นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature ) - ตอนที่ 23 แขกไม่ได้รับเชิญ

ตอนที่ 23 – แขกไม่ได้รับเชิญ

ในเรือนจำไม่มีความคึกคักตามปกติ ทุก ๆ คนล้วนแอบครุ่นคิดกับตัวเองถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้

มีเพียงนักโทษที่อยู่ในเรือนจำหมายเลข 18 มาระยะเวลาหนึ่งจึงจะสามารถเข้าใจว่าหลี่ซูถงอยู่ในนี้มีสถานะอย่างไร

ดังนั้นทุกคนไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าสรุปแล้วนี่เป็นคนโง่ประเภทอะไรจึงวิ่งมาที่นี่พูดจาเหลวไหลกับหลี่ซูถง?

พัศดีจักรกลเข้ามาล้อมหลิวเต๋อจู้ ตอนที่พวกมันวิ่ง กลไกไฮดรอลิกในกระดูกโลหะบนตัวส่งเสียงชี่ ๆ ออกมา

หลิวเจ๋อจู้เห็นประบวนทัพนี้แล้วก็ลืมจิตใจอยากมีชื่อเสียงที่เรือนจำหมายเลข 18 ของตัวเองไปเลย

วันนี้เขาเป็นผู้ทะลุมิติชุดที่สอง เป็นครั้งแรกที่มาถึงโลกภายในซึ่งสัตว์ร้ายเหล็กกล้าอาละวาดนี้ จึงถูกเรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อหน้าข่มจนหงอไปทันที

เผชิญหน้ากับการสกัดของพัศดีจักรกลและโดรน เพียงแค่สิบกว่าวินาทีเขาก็ถูกคุมตัวไว้อย่างหนาแน่นแล้วคุ้มกันไปยังเขตแดนซึ่งไม่เป็นที่รู้จักนอกลานส่วนรวม

“เจ้านาย คุณรู้สึกรึเปล่าว่าช่วงนี้มันประหลาด ๆ” หลินเสี่ยวเสี้ยวนั่งยอง ๆ บนเก้าอี้ใคร่ครวญ “เด็กที่มาวันก่อนก็บ้าไปดื้อ ๆ เลย พูดเมืองลั่ว ๆ อะไรเนี่ย ทำอย่างกับว่าตัวเองเป็นลูกหลานกลุ่มการเงินจริง ๆ วันนี้มีเจ้าโง่อย่างนี้มาอีกหนึ่งคน มาถึงก็ให้ท่านแจกเควส แจกเควสอะไรอะ”

ระหว่างที่พูด หลินเสี่ยวเสี้ยวอดไม่ได้คิดจะยื่นมือออกไปลูบแมวใหญ่บนโต๊ะ แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ยื่นมือออกไป แมวใหญ่ก็จ้องมองเขาอย่างเย็นชา เขาเก็บมือกลับมาอย่างขัดเขิน

หลี่ซูถงคิด ๆ แล้วกล่าวว่า “ประหลาดสักหน่อยจริง ๆ”

หลินเสี่ยวเสี้ยวกล่าวอย่างปุบปับว่า “นี่ เจ้าเด็กชิ่งเฉินนั่นล่ะ เมื่อวานลงมากินข้าวไม่ใช่ว่ากระตือรือร้นสุด ๆ เลยเหรอ วันนี้ทำไมไม่เห็นคนแล้วล่ะ”

ในตอนนี้ชิ่งเฉินยังคงเดินอยู่บนทางเดิน เขาไม่ได้ใส่ใจหลิวเต๋อจู้กับพัศดีจักรกล ทว่าตรงไปยังชั้นหก หาลู่ก่วงอี้ที่ยังเข้าแถวรอลงไปชั้นล่างแล้วสั่งการเสียงต่ำว่า “รอหลังกินข้าวแล้วให้คุณควบคุมตัวคนใหม่ทั้งหมด ถามพวกเขาทีละคนถึงภูมิหลังกับตัวตนที่ข้างนอก”

“โอเคครับ” ลู่ก่วงอี้รีบขานรับ

ในความเห็นเขา เจ้านายบ้านตัวเองคาดว่าอยากจะดูว่ายังมีกลุ่มอำนาจอื่นเข้ามาแย่งสิ่งของกับพวกเขาหรือไม่

ทว่าสิ่งที่ชิ่งเฉินคิดคือ ดูว่าในคนใหม่ยังมีผู้ทะลุมิติหลบซ่อนอยู่หรือไม่

ถ้าหากมีผู้ทะลุมิติจริง ๆ งั้นอีกฝ่ายจะต้องไม่มีทางปลอมแปลงตัวตนภายนอกได้

ผู้ที่สามารถอธิบายตัวตนได้อย่างชัดเจนก็คือชนพื้นเมือง อธิบายไม่ชัดจะต้องเป็นผู้ทะลุมิติ

แต่ชิ่งเฉินผิดคาดอยู่นิดหน่อย เดิมเขานึกว่าหนานเกิงเฉินก็จะทะลุมิติมาที่เรือนจำหมายเลข 18 เสียอีก ผลคือไม่มีเลย

เวลานี้ชิ่งเฉินคิดอะไรขึ้นมาได้ หลังจากลังเลเล็กน้อยก็กล่าวกับลู่ก่วงอี้ว่า “ผมรู้ว่าพิธีรับน้องเป็นธรรมเนียมของพวกคุณ แต่อย่าลงมือหนักเกินไปนะ ทุกคนล้วนไม่ได้สุขสบาย”

ลู่ก่วงอี้อึ้งไปนิด ๆ แล้วตอบรับว่า “ครับ”

หลังเหตุการณ์บ้าบอผ่านพ้นไป นักโทษทุกคนล้วนเข้าแถวรับข้าว ลู่ก่วงอี้ทำตามคำสั่งของชิ่งเฉิน วางแผนจะพาตัวเหล่านักโทษใหม่เข้าห้องขังไปสอบสวน

ผ่านไปไม่ทันไร เขาก็กลับมารายงานชิ่งเฉินว่า “เจ้านาย สอบเสร็จแล้ว”

ชิ่งเฉินฟังลู่ก่วงอี้แนะนำสถานการณ์ของนักโทษทุกคนอย่างจริงจัง หลังเขายืนยันได้ว่าในเรือนจำไม่มีผู้ทะลุมิติอีกจึงก้าวยาว ๆ ไปนั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารตรงข้ามกับหลี่ซูถง “วันนี้ยังจะเล่นหมากรุกไหมครับ”

“ไม่เล่นแล้ว หลายวันนี้ล้วนยังไม่เล่น” หลี่ซูถงคิด ๆ แล้วกล่าวว่า “ฉันมีเรื่องต้องคิด อีกอย่างมีแขกคนหนึ่งจะมา”

“แขก?” ชิ่งเฉินกังขา

หลี่ซูถงยิ้ม “แขกไม่ได้รับเชิญ”

คนที่สามารถทำให้หลี่ซูถงเรียกว่าเป็นแขกไม่ได้รับเชิญจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน

ชิ่งเฉินยังไม่คิดที่จะข้องเกี่ยวกับเรื่องที่ตนเองไม่อาจควบคุมได้เป็นการชั่วคราว ดังนั้นไม่ได้ถามมากความ

เขากล่าวเหมือนไร้เรื่องราวว่า “เมื่อกี้ผมเห็นชั้นล่างวุ่นวาย เกิดเรื่องอะไรเหรอครับ”

เห็นเพียงว่าบนในหน้าหลี่ซูถงปรากฏความลังเล “ฉันก็ไม่รู้”

ชิ่งเฉินหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ ผู้ทะลุมิติถึงกับทำเอาหลี่ซูถงมึนงงไปเลย

คาดว่าหลี่ซูถงก็พบเจอกับสถานการณ์อย่างนี้เป็นครั้งแรก

ชั่วขณะนี้มีเพียงชิ่งเฉินที่รู้ว่า เจ้าโง่หลิวเต๋อจู้นี่หลังจากดูไกด์ของเหอเสี่ยวเสี่ยวก็ถือเอาหลี่ซูถงเป็น NPC เกมมาฟาร์มเอาจริง ๆ!

นับถอยหลัง 37:00:02 ทางด้านประตูเลื่อนโลหะส่งเสียงครืน ๆ ออกมา จากนั้นยกตัวขึ้น

ตอนที่ประตูเลื่อนโลหะเปิดกว้างเต็มที่กลับเห็นบุรุษศีรษะโล้นสูงสองเมตรกว่าหนึ่งคนกำลังถูกพัศดีจักรกลสิบกว่าตัวคุ้มกันเข้ามา

รอบ ๆ ตัวพวกมันยังมีโดรน 9 ตัวกำลังปิดกั้นเส้นทางหลบหนีทั้งหมดของบุรุษศีรษะโล้น

ไม่เพียงเท่านี้ ตอนที่คนคนนี้เข้ามา ปืนเมทัลสตอมเหนือเพดานโดมก็มีอยู่หกตัวค่อย ๆ หมุนมา

องศาการหมุนของปืนเมทัลสตอมนี้มีเพียง 90 องศา ไม่ใช่ 360 องศา

ดังนั้นพร้อมกับการเดินเล่นของนักโทษบึกบึนผู้นี้ พอหลุดจากระยะยิงโจมตีของปืนเมทัลสตอมบางส่วนก็จะมีปืนเมทัลสตอมตัวใหม่เข้าสู่สถานะตื่นตัวไม่ขาดตอน

ล็อคเป้าไปที่อีกฝ่ายอย่างเหนียวแน่นตั้งแต่ต้นจนจบ

นี่ยังเป็นครั้งแรกที่ชิ่งเฉินได้เห็นว่ามีคนถูกคุมตัวเดี่ยว ๆ ตอนกลางวัน แล้วก็เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นกำลังพลรักษาความปลอดภัยของเรือนจำหมายเลข 18 เคลื่อนไหวขนานใหญ่เช่นนี้

นักโทษสามพันกว่าคนหันศีรษะมองดูเงียบ ๆ ไม่มีคนพูดจา

ในเรือนจำเกิดเสียงตกกระทบอันใสกังวาน นั่นเป็นเสียงของโซ่ตรวนโลหะระหว่างเท้าทั้งคู่ของบุรุษศีรษะโล้นกระทบกับพื้น

ทั่วทั้งร่างของบุรุษศีรษะโล้นล้วนเป็นผิวหนังสีน้ำตาลแดง บนใบหน้ามีร่องรอยของการกรำแดดตลอดทั้งปี บนผิวหนังที่แขนซึ่งเปิดเผยออกมามีลวดลายสีดำเหมือนโทเท็ม แปลกประหลาดแต่ว่างดงาม

บนร่างของอีกฝ่ายไม่มีส่วนประกอบจักรกล

ก่อนหน้านี้ชิ่งเฉินรู้สึกว่าเยี่ยหว่านสูงใหญ่แข็งแรงพอแล้ว แต่เยี่ยหว่านพอเทียบกับนักโทษคนนี้แทบจะไม่มีความหมาย

หลังจากบุรุษศีรษะโล้นถูกส่งเข้าไปในเรือนจำ พัศดีจักรกลเริ่มค่อย ๆ ถอยไปข้างนอกประตูเลื่อนโลหะ แต่ไม่มีความตั้งใจที่จะปลดโซ่ตรวนโลหะที่ขาให้อีกฝ่ายสักนิดเดียว

หลังจากพัศดีจักรกลจากไป บุรุษศีรษะโล้นขยับข้อมืออย่างสงบนิ่ง จากนั้นยกตัวนักโทษคนหนึ่งที่ข้างกายขึ้นมากล่าวว่า “หลี่ซูถงอยู่ไหน”

นักโทษที่ทั่วทั้งตัวประกอบไปด้วยจักรกลเจ็ดแปดที่พออยู่ในมือเขาก็เหมือนกับเป็นของเล่นที่ถูกบีบเล่นได้ตามใจชอบ

นักโทษชี้มือไปทางโรงอาหารอย่างหวาดกลัว สายตาของทุกคนล้วนหันไปทางหลี่ซูถง, ชิ่งเฉิน, เยี่ยหว่านสามคน

แมวใหม่เปลี่ยนจากท่าทางเกียจคร้านยามปกติ จับจ้องไปที่บุรุษศีรษะโล้นอย่างแน่นิ่งในอ้อมอกของหลี่ซูถง

ชิ่งเฉินก็มองไปทางหลี่ซูถง หลี่ซูถงยิ้มให้เขา “ฉันก็คิดไม่ถึงว่าแขกคนนี้จะตรงไปตรงมาอย่างนี้ เขาเรียกว่ากัวหู่ฉาน เธอก็น่าจะเคยได้ยินมา อีกเดี๋ยวเธอกับเยี่ยหว่านถอยไปข้างหลังหน่อย อย่าได้รับบาดเจ็บ”

เยี่ยหว่านมองชิ่งเฉินทีหนึ่ง สามารถทำให้เจ้านายบ้านตัวเองเอ่ยเตือนเรื่องเล็กน้อยอย่างนี้เป็นพิเศษ ดูท่าระดับความรักชอบที่เจ้านายมีต่อเด็กหนุ่มนี่คาดว่ายังเหนือกว่าตนเองกับหลินเสี่ยวเสี้ยวไปอีก

ณ ตอนนี้ ลู่ก่วงอี้ที่แฝงตัวในหมู่คนมาตลอดมองดูศีรษะโล้นเลี่ยนของกัวหู่ฉานแล้วพึมพำว่า “กัวหู่ฉาน…… เขาก็ถึงกับเข้ามาแล้ว มิน่าล่ะเจ้านายพูดว่า ลงใต้มาแล้วลามะ”

“หลังจากเจ้านายเข้ามาก็ไม่ได้หาเงื่อนงำ ทุก ๆ วันจะเล่นหมากรุกกับหลี่ซูถงแล้วก็อ่านหนังสืออย่างกับคนที่ไม่มีธุระปะปัง ที่แท้คือคิดจะรอให้กัวหู่ฉานมาแล้วหลังจากนั้นกวนน้ำให้ขุ่น ถึงเวลาพวกเรานั่งเฉยรอรับผล…… สุดยอด!” จิตใจของลู่ก่วงอี้คึกคักขึ้นมา ตอนนี้ชิ่งเฉินในสายตาของเขาเป็นนักปราชญ์ประเภทที่วางแผนแล้วค่อยเคลื่อนไหวและวางแผนการนับพันลี้ไปซะงั้นแล้ว

……………………………….

พัศดีจักรกลเราไม่ได้เปลี่ยนการแปลจากหุ่นยนต์ผู้คุมไปเองนะคะ แต่ว่าเป็นผู้เขียนที่เปลี่ยนศัพท์จีน ซึ่งเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม

ปืนเมทัลสตอม ก่อนหน้านี้แปลเป็นปืนกลล่ะมั้ง แต่เพิ่งรู้ว่าเป็นชื่อเฉพาะของปืนที่มีอยู่จริง

ตอนที่ 24 – ใจกลางของโลก