บัญชามังกรเดือด - บทที่ 530 ราชานักดาบแขนด้วน

บัญชามังกรเดือด บทที่ 530 ราชานักดาบแขนด้วน
ตอนนี้ ฉินเทียนยังไม่มั่นใจ ผู้ที่จัดการเรื่องนี้ เป็นลิเหลียงและยังมีผู้สูงส่งที่อยู่เบื้องหลังของตระกูลลิ

ถ้าหากเป็นลิเหลียงจริงๆ อย่างนั้นคุณชายคนนี้ ช่างน่ากลัวจริงๆ

อายุยังน้อย การวางแผนลึกล้ำ มีการวางแผนอย่างดี ลงมือโหดเหี้ยม ไม่มีใครสามารถตามทันได้

กระทั่งจู่ๆฉินเทียนก็มีความหุนหันพลันแล่น อยากไปพบคนคนนี้

เพียงแต่เขารู้ดี ตอนนี้เขากลายเป็นหนูข้างถนนที่ใคร ๆ ก็ตะโกนและทุบตี และลิเหลียงเป็นผู้ช่วยชีวิตที่สวมเรืองแสงที่มีสีสันคนนั้น

ไปพบกันตอนนี้ เป็นไปไม่ได้

สามารถทำได้แค่รอจนถึงการประชุมผู้นำในอีกสี่วันเท่านั้น ในเมื่อพวกเขาต้องการกำจัดปีศาจ อย่างนั้นเขาก็จะเป็นปีศาจอีกครั้ง

เขาไม่มีแผนการอย่างอื่นที่จะชำระล้างให้ขาวสะอาด ก็แค่ตัดสินใจ ถึงเวลานั้นต่อหน้าทึกคน ด้วยวิธีการนองเลือด กวาดล้างตระกูลลิ

ถึงเวลานั้น ไม่เชื่อว่าไม่สามารถเปิดเผยฉากมืดนี้ได้

หนานเจียง คฤหาสน์ตระกูลอาน

นายท่านอานกั๋ว มองดูแล้วแก่ขึ้นเยอะอย่างมาก

ก่อนหน้านี้เขายังเชื่อว่า ฉินเทียนไม่มีการเคลื่อนพล คิดแผนการรับมือเอาไว้แล้วแน่นอน แต่ว่าตอนนี้ คุณชายน้อยของตระกูลจี้ถูกฆ่า คุณหนูใหญ่ของตระกูลเจี่ยงถูกล่วงละเมิด

สองข่าวนี้ระเบิดออกมา ทำให้อานกั๋วสับสนเหมือนกัน

ตกลงฉินเทียนจะทำอะไรกันแน่?

ในตอนนี้ ค่ายพันธมิตรของเจ็ดเมืองทางใต้ได้ก่อตัวขึ้น ถึงเวลานั้นทุกคนจะร่วมมือกันกำจัดปีศาจ ฉินเทียนยังสามารถต่อกรได้จริงๆเหรอ?

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขายังคงยืนหยัดอยู่เคียงข้างฉินเทียนอย่างมั่นคง

“จุยเฟิง ออกคำสั่งลงไป”

“ทุกคนเตรียมพร้อม พรุ่งนี้ ไปเมืองจิ่นหูกับฉัน!”

“ฉินเทียนมีความเมตตาที่ยิ่งใหญ่ต่อตระกูลอานของพวกเรา ไม่ว่าคนอื่นจะมองยังไง พูดยังไง พวกเราเป็นผู้สนับสนุนเขาเสมอ!”

จุยเฟิงไร้อารมณ์ เขาลังเลสักพัก พูดเสียงต่ำ : “ถ้าหากฉินเทียนเป็นปีศาจตัวร้ายจริงๆ ท่านยังจะสนับสนุนเขาอยู่ไหม?”

อานกั๋วกัดฟันพูด : “ฉันไม่เชื่อ!”

“ฉินเทียนไม่ใช่คนแบบนั้น!”

“ใช่หรือไม่ จะรู้ในไม่ช้านี้แล้ว”

“นายท่าน ขอบคุณพระคุณของการปลูกฝังหลายปีที่ผ่านมา จุยเฟิงน้อมคารวะ”

จู่ๆจุยเฟิงก็คุกเข่าลง คำนับอานกั๋ว หลังจากนั้นลุกขึ้น ตัดสินใจจากไป

อานกั๋วตะลึงสักพัก รีบพูด : “จุยเฟิง นายจะทำอะไร?”

“ฆ่าฉินเทียน”

หลังจากพูดจบ ร่างนั้นหายไปนอกประตู

อะไรนะ?

จุยเฟิงจะไปฆ่าฉินเทียน? อานกั๋วตกใจอย่างมาก

เขารีบตามออกไป แต่ว่าไม่เห็นร่างของจุยเฟิงแล้ว เขารู้ดี ด้วยฝีมือของจุยเฟิง เขาอยากขวางก็ขวางไม่อยู่

ดังนั้น รีบโทรศัพท์หาฉินเทียน

หลังจากฉินเทียนได้ยิน เต็มไปด้วยความขมขื่น หรือว่า เขาเตรียมจะลงมือกับพี่น้องจริงๆ?

พระอาทิตย์ตกดิน จุยเฟิงหนึ่งคนหนึ่งดาบ เหยียบเข้ามาในเมืองจิ่นหู

ข่าวแพร่กระจาย ผู้คนสั่นคลอน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตระกูลเหล่านั้นจากทุกสาขาอาชีพที่รวมตัวกันในจวี้อี้ถังของตระกูลลิ และยังมีผู้คนจากยุทธภพ

พวกเขายินดีต้อนรับ สรรเสริญวีรกรรมอันยิ่งใหญ่ของจุยเฟิง

ใครจะไปคิด ฉินเทียนมีความสัมพันธ์อย่างดีกับหนานเจียง และยังเป็นพี่น้องที่แสนดีกับจุยเฟิง

ตอนนี้ จุยเฟิงเพื่อความยุติธรรม ลุกขึ้นทำสงครามกับพี่น้อง นี่คือการผดุงความยุติธรรมและลงโทษความผิดของญาติ!

“ต้องชนะ!”

“ฆ่าฉินเทียน จุยเฟิงต้องชนะ!”

ท่ามกลางฝูงชน มีคนตะโกนหนึ่งที หลังจากนั้น ทุกคนตะโกนเสียงดังพร้อมกัน

ข้างนอกโรงแรม ผู้คนแออัด

จุยเฟิงกำดาบยาวแน่น ใบหน้าไร้อารมณ์ ทีละก้าวๆ เหยียบเข้าไปในโรงแรม

ยังคงเป็นห้องนั้น ฉินเทียนนั่งดื่มชาคนเดียวบนระเบียง กระจกที่ถูกจี้ซิงชนก่อนหน้านี้ได้รับการซ่อมแซมตั้งแต่แรกแล้ว

กระจกสีเข้ม จากข้างนอกมองไม่เห็นบรรยากาศข้างใน

แต่จากด้านใน กลับสามารถมองเห็นโลกภายนอกได้

ฉินเทียนมองดูผู้คนที่เดือดดาลและโกรธภายนอกอย่างเงียบ ๆ อารมณ์ไม่สุขและไม่เศร้า มองไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

เขารู้ว่าจุยเฟิงมาถึงแล้ว แต่ว่า เขาไม่หันหัวกลับ

“นายไม่ควรมา”

“หรือพูดว่า ไม่ควรมาในเวลานี้” สุดท้ายแล้ว เขาเปิดปากพูด

เงยหน้ามองไปทางจุยเฟิง เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ขมขื่น

จุยเฟิงกัดฟันพูด : “ฉันมาฆ่านาย”

“ตายในเงื้อมมือของฉัน ดีกว่าตายในการประชุมกำจัดปีศาจ”

พูดจบ ชักดาบออกมาอย่างกะทันหัน

แสงสายฟ้า ฟันมาทางฉินเทียน

ฉินเทียนขยับร่างกาย ลอยไปด้านข้าง แกร็กหนึ่งที โต๊ะน้ำชาหินตรงหน้า ถูกฟันออกเป็นสองส่วน

ไม่รอให้ฉินเทียนยืนนิ่ง ดาบที่สองก็มาถึงแล้ว

หลังจากนั้น ดาบที่สาม ดาบที่สี่…..

จุยเฟิงโจมตีด้วยลมหายใจเดียว ออร่าเหมือนสายรุ้ง ในลมหายใจเดียว ฟันดาบออกไปเก้าครั้ง

ภายในห้อง โต๊ะเก้าอี้ ถูกฟันจนเละเทะไปหมด

ฉินเทียนถอนหายใจ และพูด : “คิดไม่ถึงเลย นายสามารถทำการฟันติดต่อกันได้เก้าครั้งแล้ว”

ใบหน้าของจุยเฟิงไร้อารมณ์ : “นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่นายได้เห็นการฟันเก้าครั้งติดต่อกันของฉัน”

พูดจบ จู่ๆดาบยาวก็หมุน เหมือนหั่นเต้าหู้ ตัดแขนขวาออก

แขนและดาบตกลงไปที่พื้นพร้อมกัน

มือยังคงกำดาบเอาไว้แน่น

ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นเร็วอย่างมาก ตอนที่ฉินเทียนตอบสนองกลับมา มันก็สายเกินไปแล้ว

“นายทำอะไร?” สีหน้าของเขาเปลี่ยนอย่างมาก

สีหน้าของจุยเฟิงซีดขาวจนน่ากลัว จู่ๆก็หัวเราะออกมา และพูด : “เข้าร่วมค่ายที่ทำสงครามกับนาย”

ระหว่างที่พูด มือข้างหนึ่งจับโต๊ะน้ำชาหินครึ่งหนึ่ง ทุบกระจกที่ระเบียงอย่างกะทันหัน คนของเขา ก็พุ่งออกไปเช่นกัน

ผู้คนที่อยู่ข้างนอก ยังคงรอผลลัพธ์อยู่

เมื่อเห็นจุยเฟิงตกลงมาที่พื้น เลือดไหลออกจากแขนที่ขาด พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง

“ฉินเทียน ฉันกับนายอยู่ร่วมโลกเดียวกันไมได้!” จุยเฟิงตะโกนเสียงดัง หมดสติไป

“ฉินเทียนทำร้ายคนอีกแล้ว!”

“รีบยกเขากลับไป!”

“นี่คือบุคคลที่ผดุงความยุติธรรม!” ผู้คนมากมายคนละไม้คนละมือ ยกจุยเฟิงขึ้นไปบนรถ จากไปอย่างรวดเร็ว

ฉินเทียนไม่เพียงแต่ฆ่าจี้ซิง และยังตัดแขนของจุงเฟิงอย่างโหดร้าย คนเหล่านี้ล้วนแล้วเป็นชายหนุ่มยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงของเจ็ดเมืองทางใต้

ตอนนี้ ในที่สุดก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปในโรงแรมนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต ไปรุกรานฉินเทียน

พวกเขาต้องรอจนกว่าจะมีการเลือกตั้งผู้นำ ภายใต้คำสั่งของผู้นำ การเคลื่อนไหวที่เป็นหนึ่งเดียวกัน

จวี้อี้ถัง ตอนนี้มีเจี่ยงเส้าออกหน้า ช่วยลิเหลียงจัดการเรื่องทั้งหมด สถานะและบารมีของเขา สามารถปฏิบัติหน้าที่นี้ได้อย่างเหมาะสม

เมื่อเห็นจุยเฟิงแขนขาด เขาชื่นชมอย่างมาก รอให้จุยเฟิงตื่นขึ้นมา เขาพาจุยเฟิงไปพบลิเหลียงด้วยตัวเอง

ลิเหลียงถอนหายใจและพูด : “จุยเฟิงผดุงความยุติธรรม สมคำร่ำลือ”

“ถ้าหากนายไม่ถือสา อยู่ข้างกายฉัน แขนขาดไปหนึ่งข้างก็ไม่เป็นอะไร แขนด้วน ก็เป็นราชานักดาบได้”

เพื่อแสดงความเมตตากรุณาของตัวเอง และสนับสนุนให้ทุกคนต่อกรฉินเทียนด้วยความเกลียดชังแบบเดียวกัน

ลิเหลียงพูดจาโอ้วอวดอย่างมาก มอบวิลล่าที่มีลานบ้านหนึ่งหลังให้จุยเฟิงโดยตรง

นอกจากนี้ประกาศสู่ภายนอก ต่อจากนี้จุยเฟิงก็คือคนสนิทของเขา

ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์นี้ ในที่สุดอานกั๋วก็แตกหักกับฉินเทียนแล้ว ก็เข้าร่วมจวี้อี้ถังที่มีลิเหลียงเป็นผู้นำเช่นกัน ทำสงครามกับฉินเทียน

หลังจากอานกั๋วแปรพักตร์ เป่ยเจียงหลินหลง อวิ๋นชวนจ้าวเทียนเผิง ต่างแสดงออก ยินดีเข้าร่วมจวี้อี้ถัง ร่วมทำสงครามกับฉินเทียน

จนถึงตอนนี้ เจ็ดเมืองทางใต้ทั้งหมด ตระกูลเล็กตระกูลใหญ่ เป็นพันธมิตรกันอย่างสมบูรณ์

ฉินเทียนและองค์กรคำสาปสวรรค์ของเขา ก็ถูกละทิ้งอย่างสมบูรณ์

ต่อจากนั้น วันที่เจ็ด วันที่แปด ความสงบที่หายาก

แต่ว่าคนทั้งหมดต่างรู้ดี นี่คือสัญญาณก่อนที่จะเกิดพายุ

ตอนนี้ยิ่งสงบเท่าไหร่ ถึงเวลานั้น ก็จะรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น

เหลือเพียงสองวันแล้ว ทุกคนต่างรออย่างใจจดจ่ออย่างไม่สบายใจด้วยความตื่นเต้น

วันที่เก้า นั่นก็คือก่อนวันการประชุมผู้นำและการประชุมสังหารปีศาจหนึ่งวัน คนคนหนึ่งปรากฏตัว ทำให้แผนการของฉินเทียนยุ่งเหยิง

จู่ๆเขาก็ได้รับโทรศัพท์ ข้างในมีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่เบาอย่างมากดังออกมา เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ไม่เลว

“ฉันลงเครื่องแล้ว ให้โอกาสคุณประจบประแจงฉันหนึ่งครั้ง มารับฉัน”

ก็คือ ลิฉุน