บัญชามังกรเดือด - บทที่ 742 คนสวดมนต์
บัญชามังกรเดือด บทที่ 742 คนสวดมนต์
หญิงชรากระซิบ “เป็นเรื่องจริง ”
“ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ร่วมกับผู้คนจากมังกรซ่อนรูปตะวันตก ในช่วงเวลาสั้น ๆ พวกเขาตั้งหลักที่ฮั่นจงได้อย่างรวดเร็ว ”
“คุณชายไม่ยอมให้ฉันบอกเรื่องนี้กับคุณหญิง บอกว่าเขาจะจัดการเอง ”
“คุณผู้หญิง จะให้ฉันไปจัดการไหมคะ ?”
คุณหญิงขมวดคิ้วเคร่งขรึมและพูดว่า “ไม่ต้อง ”
“เปียวเอ๋อร์ขี้เล่น และความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาคือการเอาชนะพี่ชายคนนั้นด้วยมือของเขาเอง ”
“เขาชอบเล่น ก็ปล่อยให้เขาเล่นไปเถอะ เขาฝึกทาสสัตว์พวกนี้มานานมากแล้ว และถึงเวลาทดสอบประสิทธิภาพการต่อสู้ของพวกมันแล้ว ”
“แต่เรื่องที่สำคัญมากคือ คุณอยู่ด้านข้างระวังเขาด้วย อย่าให้เขาเล่นจนพลาดเป้า ”
“แม้ว่ามังกรซ่อนรูปตะวันตกจะไม่มีอะไร แต่ถ้าปัญหาใหญ่แล้ว ท้ายที่สุดผลกระทบมันจะไม่ค่อยดี”
“ฉันอนุญาตให้คุณระดมขุนพลนรก เมื่อจำเป็น ปล่อยให้พวกเขาลงมือ______”
พูดถึงตรงนี้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป และมีเจตนาฆ่าในดวงตาของเขา
“ลูกชายของบ้านใหญ่คนนี้ แม้จะถูกไล่ออกจากตระกูลแล้ว แต่การมีชีวิตของเขาย่อมมีอันตรายซ่อนอยู่เสมอ ”
“เนื่องจากเขาเดินทางมายังซีเป่ยเอง เช่นนั้นก็ปล่อยให้เขาอยู่ที่นี่ตลอดไปเลย ”
“แผนการใหญ่ของเรากำลังจะเริ่มขึ้น ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องอะไรขึ้นเพราะเขา ”
“ค่ะ ! ”
“อีกอย่าง คุณไปดูคุณหนูจื่อฮวาหน่อย ฉันกังวลว่าเสียงร้องของสัตว์ร้ายเหล่านี้จะรบกวนเธอ”
“พี่ชายของฉันรักลูกสาวสุดที่รักคนนี้มาก เขาโทรหาฉันหลายครั้งให้ดูแลเธอ ”
“เปียวเอ๋อร์ชอบลูกพี่ลูกน้องหญฺงคนนี้ ดังนั้นให้เธออยู่ภายใต้ชื่อของฉัน และสั่งว่าทั้งตระกูลฉิน ว่าให้ปฏิบัติต่อเธออย่างดี ”
“ค่ะ คุณหญิง ”
หญิงชราโค้งคำนับอีกครั้งและก้าวถอยหลังช้า ๆ เมื่อถึงหน้าประตู คุณหญิงดูเหมือนจะครุ่นคิดอะไรบางอย่าง และเธอก็พูดขึ้นอีกครั้ง โดยไม่ตั้งใจ
“บุคคลนั้นในวัดเต๋ามีความสุขเพียงพอหรือไม่ ? ”
“เขารู้หรือไม่ว่า ผู้หญิงที่เขารักที่สุด ผู้ให้กำเนิดลูกชายให้เขา และตอนนี้เดินทางมายังซีเป่ยแล้ว ”
สีหน้าของหญิงชราเปลี่ยนไป และกระซิบ “ดูเหมือนว่าจะไม่รู้”
“ตามรายงานของคนในวัดเต๋า ท่านนอกจากเรียนมนต์เต๋า เล่นหมากรุกกับนักบวช ฝึกมวยในตอนเช้าและตอนเย็น และไม่ได้ทำอะไรอีกแล้ว”
“คนเดียวที่เห็นได้ชัดเจนที่ฉันเคยเห็นคือ เมื่อสองสามเดือนก่อน เมื่อถงจิ่งมาเยี่ยมครั้งหนึ่ง พวกเขาสองคนก็เล่นหมากรุกกัน ”
สีหน้าคุณหญิงบึ้งตึง “ถงจิ่งคนนี้เป็นจิ้งจอกเฒ่าเลย เขาเป็นหนึ่งในราชาทั้งห้าของตระกูลฉิน มีตำแหน่งสูงและอำนาจมาก แต่ไม่เคยแสดงออกชัดเจนว่า เขาจะทำงานให้ฉัน ”
“ตอนนี้ฉินเทียนมาแล้ว เพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันสมรู้ร่วมคิดทั้งภายในและภายนอก คุณจัดขุนพลนรกสองสามคนคุมมันไว้อย่างเข้มงวด ! ”
“ค่ะ！”
“มีคำสั่งอะไรอีกไหมคะคุณผู้หญิง ? ”
ความไม่พอใจปรากฏขึ้นในดวงตาของคุณหญิง เธอกัดฟันตะคอก ราวกับพูดกับตัวเอง “เขาจะไปดูเรียนมนต์เต๋าที่ไหนกัน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการพบฉัน ! ”
“ไม่เต็มใจที่จะมาดูพวกเราสองแม่ลูก ! ”
“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ฉินฉี อย่าโทษข้าที่ไม่มีความเมตตาแล้วกัน ! ”
หญิงชรารออยู่ครู่หนึ่ง และเมื่อเธอเห็นว่าคุณหญิงไม่พูดแล้ว เธอถึงถอยกลับอย่างระมัดระวัง แล้วประตูห้องพระก็ปิดลง
คุณหญิงคนนี้ เป็นแม่แท้ ๆ ของฉินเปียว และยังเป็นภรรยาคนที่สองที่พ่อของเขา ที่แต่งงานหลังจากที่แม่ของฉินเทียนล้มหมอนนอนเสื่อป่วย ชื่อของเธอคือหยางหลิว
เธอเกิดในตระกูลหยางแห่งเมืองกาน
ตระกูลหยางเป็นตระกูลร่ำรวยที่สุดในเมืองกาน ในทั้งซีเป่ย ความแข็งแกร่งของพวกเขา ก็เป็นรองแค่ตระกูลฉิน ซึ่งอยู่ในอันดับที่สอง
ในปีนั้น แม้ว่าคู่หูดั้งเดิมของฉินฉีจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ฉินฉีลูกชายคนโตของตระกูลฉิน ได้แต่งงานกับคุณหนูตระกูลหยาง การแต่งงานที่แข็งแกร่งนี้ ได้เพิ่มแรงผลักดันของทั้งสองตระกูลอย่างมาก
จนถึงตอนนี้มีคนพูดถึงเรื่องนี้มากมาย และมันก็ยังเป็นเรื่องราวที่ดี
หญิงชรา เป็นแม่นมส่วนตัวที่ติดตามหยางหลิวมาจากตระกูลหยาง เรียกเธอว่ายายแม่มด
ภายนอกเธอเป็นแม่บ้าน แต่แท้จริงแล้วเธอคือยอดผีมือคนหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่
……
วังตะวันออก ณ เชิงเขา ฉินเปียวรู้สึกตื่นเต้น เมื่อเขาได้ยินเสียงหอนของสัตว์ร้ายจากทุกทิศทุกทาง
มันเหมือนกับเด็กน้อย ที่ค้นพบของเล่นที่สนุกสนาน
“นี่มันก็พอเข้าท่าอยู่ ! ”
“ฟังนะ ต่อไปนี้หมาป่าพวกนี้ จะถูกฉีดยาเป็นประจำตามวันที่กำหนด เข้าใจไหม ? ”
“ครับ ! ”เจ้าหัวแดงรีบก้มศีรษะ และพูดด้วยความกลัว “เราจะจดจำคำสั่งของคุณชาย ยอมขาดแคลนดีกว่าได้สิ่งที่ไร้คุณภาพ ! ”
“ฉันจะแจ้งผู้อาวุโสเฮ้อทันที และเขานำนักโทษมาเพิ่ม ”
จากสายตาของฉินเปียว เขาเห็นว่าผู้แข็งแกร่งกำลังล่าผู้อ่อนแอ ดังนั้นควรกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของตัวเองมากขึ้น
การแข่งขันระหว่างกลุ่มรอบต่อไปกำลังจะเริ่มขึ้น และก่อนหน้านั้น เขาจำเป็นต้องหาผู้เล่นมาทดแทน
เปรียบเหมือนทีมฟุตบอลสองทีม ไม่ว่าผู้เล่นจะเก่งแค่ไหนหากผู้เล่นไม่ครบทีมก็จะเสียเปรียบ
สำหรับพวกเขา การเสียเปรียบ ก็หมายถึงการยอมรับความตาย
จากนั้นเข้าสู่รอบต่อไปกับทีมที่โหดร้ายยิ่งกว่าเดิม การบริโภคอย่างต่อเนื่อง ก่อให้เกิดวงจรอุบาทว์
ในท้ายที่สุด คนทั้งกลุ่มเช่นนักโทษที่ถูกประณาม เช่นเดียวกับเศษชิ้นส่วนที่ถูกกัดขาดของนักโทษที่ถูกคุมขังในกรงเวลานี้ ล้วนตายเหมือนขยะ
ไม่ใช่แค่เจ้าหัวแดง แต่ทุกคนในกลุ่มรู้ถึงความร้ายแรงของปัญหานี้ พวกเขามองไปที่ฉินเปียว ด้วยความกลัวและขอร้อง
ในสายตาของฉินเปียวมีความคาดหวัง
“ไม่ต้องกังวล ฉันมีคนที่ดีกว่าเก็บไว้ให้พวกคุณ”
“หวังว่าเขาจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะ ”
เขาหันศีรษะ และมองไปทางปากภูเขา
เจ้าหัวแดงและคนอื่น ๆ รู้สึกถึงคลื่นพลังแห่งการฆาตกรรม และรีบหันศีรษะไปมองเช่นกัน
เห็นฮุยเฮ้อกับชายคนหนึ่งที่มีผมยุ่งเหยิงและดวงตาสีแดงเดินเข้ามา
ใบหน้าแดงก่ำราวกับถูกไฟเผา ไม่เพียงแค่นั้น ผิวของเขายังเปลี่ยนแปลงในระดับที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
ราวกับว่าใต้ผิวหนังนั้นมีหนูที่ตื่นตระหนกซ่อนอยู่ ผ่านไปทางไหนเส้นเลือดก็แตก ดูเหมือนว่ากำลงตกอยู่ในอันตรายที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ
“เขากินยาแล้ว ? ”เจ้าหัวแดงผงะ
ในไม่ช้า ฮุยเฮ้อก็นำหยางต้าวไปต่อหน้าฉินเปียว
“คุณชาย พาคนมาแล้วครับ”
“เขาไม่เลวเลย ในสภาวะที่ร่างกายหมดเรี่ยวแรง ฉีดยาเข็มที่ 3 เข้าไป แต่ร่างกายไม่ระเบิดทันที ”
“ความเหนียวของหลอดเลือดและกระดูก รวมถึงความตั้งใจที่อดทนนั้นสูงกว่าคนธรรมดามาก ”
ฉินเปียวมองไปที่หยางต้าวและพูดเยาะเย้ย “ขอแสดงความยินดี คุณผ่านการทดสอบขั้นแรกเรียบร้อยแล้ว ”
“ตอนนี้ เป็นการทดสอบขั้นที่สอง”
“เห็นหมาป่าเหล่านี้แล้วใช่ไหม ? เข้าไป ทุบตีพวกมัน คุณเป็นจะกลายเป็นคนของฉันแล้ว”
จิตสำนึกของหยางต้าวสับสน และเขาอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของการระเบิดและตายได้ทุกเมื่อ สภาวะที่สับสนวุ่นวายในร่างกายของเขาไม่มีที่ระบาย
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็แดงขึ้น ลำคอของเขาคำราม และรีบวิ่งไปที่กรงเหล็ก
เมื่อเห็นรูปลักษณ์ของเขา แม้แต่หมาป่าที่ดุร้ายที่มีดวงตาสีแดงก็ยังแสดงความกลัวเล็กน้อย
เจ้าหัวแดงขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณชาย เขาถูกฉีดยา นี่มันไม่ยุติธรรม ”
ฉินเปียวหัวเราะเยาะ “แน่นอนว่าต้องยุติธรรม ”
ขณะที่เขาพูด เขายกมือขึ้น และแสงสีฟ้าหลายดวงก็พุ่งออกมาราวกับนางฟ้าบนสวรรค์โปรยดอกไม้ พวกมันแทงหมาป่าตามลำดับด้วยเสียง ฉับฉับ
ยาสีฟ้าถูกฉีดเข้าไปในร่างกายของหมาป่า เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา หมาป่าทั้งหมดก็เดือดดาล
พวกมันเงยหน้าขึ้นและร้องโหยหวน มองไปที่หยางต้าวที่กำลังพุ่งเข้ามา และระเบิดความโหดร้ายที่หาที่เปรียบไม่ได้ออกมาอีกครั้ง
หยางต้าวที่เพิ่งพุ่งไปที่ขอบกรงเหล็กมีสติขึ้นมาเล็กน้อย และในสายตาของเขามีความหวาดกลัว
ฮุยเฮ้อตะโกน “นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณ ! ”
“พิสูจน์ให้คุณชายเห็นว่า คุณเป็นคนที่มีค่า ! ”
เมื่อรู้ว่าไม่มีทางออกหยางต้าวกัดฟัน ด้วยความมุ่งมั่นที่จะตายอย่างอนาถหากเขาล้มเหลว เปิดประตูเหล็กและรีบพุ่งเข้าไป