บัญชามังกรเดือด - บทที่ 452 ปีศาจดำ
เมื่อเผชิญกับคำถามของฉินเทียน หยางคุนยิ้มกล่าว: “ผมรับปากคุณ ตอนประมูลที่ดินผืนนี้ จะจัดหาข้อมูลและข่าวบางส่วนให้แก่คุณ”
“ส่วนตอนสุดท้ายจะสามารถประมูลไปได้หรือไม่นั้น อย่างไรเสียก็ต้องดูความสามารถของคุณฉินเทียนแล้วล่ะ”
“พอดีเลย ค่ำวันนี้ ผมจะจัดงานบรรยายสรุปเกี่ยวกับที่ดินหรูอี้เลคไซด์หมายเลข 1”
“นักธุรกิจทั้งหมดที่เข้าร่วมประมูล ต่างก็ให้เกียรติผมมาร่วมงาน”
“เวลาสองทุ่ม โรงแรมหยวนชิ่งฮอลล์หมายเลขหนึ่ง เป็นอย่างไร คุณกล้ามาหรือไม่?”
“ผมรับรอง ขอเพียงแค่คุณมา จะต้องได้รับผลประโยชน์มากมายอย่างแน่นอน”
โรงแรมหยวนชิ่ง เป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมของตระกูลหยาง คนที่เข้าใจล้วนทราบดีว่า ที่เรียกว่างานบรรยายสรุปของหยางคุนนี้ ก็คือการให้การกดดันแก่ทุกฝ่าย
บีบบังคับให้ผู้ที่เข้าร่วมประมูลทั้งหมด หลีกทางให้พวกเขา
พูดตรงๆ ก็คืองานเลี้ยงหงเหมิน(การใช้งานเลี้ยงมาเป็นเครื่องมือในการทำร้ายคน)
หลิวชั่นรีบหันหน้าไปส่ายหน้ากับฉินเทียน เป็นการส่งสัญญาณไม่ต้องการให้เขาเข้าร่วม
“ขอบคุณมาก”
“ถ้าเช่นนั้นคุณชายหยาง พวกเราพบกันตอนค่ำ”ฉินเทียนพูดไปยิ้มไป
“ดี ไม่พบปะไม่เลิกรา!”หยางคุนยิ้ม หันหลังกลับแล้วสาวเท้ายาวเดินจากไป
จังหวะที่เขากำลังหันหลังกลับไปนั้น ใบหน้าที่เดิมทียิ้มแย้มแจ่มใส กลายเป็นมืดครึ้มอย่างยิ่งขึ้นมาทันที เจตนาชั่วร้ายพลุ่งพล่านขึ้นในดวงตา
หม่าจินหลงดวงตาแดงก่ำ กัดฟันกล่าว: “เจ้าฉินเทียนคนนี้จะอวดดีเกินไปแล้ว!”
“พี่ พี่สามารถอดทนได้จริงๆงั้นหรือ?”
“จะไปช่วยเขาประมูลที่ดินหรูอี้จริงหรือ?”
หยางคุนกล่าวอย่างดูแคลน: “ร้อนใจอะไร”
“อย่าลืมว่า อีกประเดี๋ยวพวกเราก็จะได้ใช้ประโยชน์จากฉินเทียนแล้ว ตอนนี้จะล่วงเกินเขาไม่ได้”
“แต่ว่า คิดอยากจะแข่งประมูลที่ดินหรูอี้กับฉัน ฮึ่ ตอนค่ำวันนี้ เขาจะได้รู้ว่า คำพูดของเขาเมื่อครู่ โง่เขลาอวดดีมากขนาดไหน”
“พี่ พี่คิดจะลงมือที่โรงแรมค่ำนี้?”ดวงตาของหม่าจินหลง เปล่งประกายขึ้นมา
หยางคุนกล่าวอย่างดูแคลน: “ฉันเตรียมการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว หลังจากค่ำวันนี้ ฉินเทียนก็จะกลายเป็นสุนัขตัวหนึ่งของฉันตระกูลหยาง”
……
ภายในห้องทำงาน หลิวชั่นกล่าวด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล: “คุณฉิน แท้ที่จริงแล้วคุณคิดอะไรกันแน่?”
“ถึงแม้ว่าคุณต้องการจะเข้าร่วมประมูลจริงๆ ก็บอกกับหยางคุนไม่ได้นะ”
“นี่ไม่ใช่ว่าเป็นการหาเหาใส่หัวหรอกหรือ!”
ฉินเทียนยิ้มกล่าว: “อย่าร้อนใจไป ผมมีแผนการของตัวเอง”
“หลิวชั่น คุณทำงานไปเถอะ อย่าลืมเตรียมตัวสักหน่อยล่ะ ตอนค่ำคุณไปร่วมงานเลี้ยงนี้กับผม”
พูดจบ เขาก็เดินออกจากห้องทำงาน กลับไปที่โรงแรม
ตอนนี้ โรงแรมแห่งนี้ ก็คือสำนักงานใหญ่ชั่วคราวของพวกเขา
เมื่อกลับถึงห้อง ฉินเทียนปิดประตูลง คุยโทรศัพท์อยู่เป็นเวลานาน
ฝ่ายตรงข้ามคือเจ้าสมาคมของสมาคมการค้าหลงเจียง เถียหลินเฟิง
ในโทรศัพท์ ฉินเทียนได้สอบถามแผนการเคลื่อนพลเข้าสู่เมืองจิ่นหูกับเถียหลินเฟิงอย่างละเอียด เขาเพียงคนเดียว ดูเหมือนว่ากำลังจะน้อยเกินไป
ดังนั้น เขาต้องการลากทั้งสมาคมการค้าเข้าร่วม
ต้องการนำผู้ประกอบการท้องถิ่นของหลงเจียง ทำการค้าให้ใหญ่โต
เถียหลินเฟิงตัวเขาเองไม่มีปัญหา เขายินดีติดตามฉินเทียน อีกทั้งเดิมทีพวกเขาก็มีการลงทุนอยู่ที่เมืองจิ่นหูอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าตลอดมาไร้เรี่ยวแรงกำลัง
ตอนนี้ยืมใช้โอกาสนี้ เพื่อฟื้นฟูการลงทุนเหล่านี้ ย่อมต้องเป็นเรื่องที่ดีมากเรื่องหนึ่ง
แต่ว่าคนอื่นๆ ยังคงต้องประชุมเพื่อปรึกษาหารือ
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง เถียหลินเฟิงก็โทรศัพท์กลับมา
อู๋เทียนสงที่ทำอสังหาริมทรัพย์ รวมทั้งหลี่เฉิงหนานที่ทำร้านยา ยินดีที่จะติดตามฉินเทียน ขยายกิจการมาที่เมืองจิ่นหู
ฉินเทียนออกคำสั่งทันที ให้พวกเขาเตรียมตัวเสียหน่อย จัดตั้งคณะมาที่จิ่นหู
โดยเฉพาะอู๋เทียนสง ต่อไปต้องมาเข้าประมูลที่ดินหรูอี้ มีส่วนที่ต้องใช้ประโยชน์จากเขา
ประจวบเหมาะที่เถียหนิงซวงและเหมยหงเซว่คุ้นกันซูซูกลับมาที่หลงเจียง พวกเธอสองคน สามารถคุ้มกันเถียหลินเฟิง อู๋เทียนสงและหลี่เฉิงหนานมาที่นี่ได้
ตอนบ่าย คนกลุ่มหนึ่งนั่งเครื่องบินมาถึงที่จิ่นหูแล้ว
ตอนที่ได้ยินว่าฉินเทียนต้องการครอบครองที่ดินหรูอี้มาให้ได้นั้น อู๋เทียนสงตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง
เดิมที ราชาที่ดินผืนนี้ ในทั่วทั้งแวดวงอสังหาริมทรัพย์ของทางใต้ ต่างก็ได้กลายเป็นที่ดินราคาพุ่งพรวด ไม่มีใครไม่อยากแบ่งปันผลประโยชน์
อู๋เทียนสงเองก็ไม่มีข้อยกเว้น
เพียงแต่ว่า เขารู้จักการประเมินตนเอง ทราบดีว่าตนเองมีความสามารถนั้น ดังนั้นจึงไม่กล้าเพ้อฝัน
“คุณฉิน คุณว่ามาเถอะ ต้องการให้ผมร่วมมืออย่างไร?”
“มีคุณฉินนั่งบัญชาการ ครั้งนี้ พวกเราก็แข่งขันกับเจ้าพ่อของเมืองจิ่นหูดูสักตั้ง!” เขาเอ่ยกล่าวอย่างฮึกเหิม
ฉินเทียนพยักหน้า กล่าว: “ครั้งนี้พวกเราร่วมมือกัน”
“โดยมีประธานอู๋ออกหน้า ผมเป็นผู้ออกทุน”
“เจ้าสมาคมเถีย ประธานหลี่ พวกคุณต้องการออกทุนด้วยก็ได้เช่นกัน พวกเรายึดตามสัดส่วนที่ถือครองหุ้น ครอบครองที่ดินผืนนี้ร่วมกัน”
“หลังจากสร้างสำเร็จแล้ว ก็สามารถทำเป็นสำนักงานใหญ่ของบริษัทพวกคุณได้”
ที่หลงเจียงเถียหลินเฟิงและหลี่เฉิงหนาน ก็เป็นยักษ์ใหญ่ในวงธุรกิจเช่นกัน แต่ว่าเมื่อมาถึงเมืองใหญ่อย่างจิ่นหูเมืองนี้ พวกเขารู้สึกว่าตนเองกลายเป็นลูกปลาลูกกุ้ง
ตอนนี้ ฉินเทียนต้องการพาพวกเขามาทำเรื่องใหญ่แบบนี้ ความรู้สึกตื่นเต้นสามารถจินตนาการได้
ทุกคนก็ได้ปรึกษาหารือถึงแผนการบางส่วน
ประมาณหกโมง พ่อบ้านของหยางคุนโทรศัพท์มา เพื่อเตือนฉินเทียน ว่างานเลี้ยงตอนสองทุ่ม อย่าไปสาย
เมื่อถึงเวลา พวกเขาจะส่งรถมารับที่ประตูของโรงแรม
ฉินเทียนยิ้มกล่าว: “บอกคุณชายของพวกคุณด้วย ผมพูดว่าจะไป ก็ต้องไปอย่างแน่นอน”
“เจ้าฉินเทียนคนนี้อวดดีมากเกินไปจริงๆ!”
“พี่ ค่ำนี้จะต้องสั่งสอนบทเรียนให้แก่เขาสักหน่อย”เมื่อได้ยินพ่อบ้านรายงาน หม่าจินหลงก็เดือดดาลเป็นฟืนเป็นไฟ
หยางคุนยิ้มกล่าว: “จัดการกับคนอวดดี วิธีการที่ดีที่สุด ก็คือหาคนที่อวดดียิ่งกว่าเขา อีกทั้งคนที่มีกำลังมากกว่า”
เขาตบมือ: “เรียกปีศาจดำเข้ามา”
ปีศาจดำ?
มองเห็นผู้ชายคนหนึ่งสีผิวดำมืดเดินเข้ามาจากทางด้านนอก สีหน้าไร้อารมณ์ ดวงตาทั้งสองข้าง มีกลิ่นอายของความตายทะลุออกมา หม่าจินหลงตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง
“ปีศาจคู่ขาวดำ ผู้อยู่เหนือทั้งเจ็ดเมืองทางใต้!”
“พี่ คุณลุงมอบปีศาจดำให้แก่พี่แล้วหรือ?”
หยางคุนกล่าวอย่างลำพองใจ: “ปีศาจดำ ได้ยินที่น้องฉันพูดแล้ว ว่าฉินเทียนจัดการได้ไม่ง่าย แกมีความมั่นใจไหม?”
ปีศาจดำใช้ดวงตาที่ราวกับปลาตายจ้องมองหม่าจินหลง กล่าวด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์: “เชิญคุณชายหม่าใช้ดาบฟันผม”
หืม?
หม่าจินหลงอึ้งไปครู่หนึ่ง กล่าว: “หมายความว่ายังไง?”
หยางคุนส่งดาบไปให้หม่าจินหลงเล่มหนึ่ง กล่าว: “ทำตามที่ปีศาจดำว่าเถอะ”
“แกจะเข้าใจว่า อะไรคือยอดฝีมือที่แท้จริง”
หม่าจินหลงกัดฟันแน่น ตะโกนเสียงดัง มุ่งหน้าฟันไปที่ปีศาจดำอย่างรุนแรง
เพล้ง!
เพล้งเพล้งเพล้ง!
ดาบเหล็กที่แหลมคมฟันลงไปบนร่างกายของปีศาจดำ เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง แต่ว่า บนเนื้อหนังดีดำมืดของเขา กลับทิ้งไว้แค่รอยสีแดงหนึ่งรอยเท่านั้น
แม้แต่หนังถลอกสักนิดก็ไม่มี
หม่าจินหลงไม่ยอม ตะโกนเสียงดัง แล้วแกว่งดาบฟันลงไปบนศีรษะของปีศาจดำอย่างรุนแรง
ปีศาจดำยื่นมือออกมาทันที ใช้เนื้อฝ่ามือ จับคมดาบเอาไว้ทันที
หม่าจินหลงออกแรงคิดจะแย่งกลับมา ดาบเหล็กเล่มนั้นราวกับถูกคีมเหล็กหนีบเอาไว้อย่างไรอย่างนั้น ไม่มีขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย
ต่อมา มีภาพน่าตื่นตระหนกเกิดขึ้น
เห็นเพียงแค่ปีศาจดำกัดฟันออกแรง บนฝ่ามือของเขา เริ่มปรากฏควันดำกลุ่มหนึ่งออกมา
ควันดำนี้ปกคลุมตัวดาบอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้น ดาบที่ทำขึ้นมาจากเหล็กบริสุทธิ์ ก็ค่อยๆอ่อนตัวลง ราวกับเส้นบะหมี่
หม่าจินหลงมองดูภาพที่น่าเหลือเชื่อ เรียกได้ว่าตะลึงงันไปแล้ว
“มหัศจรรย์!”
“มหัศจรรย์แท้ๆเลย!”
หยางคุนหัวเราะชอบใจ กล่าว: “น้อง ตอนนี้แกรู้แล้ว ว่าฉันต้องการฆ่าฉินเทียน ง่ายราวกับพลิกฝ่ามือเลยใช่ไหม?”
“เพียงแต่ว่า ตอนนี้เขายังมีคุณค่าสามารถใช้ประโยชน์ได้อยู่นิดหน่อย”
“เมื่อใช้ประโยชน์เสร็จแล้ว ฉันจะให้ปีศาจดำทำลายเขาซะ มอบหมายให้แกจัดการ”