บัญชามังกรเดือด - บทที่ 111 คุณเป็นหนี้ฉัน
หลังจากส่งข้อความเสร็จ ฉินเทียนก็ถือโทรศัพท์ไว้ในมือ และโทรศัพท์ก็กลายเป็นเศษเหล็ก
เมื่อเห็นข้อความฉีลิ่ว ก็รีบโทรศัพท์มาทันที แต่ปรากฏว่า ไม่มีใครรับสาย
เกิดอะไรขึ้น ?
ทำไมเหล่าจิ่วไม่รับสาย ? ฉีลิ่วอดไม่ได้ที่จะสงสัย เรื่องทุกอย่างราบรื่นเกินไปแล้ว หรือว่าจะมีการฉ้อโกง ?
ซื่อเย๋ที่อยู่ข้าง ๆ กระซิบว่า “เหล่าจิ่วตามเฉียงหลงไปที่โรงงานร้าง เขากลัวที่จะเปิดเผยตัวตนของเขา ดังนั้นจึงไม่สะดวกที่จะโทรศัพท์”
“นอกจากนี้ ในสถานที่แห่งนั้นสัญญาณไม่น่าจะดี ”
“เฮียลิ่ว เหล่าจิ่วผู้นี้อยู่กับท่านมานานแล้ว เขาฉลาดมาก และทำงานก็เชื่อถือได้เสมอ ฉันคิดว่าไม่น่าจะเป็นอะไร”
“นอกจากนี้ เฮียลิ่วไปที่นั่นด้วยตนเอง แม้ว่าจะมีตัวแปรอะไร แล้วมันมีปัญหาหรือ ? ”
“เฮียลิ่วปราบปรามมันได้ตามความประสงค์แล้ว ”
เมื่อฉีลิ่วถูกพูดเกลี้ยกล่อม กัดฟันพูดว่า “เรียกพี่น้องทุกคนที่ต่อสู้ได้ มากับฉัน ! ”
รถจินเปยหลายสิบคัน พร้อมทั้งสมาชิกหลายร้อยคน ภายใต้คำสั่งของเขา ล้วนมุ่งหน้าไปยังโรงงานร้าง
เมื่อพวกเขามาถึงโกดัง พวกเขาพบว่า เฉียงหลงนอนจมกองเลือด โดยไม่เคลื่อนไหว รอบข้าง เป็นพวกพ้องของเขา ทุกคนเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความขุ่นเคือง
และเหล่าจิ่ว ถือปืน ยืนอยู่ด้านข้างฉินเทียน
ฉินเทียนถูกมัดไว้บนเก้าอี้
ฉีลิ่วมีความสุขมาก
“เหล่าจิ่ว คุณไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ ฮ่าฮ่า ฮ่าฮ่า ! ”
“คุณแซ่ฉิน คุณเก่งมากไม่ใช่หรือ ? ตอนนี้ ฉันจะฆ่าคุณด้วยมือของฉันเอง ”
“เถ้าแก่เซวบอกว่า ค่าหัวของคุณ มีค่าถึงร้อยล้าน ! ”
เขาคว้ามีดจากลูกน้องที่อยู่ด้านข้างมา และกำลังจะฆ่าฉินเทียน
เพชรขนาดใหญ่สี่เม็ดของเฉียงหลงวางอยู่ต่อหน้าเขา และถามว่า “เฮียลิ่ว นี่มันหมายความว่าอย่างไร ? ”
“พีเฉียงทำผิดอะไร ทำไมถึงต้องการจะฆ่าเขา ? ”
ฉีลิ่วเยาะเย้ย “พี่น้องทุกคน ฉันรู้ว่า พวกคุณติดตามเฉียงหลงมาโดยตลอด พวกคุณล้วนคิดว่า เฉียงหลงเป็นคนที่ภักดีต่อพวกพี่น้องใช่ไหม ?”
“ตอนนี้ฉันบอกพวกคุณ พวกคุณทั้งหมดถูกหลอกแล้ว ! ”
“ไอ้หมอนี่ เชื่อใจไม่ได้เลย ! ”
“เขาสมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังนอกเมือง และวางแผนก่อกบฏ นอกจากนี้ เขายังได้กระทำข้อห้ามใหญ่อีกอย่างหนึ่งด้วย ! ”
“เขา……ยั่วผู้หญิงของฉัน! ”
“พวกคุณว่า ฉันควรจะวิสามัญเขาเลยไหม ? ”
“พี่น้องทั้งหลาย ข้าฉีลิ่วมีข้อข้องใจที่ชัดเจน ฉันรู้ว่าคุณถูกขังอยู่ในความมืด ดังนั้นครั้งนี้ ฉันจะไปพบเฉียงหลงคนเดียว ไม่เกี่ยวข้องกับพวกคุณ ”
“ตอนนี้เฉียงหลงตายแล้ว ฉันแค่ต้องการคำพูดของพวกคุณเพียงคำเดียว ”
“พวกนายอยากล้างแค้นให้เฉียงหลงหรือไม่ ? หรือละทิ้งความมืดมิดสู่แสงสว่าง แล้วในอนาคตก็ติดตามฉันอย่างสุดจิตสุดใจ “
“อยากมากับฉัน ก็มายืนทางขวา”
ยิ่งฉีลิ่วพูดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งง่ายขึ้น เพราะเขาควบคุมสถานการณ์ได้อย่างสมบูรณ์
พวกพ้องของเฉียงหลงหลายสิบคน ถูกคนที่เขาพามา ล้อมเอาไว้หมดแล้ว
สามารถพูดได้ว่า จะตายหรือจะยอม
นำโดยสี่มหาราชา น้องชายหลายสิบคนก้มศีรษะลงทีละคน พวกเขาเดินไปทางขวาอย่างเงียบ ๆ แสดงว่าอยู่ข้างฉีลิ่ว
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ! ”
“ เฉียงหลง แกเห็นหรือยัง ? นี่คือพวกพ้องของแก ที่ภาคภูมิใจที่สุดมาโดยตลอด”
“ตอนนี้ พวกมันเป็นคนของฉันหมดแล้ว ”
“ไอ้หนู นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นเมื่อแกทรยศฉัน ! “
เพื่อแสดงให้เห็น เขาเหยียบหลังเฉียงหลง ด้วยเท้าเพียงข้างเดียว
ในขณะนี้ เฉียงหลงซึ่งเห็นได้ชัดว่าตายไปแล้ว จู่ ๆ ก็ขยับตัว เขาคว้าข้อเท้าของฉีลิ่วด้วยหลังมือ แล้วพลิกฉีลิ่วลงไปที่พื้น
ในขณะเดียวกัน เขาก็พลิกตัวและปราบปรามฉีลิ่ว เขาหยิบมีดจากมือ แล้วจ่อไปที่คอของเขา
เรื่องมันเกิดอย่างกะทันหัน ฉีลิ่วและเหล่าลูกน้องของเขา ก็ล้วนต่างตกตะลึง
เฉียงหลง อย่าหุนหันพลันแล่น ! “
“ฉันคือเฮียลิ่วนะ ! ”ฉีลิ่วรู้สึกถึงคมมีดที่คอ จึงรีบส่งเสียงเตือน
พวกพ้องเหล่านั้นตะโกน และรีบตามมาสมทบ
เฉียงหลงพูดเสียงดัง “ ใครกล้าก้าวมาข้างหน้า ฉันจะฆ่าเขาทันที ! ”
พวกลูกน้องไม่กล้าเข้าไปยุ่ง
เฉียงหลงเอื้อมมือออกไปและฉีกเสื้อผ้าบนหน้าอกของเขาออก เผยให้เห็นรอยแผลเป็นที่น่าสยดสยองทั่วร่างกายของเขา และพูดเสียงดังว่า “ฉันทำงานหนักเพื่อฉีลิ่ว รับกระสุนสามนัด และมีดสิบแปดเล่ม ”
“ฉันภักดีต่อเขา มากกว่าพวกแกทุกคน”
“แต่สุดท้ายกลับได้รับอะไรตอบแทน ? ”
“เหล่าจิ่ว ตอนนี้ นายพูดสิ่งที่รู้ออกมา ! ”
ฉีลิ่วพูดอย่างตื่นเต้น “เหล่าจิ่ว คุณอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ อะไรอยู่ ? รีบยิงสิ ! ”
“จัดการชายผู้นี้ให้ฉันซะ ！”
“เขาบ้าไปแล้ว ! ”
เหล่าจิ่วเหนี่ยวไกไปที่เฉียงหลง มีเสียงปืนดัง แต่ปืนกลับไม่มีลูกกระสุน
เขาโยนปืนพกทิ้งและเยาะเย้ย “เฮียลิ่ว คุณถูกหลอกแล้ว”
ในที่สุดฉีลิ่ว ก็ตระหนักว่าตัวเองถูกตลบแผนแล้ว
“ไอ้สารเลว แม้แต่แกก็ยังทรยศฉัน ! ” เขาจ้องเขม็งด้วยความโกรธ
เหล่าจิ่วเย้ยหยัน “พีเฉียงพูดถูก ในแง่ของจิตใจที่ซื่อสัตย์ ไม่มีใครในพวกเราเทียบเขาได้”
“เขาเป็นคนที่บังกระสุน และมีดให้คุณ ด้วยเลือดและเนื้อของเขา “
“สรุปแล้วได้อะไรตอบแทนกลับมาล่ะ ?”
เขาขึ้นเสียง “เหล่าพี่น้อง ในคืนนี้ พีเฉียงอาสา มาทำภารกิจที่เถ้าแก่เซวให้ฉีลิ่วแทน”
“เฮียลิ่วเป็นคนมอบปืนนี้ให้ฉัน เขาสั่งฉัน หลังจากรอให้พีเฉียงฆ่าคุณฉินแล้ว ก็ยิงปืนฆ่าพีเฉียงเลย”
ทำไม ?
ลูกน้องที่ฉีลิ่วพามาพวกนั้น เมื่อได้ยินข่าวนี้ ก็ล้วนต่างตกตะลึง
“เหล่าจิ่ว คุณอย่าพูดอะไรไร้สาระนะ ! ”
“คุณโจมตีใส่ร้ายคนอื่น ฉันคงไว้ชีวิตคุณไม่ได้ ! ” ฉีลิ่วรีบโต้เถียง
เหล่าจิ่วกัดฟันและพูดว่า “คุณขอให้ฉันฆ่าพีเฉียง และกล่าวโทษฉินเทียน ด้วยวิธีนี้ คุณไม่เพียงแต่ได้ค่าหัวร้อยล้านจากเถ้าแก่เซวเท่านั้น แต่ยังขจัดอันตรายที่ซ่อนอยู่ของพีเฉียงได้ด้วย ”
“ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวจริง ๆ ”
“พีเฉียงมีความจงรักภักดีเสมอมา แต่คุณกลับใช้ความคิดดูหมิ่นดูแคลนจิตใจของคนดี คุณกลัวว่าพลังของพีเฉียงงจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ และในที่สุดจะเข้ามาแทนที่คุณ “
“ฉีลิ่ว คุณน่าเวียนหัวจริง ๆ คุณไม่คิดเกี่ยวกับมันเลย ถ้าพีเฉียงต้องการแทนที่คุณ ยังจะใช้ความพยายามมากขนาดนี้ไหม ? ”
“ปีที่แล้วเรามีการต่อสู้นองเลือดกับหมาป่าที่มีแผลเป็นเมืองข้าง ๆ ตราบใดที่พีเฉียงไม่สละชีวิตเพื่อช่วยคุณ คุณคงตายไปแล้ว ”
“ ยังมีอะไรพี่ พีเฉียงยุ่งกับผู้หญิงของคุณ ผู้หญิงของคุณคนนั้นแบบไหน ในใจคุณไม่รู้บ้างเลยเหรอ ? ”
“เฮียลิ่วต้องการระบุสองสามคนมา และให้พวกเขาบอกคุณ ว่าผู้หญิงของคุณเป็นคนแบบไหน ? ”
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ ผู้คนจำนวนมากที่ฉีลิ่วนำตัวมา ก็ก้มหน้าลงด้วยความกลัว รวมถึงอาจารย์หัวโบราณนั่นด้วย
“ตอนนี้ทุกคนรู้แล้ว”
“ พีเฉียงเกิดและตายเพื่อเฮียลิ่วแต่สุดท้ายเขาก็มีจุดจบแบบนี้เช่นกัน ! ”
“แล้วพวกเราล่ะ ? ”
“เรายังไม่ดีเท่าพีเฉียง อนาคตจะเป็นยังไง ฉันยังไม่กล้าที่จะคิดเลย ”
“ดังนั้น ตอนนี้ฉันประกาศว่า ต่อไปนี้ฉันจะติดตามพีเฉียง ! ”
“พวกพี่น้อง เห็นด้วยกับที่ฉันพูด ยกมือขึ้น ! ”
เรื่องราวกะทันหันเกินไปแล้ว ทุกคนล้วนยังลังเล ก็เป็นเพราะว่า ฉีลิ่วนั้นหยั่งรากลึกในหัวใจของผู้คนมานานแล้ว
ฉีลิ่วพูดอย่างโกรธเคือง “เฉียงหลงหรือว่าแกต้องการจะกบฏจริง ๆ หรือ ? ”
“ฉันยอมรับ ว่ามีความเข้าใจผิดมาก่อน ตอนนี้แกปล่อยฉันก่อน แล้วเรื่องราวที่ผ่านมาก็แล้วกันไป”
“เรายังคงเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน ”
“คราวนี้แกจับฉินเทียนไว้ได้ เดี๋ยวพอตัดหัวมันแล้วเอาไปให้เถ้าแก่เซวเพื่อรับเงินเงินรางวัล เงินรางวัลร้อยล้านเป็นของแกทั้งหมด ”
เฉียงหลงพูดด้วยรอยยิ้มที่เศร้า “เฮียลิ่ว สายไปแล้ว ”
“เป็นหนี้บุญคุณคุณ ฉันได้ชดใช้ให้เป็นสองเท่าไปนานแล้ว ตอนนี้ คุณติดหนี้ฉัน ก็คืนเลยแล้วกัน”
หลังจากพูดจบ ก็เช็ดข้อมือ ใบมีดสั้นที่แหลมคม เปิดรูในลำคอของฉีลิ่ว
ฉีลิ่วอ้าปากกว้าง และลำคอของเขา ก็ค่อย ๆ มีเลือดไหลลงบนพื้น