บัญชามังกรเดือด - บทที่ 764 ความยุติธรรม
บัญชามังกรเดือด บทที่ 764 ความยุติธรรม
ต่งซวงจุนไม่ได้ห้ามปราบลูกน้องใต้บัญชาของเธอ เธอชำเลืองมองกู้หมิงด้วยสายตาเย็นชา ต้องการดูว่ากู้หมิงนั้นจะตอบโต้อย่างไร
กู้หมิงนั้นองอาจและกล้าหาญ เขาไม่กลัวแม้แต่น้อย
ในเมื่อเขากล้ามา แน่นอนว่าเขาจะต้องเตรียมการไว้พร้อมแล้ว
เมื่อเผชิญหน้ากับยอดฝีมือแห่งการสังหาร เขาเอ่ยอย่างไม่เกรงกลัว “ถูกต้อง พ่อลูกซีเตี้ยนรวมถึงผู้คนรอบตัวเขาถูกพวกเราฆ่าตายทั้งหมด”
“เพียงแต่พวกคุณไม่อยากรู้หรือ เหตุใดพวกเรามังกรซ่อนรูปต้องสังหารพวกเขา?”
ต่งซวงจุนเอ่ยด้วยเสียงต่ำ “พูดมา!”
กู้หมิงเอ่ยด้วยความสัตย์จริง ในตอนแรกเขาเอ่ยถึงเรื่องที่มีความผิดของพ่อลูกซีเตี้ยน
ท้ายที่สุดเขากล่าว “ซีเตี้ยนยอมรับในความผิดทันใด ตามกฎบัตรของมังกรซ่อนรูป พวกเราได้มอบทางเลือกให้แก่พวกเขาสองทาง”
“ประการแรก ตามพวกเรากลับไปแต่โดยดีและพิพากษาต่อศาลต่อหน้าสาธารณะ”
“ประการที่สอง ผู้ดื้อรั้นในมุม[1] ตามกฎระเบียบ มังกรซ่อนรูปสามารถฆ่าพวกเขาได้ในทันที!”
“พ่อลูกซีเตี้ยนนั้นอาศัยความแข็งแกร่งของฝูงชน หลังจากที่ยอมรับความคิด ไม่เพียงแต่ไม่สำนึก พวกเขายังต่อต้าน พยายามสังหารสมาชิกของมังกรซ่อนรูป”
“ขอถามนายหญิงใหญ่ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ การที่พวกเราสังหารเขานั้นมีความผิดหรือไม่”
“พวกคุณสามารถสังหารผมได้เพื่อล้างแค้นให้แก่พ่อลูกซีเตี้ยน อย่างไรก็ตาม สำหรับความผิดฐานต่อต้านมังกรซ่อนรูป ผมเพียงแต่อยากจะถามพวกคุณว่าสามารถรับผิดชอบไหวหรือไม่?”
“หากว่าพวกคุณไม่เกรงกลัวลมปากของคนทั้งโลก เช่นนั้นเชิญสังหารกู้หมิง!”
กู้หมิงไม่ได้เตรียมการป้องกันตัวเลยแม้แต่น้อย ตราบใดที่คนตระกูลฉินกล้าที่จะลงมือ เช่นนั้นเขาก็ยอมตาย!
ภายใต้คำพูดอันชอบธรรมของเขา ผู้คนมากมายรวมถึงหยินจ๋าต่างก็แสดงสีหน้าหวาดหวั่น
พวกเขาจ้องมองนายหญิงใหญ่ด้วยท่าทางสงสัย
สีหน้าของต่งซวงจุนหมองคล้ำ ไม้เท้าหัวมังกรในมือนิ่งงันไปชั่วขณะ เอ่ยด้วยเสียงต่ำ “พวกนายต้องการก่อกบฏงั้นเหรอ?”
“ยังไม่ถอยออกไปอีก!”
“ฉันเชื่อในมังกรซ่อนรูป แต่เชื่อคำพูดของท่านทูต ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พ่อลูกซีเตี้ยนได้หาเรื่องใส่ตัวเข้าให้แล้ว!”
“สำหรับเรื่องนี้ความจริงได้เปิดเผยแล้ว หลังจากนี้ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้อีก!”
ปล่อยไปเป็นเช่นนี้งั้นหรือ? หยินจ๋าและคนอื่นต่างถอยร่นออกไปด้วยความคับแค้นใจ
แน่นอนว่าไม่สามารถปล่อยไปเช่นนี้ได้ แม้ว่าซีเตี้ยนจะมีความผิด ทว่ามังกรซ่อนรปูนั้นได้สังหารพวกเขาอย่างโหดเหี้ยมโดยไม่บอกไม่กล่าว เช่นนี้ตระกูลฉินจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
แค้นนี้จะต้องล้างแค้น
เพียงแต่ว่าจะต้องใช้วิธีการอื่น เพราะไม่ว่าใครก็ไม่อยากถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฏ
ต่อต้านมังกรซ่อนรูปต่อหน้าฝูงชนเท่ากับเป็นการทรยศ
ต่งซวงจุนเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ในเมื่อพ่อลูกซีเตี้ยนนั้นถูกสังหารแล้ว เช่นนั้นท่านทูตมาที่นี่เนื่องด้วยเหตุอันใด?”
“หรือว่าตระกูลฉินนั้นยังมีผู้ที่สมคบคิดกับพ่อลูกซีเตี้ยนอยู่อีกงั้นหรือ?”
“ไม่ใช่!” กู้หมิงเอ่ยด้วยเสียงดังฟังชัด “ผมมาในครั้งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องของพ่อลูกซีเตี้ยน”
“ขอถามนายหญิงใหญ่ ฉินเปียวนั้นคือใครหรือ?”
เปลือกตาของต่งซวงจุนกระตุกเล็กน้อย “เป็นหลานของฉัน”
กู้หมิงพยักหน้า “งั้นก็ดี นั่นหมายความว่าผมไม่ได้มาผิดที่”
“เมื่อวานนี้ พวกเรามังกรซ่อนรูปเข้าไปภายในเขาเพื่อช่วยเหลือู้คน แต่ถูกขัดขวางและถูกฆ่าตาย สมาชิกในทีมสามคนเสียชีวิต สิบสองคนบาดเจ็บสาหัส สามสิบแปดคนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย”
“ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อคืนที่ผ่านมาสำนักงานใหญ่ของมังกรซ่อนรูปนั้นถูกโจมตีและถูกวางเพลิง”
“ตอนนี้พวกเราสงสัยว่าผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวเหล่านี้คือฉินเปียว”
“ตามขั้นตอนผมมาที่นี่เพื่อนำตัวเขากลับไปและจะทำการซักถามเขาเป็นการส่วนตัว”
“นายหญิงใหญ่ คุณเข้าใจความเป็นธรรมดี เรื่องนี้สำคัญมาก ได้โปรดให้ความร่วมมือด้วย ให้คุณชายฉินเปียวออกมาเถอะ”
อะไรนะ? ฉินเปียวได้ทำการสังหารสมาชิกของมังกรซ่อนรูป อีกทั้งยังวางเพลิงสำนักงานใหญ่ของมังกรซ่อนรูป?
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อวาน ฉินเปียวแอบกระทำการนี้อย่างลับๆ ดังนั้นคนอื่นรวมถึงต่งซวงจุนนั้นไม่รับรู้เรื่องราวนี้
ตอนนี้ราวกับว่าพวกเขานั้นเข้าใจแล้วว่าเหตุใดพ่อลูกซีเตี้ยนนั้นถึงสมควรตาย
แม้ว่าอาชญากรรมของพวกเขาจะบาปหนาจนเกินกว่าจะบรรยายได้ แต่ทว่าเหตุใดมังกรซ่อนรูปถึงได้ไม่ลงมือให้เร็วกว่านี้หรือไม่ก็เลื่อนเวลาออกไปสักหน่อย แต่กลับเลือกที่จะลงมือในคืนวานนี้?
นี่ก็เพราะการแก้แค้น!
กล่าวได้อย่างชัดเจน ฉินเทียนต้องการแก้แค้นฉินเปียว!
“พูดพล่ามอะไร!”
“คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้มาพูดจามั่วซั่วและไม่เป็นความจริงในสถานที่แห่งนี้!”
“นายหญิงใหญ่ คุณอย่าได้ฟังคำพูดของเขา เปียวเอ๋อร์ไม่มีทางทำเรื่องเช่นนั้นแน่!” หยางหลิวท้วงติงด้วยท่าทีร้อนรน
สีหน้าของต่งซวงจุนดูน่าเกลียดขึ้นเล็กน้อย หล่อนรักในเกียรติและศักดิ์ศรี ใช้ชีวิตจนอายุปูนนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนของฝ่ายทางการเหยียบเท้าผ่านเข้ามาภายในบ้านและถามหาถึงความรับผิดชอบเช่นนี้
“ฉินเปียวเล่า?”
“เรียกเขามาพบฉัน!”
หยางหลิวรู้ถึงอารมณ์ของนายหญิงใหญ่ หล่อนกัดฟันแน่นและกล่าว “เปียวเอ๋อร์ล้มป่วยตั้งแต่เมื่อวานกระทั่งวันนี้ เขาหลับใหลและไม่ได้สติเลย”
“ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะสั่งให้คนไปสังหารผู้อื่นและวางเพลิง?”
“กู้หมิง คุณเอาแต่กล่าวว่าฉินเปียวเป็นผู้บงการ คุณมีหลักฐานหรือไม่?”
กู้หมิงลังเลชั่วขณะและเอ่ย “ในตอนนี้ยังไม่มี”
“ดังนั้นผมจึงมาหาคุณชายฉินเปียวและต้องการที่จะถามคำถามเขาต่อหน้า”
เรื่องนี้ทุกคนรู้ว่าฉินเปียวเป็นคนทำ แต่อย่างไรก็ตามยังไร้ซึ่งหลักฐาน
เช่นนั้นหากฉินเปียวไม่ยอมรับ มังกรซ่อนรูปก็ไม่อาจนำตัวเขาไปได้
ครั้นได้ฟังคำพูดของกู้หมิง หยางหลิวภูมิใจมาก หล่อนมีเหตุผลโต้เถียงและไม่ยอมผู้ใด หล่อนเอ่ยเสียงดังและกล่าวหามังกรซ่อนรูปว่าพวกเขานั้นจงใจใส่ร้าย
กู้หมิงยังคงยืนยันอย่างเคย ต้องการพาตัวฉินเปียวกลับไปและทำการสอบถาม นี่เองก็เป็นไปตามกฎบัตร
แต่ทว่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หยางหลิวไม่สามารถให้ฉินเปียวนั้นไปกับกู้หมิงได้หรอก
อีกอย่างเธอนั้นไม่ได้พูดโป้ปดเลยแม้แต่น้อย ฉินเปียวหลับไม่ได้สติจริงๆ
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น!”
ภายใต้ข้อพิพาท ต่งซวงจุนเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ
“ท่านทูตกู้ ในเมื่อขณะนี้ฉินเปียวนั้นยังคงหมดสติ เช่นนั้นรอให้เขาตื่นแล้วค่อยถามเขาดีหรือไม่?”
กู้หมิงเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ “นายหญิงใหญ่ ให้เวลาผมสักครู่ได้หรือไม่?”
“คุณชายฉินเปียวจะตื่นขึ้นเมื่อไร?”
หยางหลิวรีบเอ่ยด้วยความร้อนรน “อาการป่วยของเขายังไม่คงที่ อย่างเร็วที่สุดก็คงจะสองถึงสามวัน อย่างช้าที่สุดก็คงจะประมาณหนึ่งเดือน”
“ในขณะที่เขายังไม่ได้สติ พวกคุณคงจะไม่ไปถามเขาหรอกใช่ไหม?”
“เช่นนั้นแล้วจะแตกต่างอะไรไปจากการบังคับ?”
หนึ่งเดือน นานเกินไป เห็นได้อย่างชัดเจนว่าหยางหลิวนั้นกำลังถ่วงเวลา
เมื่อเห็นว่ากู้หมิงลังเล ต่งซวงจุนเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “เอาเช่นนี้แล้วกัน ในเมื่อมังกรซ่อนรูปประสบกับความสูญเสีย พวกเราตระกูลฉินเองก็มีศีลธรรม เช่นนั้นขอมอบเงินให้จำนวนหนึ่งร้อยล้าน”
“ใช้สำหรับการซ่อมแซมบ้านเรือนที่เสียหายและชดเชยต่อเหล่าพี่น้องที่ได้รับบาดเจ็บ”
“สำหรับการสอบปากคำฉินเปียวหวังว่าท่านทูตจะสามารถผ่อนผันเวลาได้สักหน่อย”
“อย่างน้อยก็สักหนึ่งเดือนเถอะ”
“เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะให้เขาไปรายงานตัวต่อมังกรซ่อนรูปด้วยตัวเขาเอง”
แววตาของกู้หมิงนั้นแสดงความพอใจ จุดประสงค์ของการมาที่นี่คือการมาสอบปากคำฉินเปียวจริงๆหรือไม่?
ใครต่างก็รู้ว่านั่นไม่สามารถเป็นไปได้
ฉินเทียนส่งกู้หมิงมาทำให้ตระกูลฉินนั้นลำบากใจเล็กน้อย ขณะนี้เดียวก็ยังสามารถรีดไถเงินได้อีกด้วย
ฉินเทียนนั้นเข้าใจอารมณ์ของต่งซวงจุน เขารู้ ตราบใดที่กู้หมิงใช้ชื่ออย่างเป็นทางการของมังกรซ่อนรูป ต่งซวงจุนไม่มีทางทำให้เขานั้นอับอายอย่างแน่นอน
ตอนนี้บรรลุเป้าหมายแล้ว
กู้หมิงลังเลอยู่ชั่วขณะจากนั้นเอ่ยด้วยท่าทีลำบากใจ “งั้นก็ได้ ภายในระยะเวลาหนึ่งเดือน”
“เมื่อถึงเวลานั้น ได้โปรดให้คุณชายฉินเปียวไปรายงานตัวยังสำงานใหญ่ของพวกเรา ไม่อย่างนั้นผมจะมาเยือนที่นี่อีกครา!”
เมื่อบรรลุเป้าหมาย กู้หมิงก็ไม่ได้อืดอาดยืดยาด เขาประสานมือทั้งสองและจากไป
หลังจากที่เขาจากไป ภายในห้องพิพากษาพลันเดือดดาลขึ้นมาอีกครั้ง
“นี่มันเรื่องอะไรกัน? นายหญิงใหญ่ คุณไม่ควรปล่อยมังกรซ่อนรูปไปเช่นนี้?”
“ตอนนี้พวกเขาคือปืนที่อยู่ภายในมือของฉินเทียน พวกเขาจงใจเล็งมาที่พวกเรา!”
“นายหญิงใหญ่ ตระกูลฉินไม่ควรถูกผู้อื่นรังแกและข่มเหงเช่นนี้!”
ต่งซวงจุนพ่นลมหายใจอย่างรุนแรง “หรือว่าคุณต้องการที่จะแตกแยกกับมังกรซ่อนรูปงั้นหรือ?”
“จ่ายเงินไปร้อยล้าน ซื้อเวลาหนึ่งเดือน ภายในหนึ่งเดือนนี้ ฉันจะสั่นคลอนความสัมพันธ์เหล่านั้น ทำให้มังกรซ่อนรูปและฉินเทียนต้องแตกคอกัน”
“ทุกคนรับฟังคำสั่ง ก่อนที่มังกรซ่อนรูปจะประกาศตัดความสัมพันธ์กับฉินเทียน ไม่ว่าใครก็ตามห้ามกระทำการโดยไม่ได้รับอนุญาต!”
“ไม่อย่างนั้น ฉันจะสังหารอย่างไร้ซึ่งความปราณี!”
ผู้ดื้อรั้นในมุม[1] หมายถึง การต่อต้านอย่างดื้อรั้น ปัจจุบันมักจะอธิบายถึงทัศนคติที่ไม่ซื่อสัตย์ของศัตรูและการปฏิเสธที่จะยอมจำนน