บัญชามังกรเดือด - บทที่ 450 พันธมิตร
“ทำไม?”
หลังจากได้ยินคำพูดขอหยางหยวนชิ่ง ทั้งหยางคุนและหม่าจินหลง ต่างก็แทบจะไม่เชื่อ
ใบหน้าของหยางหยวนชิ่งเคร่งขรึม ก่อนจะพูดว่า “หยางคุน ลูกพี่ลูกน้องของแกอายุน้อยกว่า คิดไม่รอบคอบ ยังพอทน”
“แกทำไมเป็นคนหัวอ่อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“แกบอกมาสิ อะไรสำคัญที่สุดสำหรับเราในตอนนี้?”
หยางคุนรีบพูดว่า “เอาที่ดินหรูอี้เลคไซด์หมายเลข 1มาให้ได้ ”
หยางหยวนชิ่งกล่าวอย่างเคร่งขรึม: “ห้าตระกูลใหญ่ในเมืองจิ่นหู มีเพียงตระกูลหยางของเรา ที่สนับสนุนอุตสาหกรรมหลักคืออสังหาริมทรัพย์”
“ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ฉันได้ทักทายหัวหน้าของบริษัทอื่นๆ หลายแห่งด้วย ในแง่มุมอื่นๆ ต้องยอมอ่อนข้อให้พวกเขาบ้าง”
“พวกเขาช่วยเรา ในการประมูลและครอบครองที่ดิน ดังนั้นมันจึงไม่น่ามีปัญหา”
“แต่ว่า นั่นไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด”
หม่าจินหลงพูดอย่างไม่เต็มใจ: “อะไรสำคัญไปกว่าที่ดินหรูอี้เลคไซด์หมายเลข 1?”
“ยิ่งไปกว่านั้น นี่มันเกี่ยวข้องกับฉินเทียนหรือไม่?”
หยางหยวนชิ่งมองไปที่หม่าจินหลง เผยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความหมาย
“จินหลง ดูเหมือนว่ามีบางอย่าง ที่พ่อของนายยังไม่ได้บอกนาย”
“ในเมื่อวันนี้นายมาอยู่ที่นี่ ให้ฉันเล่าให้นายฟัง”
“ในเมืองจิ่นหู ปัจจุบันมีตระกูลใหญ่ทั้งห้าดูแลพื้นที่ของตัวเองอยู่ ในเมืองนี้ เมืองนี้ แม้กระทั่งเจ็ดเมืองทางใต้ทั้งหมด สถานะของครอบครัวหลักทั้งห้าของเราก็ไม่เลว”
“แต่ว่า เมื่อเทียบกับกองกำลังภายนอก มันยังอ่อนแอเกินไป”
“ตัวอย่างเช่น ตระกูลเซี่ยทางตอนเหนือ ตระกูลฉินทางตะวันตกเฉียงเหนือ และตระกูลไห่ทางตะวันออก”
“พวกเขาตระกูลเดียว ก็สามารถทำลายหลายเมืองได้ นั่นคือความยิ่งใหญ่ที่แท้จริง”
“ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เราทุกคนทราบดี ว่ากองกำลังภายนอกได้ใช้วิธีการต่างๆ เพื่อแทรกซึมลงทางใต้ของเรา”
“สถานการณ์เช่นนี้ ผู้เฒ่าของเราหลายคนเคยหารือกันอย่างลับๆ”
“ความแข็งแกร่งของพวกเราคนใดคนหนึ่ง การแข่งขันกับยักษ์ใหญ่เหล่านั้นไม่เพียงพอ ทางเดียวคือการรวมกันเป็นหนึ่ง”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของหยางคุนเป็นประกาย ก่อนจะพูดว่า “พ่อ การจัดตั้งการร่วมมือกันทางธุรกิจได้รับการยืนยันแล้วหรือยัง?”
หยางหยวนชิ่งพยักหน้า: “แม้ว่าจะยังไม่เสร็จสิ้นดี แต่ก็ใกล้จะแปดหรือเก้าแล้ว”
“ขั้นตอนต่อไป คือการเลือกวันที่ เรียกตัวแทนตระกูล ผู้นำหอการค้า มาทั้งหมด”
“ทุกคนโหวต เลือกผู้นำคนแรก”
หม่าจินหลงได้ยินก็รู้สึกตกตะลึง
“แบบนี้ แล้วใครก็ตามที่เป็นผู้นำของพันธมิตรธุรกิจภาคใต้ สามารถเป็นผู้นำทั้งเจ็ดเมืองภาคใต้ได้”
“เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมพ่อไม่บอกฉัน!”
“นี่มันเรื่องใหญ่จริงๆ!”
หยางหยวนชิ่งพูดด้วยรอยยิ้ม: “อาจเป็นเพราะว่ายังไม่ได้รับการสรุป นอกจากนี้ จะมีการทดสอบบางอย่างสำหรับแก นั่นเป็นเหตุผลที่พ่อยังไม่ได้บอกแก”
“ยังไม่ถึงเวลาที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะ จินหลง หยางคุน พวกนายออกไป ห้ามพูดเรื่องนี้เด็ดขาด”
หม่าจินหลงพยักหน้า แต่เขาก็ยังงงงวยเล็กน้อย
“ลุง เรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกันกับฉินเทียน?”
หยางหยวนชิ่งกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ทำไมนายถึงโง่แบบนี้!”
“ได้ตรวจสอบภูมิหลังของฉินเทียนแล้วหรือยัง?”
“เท่าที่ฉันรู้มา เขาไม่ใช่แค่งูเล็กๆ ในหลงเจียง”
“อานกั๋วในหนานเจียง ตระกูลจ้าวในหยุนชวน และผู้นำหอการค้าในเมืองตงหัว และฝูหลิง ต่างก็เกรงใจเขา”
“ถึงตอนนั้น ใครก็ตามที่ต้องการรับตำแหน่งผู้นำ ย่อมต้องการได้รับสนับสนุนจากคนเหล่านี้อย่างแน่นอน”
“ตอนนี้ นายรู้ถึงความสำคัญของฉินเทียนแล้วหรือยัง?”
หม่าจินหลงกลืนน้ำลาย ก่อนพูดว่า “ลุงต้องการเป็นผู้นำของพันธมิตร ต้องการการสนับสนุนจากฉินเทียนใช่ไหม?”
“แต่ว่า ฉินเทียนมีความสำคัญขนาดนั้นจริงหรือ?”
หยางหยวนชิ่งยิ้มและพูดว่า “ใช่”
“ไม่สำคัญว่าคนเหล่านั้นจะสนับสนุนเขาจริงอ หรือแค่ผิวเผิน ในช่วงเวลาแบบนี้ เราไม่ควรทำผิดต่อฉินเทียน”
“ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนที่ตระกูลอื่นๆ จะเริ่มดึงฉินเทียนเข้ามา เราต้องไปดึงฉินเทียนมาก่อน”
“อย่ากังวลไปเลย เมื่อลุงกลายเป็นผู้นำของพันธมิตรธุรกิจภาคใต้ ใครก็ตามที่อยากจะฆ่าก็เป็นเพียงแค่ออเดิร์ฟ”
ในที่สุดหม่าจินหลงก็เข้าใจทุกอย่าง เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ลุง เก่งที่สุด!”
“ไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้ฉันจะไปหาฉินเทียนเพื่อขอโทษ ดึงเขามา พอใช้การเสร็จ ค่อยเตะเขาออกไป!”
หยางหยวนชิ่ง พูดด้วยความพึงพอใจ: “ต้องแบบนี้สิ”
“จินหลง ให้ลูกพี่ลูกน้องของนายไปด้วยกันพรุ่งนี้”
“คนอย่างฉินเทียน ที่มาจากที่เล็กๆ จำเป็นต้องได้รับการจดจำโดยด่วน เขาเป็นเหมือนสุนัข ตราบใดที่เราให้ความหวานเล็กน้อยแก่เขา เขาจะกระดิกหางทันที”
พูดแล้ว ก็อดหัวเราะไม่ได้
ในบรรดาห้าตระกูลใหญ่ เขาเป็นหัวหน้าที่อายุน้อยที่สุด และครั้งนี้เขาเสนอการจัดตั้งพันธมิตรธุรกิจภาคใต้ด้วย
ดังนั้น ผู้นำคนแรก เขาจึงมุ่งมั่นที่จะชนะ!
เมื่อคิดว่าอีกไม่นาน ทั้งเจ็ดเมืองทางตอนใต้จะเชื่อฟังคำสั่งของเขา หยางหยวนชิ่งชิงก็จิตใจเบิกบาน
วันรุ่งขึ้น ฉินเทียนมาส่งซูซูเถียหนิงซวงและเหมยหงเซว่ไปที่สนามบินด้วยตัวเอง หลังจากเห็นว่าพวกเขาเข้าไปแล้ว ก็กลับมาที่สำนักงานใหญ่ของทงต๋าเอ็กซ์เพลส
มาที่นี่เมื่อวานนี้ เขายังคงเป็นแขกรับเชิญ เพื่อขอความร่วมมือ
ในชั่วข้ามคืน กระแสน้ำก็พลิกผัน ตอนนี้มาในนามเจ้านายแล้ว
การกลับมาของหลิวชั่น พนักงานเก่าที่ติดตาม หลิวชั่น ก็ตื่นเต้นดีใจมากเช่นกัน ทั้งบริษัทเต็มไปด้วยความสุข
ในห้องทำงานของประธานบริษัท หลิวชั่นได้แนะนำสถานการณ์ของเมืองจิ่นหูให้ฉินเทียนทราบอย่างละเอียด
ห้าตระกูลหลัก ได้แก่ ตระกูลลิ ตระกูลเจี่ยง ตระกูลหยาง ตระกูลเฉิน และตระกูลหม่า
อุตสาหกรรมหลักของพวกเขาแตกต่างกันไป ตระกูลลิทำธุรกิจยา มีบริษัทไป่คังเป็นบริษัทจดทะเบียน
ตระกูลเจี่ยงทำเกี่ยวกับเสื้อผ้า มีแบรนด์ขายดีมากมาย บริษัทยังได้เผยแพร่สู่สาธารณะอีกด้วย
ตระกูลหยางอยู่ในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ บริษัทของตระกูลหยางเรียกได้ว่าเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในเจ็ดเมืองของภาคใต้
ตระกูลเฉินทำธุรกิจแหล่งพลังงานใหม่ พวกเขาเก่งมากในด้านการผลิตไฟฟ้าโซลาร์เซลล์
ตระกูลหม่าสุดท้ายเป็นตระกูลหลักในการขนส่ง นอกจากบริษัทขนส่งสินค้าของตนเองแล้ว พวกเขายังได้จัดตั้งหอการค้าขึ้นมาบัง ควบคุมช่องทางการขนส่งสินค้าส่วนใหญ่ในเจ็ดเมืองทางตอนใต้
ตอนนี้ ในบรรดาห้าตระกูลหลัก ตระกูลหม่าเป็นตระกูลที่อ่อนแอที่สุด แต่ทรัพย์สินของครอบครัวก็มีมูลค่าหลายแสนล้านเช่นกัน ตระกูลที่มั่งคั่งเหนือกว่าตระกูลอื่นในภาคใต้
ยกตัวอย่างตระกูลจ้าว ในเมืองหยุนฉวน ที่มีเพียงแค่หมื่นล้าน
ในฐานะหัวหน้าของห้าตระกูลหลัก ตระกูลลิมีทรัพย์สินเกือบห้าแสนล้านในตระกูล นี่ถูกวางไว้ทั้งประเทศมีน้ำหนักในระดับหนึ่ง
แต่ทว่า ตระกูลลินั้นค่อนข้างถ่อมตน โดยปกติไม่มีข่าวที่ทำให้สะดุดตา
หลิวชั่นมุ่งเน้นไปที่การแนะนำตระกูลหยาง เพราะหยางหยวนชิ่ง เจ้าของแห่งตระกูลหยาง เป็นผู้ที่อายุน้อยที่สุดในบรรดาเจ้าบ้านทั้งห้า
และมีความทะเยอทะยานที่สุด
ที่สำคัญคือเขาเป็นลุงของหม่าจินหลง
“คุณฉิน ซูยู่กรุ๊ปอยากเข้ามาในเมืองจิ่นหู หนทางยังอีกยาวไกล”
“ในความคิดของฉัน สิ่งเร่งด่วนที่สุด คือการคืนดีกับตระกูลหม่า”
“หม่าจินหยู่นายน้อยคนโตของตระกูลหม่า เป็นเพื่อนที่ดีของฉัน แม้ว่าเขาจะมีพ่อเดียวกันกับหม่าจินหลง แต่บุคลิกของเขาก็แตกต่างกันมาก”
“หรือไม่ ฉันนัดให้หม่าจินหยู่ออกมา พวกเราค่อยๆ คุยกัน ให้เขาเป็นคนกลางช่วยพูด”