที่ดีที่สุด ผู้ที่มาในวันนี้ล้วนเป็นสหายไมตรีจิตของข้าโจว๋ชิงหยี พวกท่านน่าจะทราบดีว่าข้าเข้าวังมาได้ครึ่งค่อนปีแล้วกลับไม่ได้รับการเรียกให้เข้าเฝ้าฮ่องเต้เลยสักครั้ง…”
“แม่นางสี่ท่านจิตใจอารี จะต้องมีโชควาสนาดีๆ แน่!”
มีคนร้องตะโกนขึ้นมาจากเหล่าผู้ชม
เรื่องที่โจว๋ชิงหยีแอบหนีตามผู้ชายออกจากวังนั้นเป็นที่ทราบโดยทั่วกันแล้ว ดังนั้น ทุกคนต่างรู้ว่าโจว๋ชิงหยีไม่ได้มีความคิดอยากจะเป็นฮองเฮาเลยสักนิด
ตอนนี้ ทุกคนอาจเข้าใจเหตุผลบางประการว่าเหตุใดนางจึงหนีออกจากวัง
ก็แม้แต่คุณหนูสี่แห่งจวนอ๋องโจว๋ผู้สูงศักดิ์เข้าวังมาเป็นซิ่วหนี่ ยังไม่มีวันที่ได้ลืมตาอ้าปาก…
นับประสาอะไรกับพวกนางที่เป็นหญิงสาวสามัญชนรูปลักษณ์ธรรมดา
โจว๋ชิงหยีเอ่ยคำต่อไป “เครื่องสำอางเจ้าสวยมากนี้ได้รับการพัฒนาโดยน้องสาวข้า หรือที่ทุกคนรู้จักกันในนามโจว๋กุ้ยเฟยร่วมกันคิดค้นกับหมอหลวงกว่าสิบปี สามารถทำให้ผิวพรรณของพวกท่านขาวสวย นุ่มลื่นขึ้นได้ วันหน้าย่อมต้องมีโอกาสได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้เพิ่มขึ้นอยู่แล้ว”
มีคนถามจากบรรดาผู้ชม “เครื่องสำอางที่ท่านว่ามันน่าทึ่งขนาดนั้นจริงๆ หรือ”
โจว๋ชิงหยีกล่าว “เรื่องการประชุมใหญ่ป่ายฮัวครั้งก่อนทุกคนน่าจะจำได้กระมัง”
“ไทเฮาทรงใช้เครื่องสำอางในกล่องเซิ้น ถึงได้สวยงามและอ่อนเยาว์ขึ้น”
“โจว๋กุ้ยเฟยทำการวิจัยและปรับปรุงให้ดีขึ้นตามเครื่องราง”
“บวกกับความช่วยเหลือจากหมอหลวงอาวุโสสิบท่าน”
“ถึงพัฒนาเครื่องสำอางเจ้าสวยมากออกมาได้”
“จุดประสงค์ก็คืออยากให้บรรดาพี่น้องทั้งหลายสวยงามและอ่อนเยาว์ขึ้น!
“เหล่าพี่น้อง หญิงสาวทั้งหลายใต้หล้าควรมีสิทธิ์ในการไล่ตามความงาม!”
“มีบางคนที่สวยแบบธรรมชาติ แลดูประณีต”
“บางทีพวกเราอาจสู้พวกนางไม่ได้”
“แต่ว่า พวกเราก็สามารถสวยขึ้นได้เหมือนพวกนางเช่นเดียวกัน”
“เผลอๆ อาจสวยกว่าพวกนาง!”
“ตอนนี้ โอกาสลอยอยู่ตรงหน้าพวกเราแล้ว!”
“คืนนี้ก็คือวันจับจ่ายผลิตภัณฑ์ชุดเครื่องสำอางเจ้าสวยมากตัวใดก็ได้”
“จะจัดส่งภาพเหมือนฮ่องเต้และพระสนมแช่น้ำด้วยกัน”
“หากซื้อทั้งชุดผลิตภัณฑ์เป็นชุดจะได้รับน้ำตบผิวใสมูลค่าแปดตำลึงไปหนึ่งขวดฟรีๆ!”
“หากซื้อผลิตภัณฑ์อย่างเต็มรูปแบบ จะได้รับสิทธิ์โอกาสที่โจว๋กุ้ยเฟยจะแต่งองค์ทรงเครื่องอย่างงดงามที่สุดให้ด้วยตนเอง!”
ทันใดนั้นก็มีคนถามขึ้น “ผลิตภัณฑ์ครบชุดเต็มรูปแบบเป็นเงินเท่าไหร่”
“เป็นเงินทั้งสิ้นหนึ่งพันหกร้อยห้าสิบตำลึง!”
“ดี ข้าซื้อ!”
เจ้าของน้ำเสียงเย็นเยียบนั้นเดินขึ้นมาบนเวที กลับเป็นอ้านซิง
โจว๋ชิงหยีเอ่ย “แม่นางอ้านซิง เจ้าจะซื้อเครื่องสำอางครบชุดหรือ”
อ้านซิงกล่าว “ท่านไม่ได้บอกว่าสามารถแต่งหน้าฟรีเมื่อซื้อเครื่องสำอางครบชุดหรอกหรือ เช่นนั้นข้าก็จะดูเสียหน่อยว่าโจว๋กุ้ยเฟยจะทำให้ข้าสวยขึ้นได้อย่างไร!”
“เจ้าสวยมากแล้ว! เพียงแต่ ข้าสามารถทำให้เจ้าเกิดใหม่ได้ภายในห้านาที!”
ซินเหยาที่อยู่ด้านหลังเวทีตลอดเดินเข้ามาหน้าเวที ในมือยังถือกล่องเครื่องสำอางที่ดัดแปลงมาจากกล่องแต้มชาด
อ้านซิงกล่าว “เช่นนั้นก็ตั้งตารอดูเถอะ! อย่าหาว่าข้าไม่เตือนท่าน ถ้าหากท่านไม่ได้ทำให้ข้าพึงพอใจ ข้าจะไม่ให้เงินแน่!”
ซินเหยาหัวเราะเบาๆ “แม่นางอ้านซิงวางใจเถอะ เจ้าเป็นคนโปรดตัวเป้งข้างกายของไทเฮา หากเจ้าไม่ให้เงิน ข้าเองก็ไม่กล้าไปเอาเงินกับเจ้าหรอก! รับรองว่าเจ้าจะพอใจแน่!”
อ้านซิงกล่าว “ดี! เช่นนั้นตอนนี้ข้าต้องทำอย่างไร”
ซินเหยาเอ่ย “ง่ายมาก! เพียงแค่นั่งลงก็พอแล้ว! เสี่ยวสิจือ ย้ายตั่งมาตัวหนึ่ง!”
อ้านซิงราวกับหุ่นไม้ก็ไม่ปาน หย่อนตัวนั่งลง ปล่อยให้ซินเหยาจัดแต่งตามใจ
“ผิวของเจ้าไม่เลวเลยจริงๆ”
ซินเหยาหัวเราะเบาๆ เริ่มใช้ปากกากำจัดขนชำระล้างใบหน้าให้แก่นาง…