บัญชามังกรเดือด - บทที่ 703 ยิ่งสนุกมากขึ้นสะแล้ว
บัญชามังกรเดือด บทที่ 703 ยิ่งสนุกมากขึ้นสะแล้ว
อะไร？
เมื่อได้ยินคำพูดของฉินชวนแล้ว หวังเหล่าหู่และพรรคพวกหลายร้อยคนนั้น ต่างก็ตกตะลึงกันหมด。
เมื่ออยู่ ต่อหน้าคนพวกนี้ แม้แต่หัวหน้าของมังกรซ่อนรูป รวมถึงซีจุน ก็น่าจะไว้หน้าให้หวังเหล่าหู่บ้างสิ
แต่ไม่คิดเลยว่า เจ้าคนหัวหน้าที่ไม่ได้มีคนรู้จักชื่อมากมายเช่นนี้ กล้าที่จะมาออกคำสั่งบังคับกฎหมายเช่นนี้ ？
ฉินเทียนนั้นได้หัวเราะออกมาเสียงดัง
“หัวหน้าฉิน สุดยอดจริงๆ！”
“ไม่แปลกใจเลยที่ฉินเทียนของเรานั้นจะเป็นครอบครัวของพวกเรา！”
“คนเหล่านี้นั้นบ้าบิ่นไม่เกรงกลัวกฎหมาย กระทำผิดกฎหมาย งั้นก็ต้องจัดการรักษาพวกเขาให้ดีๆสักหน่อยแล้วล่ะ！”
“แต่ว่า คำขอโทษนั้นก็ไม่ต้องแล้ว เจ้านี่นั้นได้ทำร้ายพี่น้องของข้า อีกทั้งยังมีภรรยาในอนาคตของน้องชายข้าอีก ส่วนเรื่องเสียหายทางด้านจิตใจนั้น ลดให้นิดนึง งั้นก็ให้เขาจ่ายมาหนึ่งร้อยล้านสิ”
ฉินชวนขมวดคิ้ว แล้วมองไปที่ฉินเทียน ก่อนที่จะเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “ถึงแม้พวกเรานั้นจะนามสกุลฉิน แต่ว่าคนที่นามสกุลฉินนั้นมีมากมายจริงๆ ดังนั้นครอบครัวนี้ จัดการไม่ได้หรอก”
“ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ ที่ผมนั้นได้กระทำตัดสินใจไปทั้งหมดนี้นั้น อิงไปตามกฎของมังกรซ่อนรูป และมอบความยุติธรรม ไม่ใช่เพราะเหตุผลอื่น”
อือ……
ตนเองนี่ โดนเมินหรอเนี่ย？
ฉินเทียนนั้นได้จับจมูก สีหน้าแปลกประหลาด แต่ว่าสำหรับฉินชวนแล้ว เขานั้นได้รวบรวมสมาชิกกลุ่มเล็กได้แล้ว ภายในใจนั้นก็ยิ่งชื่นชมเข้าไปอีก
คนเช่นนี้นั้น ถึงจะนับว่าเป็นคนที่มีกระดูกสันหลังเหมาะที่จะเป็นคนของ มังกรซ่อนรูปจริงๆ
“หุบปาก！”
“นี่มันคำโกหกชัดๆ！”
“พูดไร้สาระ！”
หวังเหล่าหู่โกรธจนตัวสั่น แม้แต่คำพูดนั้นก็แทบจะเอ่ยออกมาไม่
เขากัดฟันเอ่ย“นี่มันแค่หมาหัวหน้าข้าจะไว้หน้าเจ้าบ้างนะ แต่เจ้านั้นนับว่าตัวเองเป็นคนแล้วหรอ ！”
“ไสหัวออกไปสะ ตอนนี้ข้านั้นจะล้างแค้นด้วยมือข้าเอง ข้าจะดูสิว่าใครจะมาห้ามข้า！”
“พวกพี่น้อง ยังใช้ตามกฎเกณฑ์เดิม ฟันหนึ่งทีได้สิบล้านบาท！”
“ตัดได้หนึ่งหัว ได้หนึ่งร้อยล้าน！”
“บุกเข้าไป！”
เมื่อเอ่ยแล้ว เขานั้นเขย่ามีดเล่มใหญ่ ก่อนที่จะนำบุกพุ่งเข้าไป
พรรคพวกลูกน้องร้อยกว่าคน ได้ตะโกนเสียงดังกันออกมาอีกครั้ง เสียงโห่ร้องตะโกน นั่นก็คือต้องการที่จะต่อสู้ประกาศสงครามต่อ！
เมื่อสักครู่ เขานั้นได้ใช้กลยุทธ์ใช้คนจำนวนมากเพื่อความได้เปรียบ ก็สามารถที่จะเห็นผลลัพธ์ตั้งแต่ต้น เพียงแค่เพิ่มพละกำลังนิดหน่อย แน่นอนว่าจะต้องสามารถกำจัดฉินเทียนและ เถียโถวได้
“ใครกล้าขยับ？”ฉินชวนเอ่ยตะโกนเดือด
ร่างกายของเขานั้นตั้งตรง ก่อนที่จะลอยขึ้นไป ตลอดทางได้เหยียบบนหัวของขน เมื่อแค่ชั่วพริบตา ก็ได้กระโดดมาถึงข้างกายของฉินเทียนและเถียโถว
หนึ่งมือถือปืนคาบศิลา อีกหนึ่งมือถือดาบโค้ง ก่อนที่จะชี้ไปยังไปกลุ่มที่ดูดุร้าย
“กฎของมังกรซ่อนรูป หากกล้าที่จะทำผิดกฎ งั้นก็ไปตายสะตอนนี้เถอะ！”
ในขณะเดียวกันรองหัวหน้าลู่ธง รวมถึงสมาชิกคนอื่นนั้น ต่างก็มีการตอบสนอง
ปังปังปังปัง！
พวกเขานั้นได้เหนี่ยวไกลปืนคาบศิลา ขึ้นไปยังบนท้องฟ้า หลังจากที่มีเสียงดังคึกโครมสะเทือนหูจนแทบระเบิด ก็เกิดความโกลาหล ตูมตูม ส่วนพวกเหล็กร้อนที่ได้ถูกยิงไปบนท้องฟ้านั้นได้ตกลงมายังด้านล่าง และลงบนศีรษะของผู้คนจำนวนมาก
พวกเขานั้นได้ตกจนและพยายามหลบหลีก จนเกิดความโกลาหลหนัก
“จัดการต้านพวกเขาสิ！”
“ใครแม่งจะกล้าลองขยับก็ลองดูสิ？ข้านั้นจะระเบิดให้เป็นคนแรกเลย！”ลู่ธงเอ่ยตะโกนด้วยดวงตาที่มีสีแดง
เมื่อเป็นเช่นนี้หวังเหล่าหู่รวมถึงลูกน้องร้อยกว่าคนนั้น ต่างก็โดนล้อมไว้อีกแล้ว
หวังเหล่าหู่นั้นมองงงเป็นไก่ตาแตก เขาคิดมาถึงเลยว่า แค่หัวหน้าเมืองเล็กๆ กับสมาชิกของพวกเขานั้น นับรวมกันแล้วยังไม่ถึงสิบคนเลยด้วยซ้ำ
คิดไม่ถึงเลยว่า กลับที่จะมากล้าล้อมพวกเขาร้อยกว่าคนเอาไว้
เมื่อมองเห็นสภาพของฉินชวน ไม่เหมือนกับว่ากำลังเล่นตลก หวังเหล่าหู่ เชื่อว่า เพียงแต่เขานั้นกล้าที่จะขยับตัวมั่วซั่ว ฉินชวนนั้นจะต้องลงมือจริงแน่
หากต้องตายในน้ำมือของ ฉินเทียนและเถียโถว ยังจะมีคนมาล้างแค้นให้เขา แต่ว่าหากตายในน้ำมือของมังกรซ่อนรูป งั้นก็หมายถึงตายฟรีแล้วล่ะ
แต่ว่า หากจะต้องยอมก้มหน้าเช่นนี้ จะให้ยินยอมพอใจได้ยังไงกัน！
เขานั้นกัดฟันแล้วเอ่ยออกมา“ฉินชวนหัวหน้าเก่งจริงๆเลย！”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ถ้าอย่างงั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจก็แล้วกัน！”
เขานั้นได้ควักโทรศัพท์ ก่อนที่จะรีบโทรศัพท์ออกไป ก่อนที่จะเอ่ยเสียงเบาไม่กี่คำ หลังจากนั้นก็ยิ้มแล้วจ้องมองไปที่ฉินชวนอย่างเย็นชา
“กฎเกณฑ์มังกรซ่อนรูปของพวกเจ้านั้น จะให้ฟังด้านเดียวก็คงไม่ได้”
“ตอนนี้ ข้านั้นได้แจ้งให้พยานหลักฐานที่สำคัญนั้นแล้ว เขานั้นจะรีบมาเร็วๆนี้แหละ”
“เมื่อถึงเวลา หากเจ้านั้นยังอยากที่จะยืนยันที่อยู่ข้างของฉินเทียนและเถียโถว ข้าก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ ”
ฉินชวนนิ่งสักครู่แล้วเอ่ยออกมา“ได้สิ”
“ข้านั้นจะรอพยานของเข้ามาที่นี่”
“เพียงแค่เจ้านั้นจะสามารถหาพยานที่น่าเชื่อถือมาได้ ข้านั้นก็จะสามารถตัดสินใหม่ได้อีกครั้ง！”
ในสถานที่นั้น ได้ตกอยู่ในภวังค์อลเวงอีก
ฉินเทียนทราบดี ว่าหวังเหล่าหู่ที่โทรหานี้เป็นคนไม่ง่ายแน่เลย เพราะพยานของเขานั้น แน่นอนว่าจะต้องเป็นคนที่คอยยืดเวลาออกไปอีก
เขานั้นก็ไม่ได้รีบ ส่วนเกมหมากรุกตรงหน้านี้ หากสามารถที่จะดูดหมากรุกเข้ามาได้ งั้นก็ดีกว่าเดิมมาก ดังนั้นจึงสามารถรอได้ตลอดเวลา
แต่ว่า หากว่าไม่สามารถที่จะจัดการได้ เขานั้นก็รู้สึกว่าเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ
นั่นก็คือ ตั้งแต่ตอนแรกนั้น สิ่งที่ค้างคาใจมาตลอด ได้ปรากฏออร่าเหตุการณ์อาฆาตขึ้นมาแล้ว
โดยเฉพาะมีบางครั้ง เขานั้นสามารถที่จะรู้สึกได้ว่า ออร่าแห่งความอาฆาตนั้นได้ใกล้ตนเองเข้ามาแล้ว เตรียมพร้อมที่จะโจมตีเข้ามา อาจจะรู้สึกว่าเป็นเพราะช่วงเวลาโอกาสไม่ค่อยถูกต้อง ดังนั้นตั้งแต่ต้นจนจบเลยยังไม่ได้ลงมือ
โดยเฉพาะคนรอบๆนั้นมีมากมาย ดังนั้นเขานั้นไม่สามารถที่จะระบุว่าออร่าแห่งความอาฆาตนั้นมาจากทางด้านไหน
ในตอนนี้ อาศัยในช่วงที่ฝั่งตรงข้ามไม่กล้าลงมือ เขานั้นหรี่ตามอง สุ่มมองไป ก่อนที่จะกวาดสายตามองไปที่กลุ่มคน
สีหน้าแต่ละคนนั้นที่แปลกตา ถึงแม้มองไปแล้วจะโหดเหี้ยม แต่ว่าความโหดร้ายนั้น หลายคนนั้นเป็นเพราะแกล้งแสดงทำออกมา เพื่อให้คนอื่นตกใจกลัว
ดังนั้นบนร่างกายของคนพวกนี้ ไม่น่าจะมีความอาฆาตพยาบาทที่มีระดับสูงขนาดนั้น
สายตาที่กวาดจ้องมองออกไปอย่างช้าๆ
ทันใดนั้น เขานั้นก็ได้เห็นคนพิเศษอยู่คนหนึ่ง
ที่เอ่ยว่าเขาพิเศษ ก็เพราะว่า เขานั้นปกติเกินไปแล้ว เพราะคนอื่นๆนั้น บนใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้าย เหมือนกับกลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้ว่าพวกเขานั้นเก่งกาจขนาดไหน จนทำให้เขานั้นไม่ได้ถูกปรากฏอยู่ในสายตา
และบุคคลนี้ แต่งกายด้วยเนื้อผ้าหยาบ มองไปแล้วเหมือนคนโง่และเชื่องช้า
ดังนั้นคนพวกนี้นั้น เมื่อเดินไปตามถนนนั้น เมื่อมองไปหลายครั้ง ก็ไม่สามารถที่จะจดจำตัวตนของเขาได้
นี่ หรือว่าจะเป็นนักฆ่าฝีมือดีระดับสูงที่ปลอมตัวมากัน？
ไม่ใช่สิ！
นี่ไม่ใช่หน้าเดิมของเขา แต่ว่านี่เป็นหน้ากากผิวมนุษย์ที่ทำออกมาได้อย่างน่าอัศจรรย์！
ฉินเทียนแอบใจหวั่นเล็กน้อย
พบว่าในมือของเขานั้น ถึงแม้ในมือนั้นถือแค่ดาบเล่มยาวเหมือนคนอื่น แต่ว่าดูจากทั้งท่าทางการถือมีดแล้ว ฉินเทียนแค่มองก็รู้ว่า เขานั้นไม่ใช้มีด
แต่ว่าที่เขานั้นถือมีดนั้น ก็เพื่อที่จะซ่อนตัวตนของเขาเอง
ที่เอวของเขานั้นมีความโป่งพองเล็กน้อย หากไม่ผิดล่ะก็ อาวุธจริงของเขานั้น ได้ซ่อนอยู่ในนั้น
เมื่อได้รู้สึกถึงสายตาของฉินเทียน เดิมทีคนนั้นที่ได้ก้มหน้านั้น ค่อยๆเงยหน้า แล้วมองมายังทางฉินเทียน
ภายในสายตาคู่นั้น ได้เผยถึงรอยยิ้มแห่งการดูถูก ราวกับว่าเหมือนนักล่าที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง ที่กำลังมองเหยื่อที่อยู่ตรงหน้า
ริมฝีปากของฉินเทียนนั้นขยับ ก่อนที่จะเอาลมนั้นปล่อยเป็นเสียง
“เจ้านั้นได้ไปรวมอยู่ในกลุ่มผู้คนนั้น เพื่อที่จะใช้โอกาสจากความโกลาหลเพื่อฆ่า？”
ฝั่งตรงข้ามนั้นได้ขยับปากเล็กน้อย “น่าเสียดาย โดนเจ้ามังกรซ่อนรูปกวนเข้าสะแล้ว มิฉะนั้น เจ้านั้นก็ได้ตายไปแล้ว ”
ฉินเทียนยิ้มเยาะเย้ย“ข้าชอบคนที่มั่นใจในตนเองนะ เจ้านั้นไม่เพียงแต่จะเป็นแค่ลูกน้องของหวังเหล่าหู่หรอกใช่ไหม เจ้ามีนามว่าอะไรล่ะ？”
“ในตอนที่เจ้านั้นกำลังจะตายในน้ำมือของข้าวินาทีสุดท้าย ข้าจะบอกเจ้าเอง”
“เชื่อเถอะ ว่าตอนนี้ ใกล้จะมาถึงแล้วล่ะ”
ฉินเทียนนั้นยังอยากจะเอ่ยอีก แต่ในตอนนี้ จากท้องฟ้าระยะไกลได้มีเสียงดังหวืด หวืด ออกมา ก่อนที่จะมีเฮลิคอปเตอร์สีดำนั้นได้บินเข้ามา
ผู้คนทุกคนนั้นต่างก็เงยหน้าขึ้นไปมอง
เมื่อมองเห็นรูปสัญลักษณ์ที่คุ้นเคยนั้น ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
เป็นเฮลิคอปเตอร์ประจำของมังกรซ่อนรูป
หรือว่า หวังเหล่าหู่ ใช้โอกาสว่าจะโทรหาคนที่ใช้ในนามว่าพยายามมา คิดไม่ถึงเลยว่าจะโทรไปเรียกคนของมังกรซ่อนรูปมาที่นี่
เมื่อมองเห็นฉินชวนรวมถึงสมาชิกกลุ่มเล็กๆของเขาแล้ว สีหน้านั้นไม่น่ามอง ฉินเทียนรู้ดี ว่าเรื่องนี้ยิ่งจะเริ่มมีความหมายขึ้นมาอีกแล้วสิ