บัญชามังกรเดือด - บทที่ 645 การฉลองวันเกิดเริ่มขึ้น
บัญชามังกรเดือด บทที่ 645 การฉลองวันเกิดเริ่มขึ้น
ชั่วขณะ คนในที่นั่นเงียบกันหมด ต่างอึดอัดกัน
ไม่มีใครคาดคิดว่า แชมป์ปีนี้ จะเป็นสาวไม่มีชื่อเสียงไม่มีคนรู้จัก
โดยเฉพาะอี้เหอ สีหน้าดูน่าเกลียดมาก
แผนการที่เขาวางแผนมาอย่างดีเป็นเวลาหลายปี เดิมทีทุกอย่างพร้อมไม่มีอะไรผิดพลาด แค่เพียงลูกชายเขาคว้าแชมป์ได้ ต่อไปก็สามารถสืบทอดตำแหน่งผู้นำในอนาคตได้แล้ว
ส่วนเขา หลังจากเกษียณแล้ว ก็สามารถเลื่อนตำแหน่งอีกขั้นเป็นทะยูได้แล้ว
คิดไม่ถึง ในชั่วพริบตา กลับถูกสาวสวยคนหนึ่งทำลายไปแล้ว
เขากวาดสายตาไปที่กรรมการเย็นชา
“แค่ก…….” กรรมการหน้าดำคนหนึ่งในนั้นลุกขึ้น พูดเบาๆ “ตอนนี้ฉันประกาศ แชมป์ก็คือ——”
“คุโมะคุง!”
อะไรนะ?
สีหน้าเหลิ่งหยุนเปลี่ยนไปอย่างมาก พูดด้วยความตกใจ “ฉันชนะคุโมะแล้วแท้ๆ ทำไมถึงไม่ใช่ฉัน?”
กรรมการหน้าดำพูดเบาๆว่า “การประชุมแลกเปลี่ยนนี้เป็นระหว่างทีมนินจา ตอนนี้ฉันอยากจะถามหญิงสาวคนนี้ คุณมาจากทีมไหน?”
“และอีกอย่าง คณะกรรมการไม่ได้รับข้อมูลการลงทะเบียนของคุณ”
“ดังนั้น คุณไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมการแข่งขัน ผลการแข่งก็จะถูกตัดออกแน่นอน”
“กรรมการหลายท่านนี้ พวกคุณคิดว่าฉันพูดถูกไหม?”
กรรมการอีกหลายคนก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน
“ยินดีด้วยคุโมะคุง!”
“คุโมะคุงเป็นแชมป์!” คนที่มาจากทีมอี้เหอและคนที่ใกล้ชิดกับทีมอี้เหอเริ่มส่งเสียงดีใจขึ้นมา
ชั่วขณะหนึ่ง เหลิ่งหยุนตัวคนเดียว ตกอยู่ในสถานการณ์ที่อึดอัดมาก
เห็นได้ชัดว่า อีกฝ่ายยังแกเธอไม่มีภูมิหลัง
ถ้าพ่ายแพ้ในแบบที่ต่อสู้กันจริงๆจังๆ เธอจะไม่พูดอะไรเลย ตอนนี้ กลับถูกปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรม ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ด้วยความสิ้นหวัง อดไม่ได้ที่จะน้ำตาคลอ
“นี่มันไม่ยุติธรรม!”
“พวกคุณรังแกคนอื่น!”
“การประชุมแลก ทั้งๆที่เป็นนินจาก็สามารถเข้าร่วมได้แล้ว ทะยูล่ะ? ฉันจะร้องเรียนกับเขา!” เธอกัดฟันแล้วพูด
อี้เหอยืนขึ้นมาแล้วพูดเย้ยหยัน “คุณจะร้องเรียนกับทะยูก็ได้ แต่ว่าหลังจากดูการแข่งขันของคุณแล้ว จู่ๆฉันก็ค้นพบอะไรบางอย่าง”
“เมื่อหลายปีก่อนทีม นินจาของพวกเราที่ชื่อว่าเลือดเทาถูกลอบสังหารเกือบหมดในเวลาสั้นๆ”
“ตอนนี้ ฉันรู้สึกว่าวิธีที่นักฆ่าใช้นั้นคล้ายกับวิธีของคุณมาก”
“นักฆ่าคนนั้นจะเป็นคุณหรือเปล่านะ?”
อะไรนะ?
หลังจากได้ยินคำพูดอี้เหอ ทุกคนก็ตกตะลึงมาก
เลือดเทาถูกฆ่า เคยเป็นเรื่องสำคัญที่ทำให้โลกนินจาต้องตกตะลึง ฝีมือของคู่ต่อสู้นั้นฉลาดมาก ไม่ทิ้งเงื่อนงำแม้แต่น้อยไว้
จนถึงตอนนี้ โศกนาฏกรรมครั้งนั้น ยังคงเป็นฝันร้ายในใจของคนหลายคน
หรือว่า นักฆ่าจะเป็นสาวสวยคนนี้?
คุโมะรู้สึกตัว ก็ตะโกนขึ้นมาอย่างตื่นเต้น
“เป็นเธอแน่ๆ!”
“เธอเป็นคนฆ่าทีมเลือดเทา!”
“เลือดเทาเป็นกลุ่มเดียวกับพวกเรา กลับตายอย่างอนาถโดยไม่มีสาเหตุ ทุกคน พวกเราต้องทวงความยุติธรรมให้พวกเขา!”
“จับเธอไว้ อย่าปล่อยให้เธอหนีไป!”
ทันใดนั้น นินจาจำนวนมากรีบเข้ามาล้อมเหลิ่งหยุนไว้
เหลิ่งหยุนไม่คิดว่านินจาเหล่านี้จะไร้ยางอายขนาดนี้ เธอโกรธจนดวงตาแดงก่ำ จับมีดไว้ กัดฟันแน่น เตรียมจะฆ่าคนใหญ่
ในขณะนี้นี่เอง มีเสียงมาจากที่ไกลๆ
“ศิษย์น้องเล็ก เล่นสนุกไหม?”
“ฉันก็มาร่วมสนุกด้วย?”
เมื่อได้ยินเสียง เหลิ่งหยุนตัวสั่นหนักๆไปหนึ่งที รีบหันหัวไปมอง
เห็นแต่ที่ทางเข้ามีคนกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมา คนหนึ่งยืนตรงกลางอย่างภาคภูมิใจ หน้ากากทองส่องแสงเป็นประกายภายใต้แสงแดด
เป็นเทพลงมาจากสวรรค์จริงๆ
เห็นคนคนนี้ ในสายตาของเหลิ่งหยุนก็ไม่มีใครอีกเลย
ไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกแบบไหนกัน ราชินีงูที่ใจแข็งผู้นี้ที่ทำให้องค์กรต่างๆ ในโลกหวาดผวา กลับหลั่งน้ำตาออกมาโดยไม่ทันตั้งตัว
“เสี่ยวหยุน เธอเป็นอะไรไป?”
“ไอ้หมาพวกนี้รังแกเธอใช่มั้ย!”
เห็นว่าศิษย์น้องเล็กร้องไห้ เฉินเอ้อร์กั่วเป็นคนแรกที่ทนไม่ไหว พุ่งมาท่ามกลางเสียงคำราม
ลมหายใจทั้งหมดถูกควบแน่น จะฆ่าคนอย่างเดียว
“ไม่เป็นไร……”
เหลิ่งหยุนเช็ดน้ำตาออก พูดพึมพำ “ไอ้พวกสารเลวนี้ ยังทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”
วินาทีนี้ นอกจากซึ้งใจแล้วก็คือซึ้งใจ
เธอสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก แม้ว่าจะมีพ่อบุญธรรมที่เป็นเถ้าแก่นี้ ถือเธอเป็นแก้วตาดวงใจก็ตาม แต่ว่าเถ้าแก่ยุ่งเกินไป
ดูแลไม่ถึงเลย
เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ตัวเองฝึกฝนวิชาลอบสังหาร ไปญี่ปุ่นล้างแค้นให้พ่อแม่ด้วยตัวเอง
ต่อมา ถึงแม้ว่าเขาจะเข้าร่วมวิหารเทพได้เป็นราชินีงู ข้างกายก็ยังมีลูกน้อง แต่ว่าเธอก็ยังเหงาอยู่ดี
วันนี้ตัวคนเดียว ถูกนินจาเหล่านี้รังแก ตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง ศิษย์พี่ทั้งสองคนก็มา
แม้ว่าเฉินเอ้อร์กั่วมักจะล้อเล่นสนุก แต่ความห่วงใยและความรักที่มีต่อศิษย์น้องเล็กคนนี้ แสดงออกด้วยวิธีเมื่อกี้นี้ เปิดเผยหมดเลย
เขากล้าที่จะฆ่าคนที่นี่จริงๆ
“ศิษย์น้องเล็ก?” เมื่อฟังที่ฉินเทียนพูดแล้ว โมริโอ ชิชิมะที่อยู่ข้างๆก็ตกใจมาก
“ราชาฉิน หรือว่าเธอก็คือราชาของวิหารเทพเหรอ?”
ฉินเทียนหัวเราะเยาะและเดินไปด้วยก้าวใหญ่
“หยุด!”
“คุณเป็นใคร? อยากเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของนินจาพวกเราหรือไง?” คุโมะกัดฟันออกขวางฉินเทียนไว้ตรงหน้า
ฉินเทียนแค่เห็นไอ้หมาตัวนี้ ก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนดีอะไร
“ไสหัวไป!”
เขาพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา โบกมือตบไปทางคุโมะ
คุโมะเห็นชัดเจนว่ามือตบเข้ามา ทั้งๆที่รู้สึกว่าตัวเองสามารถป้องกันตัวได้แน่นอน แต่น่าแปลกมาก ความคิดนี้ยังทันจบลงมือก็ตบลงบนใบหน้าแล้ว
“เพี้ยะ!”
แรงกระแทกขนาดใหญ่ ทำให้คุโมะกรีดร้องเสียงดัง ตัวปลิวออกไปทั้งคน
“ไอ้สารเลว!” บนเวที อี้เหอและผู้นำนินจาทุกคนตกใจมาก ลุกยืนขึ้นมาทั้งหมด
ฉินเทียนเดินมาตรงหน้าเหลิ่งหยุนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “โตแค่ไหนแล้ว ยังขี้แยอีก”
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ บอกศิษย์พี่มา ศิษย์พี่ช่วยเธอแก้แค้น”
เดิมทีเหลิ่งหยุนหยุดร้องไห้ไปแล้ว แต่ได้ยินคำพูดของฉินเทียนแล้ว เห็นดวงตาอันอบอุ่นคู่นั้น เธออดไม่ได้ที่จะเริ่มร้องไห้อีกครั้ง
ทำหน้าบูดแล้วพูดว่า “พวกเขารังแกฉัน!”
“ทั้งๆที่ฉันได้ที่หนึ่ง พวกเขากลับรังแกฉันว่าฉันไม่มีทีม ไม่ยอมรับผลคะแนนของฉัน”
“พวกเขายังจะฆ่าฉัน!”
ดวงตาของฉินเทียนเปลี่ยนเป็นเย็นชา กวาดสายตาไปที่เวทีอย่างเย็นชา
“พวกคุณรังแกเธอที่ไม่มีผู้สนับสนุน?”
อี้เหอพูดอย่างโมโห “คุณเป็นใครกันแน่?”
“มีสิทธิ์อะไรมายุ่งเรื่องขององค์กรนินจาเรา!”
“ไอ้สารเลว!” โมริโอ ชิชิมะที่อยู่ข้างๆพูดอย่างเย็นชา “ท่านนี้ ก็คือเจ้าวิหารเทพ!”
“พวกคุณ อย่าบังอาจ!”
อะไรนะ?
เป็นเพราะว่าการ์ดใบเดียว ก็สร้างความวุ่นวายในเมืองเทพราชา ที่ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนเผชิญหน้ากับศัตรู?
อี้เหอและผู้นำเหล่านั้น ตกใจจนพูดไม่ออก
ฉินเทียนเย้ยหยันแล้วพูดว่า “พวกคุณรังแกศิษย์น้องเล็กฉันไม่มีทีมใช่ไหม? งั้นดี ตอนนี้ ฉันก็จะให้พวกคุณดู”
“ทุกคน ตอนนี้ ฉันสามารถประกาศได้แล้วราชาที่จะฉลองวันเกิดนั้น ก็คือศิษย์น้องเล็กของฉัน เหลิ่งหยุน เหลิ่งน่ายจื่อ”
“เธอก็คือราชินีงูของฉัน”
“ตอนนี้ งานฉลองวันเกิดสามารถเริ่มได้แล้ว”