บัญชามังกรเดือด - บทที่ 432 เห็นด้วยกับข้อเสนอ
บัญชามังกรเดือด บทที่ 432 เห็นด้วยกับข้อเสนอ
“พี่ใหญ่ พี่กำลังทำอะไรงั้นเหรอ?”
เมื่อเห็นประกาศของฉินเทียนแล้ว สีหน้าของเฉินเอ้อร์กั่วนั้นตื่นตะลึง
เขาเกาศีรษะพลางเอ่ย “เมื่อกี้สามารถฆ่าคนพวกนั้นได้อย่างง่ายดาย พี่กลับปล่อยพวกเขาไป”
“ตอนนี้ กลับประกาศเรื่องนี้อย่างเอิกเกริกอีกทั้งยังเสนอรางวัล พี่กลัวคนทั้งโลกไม่รู้เหรอว่าคนเหล่านั้นตายด้วยน้ำมือของพวกเรา?”
สำหรับคำถามข้อสงสัยของเขานั้นฉินเทียนยิ้มและไม่เอ่ยสิ่งใด
ฉับพลันเนี่ยชิงหลงตบศีรษะพร้อมกับเอ่ย “ฉันเข้าใจแล้ว!”
“ความหมายของพี่ใหญ่คือต้องการให้คนทั้งโลกรู้ว่าคนเหล่านั้นตายภายใต้น้ำมือของเรา”
“ต้องการให้คนทั้งโลกได้เห็น หากรุกรานวิหารเทพของเรา สุดขอบฟ้าสิ้นมหาสมุทรอย่างไรก็จะถูกตามฆ่า”
“เอ้อร์กั่ว นายยังไม่เข้าใจอีกหรือ? พวกเราฆ่าคนเหล่านั้นที่นี่ ไร้เสียงไร้ข่าวคราว มันจะไปมีพลังอำนาจอะไรได้ล่ะ”
“การที่พี่ใหญ่โพสต์ประกาศลงในเว็บเถื่อนนั้นไม่เหมือนกัน”
“กองกำลังใต้ดินทั่วทั้งโลกนั้นส่งเสียงประกาศถึงความหายนะและความตาย!”
ในที่สุดเฉินเอ้อร์กั่วก็เข้าใจ เขาเอ่ยอย่างตื่นเต้น “พี่ใหญ่ พี่ลงมือครั้งนี้ได้อย่างยอดเยี่ยมและฉลาดเฉลียวมาก!”
“ให้คนทั้งโลกได้เห็น ใครกล้ารุกรานวิหารเทพของเรา คนพวกนั้นมันจะต้องเจอกับอะไร!”
“ฮ่าๆๆๆ แค่คิดก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าแล้ว!”
ฉินเทียนยิ้มพลางเอ่ย “หมายความว่าเช่นนั้นแหละ”
“แต่เดิมชีวิตของคนพวกนี้นั้นก็ไร้ค่าอยู่แล้ว ฆ่าพวกเขาก็ไม่ต่างอะไรจากการเหยียบย่ำมดเพียงไม่กี่ตัว”
“ฉันจงใจปล่อยพวกเขาไปแล้วโพสต์ประกาศต่อสาธารณะ ทำให้ทั่วทั้งโลกได้รู้ได้เห็นถึงกำลังและการเคลื่อนไหวของพวกเราวิหารเทพ”
“รวมถึง เจตนารมณ์ของการแก้แค้น!”
เฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลงเอ่ยอย่างตื่นเต้น “พี่ใหญ่ พวกเราขอออกโรงต่อสู้ด้วย!”
“จะต้องมอบหน้าที่ในการไล่ล่านี้ให้กับพวกเราด้วย!”
ฉินเทียนยิ้มและเอ่ย “เรื่องนี้ไม่ต้องรีบร้อน เดี๋ยวค่อยปรึกษากันไปก็ได้”
“ตอนนี้ ฉันจะโพสต์ประกาศครั้งที่สอง”
ประกาศครั้งที่สองเหรอ?
เฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลงรีบมุ่งความสนใจไปที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือของฉินเทียน
เห็นเพียงฉินเทียนประกาศผลรางวัล :
“อดีตเศษซากดอกไม้แห่งความมืด คนในแวดวงกล่าวขานกันว่าศาสตราจารย์ การฟื้นคืนชีพ สร้างดวงตาแห่งนางฟ้าหรือที่เรียกว่าปรมาจารย์พิษ”
“จิตใจยังคงเลวทรามอำมหิต จะนำความหายนะมาสู่โลก”
“วิหารเทพประกาศรางวัลการตามล่า ผู้ใดก็ตามที่สามารถระบุตำแหน่งที่ซ่อนตัวของปรมาจารย์พิษได้ วิหารเทพจะมอบรางวัลเป็นค่าหัวหนึ่งพันล้านดอลลาร์”
“หากใครสามารถจับได้ รางวัลหนึ่งหมื่นล้านดอลลาร์”
“สำหรับผู้ช่วยเหลือวิหารเทพ ความลับจะถูกเก็บไว้อย่างเคร่งครัด อีกทั้งยังคอยคุ้มครองให้ตลอดทั้งชีวิต”
ครั้งนี้ ภาพที่เขาใช้นั้นเป็นภาพของ ‘บัญชาราชาเทพ’
ประกาศให้ล่าและสังหารนั้นเป็นบัญชาพญายม ประกาศมอบรางวัลนั้นเป็นบัญชาราชาเทพ
โลกใต้ดินทั้งหมดเกิดเสียงอึกทึกครึกโครม สำหรับพวกเขา ค่ำคืนนี้ ถูกกำหนดให้เป็นค่ำคืนหนึ่งที่นอนไม่หลับ
เฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลงอ่านจบ ทั้งสองใบหน้าแดงก่ำอย่างตื่นเต้น
“แจ้งที่หลบซ่อนตัว พันล้านดอลลาร์ จับได้ หมื่นล้านดอลลาร์!”
“พี่ใหญ่ พี่น่ะยอดเยี่ยมเกินไปแล้วนะ!”
“เป็นเช่นนี้ ปรมาจารย์พิษนั้นก็จะไม่มีที่หลบซ่อนอีกต่อไป!”
ฉินเทียนยิ้ม ไม่เอ่ยสิ่งใด เขารู้ อาศัยพึ่งพารางวัลนี้ คาดว่าก็ยังคงเป็นเรื่องยากที่จะเอาชนะปรมาจารย์พิษได้
แต่ทว่า คงเพียงพอที่จะทำให้ปรมาจารย์พิษคร้ามกลัวไปชั่วขณะ ยิ่งไปกว่านั้น ในอนาคตหากปรมาจารย์หวังทำเรื่องใดก็คงต้องระมัดระวังมากเป็นพิเศษ
เช่นนี้ก็นับได้ว่าคลายความอัดอั้นไปได้บ้าง
“เอาล่ะ สถานการณ์ของพวกนายสองคนท่าจะไม่ดีใช่ไหม?”
“มาดูกันว่าในอนาคตพวกนายกล้าลงมือเพียงลำพังหรือไม่ รีบไปเถอะ!”
ขณะกล่าว ใบหน้าเขานั้นอึมครึมและนำหน้าลงจากเขาไป
ความเป็นริว สถานการณ์ของเฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลง กำลังอันเข็มแข็งเกรียงไกรนั้นเสื่อมทรุดจนเป็นม้าตีนปลายแล้ว
เหตุผลที่พวกเขาสามารถดำรงอยู่ได้จนถึงขณะนี้ เป็นเพราะการปรากฏตัวของฉินเทียน
ทั้งหมดเป็นเพราะการพึ่งพิงและสนับสนุนจากพลังวิญญาณ
ตอนนี้เรื่องก็จบลงและได้เวลากลับแล้ว พวกเขารู้สึกว่าภาพตรงหน้านั้นมืดดำเล็กน้อย มองดูหิมะสีขาวรอบตัวพวกเขา มีอาการรู้สึกเวียนศีรษะ
รู้สึกเหมือนจะล้มลงเมื่อใดก็ได้และไม่อาจตื่นขึ้นอีกเลย
แต่ทว่า ต่อหน้าฉินเทียน พวกเขาไม่มีใครยินดีแสดงจุดอ่อน
เขานิ่งงันกัดฟันแน่น ไล่ตามหลังฉินเทียน ลงจากภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายพันเมตร
เมื่อมาถึงตีนเขา พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกอย่างพอดิบพอดี แสงแรกของเช้าวันใหม่
ภายใต้แสงตะวันอันบริสุทธิ์ ภูเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะสูงเกินที่จะปีนป่ายขึ้นไปได้ เผยให้เห็นแสงทีทองอร่าม เมื่อมองไปแล้วดูสง่างามและน่าเกรงขาม
เปรียบเสมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่อาจก้าวล้ำล่วงเกินได้
เมื่อนึกถึงความตื่นตระหนกเมื่อคืนนี้ เฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลงต่างก็รู้สึกราวกับว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่
พวกเขาสนับสนุนและตามฉินเทียนมายังโรงแรมในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่ง ด้วยอากาศที่อบอ้าวภายในห้อง ทำให้ไม่สามารถยืนหยัดได้อีกต่อไป
ภาพตรงหน้าดำมืด ฟุ่บ ล้มลงบนเตียงนอนและหมดสติไป
ฉินเทียนมองไปยังสองพี่น้องผู้นี้ ยิ้มขมขื่นอย่างอดไม่ได้
พูดอย่างมีเหตุผล ด้วยสถานะปัจจุบันและตำแหน่งของเฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลง พวกเขามีความสะดวกสบายพอที่จะใช้ชีวิตตามที่พวกเขาต้องการ
แต่ทว่าพวกเขานั้น “ไม่รู้ค่าของตน” ในทุกปีจะต้องวิ่งไปยังสถานที่อันตรายเพื่อทำการฝึกฝนอย่างหนัก
อาจเป็นเพราะสิ่งนี้อาจถูกกำหนดอยู่ภายในกระดูกดำแล้วก็เป็นได้
เขาปล่อยทั้งสองคนนั้นให้นอนบนเตียง ห่มผ้าให้และมายังร้านค้าภายในเมือง
เหนือความคาดคิด ที่นี่มีเครื่องปรุงของหม้อไฟต้าหงเผา และยังมีเหล้าขาวนำเข้าชั้นยอดอีกด้วย
ฉินเทียนซื้อเนื้อสัตว์และผักทุกชนิด ซื้อเตาแม่เหล็กไฟฟ้าและหม้อขนาดเล็กกลับไปยังห้องพัก จากนั้นเขาเริ่มปรุงซุปด้วยกระดูก
กลิ่นไอนำและซุปกระดูก ทำให้เฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลงขยับเคลื่อนไหวเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม พวกเขาอยู่ในห้วงภวังค์ พูดตามตรงคือยังคงสะลึมสะลือ ไม่เพียงแต่ไม่ตื่น แต่กลับหลับลึกยิ่งกว่าเก่า
ฉินเทียนทำเช่นนี้ เคี่ยวซุปไปพลางและรอหม้อไฟ ในขณะเดียวกันก็ใช้ความร้อน เพิ่มความอบอุ่นให้กับห้อง
ตลอดทั้งวันกระทั่งพระอาทิตย์ตก ทั้งห้องก็อบอุ่นราวกับเป็นฤดูใบไม้ผลิ
น้ำในหม้อถูกเติมซ้ำแล้วซ้ำอีก ท้ายที่สุดแล้วซุปกระดูกในหม้อก็หอมอบอวล
เฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลงเลียริมฝีปากและในที่สุดก็ลืมตาขึ้น
ความฝันขณะที่พวกเขากำลังหลับใหล อากาศหนาวเหน็บ หิวโหย ไล่ตามกลิ่นเนื้อและความร้อน ไม่รู้ว่าวิ่งมานานแค่ไหนแล้ว
เมื่อทั้งสองเห็นฉินเทียนนั่งหน้าเตาแม่เหล็กไฟฟ้า กำลังปรุงหม้อไฟด้วยท่าทีสบาย ฉับพลันนัยต์ตาก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวทันที
“พี่ใหญ่ ไว้ให้พวกเราด้วย!”
ทั้งสองรีบพุ่งตรงไปยังโต๊ะอาหาร เมื่อมองดูแล้วราวกับผีที่หิวโหย
หลังจากกลืนคำใหญ่ไปสองสามคำก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก รู้สึกได้ถึงความมีชีวิตชีวา
ฉินเทียนเทเหล้าขาวสามจอก กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ภายใต้คำสั่งสังหาร ผู้คนได้เริ่มฝากข้อความไว้แล้ว”
“หลังอาหารมื้อนี้ กลับไปกับฉัน”
“เดี๋ยวก่อน ฉันจะส่งพวกนายไปเป็นแนวหน้า”
ทั้งสองรีบหยิบโทรศัพท์มือถือของฉินเทียน เปิดข้อความใต้โพสต์ประกาศ
ตามเวลา ข้อความแรกที่ปรากฏขึ้นคือสี่ข้อความ
แต่ละข้อความนั้น มีคำพูดที่เรียบง่ายมาก : รับทราบ
นั่นคือเห็นด้วยกับเนื้อหาที่ฉินเทียนสั่งให้ฆ่า
เห็นด้วย เกาะซิซิลี
เห็นด้วย ฟีนิกซ์ตะวันออกกลาง
เห็นด้วย ยุโรป ซีซาร์
เห็นด้วย อเมริกา เจ้าพ่อ
กองกำลังเหล่านี้จากทั้งสี่ทิศทาง เทียบเท่ากับการประกาศว่ายืนเคียงข้างฉินเทียน เห็นด้วยกับวิหารเทพที่จะฆ่าคนทั้งสามสิบเอ็ดคนนั้น
อีกทั้งผู้ที่กล้าช่วยเหลือคนทั้งสามสิบเอ็ดคนถือว่ามีความผิดเช่นเดียวกัน
บทที่ 431 ประกาศตามฆ่า
บทที่ 433 อยู่กับคนที่รัก