บัญชามังกรเดือด - บทที่ 718 ดื่มสุราทำลายสุขภาพ
บัญชามังกรเดือด บทที่ 718 ดื่มสุราทำลายสุขภาพ
ว่ากันตามความจริงแล้ว ถึงแม้ว่าแต่ก่อนจะได้ตัดสินศักยภาพของฉินชวนไว้ รู้สึกว่าเขาก็ไม่เลว โดยเฉพาะเป็นอย่างยิ่ง… สงบเป็นอย่างมาก มีความสงบและความหนักแน่นแบบของคนที่ไม่ได้อยู่ในรุ่นวัยเดียวกัน
แต่ว่าฉินเทียนก็ยังไม่วางใจให้เขาต่อสู้กับชายแก่ลึกลับคนนี้เพียงลำพัง
เพราะว่าความรู้สึกที่ชายชราส่งออกมานั้นมันอันตรายเกินไป!
เขาไม่สงสัยเลยสักนิดว่าอีกฝ่ายเป็นมือสังหารมืออาชีพ เป็นคนที่เกิดมาเพื่อสังหาร
เขากังวลว่าฉินชวนจะเสียเปรียบ
แต่พอได้เห็นฉินชวนออกมีด ฉินเทียนก็รู้แล้วว่าความกังวลของเขานั้นเกินความจำเป็น
กระบวนท่าของฉินชวนนั้นดูเหมือนจะเรียบง่าย แต่ว่าพอฟันมีดออกไปทีหนึ่ง นึกไม่ถึงว่าจะแฝงไว้ด้วยความเปลี่ยนแปลงอย่างน้อยเจ็ดประการ
วิถีมีดที่ประณีตงดงามนี้ ฉินเทียนถามตัวเองว่าในบรรดามือดีที่ใช้มีดที่เขาเคยเจอมาอย่างเช่นหม่าหงเทา มีดม้ง จุยเฟิง ก็ยังไม่สูงถึงระดับนี้เลย
นาทีนี้ ความกระหายที่จะสังหารเปิดเผยออกมาจนหมดสิ้น ฉินชวนเปลี่ยนเป็นอีกคนอย่างฉับพลัน
ก่อนหน้าที่ยังไม่ได้ออกมีด เขาเหมือนกับเป็นลูกจากครอบครัวจน ๆ คนหนึ่งที่ริอ่านสร้างครอบครัวเร็ว ดูแล้วน่าอึดอัดมาก
แต่ในตอนนี้ ตอนที่ความสามารถได้เผยออกมา ความสามารถและความมั่นใจในตัวเองทั้งร่างของเขาก็กลับคืนมา คล้ายกับว่าอาวุธแหลมคมที่ฝุ่นจับเล่มหนึ่งได้ถือกำเนิดขึ้นมา
“ฝีมือการใช้มีดดีมาก!” ฉินเทียนแปลกใจเหลือประมาณ อดไม่ได้ที่จะพูดชมเชยออกมา
ฝั่งตรงข้าม มือสังหารที่ปลอมตัวเป็นชายชราก็สัมผัสได้ถึงอานุภาพของคู่ต่อสู้ตั้งแต่ตอนแรก
สายตาของเขาเฉียบคมราวกับเสือชีตาห์ที่มีประสบการณ์โชกโชน เคียวคู่ในมือทั้งคู่กวัดแกว่ง ตอบโต้อย่างระมัดระวัง
พอฉินชวนรุกก็ฟันไปเจ็ดครั้งติดต่อกัน ไม่ผ่อนผันให้เลยไม่แต่น้อย
มือสังหารจัดการอย่างราบรื่น กันได้ทุกครั้ง ถึงแม้ว่าจะถอยหลังไปหลายก้าว แต่ก็ไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้แต่น้อย
ทั้งสองคนมีฝีมือพอ ๆ กัน เป็นคู่ที่สูสี การต่อสู้ที่งดงามและอันตรายที่แม้แต่ฉินเทียนก็ยังดูจนเคลิ้มอยู่ครู่หนึ่ง
ฉินชวนเข้มงวดเป็นธรรม ยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งใจถึง ถ้าวัดตามพลังนี้ ฉินเทียนชี้ขาดว่าภายในร้อยกระบวนท่ามือสังหารจะต้องพ่ายแพ้ไป
แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกไม่มั่นคงก็คือ ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของวิกฤตกาลเช่นนี้ มือสังหารคนนั้นดูเหมือนว่าจะยังไม่ได้แสดงศักยภาพออกมาทั้งหมด
แต่เป็นเสแสร้งแกล้งทำ คล้ายกับว่าจงใจจะถ่วงเวลา
ถ่วงเวลา…
ใจของฉินเทียนสั่นสะท้านทันที ทันใดนั้นก็สำนึกได้ถึงเรื่องไม่ดี
ถึงแม้ว่าที่นี่จะเป็นสถานที่พักฟื้นผู้ป่วยเอกชนระดับสูง ปกติคนจะน้อยมาก และเงียบมากเช่นกัน แต่ทว่า ก็ไม่ควรที่จะมีมือสังหารเพียงแค่คนเดียวสิ
หลังจากที่พวกเขามาถึงจนกระทั่งถึงตอนนี้ ได้สร้างความเคลื่อนไหวมากมาย
จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะไม่มีใครสังเกตเห็นเลย?
แพทย์ พยาบาลเหล่านั้น รวมถึงบอดี้การ์ดที่ปกป้องหวังเหล่าหู่ล้วนหายไปไหนกันหมด?
นาทีนี้ใจของเขาร้อนรนราวกับถูกไฟแผดเผา เพราะว่ารู้ตัวแล้วว่าที่อีกฝ่ายมานั้น ไม่ได้มีเพียงแค่มือสังหารเพียงคนเดียว
มือสังหารคนนี้จงใจถ่วงเวลาเพื่อที่จะเอาเวลาให้กับเพื่อนร่วมกระบวนการ
น่าแค้นนัก นึกไม่ถึงว่าเขากับฉินชวนจะปัญญาอ่อนมาเสียเวลาอยู่ที่นี่ตั้งนานสองนาน
ในตอนนี้หวังเหล่าหู่เป็นช่องโหว่เพียงคนเดียวที่สามารถงัดพวกแก๊งผู้ต้องหาพวกของหยางต้าวได้ เรียกได้ว่าสำคัญที่สุด
ถ้าหากปล่อยให้หวังเหล่าหู่ถูกฆ่าปิดปากไป เช่นนั้นโศกนาฏกรรมตระกูลหู ก็ไม่รู้จริง ๆ แล้วว่าจะสามารถเปิดเผยได้เมื่อไหร่
“ฉินชวน นายรั้งเขาเอาไว้ ฉันจะไปตามหาหวังเหล่าหู่” ตะโกนออกไปแล้ว ฉินเทียนก็พุ่งเข้าไปในตึกใหญ่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามราวกับสายลมที่โหมกระหน่ำ
……
อาคารผู้ป่วยที่ใหญ่โตโอฬารเงียบสงัด พนักงานทั่วไปที่ไม่มีตำแหน่งประจำล้วนแต่ถูกบุคคลที่มีเจตนามอบหมายให้ออกจากเขตอันตรายอย่างเป็นระเบียบไปก่อนแล้ว
เหลือแค่พนักงานที่เข้าเวรไม่กี่คน ซึ่งก็ถูกแจ้งเอาไว้แล้วว่าคืนนี้จะมีเรื่องประหลาดเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ให้อยู่ในห้องอยู่เวร ห้ามออกไป
ถึงอย่างไรเสียหวังเหล่าหู่อยู่บนที่ดินผืนนี้ พอจะเรียกได้ว่าเป็นราชาที่อยู่ใต้ดิน ก็ยังพอจะมีความสามารถอยู่มาก
คิดจะกำจัดเขา ทางที่ดีที่สุดคือ ‘อุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน’
ลิฟต์โดยสารได้หยุดทำงานไปก่อนหน้านั้นแล้ว หน้าจอแสดงผลว่า ‘ลิฟต์เกิดความขัดข้อง อยู่ในระหว่างการซ่อมแซม’ ฉินเทียนพุ่งไปที่บันไดอย่างไม่มีความลังเลใด ๆ
การเก็บเสียงของตึกใหญ่หลังนี้ทำได้ดีมาก แต่ทว่าเพิ่งจะบุกมาถึงชั้นที่สาม ฉินเทียนก็ได้ยินเสียงสั่น ๆ ดังมาจากทางด้านบน
สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจก็คือ คาดไม่ถึงว่าท่ามกลางเสียงคำรามของผู้ชายนั้นจะมีเสียงของผู้หญิงปะปนอยู่ด้วย
อีกทั้ง… ทำไมถึงได้รู้สึกว่าเสียงของผู้หญิงนี้ฟังดูคุ้นหูจังนะ?
พอได้กลิ่นคาวเลือดเข้มข้นในอากาศ ฉินเทียนก็ร้อนรนทันที
……
ย้อนกลับมาที่สิบนาทีก่อนหน้านี้ ในตอนนั้นฉินเทียนและฉินชวนเพิ่งจะขับรถมาถึงเขตบ้านพักนี้ มือสังหารที่ปลอมตัวเป็นยามเฝ้าประตูเพิ่งจะเตรียมปิดประตูใหญ่
ชั้นบนสุดทั้งชั้นได้ถูกหวังเหล่าหู่เหมาเอาไว้แล้ว
ที่ทางเดิน ซื่อต้าจินกังลูกน้องของเขารวมทั้งคนสนิทหลายสิบคนล้วนแต่กำลังอารักขาอย่างระมัดระวัง
ในห้องผู้ป่วยที่หรูหราพอจะเทียบได้กับห้องราชาของโรงแรมห้าดาว หวังเหล่าหู่ที่อยู่ในชุดลำลองเอนตัวอยู่บนเก้าอี้นวดแบบแคปซูล กำลังพูดโทรศัพท์ด้วยความหงุดหงิด
“หัวหน้ากัว ความสัมพันธ์ของฉันกับหัวหน้าว่านเป่าและไป๋จุน นายก็รู้ดีนี่”
“พวกเราสองคนก็คบหากันมานานขนาดนี้แล้ว นายก็รู้จักการวางตัวของฉันดี”
“ก็แค่ทำคนตายไปสองคนแค่นั้นเอง? ทำไมถึงได้ยุ่งยากอย่างนี้ล่ะ?”
“เงินไม่พอหรือไง? ฉันจะเพิ่มให้นายอีกร้อยล้าน!”
“คืนนี้นายจำเป็นจะต้องจัดการเรื่องให้เรียบร้อย!”
“พรุ่งนี้ฉันจะไปเอาหัวของฉินเทียนกับเจ้าเถียโถวนั่นด้วยตัวเอง!”
“ฉันจะเอาหัวของพวกมันมาทำกระโถน ฝังไปกับศพลูกชายของฉัน!”
พูดถึงลูกชายขึ้นมาแล้ว หวังเหล่าหู่ที่เป็นคนที่โหดเหี้ยมน่าหวาดกลัวก็ดวงตาแดงก่ำอีกครั้ง อดไม่ได้ที่จะอยากร่ำไห้
ในสายโทรศัพท์ กัวข่ายตกลงรับปากไว้เต็มปากเต็มคำ บอกว่าเขาได้จัดการเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้ว ให้นักโทษที่อยู่ร่วมคุกเดียวกันเป็นคนลงมือ จะต้องไม่ให้ฉินเทียนกับเถียโถวได้เห็นพระอาทิตย์ในวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอน
วางสายไปแล้ว หวังเหล่าหู่ก็เศร้าโศกเสียใจเหลือแสน ดื่มสุราลงไปอึกใหญ่
แค่คิดว่าพรุ่งนี้จะได้เห็นศีรษะของคู่แค้น เขาก็ตะโกนเสียงดังอย่างตื่นเต้น
ถ้าหากเขารู้ว่า ถึงขั้นที่ทั้งอดีตทีมของกัวข่ายและภาคตะวันตกแห่งมังกรซ่อนรูปล้วนแต่ถูกควบคุมเอาไว้ทั้งหมดแล้ว ภาคตะวันตกแห่งมังกรซ่อนรูปในขณะนี้ได้ตกอยู่ในมือของฉินเทียนแล้ว กัวข่ายก็แค่กำลังเล่นละคร ไม่รู้ว่าควรจะแสดงความรู้สึกอย่างไรเลย
ดื่มวิสกี้จนหมดไปหนึ่งขวดแล้ว ดวงตาของเขาก็แดงก่ำ ร้องเสียงดังว่า “เด็ก ๆ!”
“เอาเหล้ามาให้กู!”
“ยกมาให้กูหนึ่งลัง!”
หลังจากตะโกนเสร็จก็ไม่มีใครตอบรับ ตอนนี้เขาถึงพบว่าแพทย์ที่ดูแลรักษาสุขภาพกลุ่มหนึ่งที่อยู่ในห้องก่อนหน้านี้นั้นไม่ได้อยู่แล้ว เหลือไว้เพียงนางพยาบาลสองคนที่ยืนอยู่ไกล ๆ อย่างเงียบ ๆ
หืม?
หวังเหล่าหู่ตะลึงไปพักหนึ่ง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะแอลกอฮอล์หรือไม่ จู่ ๆ เขาก็พบว่าไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง กิริยา หรือว่าหน้าตาของนางพยาบาลสองคนนั้นก็ล้วนแต่เป็นของชั้นเยี่ยม
หรือว่าจะมองพลาดไป? เขามาสถานพักฟื้นผู้ป่วยแห่งนี้อยู่บ่อย ๆ ไม่เคยเจอพยาบาลที่สวยขนาดนี้มาก่อนนะ
“พวกเธอชื่อว่าอะไรกัน ทำไมก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยเห็นพวกเธอเลย?” เขาเอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ
พยาบาลหนึ่งคนในนั้นก้มศีรษะ เอ่ยเสียงต่ำว่า “เรียนเฮียหู่ พวกเราเพิ่งมาใหม่ค่ะ”
“เพิ่งมาใหม่… ไม่เลว”
“พวกเธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือ? ยังไม่รีบไปเอาเหล้ามาให้กูอีก!”
“คืนนี้กูจะเมาให้หัวทิ่มเลย!”
พยาบาลสาวเอ่ย “เฮียหู่ ที่นี่คือโรงพยาบาล ไม่อนุญาตให้ดื่มเหล้าค่ะ อีกอย่าง ดื่มสุราทำลายสุขภาพนะคะ”
“โปรดรักษาสุขภาพด้วย”
หวังเหล่าหู่โมโหหนักขึ้นมาทันที
“มึงก็แค่พยาบาลตัวเล็ก ๆ กล้ามายุ่งเรื่องของกูหรือ? ออกไปถามสักหน่อยไปว่ากูเป็นใคร!”
“ดื่มเหล้าแล้วทำลายสุขภาพเหี้ยอะไร มึงคิดว่าร่างกายของกูไม่แข็งแรงหรือไง?”
“กูจะพิสูจน์ให้มึงดู!”
ภายใต้ความใจร้อน เขาดึงเสื้อบนร่างกายของเขาลงมาอยู่ที่ช่วงไหล่ ดวงตาแดงก่ำ โถมตัวเข้าไปหานางพยาบาลสองคนนั้นเหมือนกับหมีป่าเถื่อนตัวหนึ่ง