นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature ) - ตอนที่ 77
ตอนที่ 77 – ACE-099
ผู้สั่งการของจิ่วโจวกับคุนหลุนประจันหน้ากันภายใต้ต้นอู๋ถง
คนหนึ่งชายหนุ่ม คนหนึ่งชายกลางคน
คนหนึ่งสวมชุดสูทตะวันตกสีเทา อีกคนหนึ่งสวมชุดจงซานสีดำ
โลกเหมือนกับจะตัดขาดจากกันด้วยลำต้นอู๋ถงที่อยู่ระหว่างพวกเขา ก่อเป็นความขัดแย้งที่แรงกล้าและชัดเจน
สหายร่วมรบในอดีต แล้วยังเป็นคู่แข่งขันในปัจจุบัน
“ผมอยากรู้มากเลยว่าคุณอยู่ไกลถึงเมืองจิงแต่กลับมาเมืองลั่วเดือนหนึ่งสองครั้ง ที่นี่มีสิ่งของอะไรที่ดึงดูดความสนใจของคุณหรือ” เจิ้งหย่วนตงถามอย่างสงบนิ่งใต้ต้นอู๋ถง
เหอจินชิวยิ้ม “บอสเจิ้งล้อเล่นแล้ว เมื่อคืนคุนหลุนจับคนร้ายสี่คนสำเร็จ จิ่วโจวผมจะไม่มาดูสักหน่อยได้ยังไงล่ะครับ แล้วก็จะได้แสดงความยินดีไปด้วยเลย”
“นี่เป็นเรื่องภายในคุนหลุน ไม่จำเป็นต้องแสดงความยินดี” เจิ้งหย่วนตงตอบเรียบ ๆ “อีกอย่างยังมีห้าคนที่กำลังหนี ทุกคนก็ไม่มีเวลาจะมาฉลองหรอก”
“เรื่องภายใน……” เหอจินชิงหัวเราะขำ “บอสเจิ้งจะเตือนผมว่าช่วงนี้จิ่วโจวทำผิดกฎสินะ”
แรกเริ่มที่ก่อตั้งองค์กรทั้งสองก็กำหนดหน้าที่ที่ไม่เหมือนกันไว้แล้ว
คุนหลุนไม่ยุ่งต่างประเทศ จิ่วโจวไม่ยุ่งในประเทศ
ก็เหมือนกับความแตกต่างของ CIA กับ FBI ถึงแม้ในต่างประเทศ CIA จะควบคุมสิทธิ์ในข้อมูลข่าวสาร 70% ถึงขนาดที่สามารถวางแผนปฏิบัติการสงครามขนาดย่อมอย่างเป็นเอกเทศ แต่ในประเทศ พวกเขายังคงไม่มีอำนาจสิทธิ์ตามกฎหมาย
จิ่วโจวก็เช่นกัน
แต่เหอจินชิวเหมือนกับไม่ได้ตั้งใจจะปฏิบัติตามกฎข้อนี้เลยตั้งแต่แรก ในเมืองสิบเก้าเมือง คุนหลุนกับจิ่วโจวสององค์กรทับเส้นกัน บางครั้งบางคราวก็จะปรากฏความขัดแย้งที่คาดคิดไม่ถึง
อย่างที่เมืองจิง ทั้งสองฝ่ายเพื่อจะแย่งชิงนักท่องเวลาหญิงชื่อจิ่วหร่านคนหนึ่งแทบจะเกิดการปะทะกันแล้ว
เวลานี้ เหอจินชิวจู่ ๆ ถามว่า “บอสเจิ้งไม่รีบเลยสักนิดเหรอครับ”
“รีบอะไร” เจิ้งหย่วนตงถามกลับ
“พอกลุ่มแชตของเหอเสี่ยวเสี่ยวตั้งขึ้นมา นักท่องเวลาทั้งประเทศก็จะไหลเข้าไปในมือของจิ่วโจวแล้ว ถึงเวลา คุนหลุนไม่มีคน จะการันตีว่าตัวเองจะสามารถปฏิบัติหน้าที่สำเร็จได้ยังไงล่ะครับ”
ระหว่างที่พูด ในอากาศมีใบอู๋ถงหนึ่งใบปลิดปลิวลงมา ถูกเหอจินชิวคว้าไว้ในมือเบา ๆ “ผมรู้ว่าบอสเจิ้งมีแหล่งหายาแปลงพันธุกรรม อย่างนี้แม้แต่นักรบธรรมดาก็สามารถจะมีประโยชน์มาก แต่คุณได้บอกเหล่าสหายตัวน้อยของคุนหลุนรึเปล่าครับถึงผลข้างเคียงของยาแปลงพันธุกรรมพวกนั้น”
เจิ้งหย่วนตงกล่าวว่า “การเลือกของคนทุกคนไม่เหมือนกัน ในเมื่อเลือกแล้ว งั้นก็ไม่จำเป็นต้องเสียใจภายหลัง”
“จะว่าไป ทำไมคุนหลุนถึงเอาข้อมูลทั้งหมดของหลิวเต๋อจู้ยกระดับขึ้นเป็นชั้นความลับสุดยอดล่ะครับ” เหอจินชิวถาม “ถึงอีกฝ่ายจะทะลุมิติไปที่ข้างกายบอสใหญ่โลกภายในอย่างหลี่ซูถง แต่ผมรู้สึกตลอดเลยว่าไม่ถูกต้อง”
เจิ้งหย่วนตงส่ายหน้า “ผมปฏิเสธที่จะตอบ”
ปลายนิ้วของเหอจินชิวจู่ ๆ มีเหรียญทองหนึ่งเหรียญกลิ้งออกมาเหมือนกับกำลังเล่น เหรียญทองเหรียญนั้นเด้งกระดอนอยู่ระหว่างนิ้วผอมแห้งของเขาไม่หยุด กลิ้งกระดอนจากนิ้วก้อยไปนิ้วชี้แล้วกลิ้งกระดอนกลับไป คล้ายกับมีวิญญาณ
ด้านหน้าเหรียญทองเป็นลวดลายมาลาที่ก่อขึ้นจากรวงข้าว ทว่าด้านหลังกลับเป็นกระบี่ยาวสองเล่มไขว้กัน
เขามองไปทางเจิ้งหย่วนตงถามว่า “ผมไปสังเกตหลิวเต๋อจู้ด้วยตัวเองมาแล้ว ด้วยสายตาของหัวหน้าหน่วยจะต้องไม่เห็นเขาในสายตา งั้นทำไมยังต้องยกชั้นความลับของเขาไปถึงสูงสุดล่ะครับ เพื่อปกป้องเขา? หรือว่าเพื่ออาศัยการปกป้องเขามาปกป้องคนอื่น? หรือใช้ชักจูงผมให้หลงทาง?”
บนพื้นดินระหว่างทั้งสองคน ใบไม้จู่ ๆ พลิ้วขึ้นมา คล้ายกับมีสายลมไร้สภาพก่อกวนพวกมันเบา ๆ
เหอจินชิวไม่อาจทำความเข้าใจเหตุกาณ์ทั้งหมดเมื่อคืนนี้ในสถานการณ์ที่คุนหลุนปิดกั้นข่าวสาร
แต่ว่าเขาเข้าใจเจิ้งหย่วนจง
“หัวหน้าหน่วย” เหอจินชิวกล่าว “คนที่คุณอยากปกป้องไม่ใช่หลิวเต๋อจู้สินะครับ?”
แต่เจิ้งหย่วนตงไม่ได้ตอบคำถาม ทว่ามองเหรียญทองเหรียญนั้นบนมือของเขายิ้มเอ่ยว่า “ไม่รู้ว่าเหนือมนุษย์คนไหนที่ทิ้งวัตถุต้องห้าม ACE-099 เอาไว้ แล้วยังได้ชื่อว่า ‘เหรียญทองจริงแท้’ สามารถตัดสินคำพูดจริงและเท็จ”
เหรียญทองตกลงไปในมือเหอจินชิวนิ่ง ๆ เขาเอ่ยอย่างประหลาดใจว่า “หัวหน้าหน่วย ท่านนี่รู้อะไร ๆ ไปหมดเลยจริง ๆ นะครับ”
“วัตถุต้องห้าม ACE-099 ถึงจะสาบสูญไปนานมากแล้ว แต่พลังของมันกลับไม่ใช่ความลับ” เจิ้งหย่วนจงตอบ
“โอเค ดูท่าวันนี้ถามอะไรไม่ออกแล้ว แต่ว่า” เหอจินชิวยิ้มมากขึ้น “ผมก็ไม่ใช่ว่าไม่มีผลรับเลย”
พูดจบ เหอจินชิวหมุนตัวจากไป เหรียญทองในมือเขากำลังตะโกนเสียงต่ำ ๆ
จนกระทั่งเขานั่งลงบนเบาะหลังของรถสีดำคันหนึ่งที่จอดอยู่ข้างถนนสิงสู่จึงได้ล้วงทองคำแท่ง 100 กรัมหนึ่งแท่งออกมาจากในอกเสื้ออย่างไม่รีบไม่ร้อน
เหอจินชิวแตะทองคำแท่งลงบนวัตถุต้องห้าม ACE-099 เหรียญนั้นเบา ๆ
พริบตานั้น ทองคำแท่งไหลเข้าเหรียญทองเหมือนหลอมละลาย แต่ขนาดของเหรียญทองกลับไม่ได้เกิดความเปลี่ยนแปลงอันใด
อย่างช้า ๆ ลวดลายบนเหรียญทองก็ไหลวนเหมือนของเหลวดุจดั่งทะเลสาบอันนิ่งสงบ
เหอจินชิวกล่าวเสียงเบา ๆ ว่า “ผมจ่ายหนี้คืนแล้ว”
ในชั่วพริบตา ด้านหน้าของเหรียญทองควบรวมจนกลายเป็นมาลารวงข้าวอีกครั้ง ฟื้นฟูสู่ความสงบ
เหอจินชิวทอดมองนอกหน้าต่าง เขาเอา ‘เหรียญทองจริงแท้’ มาด้วย แต่บอสเจิ้งคนนั้นไม่ให้โอกาสเขาถามจนได้รับคำตอบเลย
“เงื่อนไขก่อนใช้ที่ต้องพลิกเหรียญทองบนหลังนิ้วนี่มันสังเกตเห็นได้ง่ายเกินไปหน่อยจริง ๆ” เขาถอนหายใจ
คนขับรถที่อยู่เบาะหน้ามองกระจกมองหลังแล้วถามว่า “บอส คนของพวกเราไม่สามารถหาที่อยู่ของผู้ต้องสงสัยที่กำลังหลบหนีห้าคนนั้น ว่ากันว่าการสอบสวนของฝั่งคุนหลุนมีเงื่อนงำบ้างแล้ว ยังไงคิดวิธีไปเอามากันไหมครับ”
เหอจินชิวส่ายหน้า “นี่เป็นสนามเหย้าของบอสเจิ้ง ยกให้เขาแก้ไขเองเถอะ”
……
เนื่องจากวันถัดไปเป็นวันชาติ เหล่านักเรียนพอถึงบ่ายก็ไม่มีกะจิตกะใจจะเล่าเรียนกันแล้ว ทุกคนล้วนคุยกันเรื่องไปเขาเหล่าจวิน
บ่ายสามโมง อาจารย์ประจำชั้นเถียนไห่หลงจู่ ๆ ประกาศเลิกคาบเร็วในห้องเรียน “ถึงจะปล่อยทุกคนไปล่วงหน้า แต่หวังว่าพวกคุณจะเข้าใจว่านี่คือม.ปลายปีสองแล้วนะครับ ดังนั้น ปรับสภาพจิตใจให้ดี ๆ ห้ามหลงระเริงเด็ดขาด”
ชิ่งเฉินเหนือคาดมาก วันนี้ตนเองถึงขนาดไม่ต้องโดดเรียนแล้ว
เขาออกไปจากห้องเรียนโดยเร็ว หลังรวมกลุ่มกับเจียงเสวี่ย, หลี่ถงอิ๋นแล้วก็นั่งรถประจำทางไปเขาเหล่าจวิน
สาวน้อยหลี่ถงอวิ๋นสะพายเป้ใบเล็กของตนเอง ข้างในเต็มไปด้วยขนม
เพียงแต่สิ่งที่ชิ่งเฉินไม่รู้คือ ตารางของหูเสี่ยวหนิวและพวกก็เหมือนกับจะเปลี่ยนไปเนื่องจากการเลิกเรียนล่วงหน้าด้วย รถบัสที่เช่ามาคันนั้นจอดอยู่หน้าประตูโรงเรียนตอนห้าโมงเย็น
ตอน 5 โมง 20 นาที เหล่านักเรียนชั้นมัธยมปลายปีสองห้อง 3 ห้อง 4 กลับบ้านไปเอาของกันก่อน จากนั้นมารวมตัวกันหน้ารถบัส
มีคนถามหนานเกิงเฉินว่า “อ้าว? เสี่ยวหนาน ชิ่งเฉินล่ะ เขาไม่มาเหรอ”
“จริงด้วย เขาเหมือนจะไม่ได้อยู่ในกลุ่มเที่ยวของพวกเรา” มีคนกล่าว
“อ้อ เขาบอกว่าเขามีแผนอื่นสำหรับวันชาติน่ะ ก็เลยไม่ไป” หนานเกิงเฉินถอนหายใจ
ในที่ไม่ห่างไกล สมาชิกคุนหลุนสองคนที่ขับรถตามหลิวเต๋อจู้มาตลอดทางเห็นฉากนี้ก็รายงานข่าวไปที่ศูนย์บัญชาการทันที “ฝั่งหลิวเต๋อจู้มีความผิดปกติ พวกเขาเหมือนกับอยากจะเช่ารถบัสไปเที่ยว มีคำสั่งไหมครับ หรือว่าจะส่งกำลังเสริมไหม”
เพื่อนร่วมงานที่เข้าเวรที่ศูนย์บัญชาการตอบว่า “หัวหน้าทีมลู่ได้รับข่าวว่าบุคคลที่ต้องสงสัยว่าเป็นคนร้ายปรากฏตัวที่เขตเมิ่งทางเหนือ เหมือนกับอยากจะไปจากเมืองลั่ว พวกเขาตอนนี้ไปไล่ล่าแล้ว หัวหน้าทีมลู่สั่งให้คุณสองคนตามหลิวเต๋อจู้ จะยังไม่ส่งกำลังเสริมชั่วคราว พวกเราพี่น้องตั้งหลายคนได้รับบาดเจ็บลาพัก รอพวกเขากลับจากการลาพักพรุ่งนี้จะไปเปลี่ยนตัวกับพวกคุณแต่เช้าเลย วันนี้ลำบากไปก่อนนะ”
“โอเค ไม่ลำบาก” สมาชิกคุนหลุนสองคนตอบกลับ
เขตเมิ่งที่ปรากฏผู้ต้องสงสัยกับเขต Z ที่เขาเหล่าจวินอยู่ หนึ่งเหนือ หนึ่งใต้
……………………………
ตอนที่ 78 – ก่อนปฏิบัติการ