นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ - ตอนที่ 175
ตอนที่175 ไม่ใช่เรื่องง่าย
” ขอบคุณนะ อ่าน่าเสียดาย”
รูฟัสหยุด มองลงไปที่เครื่องดื่มที่หกใส่เขา และมองขึ้นไปที่ด้านหลังที่กระทบเขาและค่อยๆ ถอยห่างออกไป เขาค่อนข้างรําคาญ เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะพบกับความโชคร้ายเช่นนี้ในช่วงเช้า
รูฟัสหยิบไม้กายสิทธิ์ขึ้นมา ขจัดคราบออกจากร่างกาย มองดูฮอบเคิร์กที่อยู่ใกล้ๆ ขมวดคิ้วและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นที่นี่ ทําไมเฮกเตอร์ แด็กเวิร์ธถึงมาที่นี่?”
“พวกเขาเพิ่งทะเลาะกัน” ฮอบเคิร์กชี้ไปที่ประตูห้องผู้อํานวยการและเตือนว่า “อย่าถามอีก”
“ทะเลาะกันเหรอ?” รูฟัสไม่เข้าใจคําพูดของฮอบเคิร์กจริงๆ มันเป็นเรื่องแปลกที่จะได้พบกับเฮกเตอร์ แด็กเวิร์ธมาที่กระทรวงเวทมนตร์ ”
“มีปัญหาอื่นกับการแจ้งเตือน” ฮอบเคิร์กลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ลดเสียงลงแล้วพูดว่า: “เรื่องนี้ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับเฮกเตอร์ แด็กเวิร์ธดังนั้นเขาจึงมาที่กระทรวงเวทมนตร์แต่เช้าตรู่ อย่างไรก็ตาม สิ่งต่างๆ ดูเหมือนจะล้มเหลว ดังนั้นพวกเขาจึงคุยกันอย่างไม่มีความสุข”
“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่หนิ” รูฟัสยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เมื่อพูดถึงจดหมายแจ้งเตือน พวกเขา ส่วนใหญ่คือพ่อมดที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องแปลกที่เฮกเตอร์ แด็กเวิร์ธ ปรมาจารย์ด้านยาสามารถเดินทางมาด้วยตนเองได้
และสิ่งต่าง ๆ ก็ล้มเหลวลงซึ่งมันรู้สึกแปลก ๆ
เฮกเตอร์ แด็กเวิร์ธมีสถานะสูงและเขายังเป็นสมาชิกของสภาสูง หากในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ กระทรวงเวทย์มนตร์จะปิดตาข้างนึง แต่เรื่องนี้กับการเป็นไม่ยอม ?
ไม่ว่าเขาจะคิดยังไงกับมัน รูฟัสก็รู้สึกเหลือเชื่อกับมัน
เฮกเตอร์ แด็กเวิร์ธอยู่ในอารมณ์ไม่ดีในขณะนี้ อันที่จริง เขารู้มานานแล้วว่าการเจรจาระหว่างสองฝ่ายล้มเหลว นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมเขาถึงยอมใช้เงินเพื่อแก้ปัญหามากกว่าเจรจากับกระทรวงเวทมนตร์
แม้ว่าเฮกเตอร์ จะให้ความสนใจเพียงเล็กน้อยกับกิจการของกระทรวงเวทมนตร์ แต่เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับกิจการของผู้อํานวยการคนปัจจุบัน ว่ากันว่าตราบใดที่เธอดื่มไวน์ซิดนีย์มากเกินไป เธอจะเริ่มบอกทัศนคติที่โหดร้ายและไม่ให้อภัยแก่ผู้อื่น
เป็นไปไม่ได้ที่จะคุยกับบุคคลดังกล่าว
อีกฝ่ายปฏิเสธที่จะเขียนคําขอโทษโดยตรง
แม้ว่าเฮกเตอร์ จะชี้แจงอย่างชัดเจนและกล่าวว่าหลังจากนําบัตรสมาชิกระดับทองกลับมาแล้ว เขายินดีที่จะจ่ายเงินจํานวนหนึ่งให้อีกฝ่ายเป็นการส่วนตัวเพื่อแสดงความขอบคุณ
อย่างไรก็ตาม มันถูกปฏิเสธ
ในคําพูดของเธอ ร่องรอยของกระทรวงเวทมนตร์ไม่เคยมีปัญหา และเธอไม่เคยได้รับจดหมายอธิบายจากอีกฝ่ายเลย
ดังนั้นเรื่องนี้จึงถูกกล่าวถึงโดยตรง
ยืนอยู่ที่ประตูบ้าน เฮกเตอร์ สูดหายใจเข้าลึก ๆ พร้อมที่จะพบบรอดอีกครั้งเพื่อฟังว่าอีกฝ่ายจะให้คําแนะนําแก่เขาได้ไหม
นับตั้งแต่สูญเสียบัตรสมาชิกระดับทอง เฮกเตอร์ก็อารมณ์ไม่ดีและอารมณ์ของเขาเริ่มไม่พอใจมากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อ เฮกเตอร์ ไปที่กระท่อมในทะเลสาบอีกครั้ง เขาพบว่าเขาไม่สามารถหาตําแหน่งเฉพาะได้
“ไปไม่ถูกจริงๆ” เฮกเตอร์ พึมพํามองไปที่ทะเลสาบ เขาพบว่าเขาไม่พบบรอดและแม้แต่นกฮูกก็ไม่สามารถส่งจดหมายได้
“นี่มันบ้าอะไรกัน? บรอดกําลังทําอะไรอยู่”
เฮกเตอร์ มองไปที่ทะเลสาบด้วยความโกรธ ไม่มีเกาะในทะเลสาบและไม่มีคฤหาสน์ราวกับว่าร่องรอยทั้งหมดถูกลบออกจากอากาศ
อีกฝ่ายใช้เวทมนตร์ขั้นสูงเพื่อซ่อนกระท่อมในทะเลสาบอย่างสมบูรณ์
เฮกเตอร์ถือว่าตัวเองเป็นปรมาจารย์ด้านยา แต่เขาไม่ฉลาดในด้านเวทมนตร์
เขาพยายามหาท่าเรือและเรือที่ชํารุดทรุดโทรม แต่หลังจากเดินไปรอบ ๆ ทะเลสาบแล้ว เขาไม่พบอะไรเลย ราวกับว่าความทรงจําในใจของเขาเป็นเท็จทั้งหมด
ขณะที่อาจารย์ปรุงยาหันกลับมาและกําลังจะจากไป ทันใดนั้นเขาก็พบว่ามีเอลฟ์ประจําบ้านปรากฏขึ้นเงียบๆ ข้างหลังเขา
“โปรดมากับผม” เอลฟ์ประจําบ้านก้าวไปข้างหน้า โค้งคํานับไปทางเฮกเตอร์เล็กน้อย แล้วเหยียดฝ่ามือออก คนหลังเข้าใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร และเอลฟ์ประจําบ้านพาเขาไปทันทีที่เขาเอื้อมมือออกไป และใช้คาถาหายตัว
เมื่อเฮกเตอร์ ฟื้นขึ้นมา เขาพบว่าเขากําลังยืนอยู่หน้าบ้าน และคนที่เขากําลังมองหากําลังนั่งอยู่ที่โต๊ะในสนาม และกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม
“นายทําบ้าอะไร!” เฮิร์ตอกอารมณ์ไม่ดี และก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเพื่อนั่งบนเก้าอี้นวมตรงข้ามกับบรอด รินชาดําให้ตัวเองแล้วดื่มให้หมดในคราวเดียว
“ล้มเหลว?” แม้ว่าบรอดจะถาม แต่น้ําเสียงของเขาค่อนข้างแน่ใจว่าอีกฝ่ายล้มเหลว
“ไอ้เด็กนั้นไม่ต้องการบ้าอะไรเลย เขาต้องการให้ฉันอธิบายสิ่งต่าง ๆ ให้อย่างชัดเจน” เฮกเตอร์ เทแก้วอีกแก้วให้ตัวเองแล้วดื่มให้หมดในลมหายใจเดียว พยายามระงับความโกรธในใจของเขา เขารู้โทนเสียงปัจจุบันของเขาเลวร้ายมาก
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ นายไปหาอัลเบิร์ตเหรอ”
“ก็เด็กคนนั้นฉลาดไปหน่อย” เฮกเตอร์ขมวดคิ้วเมื่อเขาพูดถึงอัลเบิร์ตและจ้องไปที่บรอดด้วยความตําหนิ “ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ว่าฉันจะไปหาเขาเพื่อซื้อบัตรสมาชิกระดับทอง และบัตรสมาชิกระดับทองถูกซ่อนไว้”
“ฉลาด?” บรอดเพิกเฉยต่อสายตาของ เฮกเตอร์ และเขาไม่เห็นด้วยกับการประเมินของอีกฝ่าย
“ไม่ใช่เหรอ?” เฮกเตอร์หน้ามุ่ย
“ฉันเตือนนายนานแล้ว อย่าใช้อุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่สามารถทําได้บนโต๊ะ” บรอด มองไปที่ เฮกเตอร์ และเตือนอีกครั้ง: “อย่าหวังว่าจะได้พบกันอีก เขาจะจัดการนายแน่”
“ไม่อย่างนั้นก็บอกแล้วไงว่าให้ทําอะไร” เฮกเตอร์ ดื่มอีกถ้วยแล้ววางถ้วยน้ําชาลงบนโต๊ะอย่างหนัก “ฉันเพิ่งไปคุยกับหญิงชราคนนั้น และเธอปฏิเสธ เธอควรพูดตรงๆกับฉันว่าปฏิเสธ”
“บอกตามตรง นายว่าน่าสงสารหรอ” เฮกเตอร์ อดไม่ได้ที่จะบ่นว่า “ฉันแค่อยากได้บัตรสมาชิกคืน”
“เขาพูดอะไรกับการ์ดทอง”
“ใคร เด็กคนนั้น?” เฮกเตอร์ ขมวดคิ้วอย่างหนัก นึกขึ้นได้ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าเขาจะละลายบัตรสมาชิกทองคําแล้วขายให้โลกมักเกิ้ล”
“ก็ไม่ต่างจากที่ฉันคาดไว้เท่าไหร่” บรอดพยักหน้าและเตือน: “อย่าพยายามทําให้เขายอมจํานน นายจะไม่ประสบความสําเร็จและนายจะโชคร้าย”
“ฉันสงสัยว่าทําไมนายถึงให้ความสําคัญกับเด็กคนนั้นมาก ความสามารถ พรสวรรค์ หรือเหตุผลอื่น ๆ ?” เฮกเตอร์ มอง บรอดอย่างสงสัยและถามด้วยความสงสัย
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย” บรอดไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้มากไปกว่านี้
“ฉันอยากรู้แฮะ” เฮกเตอร์ ถาม
“บางทีวิสัยทัศน์ของฉันดีกว่านาย” บรอด พูดเยาะเย้ย “ฉันเป็นคนมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับเขา”
เฮกเตอร์ เงียบโดยธรรมชาติเขาไม่เชื่อเรื่องไร้สาระเช่นนี้
“ถ้านายต้องการบัตรสมาชิกระดับทองคืน ฉันเกรงว่านายสามารถทําได้จากกระทรวงเวทมนตร์เท่านั้น” บรอด เตือนว่า “ได้โปรดอย่าเพิกเฉยต่อคําเตือนของฉัน มิฉะนั้น นายจะโชคร้ายอย่างแน่นอน”
ตั้งแต่นั้นมาบรอดค้นพบว่า อัลเบิร์ตกล้าที่จะบุกเข้าไปในปาต้องห้ามในตอนกลางคืน และสามารถล้มแมงมุมกลุ่มใหญ่ในกลุ่มแมงมุมยักษ์แปดตา และช่วยชีวิต เฟร็ดกับจอร์จ เขารู้ว่าอัลเบิร์ตไม่ได้ง่ายอย่างที่เขาคิด
ว่ากันว่าไม้กายสิทธิ์เข้ากับบุคลิกของเจ้าของ ไม้กายสิทธิ์ของอัลเบิร์ตทําจากไม้เรดวูด ซึ่งหมายความว่าอัลเบิร์ตอาจมีความสามารถในการเปลี่ยนอันตรายให้กลายเป็นโอกาสได้
กล่าวอีกนัยหนึ่ง อัลเบิร์ตไม่เหมือนลูกศิษย์ของกริฟฟินดอร์ที่เพิ่งบุกเข้าไปในป่าต้องห้ามเพราะความประมาท แต่เขามีวิธีที่เขาเตรียมที่จะล่าถอยแล้ว แม้ว่าบรอดจะไม่ปรากฏตัวทางของตัวเองก็ตาม
รู้ไหม อัลเบิร์ตอายุแค่สิบสองปี
นับตั้งแต่เหตุการณ์นั้น การประเมินของอัลเบิร์ตของบรอดก็สูงมาก
ถ้าเฮกเตอร์ ใช้ไม้แข็งจริงๆ เขาอาจจะเตะโดนแผ่นเหล็กโดยตรง ทําให้ตัวเองถูกทุบตี
อย่างไรก็ตามเฮกเตอร์ อยู่ในอารมณ์ที่แย่มากในตอนนี้ และเขาไม่มีอารมณ์ที่จะฟังสิ่งเหล่านี้ หลังจากที่เขาสงบลง เขาตัดสินใจที่จะเขียนจดหมายถึงดัมเบิลดอร์เพื่อขอให้อาจารย์ใหญ่ของฮอกวอตส์ช่วย อย่างน้อยก็ไม่ทําให้การพบกันครั้งที่สองระหว่างทั้งสองฝ่ายแย่ลงไปอีก