บัญชามังกรเดือด - บทที่ 217 ฉันไม่เชื่อ
บัญชามังกรเดือด บทที่ 217 ฉันไม่เชื่อ
อะไรนะ?
เมื่อเปรียบเทียบการส่งมอบตำแหน่งของอานกั๋วให้แก่หลิวหรูยู่ ตอนนี้พินัยกรรมข้อนี้ที่ให้หลิวหรูยู่แต่งงานกับจี้เฟิง ยิ่งอยู่นอกเหนือความคาดหมายของทุกคน
“พ่อ นี่คือเรื่องจริง?” คนที่ตื่นเต้นที่สุดก็คือจี้เฟิง
ดวงตาทั้งสองของเขาเป็นประกาย ก็เหมือนกับขอทานคนหนึ่ง ที่อยู่ๆก็ได้รับเงินห้าล้าน ทั้งยังได้เป็นราชการตำแหน่งใหญ่โต
จี้เจินพยักหน้า เมื่อเห็นว่าหูปินขมวดคิ้วไม่พูดจา เขากล่าวเสียงต่ำ: “เทพเจ้าเงินทองหนิง การจัดการข้อนี้ของนายท่าน คุณสามารถเข้าใจถึงความตั้งอกตั้งใจอย่างยิ่งของท่าน?”
ในที่สุดเทพเจ้าเงินทองหนิงก็พยักหน้า กล่าวด้วยความเคร่งขรึม: “นายท่านเป็นห่วงคุณหนูหรูยู่โดดเดี่ยวอ่อนแอ”
“กำหนดงานแต่งงานให้เธอ ก็เพื่อช่วยเหลือเธอควบคุมสถานการณ์โดยรวม”
“ดูเหมือนว่าสถานการณ์โดยรวม คงจะต้องตกอยู่บนศีรษะของพวกคุณตระกูลจี้สองพ่อลูกแล้วละ”
คนที่เหลือ ก็เข้าใจประเด็นสำคัญในนั้นเช่นกัน สีหน้าประหลาดใจ
คนที่สามารถยืนอยู่ตรงนี้ได้ ไม่มีผู้ใดโง่เขลา
ถ้าเป็นแบบนี้ กิจการใหญ่ของตระกูลอาน ดูเหมือนว่าจะให้หลิวหรูยู่
แต่ว่า ถ้าหลิวหรูยู่เป็นลูกสะใภ้ของตระกูลจี้แล้ว ทั้งหมดนี้ สุดท้ายแล้วไม่ใช่ว่าจะตกเป็นของตระกูลจี้?
จี้เจินกล่าวเสียงดัง: “ผมสองพ่อลูกตระกูลจี้ ได้รับความเมตตามากมายของนายท่าน!”
“ได้รับความเมตตาจากนายท่านที่ไม่ทอดทิ้ง ได้ฝากฝังไว้ก่อนสิ้นลม ผมสามารถสาบานต่อหน้าทุกคน จะต้องช่วยเหลือคุณหนูอย่างสุดความสามารถ!”
“ด้านหนึ่ง ทำให้สถานการณ์มั่นคง ด้านหนึ่ง ถึงแม้จะไกลสุดขอบโลก ก็จะต้องจับกุมนักโทษฉินเทียน!”
“จะต้องมีสักวันหนึ่ง ที่นำพาทุกคนบุกฆ่าไปถึงเป่ยเจียง จับเป็นหลิวเช่อเซ่นไหว้สวรรค์!”
“เมื่อถึงเวลานั้นจะรวมทั้งสองเจียงให้เป็นหนึ่งเดียว เพื่อปลอบขวัญวิญญาณนายท่านที่อยู่บนสวรรค์!”
“ตอนนี้ สถานการณ์คับขัน ผมขอถามทุกคนเพียงแค่ประโยคเดียว สนับสนุนผมหรือไม่!”
นี่เพื่อต้องการให้ทุกคนแสดงความเห็นต่อทีมแล้ว
ถึงแม้ว่าทุกคนตรงนี้จะรู้สึกว่ามีลับลมคมในอยู่บ้าง แต่ว่าทันทีที่นึกย้อนกลับไป ก่อนที่นายท่านจะสิ้นใจ ก็คงจะไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่านี้แล้ว
ในเมื่อท่านต้องการส่งมอบตำแหน่งให้แก่หลิวหรูยู่ อีกทั้งยังเป็นห่วงหลิวหรูยู่ยากที่จะได้รับการนับถือ ทำได้แค่เพียงให้หลิวหรูยู่แต่งงานกับจี้เฟิง ด้วยเหตุนี้ถึงดึงสองพ่อลูกตระกูลจี้มาเป็นพวก
“ขอเพียงแค่พ่อบ้านไม่ลืมคำสาบานในวันนี้ ผมยินดีสนับสนุนคุณ!”
“ผมก็เช่นเดียวกัน!”
ทุกคนต่างพากันแสดงความคิดเห็น
จี้เจินมองหนิงทง กล่าว: “เทพเจ้าเงินทองหนิงละ?”
“คุณเป็นหนึ่งในสี่ราชา ดูแลทรัพย์สินของตระกูลอาน ตอนนี้ ผมต้องการฟังทัศนคติของคุณ”
หนิงทงเกิดความลังเลครู่หนึ่ง กล่าวเสียงเย็นชา: “พวกคุณยังไม่ได้ตอบผม หูปินละ?”
“อีกอย่าง แท้ที่จริงแล้วพวกคุณเอานายท่านไปไว้ที่ไหน ตอนนี้ ผมต้องการไปคารวะศพของท่านก่อน”
จี้เจินมองไปทางหลี่ชุน
หลี่ชุนเอ่ยกล่าวเสียงดัง: “ราชาบู๊พบแผนร้ายของฉินเทียน ถูกฉินเทียนทำร้าย ในระหว่างการต่อสู้”
“ตอนนี้ เขาอยู่ด้วยกันกับศพของนายท่าน ถูกปกป้องรักษาเอาไว้อย่างแน่นหนา”
“เพื่อป้องกันคนของเป่ยเจียงทำลาย ดังนั้นตอนนี้ ไม่สามารถบอกคุณได้!”
“ในขณะนี้คุณก็ไม่สามารถไปเข้าเยี่ยมได้เช่นกัน!”
ดวงตาของหนิงทงเย็นยะเยือกทันที จ้องมองหลี่ชุน กล่าว: “แกกล้าพูดกับฉันแบบนี้?”
เขาเป็นถึงหนึ่งในสี่ราชาที่สง่าผ่าเผย แต่หลี่ชุน ก็เป็นเพียงแค่หัวหน้าทีมลูกน้องคนหนึ่งของหูปินเท่านั้น
ระดับที่แตกต่างกันแบบนี้ ยากที่จะละเลย ปกติเมื่อเจอหนิงทง หลี่ชุนต่างก็พยักหน้าโค้งแสดงความเคารพ เรียกคุณลุงหลี่อย่างเต็มปากเต็มคำ
ตอนนี้ นึกไม่ถึงว่าจะกำเริบเสิบสานแบบนี้
เมื่อเผชิญหน้ากับการสอบถามด้วยน้ำเสียงที่ตำหนิติเตียนของหนิงทง หลี่ชุนไม่ได้ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย
เขากล่าวอย่างดูแคลน: “ตอนนี้พวกเราอยู่ในระดับเดียวกัน ผมพูดแบบนี้ ก็เป็นเพียงแค่งานเท่านั้น”
พูดไป เขาก็แสดงป้ายคำสั่งอันนั้นออกมา
“ราชาบู๊บาดเจ็บสาหัส เขานำป้ายคำสั่งราชาบู๊ส่งมอบให้ผม สั่งให้ผมดำรงตำแหน่งราชาบู๊คนใหม่”
“หน่วยรักษาความปลอดภัยของตระกูลอานทั้งหมดจงฟังเอาไว้ มีใครกล้าขัดคำสั่งของราชาบู๊ ฆ่าไม่มีข้อยกเว้น!”
เป็นระเบิดรุนแรงอีกลูกหนึ่ง!
นึกไม่ถึงว่าราชาบู๊จะร่างกายบาดเจ็บสาหัส ทั้งยังนำตำแหน่งราชา มอบให้แก่หลี่ชุน!
ทุกคนมองหน้ากันไปมา ต่างก็มีความคาดไม่ถึงอยู่บ้างเล็กน้อย
หนิงทงกล่าวอย่างโมโหเดือดดาล: “จี้เจิน หลี่ชุน แท้ที่จริงแล้วพวกแกกำลังทำอะไร?”
“ก่อนหน้าที่เรื่องราวยังไม่กระจ่างชัดเจนโดยสมบูรณ์ ฉันไม่เชื่อคำพูดของพวกแก!”
จี้เจินกล่าวอย่างดูแคลน: “คุณไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่ว่าผมอยากจะบอกคุณเอาไว้ เทพเจ้าเงินทองหนิง ตอนนี้เมืองหลวง มีคนของเป่ยเจียงจำนวนมากมายดักซุ่มเอาไว้แล้ว”
“พวกเขาคิดที่จะฉวยโอกาสตอนที่พวกเรากำลังชุลมุน โจมตีขนานใหญ่ นำพวกเราขับไล่ออกจากหนานเจียง”
“ความชุลมุนภายในตอนนี้ ผลที่ตามมาคืออะไร คุณควรไตร่ตรองให้ชัดเจน”
ทันทีที่เสียงพูดจบลง ด้านนอก ก็มีคนสองสามคนพุ่งเข้ามา
ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยเลือด ล้มดังตึงอยู่ตรงหน้า
“ไม่ได้การแล้ว!”
“พ่อบ้านจี้ อาณาเขตของพวกเรา อยู่ๆก็ถูกโจมตีจากชายชุดดำจำนวนมากมาย!”
“พวกเขาไม่กล่าวอะไรแม้แต่คำเดียว เห็นคนก็ฆ่า!”
“อาณาเขตหลายแห่งของพวกเราถูกโจมตีได้แล้ว บรรดาพี่ๆน้องๆบาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วน!”
“รีบคิดหาวิธีซิ!”
ทุกคนต่างก็ตกใจ
“อีกฝ่ายเป็นใคร? รีบพูด!” จี้เจินเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น
“เป็นคนของเป่ยเจียง!”
“ราชาเป่ยเจียงต้องการให้เลือดล้างหนานเจียง ราชาบู๊ละ? รีบให้เขาเรียกรวมกำลังคนซิ!”
จี้เจินถอนหายใจ มองหนิงทง กล่าว: “เทพเจ้าเงินทอง ตอนนี้คุณจะว่าอย่างไร?”
หนิงทงกัดฟันแน่น กล่าว: “หลี่ชุน แกยังมัวอึ้งอะไรอยู่? ยังไม่รีบออกคำสั่งให้โจมตีกลับ!”
“บอกบรรดาพี่ๆน้องๆ เพื่อหนานเจียง ฆ่าโดยไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น”
“ผู้บาดเจ็บ ฉันจ่ายค่ารักษาพยาบาลสองเท่า ผู้ที่สละชีพ เงินบำเหน็จสามเท่า และจะจัดการให้ลูกเมียของเขา ไร้ความลำบากตลอดไป”
“ขอบคุณราชาหนิง!” หลี่ชุนหัวเราะเยาะ ชูป้ายคำสั่งราชาบู๊ขึ้นสูง
“ทุกคน ตามฉันมา!”
เขานำทีมพุ่งออกไปด้วยตนเอง
“หรูยู่ หรูยู่เธอรีบฟื้น!” หยางหรงกอดหลิวหรูยู่เอาไว้ ร้องเรียกด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย
เธอรู้ว่า การตายของอานกั๋ว เป็นโจมตีที่รุนแรงและยิ่งใหญ่ต่อหลิวหรูยู่อย่างหนึ่ง
แต่ว่า สิ่งที่ทำให้หลิวหรูยู่ยิ่งไม่สามารถยอมรับได้ก็คือ นึกไม่ถึงว่าฉินเทียนจะเป็นฆาตกร!
ผู้ชายคนหนึ่งที่เธอชอบที่สุด ฆ่าผู้อาวุโสที่เธอเคารพรักที่สุด
การโจมตีเช่นนี้ นำไปวางไว้บนตัวใคร คาดว่าต่างก็ยอมรับไม่ได้
“ไม่ ฉันไม่เชื่อ!”
“ฉันจะไปพบคุณปู่ ฉินเทียนละ เรียกเขามา ฉันต้องการสอบถามเขาต่อหน้า” หลิวหรูยู่ท่าทางใจลอย พูดพึมพำ
จี้เจินกล่าวอย่างเศร้าโศก: “เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น พวกเราใครต่างก็รับไม่ได้”
“แต่ว่าอย่างไรเสียคุณหนูก็ต้องรักษาสุขภาพด้วย!”
“คุณหนูวางใจ ศพของนายท่านพวกเราปกป้องรักษาเอาไว้เป็นอย่างดี รอให้การก่อกบฏของเป่ยเจียงสงบลง จับตัวฉินเทียนได้ ก็จะจัดพิธีอำลาให้แก่นายท่าน”
“นายท่านบอกว่า ท่านไม่ชอบให้ข่าวแพร่กระจาย ฉะนั้นเก็บศพเอาไว้สามวัน ก็จัดการฝังได้”
“คุณหนูโปรดให้เวลาผมสามวัน”
“หลังจากสามวัน ผมจะจัดงานศพที่ยิ่งใหญ่ให้แก่นายท่านอย่างแน่นอน!”
“ไม่ ฉันไม่เชื่อ!”
“ฉินเทียนไม่มีทางฆ่าคุณปู่!”
“ปล่อยฉัน!” หลิวหรูยู่ตะโกนร้องอย่างฮึกเหิม ดิ้นรนจนหลุดพ้นจากหยางหรง มุ่งหน้าพุ่งออกไปด้านนอก
จี้เจินส่งสายตาให้แก่ลูกชายของเขา กล่าวเสียงขรึม: “ยังไม่รีบไปนำตัวภรรยาแกกลับมาอีก!”
“จะต้องให้เธอได้พักผ่อนร่างกายเป็นอย่างดี รักษาสุขภาพร่างกาย!”
“ครับ!” จี้เฟิงพุ่งตัวเข้าไปอย่างฮึกเหิม อุ้มหลิวหรูยู่ขึ้นมา แล้วเดินไปข้างหลัง
“วางเธอลง!”
“ฉันจัดการเอง!” หยางหรงตะคอกอย่างเดือดดาลไล่ตามไป
คิดอะไรบางอย่างออก เธอหยุดลง ดวงตาแดงก่ำเอ่ยกล่าวกับจี้เจิน: “บางทีนายท่านให้หรูยู่แต่งงานกับลูกชายคุณ ก็เพื่อสถานการณ์โดยรวม จริงๆ”
“แต่ว่าพ่อบ้านจี้ อารมณ์ของคุณหนูหรูยู่คุณน่าจะเข้าใจดี”
“ขอให้คุณควบคุมพฤติกรรมของลูกชายคุณ ถ้าหากเขากล้าบีบบังคับตามอำเภอใจ ผลลัพธ์มีเพียงแค่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้อะไรสักอย่าง!”
จี้เจินรีบกล่าว: “ย่อมต้องเป็นเช่นนั้!”
“ก่อนหน้าที่คุณหนูหรูยู่จะยินยอมแต่งงานกับจี้เฟิง ถ้าหากจี้เฟิงมีพฤติกรรมใดๆที่ล่วงเกิน ผมจะฆ่าเขาเองกับมือ!”
เช่นนี้หยางหรงถึงวางใจได้เล็กน้อย รีบไล่ตามไป