บัญชามังกรเดือด - บทที่ 743 ของขวัญในการพบกันครั้งแรก
บัญชามังกรเดือด บทที่ 743 ของขวัญในการพบกันครั้งแรก
การฆ่าอย่างโหดเหี้ยม เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
การต่อสู้เมื่อกี้รุนแรงพอแล้ว แต่เมื่อเทียบกับตอนนี้ มันดูเหมือนเด็กเล่นในบ้านซึ่งไร้สาระมาก
การฆ่าที่แท้จริงคืออะไร ?
ความโหดร้ายที่แท้จริงคืออะไร ?
หยางต้าวและฝูงหมาป่า ตีความทั้งหมดนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ทั้งสองฝ่ายเล่นเป็นหมาป่าหอน ซึ่งเป็นยาที่กระตุ้นเลือดเป็นอย่างมาก มีหลักการเดียวกับยาฮอร์โมนที่นักกีฬาเหล่านั้นใช้ แต่มีฤทธิ์รุนแรงกว่าร้อยเท่า
ภายใต้การกระตุ้นอย่างมหาศาล ทั้งมนุษย์และสัตว์ต่างสูญเสียสติสัมปชัญญะ
ในสายตาของกันและกันมีแต่การเข่นฆ่า !
มีเพียงการดื่มเลือดเท่านั้น !
ยิ่งกว่านั้น แทบจะไม่รู้สึกเจ็บเลย แต่กลับกล้ามากขึ้นเรื่อย ๆ !
ภายในกรง เนื้อและเลือดปลิวว่อนไปทั่ว นอกกรง ฉินเปียวตะโกนอย่างตื่นเต้น
“หยางต้าว รีบเข้าไป ! ”
“ไม่ต้องหลบ！”
“กัดมัน ! ใช่ ฆ่ามัน ! ”
“กัดคอมัน ! ”
ทาสสัตว์ร้ายที่เหลือตามหลังฉินเปียว ทุกคนก็ล้วนตะโกนอย่างตื่นเต้น
เลือดคนเดือดยิ่งกว่าเลือดสัตว์ !
ดวงตาของหยางเต้าแดงก่ำและภายใต้การกระตุ้นของฉินเปียว เมื่อเผชิญหน้ากับหมาป่าที่พุ่งเข้ามา เขาไม่เพียงไม่หลบ แต่กลับพุ่งกระโจนเข้าหามัน
เขากอดหัวหมาป่า และกลิ้งไปกับพื้นพร้อมกับหมาป่า
หมาป่าที่เหลือกระโจนเข้าใส่เขา กัดแขน หลัง และต้นขาของเขา……
เนื้อชิ้นใหญ่ถูกฉีกออกอย่างต่อเนื่อง เลือดพุ่งออกมาราวกับน้ำพุ
อย่างไรก็ตาม หยางต้าวให้ตายก็ไม่ปล่อย เขาจับหัวหมาป่าไว้แน่น จนกระทั่งกัดคอของอีกฝ่าย
จากนั้นเขาก็เหมือนนักเดินทางที่กระหายน้ำในทะเลทรายที่ได้พบกับน้ำพุใสและดูดเลือดเข้าไป
ด้วยการเคลื่อนไหวที่บ้าคลั่ง แม้ต่หมาป่าที่กัดเขาเหล่านั้นก็ล้วนตกตะลึง
พวกมันปล่อยปากโดยไม่รู้ตัว และยืนดูข้าง ๆ โดยไม่รู้จะทำยังไงดี
สุดท้าย เมื่อดื่มเลือดเพียงพอแล้ว หยางต้าวก็ลุกขึ้นยืน !
ร่างกายของเขา ไม่มีส่วนใดที่สมบูรณ์ ในหลาย ๆ จุดที่สามารถมองลึกลงไปจนเห็นกระดูก
อย่างไรก็ตาม เขากลับลุกขึ้นยืนจริง ๆ !
เขาจับศพหมาป่าที่ดื่มเลือดหลังจากที่มันถูกเขากัดจนตาย แล้วลุกขึ้นยืน !
“เข้ามา ! ”
“ไอ้สารเลว กล้าดียังไงมากัดฉัน ! ”
“ฉันจะฆ่าอย่างไร้ความปรานี ! ”
ท่ามกลางเสียงคำราม เขาโบกซากหมาป่าในมือเป็นอาวุธ วิ่งเข้าหาหมาป่าพวกนั้นอย่างบ้าคลั่ง
ซากหมาป่าในมือเหวี่ยง ตุ๊บ ตับ !
ปังปัง !
หัวหมาป่าชนกับหัวหมาป่า !
หมาป่าตัวหนึ่งถูกโยนออกไป กะโหลกของมันแตกเป็นเสี่ยง ๆ และทันทีที่มันก็ล้มลงกับพื้นมันไม่ส่งเสียงแม้แต่น้อยและตายจากไป
สิ่งที่ตามมาเป็นเพียงการสังหารหมู่ฝ่ายเดียว
หยางต้าวเต็มไปด้วยเลือด และผมของเขายุ่งเหยิง กรีดร้องอยู่ในปาก โบกซากหมาป่า และไล่ฆ่าหมาป่าเหล่านั้น
หมาป่าทรุดตัวลงและหนีไปทุกทิศทุกทางในกรง อย่างไรก็ตาม พวกมันไม่สามารถหนีออกจากกรงเหล็กได้ และทำได้เพียงถูกทับตาย โดยศพของเพื่อนพวกมัน
……
ฉากที่โหดร้ายกินเวลาเกือบห้านาที ฝูงหมาป่าในกรงที่ใช้ฝึกผู้มาใหม่ ล้วนตายอย่างอนาถ
กลิ่นเลือดคละคลุ้งโชยมากระทบใบหน้า การกระตุ้นทำให้สิงโตและเสือในถ้ำรอบ ๆ ส่งเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่ง
“ยังมีอีกไหม ? ”
“ยังมีวิธีอะไรอีก ปล่อยมันออกมาให้หมด ! ”
หยางต้าวโยนซากหมาป่าที่หักในมือทิ้ง และตะโกนใส่ฉินเปียวด้วยดวงตาสีแดง
ฮุยเฮ้อพูดอย่างตื่นเต้น “สำเร็จแล้ว ! ”
“ขอแสดงความยินดีกับคุณชาย คุณได้รับฮีโร่อีกคนแล้ว ! ”
เจ้าหัวแดงและคนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้นเช่นกัน ทีมของพวกเขามีกำลังพลพิเศษเพิ่มมาอีกหนึ่ง และในอนาคตพวกเขาจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้ซึ่งศัตรู
ฉินเปียวพอใจมาก เขาพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “นายจะสนับสนุนได้นานแค่ไหน ? ”
“นายกล้าเล่นกับฉันคนนี้ไหม ? ”
เจ้าหัวแดงได้ยินดังนั้น ก็รีบพูดด้วยเสียงต่ำ “นายน้อยอย่าเลย ! ”
“ในขณะนี้เอฟเฟกต์ของหมาป่าหอนได้แสดงออกมาอย่างเต็มที่ ซึ่งอันตรายมาก ! ”
ในขณะนี้ พลังของยาในร่างกายของ หยางเต้า ได้ออกแรงจนถึงขีดสุด และร่างกายของเขาก็เหมือนกับปีศาจ แม้ว่าเจ้าหัวแดงจะเป็นกัปตัน แต่เมื่อถามตัวเอง เขาก็รู้สึกอายเล็กน้อย
หยางต้าวจ้องมองฉินเปียว กัดฟันและพูดว่า “คุณกล้าเปิดกรงไหม ? ”
“บังอาจ！”
“คุณหยาง คุยกับคุณชายได้อย่างไร ? อย่าบอกนะว่า แกกล้าที่จะล่วงเกินนายน้อยจริงหรือ ? ”
“เชื่อหรือไม่ว่าเราจะฉีกคุณเป็นชิ้น ๆ ทันที ! ”เจ้าหัวแดงรีบตะโกน
แม้ว่าเขาจะตกใจเล็กน้อย แต่ฉินเปียวอยู่ที่นี่ เขาจำเป็นต้องแสดงออก
รอยยิ้มของฉินเปียวกว้างขึ้น และความสดใสที่แปลกประหลาดปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
“กล้าดี ฉันชอบ”
“ไป เปิดกรง ”
เจ้าหัวแดงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังเดินไปเปิดกรงเหล็ก
อย่างไรก็ตาม เขาพูดด้วยเสียงทุ้ม “หยางต้าว ฉันแนะนำให้คุณรับรู้สถานการณ์ ! ”
“ถ้าแกกล้าที่จะล่วงเกินคุณชาย แกตาย ! ”
หยางต้าวดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำพูดของเขา กัดฟันเปล่งเสียงปีศาจ เขาตะโกนย่างบ้าคลั่ง และรีบพุ่งไปหาฉินเปียว
“คุณชายระวัง ! ”
เจ้าหัวแดงอุทานออกมา ต้องการที่จะรีบไปหยุดมัน
ฉินเปียวยืนเอามือไขว้หลัง เย้ยหยัน และไม่แม้แต่จะกะพริบตา
หมัดเย็นของหยางต้าวกำลังจะโดนใบหน้าของฉินเปียว ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาที่สามารถทำลายทองคำและหินได้ หมัดนี้ไม่สามารถเอาชนะใบหน้าของฉินเปียวเป็นชิ้น ๆ ได้เลย
ในช่วงเวลาสั้น ๆ เสียงกรนเย็นยะเยือกก็ดังขึ้นจากด้านหลังฉินเปียว
ฮุยเฮ้อขยับแล้ว
เขาสวมชุดสีเทา ปกติไม่มีปากมีเสียง และดูเหมือนพ่อบ้านที่เชื่อฟัง
แต่ถ้าเคลื่อนไหวในตอนนี้ ก็จะทำตัวเหมือนผี！
ออกแรงทีหลังแต่ถึงก่อน และฝ่ามือเบา ๆ ประทับบนหน้าอกของหยางต้าว
หยางต้าวตะโกน อ้าปากเพื่อกระอักเลือด และลอยไป เขาล้มลงกับพื้น ดิ้นรนสองสามครั้ง และสลบไป
ฉินเปียวยกมุมปากยกขึ้น “ผู้อาวุโสเฮ้อ เดิมทีฉันจะออกกำลังกายกล้ามเนื้อของฉันอยู่แล้ว ”
ดูเหมือนว่า กำลังตำหนิฮุยเฮ้อว่าเข้ามายุ่งเรื่องอะไรมากนัก
ฮุยเฮ้อโค้งคำนับ และพูดด้วยความเคารพ “คุณชายมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่จะเปลืองแรงกับคนเหล่านี้ได้อย่างไร”
“ฉันก็เพียงแค่ปัดเศษฝุ่นให้คุณชายก็เท่านั้นเองครับ”
ฉินเปียวหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ
“เจ้าหัวแดง คนคนนี้จะถูกส่งต่อให้คุณจากนี้ไป ใช้ยาที่ดีที่สุด ฉันอยากให้เขาฟื้นตัวในเวลาที่สั้นที่สุด ”
“ฉันจะใช้งานอีก！”
“ครับ! ”
“ขอบคุณคุณชายสำหรับของขวัญ ! ”เจ้าหัวแดงโค้งคำนับอย่างตื่นเต้น
ดวงตาของฉินเปียวดูขี้เล่น “อย่าเพิ่งขอบคุณฉันเร็วนักหรอก”
“อย่าลืมว่า ตำแหน่งหัวหน้าทีมยังลอยอยู่ คนที่มีความสามารถเท่านั้นที่จะอยู่ได้ ”
“เจ้าหัวแดง จัดการเรื่องราวให้เรียบร้อยเถอะ ”
เจ้าหัวแดงชะงักไปครู่หนึ่ง อ้าปากค้างพูดไม่ออก แววตาของเขา ฉายแววสยดสยอง
ถ้ามีคนที่แข็งแกร่งอย่างหยางต้าวเข้าร่วม ถ้าแข่งขันตำแหน่งหัวหน้ากับเขา แบบนั้นเขาจะมีโอกาสชนะไหม ?
ทาสสัตว์เจ็ดสิบสอง แปดกลุ่มย่อย คนที่อันตรายที่สุด อันที่จริงก็คือกัปตันทีม เพราะคุณต้องรับคำท้าจากลูกน้อง โดยไม่มีเงื่อนไข
ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะได้รับความเคารพนับถือ !
ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะได้รับความเคารพจากสมาชิกในทีม
เมื่อคุณแพ้ คุณไม่ได้เสียแค่ตำแหน่งหัวหน้าทีมเท่านั้น แต่ยังเสียทั้งชีวิตอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าที่จะบ่นใด ๆ
“ขอบคุณคุณชาย ! ”
“ชีวิตของฉันมอบให้คุณชาย ฉันเต็มใจที่จะมอบชีวิตของฉันให้กับคุณชายได้ทุกเมื่อ ! ”
ฉินเปียวปิดปากเงียบ
“คุณชาย เมื่อครู่เพิ่งได้ข่าวว่า ฉินเทียนจะจัดการประชุมสาบานตนที่สำนักงานใหญ่ของมังกรซ่อนรูปตะวันตกในวันพรุ่งนี้ ”
“มีโอกาสสูงที่เขาจะฆ่าผู้คนและสร้างชื่อเสียงของเขา ”
“คุณว่า เราควรทำอะไรสักอย่างไหม ? ”ฮุยเฮ้อถามอย่างใจเย็น
“ที่จะจัดการประชุมสาบานในเร็ว ๆ นี้เพื่อฆ่าคนสร้างชื่อเสียงงั้นเหรอ……”ฉินเปียวมองไปทางฮั่นจง ดวงตาขี้เล่น “จิตใจที่เฉียบคมและเด็ดเดี่ยวสงบ……พี่ชายที่ดีของฉันคนนี้ยังคงเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี ”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันในฐานะน้องชาย คงไม่มีเหตุผลที่จะไม่ให้ของขวัญอวยพรไป ”
“ให้กลุ่มเจ็ดไปเถอะ”
“จำไว้ว่า น้องชายให้ของขวัญแก่พี่ชาย จะต้องไม่ซ้ำใคร ”
“ครับ ! ”ฮุยเฮ้อน้อมรับคำสั่ง ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “คุณชายไม่ต้องห่วง ของขวัญชิ้นนี้จะทำให้ ฉินเทียนจะไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน”