บัญชามังกรเดือด - บทที่ 463 โยนหินถามทาง
เหยียนปินกล่าวเสียงดัง: “เพื่อหลีกเลี่ยงการแข่งขันที่ขาดการควบคุม ดังนั้นเทศบาลจึงตัดสินใจว่า การประมูลครั้งนี้ ใช้วิธีประมูลลับ”
“วัตถุประสงค์ของพวกเรา ก็คือให้ผู้เข้าร่วมประมูลทุกท่าน นำราคาที่สมเหตุสมผลที่สุดในมุมมองของพวกท่านออกมา”
“ตอนนี้พวกเราเห็นพ้องต้องกันว่า หนึ่งหมื่นล้านสำหรับการสร้างแลนด์มาร์คเขตใหม่ เป็นราคาที่เหมาะสมที่สุด”
“ดังนั้น ขอเชิญคุณฉินฉินเทียนมารับหนังสือมอบอำนาจ”
“ยินดีกับคุณฉินด้วย”
ฉินเทียน!
สองคำนี้ เหมือนกับเสียงฟ้าผ่า ที่ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน
เมื่อเห็นฉินเทียนเดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม หยางคุนราวกับโดนฟ้าผ่า
เขาเข้าใจแล้ว!
เขาเข้าใจทั้งหมดแล้ว!
เขาจ่ายเงินไปเป็นจำนวนมากเพื่อเชิญหลิวเต๋อ เพื่อร่วมมือแสดงละครฉากนั้นออกมา เดิมทีนึกว่า สามารถขู่คู่แข่งทั้งหมดได้แล้ว ทำให้เขาได้ประโยชน์มากโดยไม่ต้องลงแรงอะไร
คิดไม่ถึงว่า หม่าจินหยู่และฉินเทียน จะวางแผนซ้อนแผนโดยไม่คาดคิด วางกับดักหลุมใหญ่ขนาดนี้กับเขา!
หยางคุนดวงตาแดงก่ำทันที
“ไอ้ระยำ แกกล้าหลอกฉัน!”ตะคอกอย่างเดือดดาล เขากัดฟัน พุ่งเข้าไปหาฉินเทียน
ดวงตาของฉินเทียนหรี่ลงทันที กล่าวเสียงเย็นยะเยือก: “ความอดทนของฉันใช้หมดแล้ว”
เพียงแค่ประโยคนี้เท่านั้น ทำให้หยางคุนยืนเซ่ออยู่กับที่ ความอดทนใช้หมดแล้ว ความหมายก็คือ ต่อจากนี้ เขาจะไม่ล้อเล่นกับเขาอีกแล้ว
ถ้าหากเขายังมองไม่เห็นความหวังดีของผู้อื่น สิ่งที่รอต้อนรับเขา ก็คงจะเป็นวิธีการที่รุนแรง
สายตาของฉินเทียนราวกับดาบคมสองเล่ม หยางคุนรู้สึกว่าตนเองถูกแทงทะลุ หัวใจหนาวเหน็บขึ้นมาทันที
เขาอ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก
ฉินเทียนเดินเข้ามา ตบๆที่บ่าของหม่าจินหยู่ กล่าว: “คุณชายใหญ่หม่า ต้องขออภัย ที่ชิงตัดหน้าคุณ”
“รบกวนหลีกทางให้สักหน่อยเถอะ”
หม่าจินหยู่ยังมีความรับไม่ได้อยู่บ้าง หลีกไปด้านข้างอย่างตกตะลึง
ฉินเทียนยืนอยู่ต่อหน้าของเหยียนปิน อมยิ้มกล่าว: “ผมก็คือฉินเทียน ขอบคุณพวกคุณที่เชื่อมั่น”
“ผมรับรองว่า ผมและคณะของผม จะไม่ทำให้พวกคุณผิดหวังอย่างแน่นอน”
ดวงตาของเหยียนปินเปล่งประกายทันที สามารถทำจนถึงตำแหน่งของเขาแบบนี้ได้ พูดได้ว่าพบเจอผู้คนมามากมายนับไม่ถ้วน อุปนิสัยของฉินเทียน เขากลับไม่เคยพบเจอมาก่อน
เขานำหนังสือมอบอำนาจในมือมอบให้แก่ฉินเทียน กล่าวด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความรอคอย: “พวกเราเทศบาล ก็ยินดีที่จะได้ร่วมมือกับคนหนุ่มเช่นคุณฉินแบบนี้เช่นเดียวกัน”
“คุณฉิน ความหมายของเทศบาล ทางที่ดีพวกคุณต้องนำแบบพิมพ์เขียวของโครงการส่งมาให้ ภายในหนึ่งเดือน”
“การออกแบบอันนี้ค่อนข้างสำคัญ จำเป็นต้องได้ผ่านการยินยอมของเทศบาล พวกคุณถึงจะสามารถเริ่มก่อสร้างได้”
“เฝ้ารอที่การร่วมมืออย่างมีความสุขของพวกเรา”
จนกระทั่งเหยียนปินพาคนกลับหลังหันแล้วเดินจากไป ทุกคนในงานถึงได้สติกลับคืนมา
ปฏิกิริยาตอบโต้ของพวกเขารุนแรงมาก
หม่าจินหลงกล่าวเสียงดัง: “พี่คุน คนแซ่ฉินหลอกพวกเรา ตั้งแต่ต้นจนจบ!”
“ตอนนี้พี่ยังรออะไรอยู่อีก?”
“ฆ่ามันซะ แล้วเอาหนังสือมอบอำนาจมา!”
บริเวณประตู ปีศาจดำขวางทางเดินเอาไว้อย่างเงียบๆ ดวงตาทั้งสองข้างของเขาจ้องฉินเทียนเขม็ง
เพียงแค่หยางคุนออกคำสั่ง เขาก็จะทำให้ฉินเทียนตายอยู่ตรงนี้
หม่าจินหยู่กล่าวเสียงขรึม: “ทุกคนแข่งขันกันอย่างยุติธรรม แพ้ก็คือแพ้”
“ควรจะต้องเต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้”
“หยางคุน ถ้าหากคุณกล้าทำแบบนี้ ไม่ใช่เป็นการเหยียบย่ำหัวใจของคนทำอาชีพเดียวกันของเขตการค้าอู่หูหรอกหรือ!”
หยางคุนกล่าวอย่างดูแคลน: “แล้วยังไง?”
หม่าจินหยู่กล่าวอย่างเดือดดาล: “ถ้าหากคุณยืนกรานที่จะทำแบบนี้ ผมจะบอกคุณให้”
“ฉินเทียน ผมหม่าจินหยู่ขอรับรอง!”
“ใครกล้าแตะต้องเขา ก็ข้ามศพของฉันหม่าจินหยู่ไปก่อน!”
“ฉินเทียน ไปกับผม!”
เขาไม่ยอมอธิบายให้ละเอียด ลากฉินเทียน ก้าวเท้ายาวเดินออกไปทางประตู
ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะซาบซึ้งใจ คิดไม่ถึงว่าคุณชายใหญ่หม่าคนนี้ ถึงแม้จะมีแผนการอยู่บ้าง แต่ว่า อุปนิสัยใจคอ จะเที่ยงตรงเช่นนี้อย่างคาดไม่ถึง
นี่คือตนเองถูกอารักขาแล้วงั้นหรือ? ภายในใจของเขามีความรู้สึกแปลกๆอยู่บ้าง
“รีบไป!”เถียหลินเฟิง หลิวชั่นและคนอื่นๆ สีหน้าหวาดกลัว รีบตามหลังไป
เมื่อถึงประตู กลิ่นอายสังหารของปีศาจดำเปิดเผยอย่างเต็มที่ ขวางทางเดินเอาไว้
หม่าจินหยู่กล่าวอย่างเดือดดาล: “แกกล้าฆ่าฉันหรือ?”
ปีศาจดำกัดฟันแน่น หันกลับไปมองทางหยางคุนเพื่อขอความเห็น ไม่ว่าเขาจะพูดอย่างไร สถานะของหม่าจินหยู่ที่อยู่ตรงนี้
เขาปีศาจดำถึงแม้ว่าเป็นอาจารย์ต่อสู้ที่ตระกูลหยางเชิญมาทำงาน แต่ว่า ถ้าหากเขากล้าฆ่าหม่าจินหยู่ ถ้าอย่างนั้นการแก้แค้นของตระกูลหม่า เขาต้องยากที่จะแบกรับเอาไว้อย่างแน่นอน
เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลหยางก็ยังไม่แน่ว่าจะปกป้องเขาได้
สีหน้าของหยางคุนดูแย่จนถึงขีดสุด ลังเลอยู่นาน ในที่สุดเขาก็กัดฟันกล่าว: “ปล่อยพวกเขาไป!”
ปีศาจดำจำเป็นต้องถอยออกอย่างไม่เต็มใจ
มองดูฉินเทียนและคนอื่นๆออกไปจากประตูใหญ่แล้ว หยางคุนกล่าวเสียงดัง: “คนแซ่ฉิน เรื่องของพวกเราเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น!”
“แกเล่นได้เก่งมาก แต่ว่า ฉันขอเตือนแก อย่าเล่นกับไฟเพราะจะถูกไฟเผา!”
ด้านนอก มีเสียงหัวเราะของฉินเทียนดังลอยมา: “หยางคุน แน่จริงก็เข้ามาเถอะ”
“ฉันฉินเทียนในเมื่อมาที่เมืองจิ่นหูของพวกแกแล้ว ก็ไม่ถือสาที่จะกวนน้ำให้ขุ่น”
เมืองจิ่นหู น้ำนิ่งไหลลึก แต่ละฝ่ายอำนาจก็มีภาพมายาที่ลึกลับซับซ้อน ในนั้นมีเจ้าพ่อซุกซ่อนอยู่มากมาย
ไม่กวนน้ำให้ขุ่น จะทำให้คนพวกนี้ปรากฏตัวได้อย่างไร?
มีเพียงแค่ให้พวกเขาปรากฏตัวเท่านั้น ทุกคนประมือกัน ฉินเทียนและคณะของเขา ถึงจะมีโอกาส ได้ปักหลักอยู่ที่นี่อย่างแท้จริง
ดังนั้น ใช้กลอุบายนิดหน่อยเพื่อให้ได้ที่ดินผืนนี้มาครอบครอง ก็เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นแรกเท่านั้น
นี่เท่ากับว่าเป็นการโยนหินถามทาง เขานำหินก้อนหนึ่งโยนลงไปในบ่อน้ำลึกบ่อนี้ เมื่อปลาและกุ้งหรือเต่าคางคกที่อยู่ด้านใน เป็นฝ่ายลอยขึ้นมาบนผิวน้ำเอง
ต่อไป ก็จะเป็นวิธีการที่รุนแรง แม้กระทั่ง เขาไม่ลังเลที่จะทำแบบนี้ การเปิดฉากสงครามนองเลือดสักครั้ง
ตั้งแต่สมัยโบราณ วงการธุรกิจก็เหมือนกับสนามรบ ก็คือเหตุผลข้อนี้
ออกจากโรงแรม หม่าจินหยู่มองฉินเทียน แล้วถอนหายใจ
“ฉินเทียน ไม่พูดไม่ได้ว่า ผมนับถือความกล้าหาญของคุณ”
“แต่ว่า สำหรับคุณแล้ว ก็คือดาบสองคม สามารถช่วยให้คุณทำงานสำเร็จ ก็อาจจะนำพาหายนะจนถึงแก่ชีวิตมาให้คุณได้”
“สถานการณ์เมื่อครู่คุณก็เห็นแล้ว หยางคุนไม่มีทางปล่อยคุณไปโดยเด็ดขาด”
“ตระกูลหม่าและตระกูลหยางความสัมพันธ์พิเศษ ผมสามารถช่วยคุณได้ ก็ถึงแค่ตรงนี้แล้ว”
“ต่อจากนี้ไป ขอให้คุณดูแลตัวเองเถอะ”
ฉินเทียนยิ้ม กล่าว: “ขอบคุณมาก”
“คุณชายใหญ่หม่า ในเมื่อคุณช่วยผมแล้ว ถ้าหากคุณมีอะไรที่ต้องการความช่วยเหลือ ผมก็ไม่ถือสา ถือเป็นการตอบแทนน้ำใจ”
หม่าจินหยู่อึ้งไปครู่หนึ่ง กล่าว: “คุณจะช่วยผม?”
“คุณสามารถช่วยอะไรผมได้?”
“อีกอย่าง ผมมีอะไรต้องการความเหลืองั้นหรือ? ผมสบายดีมาก”
หลิวชั่นกล่าวเสียงเบา: “จินหยู่ คุณอย่าเสแสร้งเลย”
“ไม่ได้ที่ดินผืนนี้มาครอบครอง คนในครอบครัวของคุณจะปฏิบัติต่อคุณอย่างไร?”
“ชีวิตของคุณจะต้องลำบากมากแน่ๆแล้วล่ะ”
หม่าจินหยู่หน้าถอดสี กัดฟันแน่น กล่าว: “นี่เป็นเรื่องของครอบครัวผม ผมจะจัดการเอง”
“ขอให้พวกคุณโชคดี!”
พูดไป ก็ขึ้นรถอาวดี้รุ่นเก่าคันนั้นของเขา ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
ฉินเทียนและคนอื่นๆก็กลับถึงที่โรงแรมแล้วเช่นกัน
หลิวชั่นกล่าวอย่างกังวลอยู่บ้าง: “คุณฉิน ต่อจากนี้ไปพวกเราควรทำอย่างไร?”
ฉินเทียนมองอู๋เทียนสง: “การบุกเบิกที่ดินผืนนี้ ประธานอู๋มีประสบการณ์มากกว่าผม คุณว่ามาเถอะ”
อู๋เทียนสงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็เผยสีหน้าที่ลำบากใจออกมา
“ตามที่หัวหน้าเหยียนกล่าว พวกเราจะต้องส่งมอบพิมพ์เขียวที่ทำให้เทศบาลพึงพอใจหนึ่งฉบับ ภายในหนึ่งเดือน”
“การลงทุนมหาศาลเช่นนี้ ความหมายของเทศบาล ต้องการสร้างแลนด์มาร์คแห่งหนึ่ง ที่มีชื่อเสียงไปทั่วทั้งเจ็ดเมืองทางใต้ หรือกล่าวว่าทั้งประเทศ บนที่ดินผืนนี้อย่างแน่นอน”
“นี่ค่อนข้างสำคัญมาก สำหรับการยกระดับสถานะของเมืองนี้ไปจนถึงเจ็ดเมืองทางใต้”
“ดังนั้นเรื่องที่ด่วนที่สุด ก็คือพิมพ์เขียว”
“บริษัทผมถึงแม้จะมีนักออกแบบอยู่หลายคนก็ตาม แต่ว่า ให้พวกเขาออกแบบที่อยู่อาศัยนั้นไม่มีปัญหา โครงการใหญ่ขนานนี้ เกรงว่าพวกเขาไม่มีกำลังพอที่จะช่วยเหลืออะไรได้”