บัญชามังกรเดือด - บทที่ 680 ไม่สงบ
บัญชามังกรเดือด บทที่ 680 ไม่สงบ
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ราชาเถียสิบสาม ! ”
“ราชาเถียสิบสามแห่งวิหารเทพงั้นเหรอ ! ”
“ไม่คิดเลยว่า บุคคลที่ทรงพลังเช่นนี้ จะขอแต่งงานในวันเดียวกันกับฉันแบบนี้ ”
“นี่มันหมายความว่ายังไง ? หมายความว่าฉันมีดวงดาวที่สว่างไสวและเป็นมงคล และคนชั้นสูงเองก็ใช้วันเดียวกับฉันด้วย ! ”
ตระกูลเจียว หลังจากได้ยินข่าวใหญ่ในตอนเช้า เจียวเหลียงก็กระโดดขึ้นและลงอย่างตื่นเต้น
ข้าง ๆ หานไท่และคนอื่น ๆ รีบทำตาม
“พี่เหลียง สุดยอดมากเลย ! ”
“แม้แต่การขอแต่งงานก็ยังตรงกับราชาเถียสิบสามแห่ง วิหารเทพ เรื่องนี้ก็เพียงพอที่จะคุยโวไปตลอดชีวิตแล้ว ! ”
“สมแล้วที่เป็นพี่เหลียง แม้แต่ขอแต่งงาน ก็ยังมีคนใหญ่คนโตเสริมให้เด่น！”
“เพียงแต่ว่าไม่รู้ว่า คนที่ราชาเถียสิบสามจะขอแต่งงานนั้นเป็นใคร ถ้าสามารถเจอคนใหญ่คนโตในตำนานนี้ได้ก็คงจะดี ”
เจียวเหลียงพูดอย่างภูมิใจ “นั่นไม่ใช่เรื่องยาก”
“อย่าลืม ว่านี่คือเมืองฮั่นและเป็นถิ่นของข้า ตราบใดที่ฉันส่งคนไปตรวจสอบ ไม่ว่าเรื่องอะไร ก็ไม่มีอะไรปิดบังฉันได้ ”
“พ่อบ้าน ฝากนายจัดการด้วย ”
“ฉันจะต้องเห็นราชาเถียสิบสาม ก่อนเที่ยงวัน ”
“ทางที่ดีที่สุด พิธีหมั้น สามารถจัดขึ้นที่โรงแรมเหล็กของเราได้ คุณแค่บอกว่า ตระกูลเจียวชื่นชมวิหารเทพ ดังนั้นเพื่อราชาเถียสิบสาม แล้ว จึงฟรีค่าใช้ทุกอย่าง ”
“ครับ คุณชาย ผมจะไปหาข่าวมาเดี๋ยวนี้ ! ” พ่อบ้านจากไปอย่างตื่นเต้น
“วันนี้เป็นวันแห่งความยินดีอย่างยิ่งของพี่เหลียง พูดตามเหตุผล เรื่องบางเรื่องก็ไม่ควรพูดถึง ”
“แต่ ฉันไม่สามารถกลืนลมหายใจนี้ได้ ! ”
“พี่เหลียง พี่ว่า แล้วไอ้สารเลวฉินเทียนนั่นจะทำยังไงล่ะ ? ”
“จะปล่อยเขาไปง่าย ๆ แบบนี้ไม่ได้นะ ? ”หานไท่กัดฟันพูด
เมื่อนึกถึงฉินเทียนที่ใช้ไม้เพื่อสอนบทเรียนพวกเขาที่ประตูหูซื่อเมื่อวานนี้ ผู้ชายสองสามคนกัดฟันด้วยความโกรธ
สิ่งที่น่าโมโหยิ่งกว่าก็คือ ฉินเทียนกลับบอกว่า เขาใช้ท่าที่เอาไว้ใช้ตีหมา
สิ่งนี้หมายความว่า ? เห็นพวกเขาเป็นหมางั้นเหรอ ?
“ใช่แล้วพี่เหลียง ! ”
“จะปล่อยคนสกุลฉินนี้ไปไม่ได้ ไม่อย่างนั้นพวกพี่น้องจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ！”และเพื่อนร่วมนั้นบางคน ก็ล้วนตาแดงไปหมดแล้ว
“ไม่ต้องห่วง วันนี้ ฉันจะต้องมีเรื่องมงคลมาคู่กัน”
ในแววตาของเจียวเหลียงมีความอาฆาตพยาบาทปรากฏขึ้น
“แน่นอนว่าความสุขแรกคือ การได้ครอบครองหานหลิง ”
“ความสุขที่สองคือ การได้ฆ่าฉินเทียน ”
“ไม่ว่าฉันอยากฆ่าฉินเทียนมากแค่ไหน ฉันก็จะต้องทำลายคฤหาสน์หูซื่อ ให้สิ้นซากซะ！”
ก่อนหน้านี้ เขาสัญญากับหานหลิงว่า ตราบใดที่หานหลิงหมั้นกับเขา เขาจะไม่ยุ่งกับคฤหาสน์หูซื่อ อันที่จริง มันเป็นเพียงแผนรับมือชั่วคราวเท่านั้น
หูเฟยที่ถูกฝังอยู่ในคฤหาสน์หูซื่อ ซึ่งเป็นสวนดอกไม้หลังสุดท้ายในหัวใจของหานหลิง
อาศัยความรู้สึกของเธอที่มีต่อหูเฟย
ถ้าเขาอยากครอบครองหานหลิง เขาจะไม่เพียงแต่ได้ร่างกายของเธอเท่านั้น แต่ยังต้องได้หัวใจของเธอ ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ !
ดังนั้น หลังจากการหมั้นหมาย เขาก็จะทำลายคฤหาสน์หูซื่อ ！
กำจัดหูเฟยออกจากจิตใจของหานหลิง โดยสมบูรณ์
ในขณะนี้ พ่อบ้านที่เพิ่งจาก ก็ไปรีบเข้ามาอย่างตื่นเต้น
“คุณชาย มีข่าวแล้วครับ ! ”
“มีข่าว ราชาเถียสิบสาม แล้วครับ！”
“รีบพูดมา ! ”เจียวเหลียงลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้น
“คุณกู้มาแล้ว ให้เขาพูด ! ”
พ่อบ้านก้าวออกไป และข้างนอก มีนักพรตเต๋าผู้ดูเหมือนนางฟ้าปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับแส้ที่อยู่ในมือ
“นักบวชกู้ ในที่สุดคุณก็มาแล้ว！”
“ฉันรอคุณมานานแล้ว ! ”
แววตาของเจียวเหลียงเป็นประกาย และเขารีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น
“ลุงของฉันล่ะ ? เขาไม่มาเหรอ ?”
กู้ฉางเฟิงเป็นนักบวชที่เจ้าบ้านเว่ยเว่ยเทียนเหอจ้างมาด้วยราคาสูง ว่ากันว่าความแข็งแกร่งของกู้ฉางเฟิง นั้นอยู่ในสิบอันดับแรกในภาคตะวันตกเฉียงเหนือ
แน่นอนว่า การจัดอันดับนี้ ไม่นับรวมสมาชิกของตระกูลฉิน
ในฐานะที่เป็นตระกูลอันดับหนึ่ง ตระกูลฉินนั้นแยกตัวออกจากกันในภาคตะวันตกเฉียงเหนือทั้งหมด พวกเขาเป็นเพียงปรมาจารย์บนพื้นผิวเท่านั้น และพวกเขาก็ดูหมิ่นตะวันตกเฉียงเหนืออยู่แล้ว
อย่างไรก็ตาม ว่ากันว่า ปรมาจารย์เหล่านี้ เป็นเพียงตัวอย่างที่ตระกูลฉินจงใจนำเสนอออกมา
ปรมาจารย์ที่ซ่อนอยู่และไม่รู้จักเหล่านั้นคือไพ่ตายที่แท้จริงของตระกูลฉิน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีการว่ากันว่า มีอมตะอยู่เคียงข้างหญิงชราของตระกูลฉิน
เว่ยเทียนเหอเป็นลุงของเจียวเหลียง เมื่อสามปีที่แล้ว เว่ยเทียนเหอตระกูลเว่ย ยังไม่เด่นในเมืองฮั่น
สิ่งเดียวที่น่ายกย่องคือ เขาเป็นศิษย์ของตระกูลหู
นับตั้งแต่ที่ตระกูลหูถูกไฟไหม้ เว่ยเทียนเหอ หยางต้าว และจ้าวคง ศิษย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามก็เกิดขึ้น
ในตอนนี้ พวกเขาเป็นตัวแทนของสามตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในเมืองฮั่น
แค่จ้างกู้ฉางเฟิงก็ว่ากันว่าเว่ยเทียนเหอยิงชิปได้ร้อยล้านชิปต่อปี
ราคานี้ไม่ต้องพูดถึงกู้ฉางเฟิง เกรงว่าไม่ว่าจะเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้คนใด ก็คงยากที่จะปฎิเสธ
และกู้ฉางเฟิงคุ้มค่ากับราคานี้อย่างแน่นอน
หลังจากกลายเป็นที่ประดิษฐานของตระกูลเว่ย เขาก็ช่วยตระกูลเว่ย ได้สำเร็จด้วยไม้ปัดฝุ่นในมือและดาบสีเขียวที่ซ่อนอยู่ในด้ามปัดฝุ่น
เพื่อรักษาตำแหน่งของพวกเขาในฐานะหนึ่งในสามตระกูลหลัก
ศัตรูหลายคนที่ไม่พอใจกับตระกูลเว่ย และต้องการโค่นล้มตระกูลเว่ยหลายอย่างล้วนอยู่ภายใต้เงื้อมมือของเขา และถูกกำจัดออกไปหมด
เมื่อวานนี้ที่คฤหาสน์หูซื่อ หลังจากถูกฉินเทียนทุบตีด้วยไม้ เจียวเหลียงแสร้งทำเป็นขอโทษ และเชิญฉินเทียนเข้าร่วมพิธีหมั้นของเขากับหานหลิงในนามของเพื่อนร่วมชั้น
ในความเป็นจริง เขากำลังยับยั้งพลังงานของเขา และต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อฆ่าฉินเทียน
และอาวุธที่แหลมคมที่เขาใช้จัดการกับฉินเทียน ก็คือกู้ฉางเฟิง
นี่คือสิ่งที่อาของเขา เเว่ยเทียนเหอเห็นด้วย หลังจากที่เขาพูดคำปลุกระดมมากมายเมื่อคืนนี้
“คุณชายเจียว เจ้าบ้านไม่ได้มาครับ ”
“ข่าวที่ว่าราชาเถียสิบสามแห่งวิหารเทพกำลังจะมาขอแต่งงานที่เมืองฮั่น ในครั้งนี้นั้น มันกะทันหันเกินไป ”
“สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ปกติ เจ้าบ้านเว่ย หยางต้าว และจ้าวคง เจ้าบ้านทั้งสาม กำลังมีการประชุมเร่งด่วนเพื่อหารือ ”
“ท้ายที่สุด แม้ว่ากองกำลังหลักของวิหารเทพจะอยู่ที่ต่างประเทศ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ”
“พวกเราในฐานะเจ้าภาพ ไม่สามารถละเลยได้ ”
เจียวเหลียงถามด้วยความงุนงง “นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่”
“นักบวชกู้ คุณรู้หรือไม่ว่าราชาเถียสิบสาม คือใคร ? ”
“เขาอยู่ที่ไหน และเขากำลังจะขอใครแต่งงาน ? ”
ท่าทางกู้ฉางเฟิงดูเคร่งขรึม “เรื่องที่มหัศจรรย์มันอยู่ที่นี่”
“เช้าตรู่วันนี้ ร้านขายรถ 4S ชื่อดังภายใต้ตระกูลกู้กำลังเปิดร้าน ก็ได้รับคำสั่งซื้อเป็นจำนวนมาก ”
“อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะต่อราคา และซื้อรถหรูหลายสิบคันในโชว์รูมไปหมดเลย ”
“รถราคาหลายร้อยล้าน ก็รูดบัตรไป โดยแทบจะไม่กะพริบตา ”
เจียวเหลียง หานไท่และคนอื่น ๆ อ้าปากกว้างด้วยความประหลาดใจ ซื้อรถหรูทุกคันในโชว์รูมภายในครั้งเดียว โดยไม่กะพริบตาด้วยเงินหนึ่งร้อยล้าน นั่นมันมากเกินไปแล้วนะ
เจียวเหลียงรู้สึกตัวและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ราชาเถียสิบสามเหรอ ? ”
“เขาซื้อรถหลายคันขนาดนี้ จะเอามาใช้ขอแต่งงานในวันนี้หรือเปล่า ?”
กู้ฉางเฟิงพยักหน้าและพูดว่า “แต่คนของเราก็รู้สึกแปลกเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงแอบเดินตามหลังไป ”
“สถานที่ที่พวกเขาหยุด ทำให้ทุกคนต้องระวัง ”
“เรื่องนี้ มีบางอย่างซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลังหรือเปล่า”
เจียวเหลียงรีบถาม “พวกเขาไปที่ไหน ? ”
กู้ฉางเฟิง “คฤหาสน์หูซื่อ”
“คุณพูดว่าอะไรนะ ? ”
“คฤหาสน์หูซื่อ？”
สีหน้าของเจียวเหลียงดูสับสน “ทำไมพวกเขาต้องไปที่นั่น ?”
“หรือว่า เกี่ยวข้องกับตระกูลหู?”
“เป็นไปไม่ได้ ! ”
“สมาชิกของตระกูลหูตายหมดแล้ว ! ”
กู้ฉางเฟิงพูดด้วยเสียงต่ำ “แม้ว่าสมาชิกของตระกูลหูจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่อย่าลืมว่าวิญญาณยังอยู่ที่นั่น ”
“เท่าที่ฉันรู้ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีผู้คนมากมาย ที่ต้องการจะพลิกคดีให้พวกเขา”
“เจ้าบ้านและฉัน ล้วนมีลางสังหรณ์ว่า เรื่องในวันนี้อาจจะไม่ค่อยราบรื่น”
“คุณชายเจียว เจ้าบ้านหมายความว่า วันหมั้นของคุณ สามารถเลื่อนออกไปไหม ?”
“พวกเราหลีกเลี่ยงวันของราชาเถียสิบสามเถอะ”