บัญชามังกรเดือด - บทที่ 565 มังกรซ่อนรูป
บัญชามังกรเดือด บทที่ 565 มังกรซ่อนรูป
หญิงสาวชุดแดงโบราณค่อยเก็บแขนและปืนสีแดงที่อยูในที่ชูขึ้นฟ้าลง
ลมจากภูเขาพัดกระโชก ทำให้ผ้าโปร่งสีแดงที่อยู่ตรงหน้าเธอสั่นไหว ทำให้มองเห็นใบหน้าละเอียดสวยงามของเธอได้อย่งรางๆ
ดวงตาคู่สวยเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ในส่วนลึกของดวงตา ดูเหมือนจะมีเปลวไฟคล้ายดาวสองดวงซ่อนอยู่
เธอมองไปที่ผู้คนในหุบเขาอย่างเย็นชา และเอ่ยปากพูดอย่างไม่แยเส
“ก่อความวุ่นวาย ฆ่ากันไปมา”
“คนในยุทธภพอย่างพวกคุณ ยังเห็นมังกนซ่อนรูปอย่างพวกเราอยู่ในสายตาไหม?”
มังกนซ่อนรูปงั้นหรือ?
มังกรซ่อนรูป!
ในตอนแรกทุกคนต่างวยงง แต่พอได้สติมาเท่านั้น กลับตกตะลึงด้วยความสั่นเทา!
ราชวงส์อาณาจักมังกร มีอาวุธสามคม ที่มีคำว่า”มังกร”นำหน้า
แบ่งได้คือ มังกรซ่อนรูป เกล็ดมังกร และเขี้ยวมังกร
เขี้ยวมังกร ซึ่งเป็นองค์กรพิเศษที่นําโดยเนี่ยชิงหลง ตัวตนที่เปิดเผยของเนี่ยชิงหลง คือผู้นําเขี้ยวมังกร ที่รู้จักกันในนามราชามังกร
อีกสถานะก็เหมือนกับเซียวโผหู่ นายพลพยัคฆ์ที่ได้ชื่อว่าเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามทางตอนเหนือ และเขายังเป็นหนึ่งในสิบสองราชาแห่งสวรรค์ที่สังกัดวิหารเทพเจ้าฉินเทียนอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม สถานะนนี้เป็นสถานะส่วนบุคคล ดังนั้น ปกติถ้าไม่จำเป็น มีน้อยมากที่ที่ฉินเทียนจะไปแตะใช้ความสัมพันธ์นี้ เพื่อสั่งให้เซียวโปหูและเนี่ยชิงหลงคอยทำงานให้
หน้าที่หลักของเขี้ยวมังกร หน้าที่หลักของฟันมังกร อยู่ที่การตรวจสอบร้อยเวร และช่วยเหลือตำรวจในการปฏิบัติงานเท่าที่จำเป็น คล้ายตำรวจสันติบาล
พูดง่ายๆ ก็คือยังอยู่ในขอบเขตปกติ ซึ่งในทางตรงกันข้ามก็ปรากฏตัวตัวมากที่สุด และเป้นที่รู้จักของสาธารณะชนมากที่สุดเช่นกัน
เกล็ดมังมังกร ก็จะลึกลับมากกว่า
เป็นไปตามชื่อที่ตั้งขึ้นคือ เกล็ดบนตัวมังกร
องค์กรนี้ จะฟังคำสั่งเพียงผู้เดียวเท่านั้น นั่นก็คือ มังกรตัวจริง
คล้ายกับองค์ครักษ์ผ้าแพร ฝีมือสูงส่ง
ถ้าหากว่าเกล็ดมังกรปรากฏตัวในสถานที่ใด แสดงว่าสถานที่นั้น จะต้องเกิดเรื่องใหญ่ที่กระทบกับโลกใบนี้
ดังนั้น มีน้อยคนนัก ที่จะสามารถเจอกับสมาชิกเกล็ดมังกร
ส่วนมังกรซ่อนรูป จะลึกลับที่สุด และมีเรื่องเล่าที่สืบต่อกันมา บนใต้หล้ามากที่สุด
เพราะว่าพวกเขา เป็นองค์กรที่รับผิดชอบจัดการเรื่องในใต้หล้าแทนราชสำนัก
ว่ากันว่ามีอายุมานานนับร้อยปีแล้ว โดยกำเนิดครั้งแรกจากสำนักเทียนเช่อของถังไท่จง
บอกเล่ากันในใต้หล่าว่า วิชาบู๊ที่ถ่ายทอดลงมาที่ดีที่สุดก็คือราชอาณาจักรมังกร และกลุ่มคนที่พลังวิชาที่สูงที่สุด ล้วนอยู่ในองค์กรมังกรซ่อนรูปนี้
ไม่ใช่เพียงฝึกฝนพลังวิชาของตนให้สูงที่สุดเท่านั้น เพราะสถานะที่พิเศษ ที่พวกเขาเป็นตัวแทนของทางราชการ ดังนั้นนอกจากที่อาวุธที่เย็นชาแล้ว ยังมีอาวุธสังหารตัวยงที่เศษอีกด้วย
นั่นก็คือปืนคาบศิลา
ในอาณาจักรมังกร ไม่ว่าจะเป็นคนในใต้หล้า หรือว่านักธุรกิจผู้ร่ำรวย ปืนเป็นส่งที่ต้องห้ามเด็ดขาด
นี่คือเส้นตาย
แต่ว่า สมาชิกของมังกรซ่อนรูป ทุกคนมีปืนศิลาคาบเป็นมาตรฐาน
ปืนแบบนี้ ไม่เหมือนกับปืนของทหารทั่วไปหรือที่ตำตรวจใช้แบบนั้น
เนื่องจากพลังวิชาสูงส่งกว่าคนปกติทั่วไปในใต้หล้า ปื้นแบบนี้จึงเป็นปืนที่ทำขึ้นมาเพื่อพวกเขาโดยเฉพาะ
ระยะยิงอาจไม่ไกลขนาดนั้น แต่ข้างในไม่ใช่บรรจุกระสุน แต่เป็นระเบิดขนาดเล็ก
อาจเป็นไปได้ว่าเป็นกระสุนลูกซองเหมือนเทพธิดาโปรยดอกไม้
อาจกล่าวได้ว่า ไม่ว่าระดับพลังวิชาจะสูงเพียงใด โอกาสที่จะหลบหลีกนักฆ่าตัวยงนั้น เป็นไปได้น้อยมาก
เป็นเวลานานแล้วที่ มังกรซ่อนรูปจัดการดูแลใต้หล้า โดยใช้กลยุทธ์ที่การปกครองแบบไม่ก้าวล้ำมากจนเกินไป ทำให้ปกติไม่ค่อยได้เห็นพวกเขาปรากฎตัว
เมื่อเวลาผ่านไป หลายคนถึงกับลืมการมีอยู่ของพวกเขา
แต่ตราบใดที่พวกเขาปรากฏตัว นั่นก็คือเจ้าหน้าที่ดั้งเดิมของราชสำนัก ใครกล้าไม่เชื่อฟัง จะยิงนายเพียงนัดเดียว โดยไม่ต้องผ่านการพิจารณาคดีเลย
นี่คือสิทธิอำนาจสูงแบบหนึ่ง
คิดไม่ถึงว่า ในสถานการณ์ที่ฉุกเฉินเช่นนี้ องค์กรมังกรซ่อนรูปที่ไม่ได้ปรากฏตัวมานาน กลับมาปรากฏตัวได้!
และคนที่เป็นผู้นำ กลับเป็นหญิงสาวรูปงามที่ดูเด็กเช่นนี้
จะไม่ให้ทุกคนตกใจได้อย่างไรกันเล่า?
การถามหาความรับผิดชอบที่หญิงสาวกล่าวถึง กลับทำให้คนในใต้หล้าที่อยู่ตรงนั้น ไม่สบายใจขึ้นมา
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะต้องมาคิดทบทวนว่า ตนได้ทำเรื่องอะไรที่ผิดหรือไม่ ที่ทำให้มังกรซ่อนรูปจับจุดอ่อนไว้ได้?
แล้วถ้ามังกรซ่อนรูปคิดบัญชีขึ้นมาเล่ะ จะทำอย่างไรดี?
สมกับที่เป้นโหวเย๋ชุดทอหนึ่งในสามของเกาะตงไห่ยิ่งนัก
หลังจากที่หวังเหมี่ยนตื่นตระหนกไป เป็นคนแรกที่ดึงสติกลับมาได้ เขารีบยิ้มและพูดว่าได้ยินมาว่าผู้นำสูงสุดขององค์กรมังกรซ่อนรูปคือหัวมังกรเฒ่า”
” “ใต้หัวมังกรเฒ่า มีประมุขอยู่ห้าส่วน แบ่งหน้าที่ดูแลห้าแคว้นใหญ่ทางตะวันออกทางทิศใต้ ทิศตะวันตก ทิศเหนือ และกลาง”
“เกาะตงไห่ของเรามีมิตรภาพที่แยกไม่ออกกับ ท่านมู่หลงผู้ทรงเกียรติ ผู้ดูแลทิศตะวันออก”
“ขอบคุณน้องมู่หลงที่ไม่ทิ้งกัน และบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องมังกรซ่อนรูปของพวกคุณในบางส่วน”
“ตอนนี้ หวังเหมี่ยนขอบังอาจถาม หรือว่าแม่นางจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่ควบคุมดูแลราษฎรทางใต้ แม่นางจูจูใช่หรือไม่?”
เขาจงใจทิ้งคำพูดที่ว่าเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับท่านมู่หลง ใครๆก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังพยายามประจบประแจงอีกฝ่าย
คิดไม่ถึงว่าจะเรียกท่านมู่หลงว่าน้องชาย ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเกาะตงไห่กับมังกรซ่อนรูปจะไม่ธรรมดา
อันที่จริงแล้ว เกาะตงไห่นั้นทั้งมีวงการธุรกิจและวงการบู๊
เป็นเรื่องปกติมากที่จะมีมิตรภาพที่ใกล้ชิดกับผู้ปกครองท้องถิ่นที่ดูแลของพวกเขา
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ผู้คนของเจ็ดเมืองทางใต้ยิ่งกังวลมากขึ้น
แค่รับมือกับหวังเหมี่ยนคนเดียวก็ว่ายากแล้ว ตอนนี้คนของมังกรซ่อนรูปยังโผล่มาอีก
พวดเขางไม่ได้มาช่วยหวังเหมี่ยนหรอกใช่หรือไม่? ถ้าเป้นแบบนี้ แล้วจะมาเล่นอะไรกันอีกล่ะ!
ผู้คนที่หวาดกลัวต่างก็หันความสนใจไปที่ฉินเทียน ในขณะนี้ ฉินเทียนเป็นกระดูกหัวใจหลักเพียงหนึ่งเดียวของพวกเขา
จูจู?
ฉินเทียนไม่ได้คาดคิดว่าสาวสไตล์โบราณที่เย็นชาเช่นนี้จะมีชื่อที่น่ารักเช่นนี้
เธอดูยังสาวอยู่เลย นี่เป็นหัวหน้ามังกรซ่อนรูปจริงหรือ?
ทําไม ตัวเองไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอมาก่อน ช่างสมเป็นมังกรซ่อนรูปจริง ๆ
หรือเรียกว่าซ่อนมังกรน่าจะใกล้ชิดกว่า
เนื่องจากเป็นมิตรหรือศัตรูยังไม่ชัดเจน ดังนั้นฉินเทียนจึงเลือกที่จะไม่พูดชั่วคราวและรอดูการเปลี่ยนแปลง
“ฉันเป็นใครไม่สำคัญ”
“ที่สำคัญคือ ที่นี่เป็นดินแดนของทางทิศใต้”
“หวังเหมี่ยน คุณมาก่อกวนที่นี่ ยังเห็นมังกรซ่อนรูปทางใต้ของเราอยู่ในสายตาอีกหรือไม่”
เสียงเย็นเฉียบ ไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย
สีหน้าขอหวังเหมี่ยนเปลี่ยนไป เขาคิดไม่ถึงว่าตัวเองริเริ่มที่จะแสดงความเป็นมิตรเพื่อกระชับความสัมพันธ์ แต่สิ่งที่แลกมาคือผลลัพธ์แบบนี้
อีกฝ่ายหนึ่งดูเหมือนจะปกป้องทางทิศใต้และถามหาความรับผิดชอบกับเขา
เขาจ้องมองจูจู เย็นชาเล็กน้อยอยู่ในดวงตานั้น
ถึงแม้ว่ามังกรซ่อนรูปจะเป็นข้าราชการชองราษฎร แต่ตั้งแต่โบณาณมา ถ้าราษฎรแข็งแกร่ง ทางราชการก็คุมไม่ได้เช่นกัน
พูดตรง ๆ ก็คือ เขาริเริ่มที่จะแสดงความเป็นมิตรเป้นการให้เกียรติมังกร ด้วยกําลังของเกาะตงไห่ ไม่จําเป็นต้องเกรงกลัวมังกรซ่อนรูปเลยจริง ๆ
ยิ่งไปกว่านั้น มีข่าวลือว่ามังกรซ่อนรูปเงียบลงทุกวัน และความแข็งแกร่งก็ลดลงมานานแล้ว
ตออนี้ก็แค่มีชื่อเป็นของทางการเท่านั้น ซึ่งมีสมาชิกในอีกหลายพื้นที่ ได้ปะปนกับกองกำลังของราษฎรไปแล้ว
จิ้งจอกที่แอบอิงบารมีของเสือ กินและดื่ม และเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองทั้งนั้น
เมื่อนึกถึงตรงนี้เขาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่และพูดว่า:”ท่าผู้คุมทางใต้มาก็ดีเช่นกัน”
“เรื่องของวันนี้ ท่านจะได้มาช่วยพิจารณาด้วย”
“ยอดฝีมือทางทิศตะวันออกของเรา เสียชีวิตอย่างไม่มีมูลเหตุอยู่ที่ดินแดนของพวกท่าน พวกท่านก็ควรมีคำอธิบายสักข้อมาให้ผมใช่หรือไม่?”
“อย่างน้อย ก็หาฆาตกรออกมา”
“ผมได้รับคำสั่งจากท่านเจ้าของเกาะ ให้มาจัดการเรื่องนี้ และถ้าหากกลับไปมือเปล่า หากท่าเจ้าของเกาะถามขึ้น เกรงว่าอยากที่จะอธิบายได้”
ความหมายก็คือใช้สถานะของท่านเจ้าของเกาะแห่งเกาะตงไห่ เพื่อปราบปรามจูจูนั่นเอง