บัญชามังกรเดือด - บทที่ 812 กรงแปดเหลี่ยม
บัญชามังกรเดือด บทที่ 812 กรงแปดเหลี่ยม
ก่อนที่จะรอไปประมาณครึ่งชั่วโมง ก่อนที่ประตูห้องจะเปิดแล้ว คุณชายหลงก็ค่อยเดินออกมา
เขาได้สวมใส่ชุดที่สบายสีดำเอาไว้ ใส่หมวด มองไปแล้วเหมือนกับวัยรุ่นเอาสะทีเดียว
“หยางซง แกรู้ดี เกี่ยวกับตัวตนที่พิเศษไปหน่อยของฉัน หากไปโผล่ที่สนามมวยใต้ดินแบบนี้ เดิมทีมันผิดกฎ”
“ดังนั้น ควรจะเอ่ยยังไง หรือไม่ควรเอ่ยยังไง หวังว่าแกจะรู้ตัวเองดีนะ”คุณชายหลงลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
มองไปแล้วเหมือนกับว่าแอบกังวลเล็กน้อย
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขาที่มองไปแล้วเหมือนยังคงผ่อนคลายหยางซงจึงได้รีบตบที่หน้าอกรับประกันอีกรอบ
จริงๆแล้ว จนถึงตอนนี้แล้ว ว่าตัวตนที่แท้จริงของคุณชายหลง เขาก็ไม่ทราบแท้ดี
เพียงแค่“ข้อห้าม” สองคำนี้ ก็ได้ทำให้เขาตะลึงงันไปหมดแล้ว
เขารู้ว่า ยิ่งเรื่องที่เกี่ยวกับคนที่มีตัวตนยิ่งใหญ่ร่ำรวย ความลับก็ยิ่งมากเท่า
เขาหวังว่า จะต้องใช้ความซื่อสัตย์ในการบริการก่อน เพื่อเอาใจคุณชายหลงเพื่อที่จะแลกเอาความจงรักภักดี แล้วค่อยๆทำความเข้าใจเรียนรู้เอาทีหลัง
ภายใต้การแนะนำของเขา จี้ชิงก็ได้นำบอดี้การ์ดทั้งสองคน ไปยังสถานที่มวยใต้ดินที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของเมือง เมืองเฮยหลง
บอดี้การ์ดทั้งสองคนไม่ใช่ใครที่ไหน พวกเขาทั้งสองคนได้เป็นเทวดานพเคราะห์ของตระกูลจี้ คือพวงพานและจี้ตู
ในแง่ของศิลปะการต่อสู้แล้ว ทั้งสองคนในเทวดานพเคราะห์ ยังไม่นับว่าเป็นคนที่เก่งกาจที่สุด
แต่ว่า พลังอำนาจในการต่อสู้ที่แท้จริงแล้ว นับว่าเป็นคนที่ต่อสู้เก่งมากทั้งสองคนเลย
คนชนิดนี้ที่คุ้นเคยกับกฎกรงแปดเหลี่ยม และก็เหมาะกับการประลองที่มวยใต้ดิน
จี้ชิงนามแฝงว่า“คุณชายหลง” และเขาได้ตั้งชื่อให้พวกเขาทั้งสองคน หวงพานนามว่าหลงซื่อ ส่วนจี้ตูตามว่าหลงอู่
ในไม่ช้า ก็ได้มาถึงสถานที่ที่ใหญ่ที่สุดของมวยใต้ดินในเมืองเฮยหลง
เมื่อมองจากภายนอกแล้ว ก็คือสถานที่ก่อสร้างร้าง และผนังด้านนอกก็เต็มไปด้วยผนังที่เสริมไปด้วยปูนคอนกรีตผสมเหล็ก
แต่หลังจากที่เข้าไปแล้ว เหมือนราวกับเป็นโลกอื่น
ด้านล่างโดนขุดเป็นห้องสองชั้นใหญ่ๆ และด้านนอกก็ล้อมไปด้วย โคลอสเซียมโบราณ เหมือนกับพวกกรุงโรมโบราณ
และพวกโคลอสเซียมต่างๆ ได้แบ่งออกตามพื้นที่ที่แตกต่างกัน นอกจากพื้นที่ภายด้านในแล้ว จะมีแค่ตรงกลางเท่าที่ใหญ่ที่สุด ที่ได้มี กรงแปดเหลี่ยมตัวใหญ่วางไว้อยู่ตัวหนึ่ง
นอกจากตัวอื่นๆแล้ว ยังมีอีกสองสามอื่น หรือไม่ก็สี่อันที่เป็นกรงแปดเหลี่ยมที่ไม่เหมือนกัน
จี้ชิงกวาดสายตามองไป ภายในกรงแปดเหลี่ยม มีชายที่เปลือยเปล่าอยู่สองคน ที่ได้ใช้หมักของพวกเขากำลังต่อสู้กันอยู่
ด้านข้างๆก็เต็มไปด้วยผู้คนที่สายตาเต็มไปด้วยสีแดง
พวกเขาร้องตะโกนอย่างตื่นเต้น ราวกับว่าได้กลับไปอยู่ในสังคมสมัยก่อน ในที่นี่ ทั้งหมดอาศัยแค่พลังคำพูดที่แข็งแกร่ง
“ตามสถานที่ที่ไม่เหมือนกัน ขนาดของการเดิมพันก็ไม่เหมือนกัน”
“ลานประลองA ต่ำสุดหนึ่งพัน สูงที่สุดห้าหมื่น”
“ลานประลองB ต่ำสุดหนึ่งหมื่น สูงสุดหนึ่งแสน”
“ลานประลองC ต่ำที่สุดห้าหมื่น มากที่สุดห้าแสน”
“ลานประลองD ต่ำที่สุดหนึ่งแสน มากที่สุดหนึ่งล้าน”
“ลานประลองE คือลานที่อยู่ตรงกลางของกรงแปดเหลี่ยม ต่ำที่สุดของการเดิมพันหนึ่งคือห้าแสน และไม่จำกัดว่าสูงสุดเท่าไหร่！”
“คุณชายหลง พวกเราจะเริ่มจากตรงไหนดี？”
หยางซงกลับตื่นเต้นขึ้นมา ราวกับว่าปีศาจได้มาอยู่ในที่ที่ตนเองมาคุ้นเคยที่สุดแล้ว
จี้ชิงมองไปมา ก่อนที่จะมองไปที่กรงแปดเหลี่ยมที่อยู่ตรงกลาง ก็คือลานEที่หยางซงเอ่ย ที่ตอนนี้ว่างเปล่า และไม่มีคน
เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
หยางซงรีบเอ่ยถามอย่างเร่งรีบ“พิธีกรเมื่อก่อนของลานE เขามีนามว่าจวี่หยวน ”
“เขาชนะรวดสิบแปดสนาม ตอนนี้ไม่มีใครที่จะกล้าท้าต่อสู้กับเขา”
“ไม่มีใครคิดอยากที่จะท้าต่อ เลยไม่สามารถที่จะเปิดลานได้”
“คุณชายหลง ท่านคงจะไม่ได้รู้สึกว่า ลานอื่นๆ เล่นกันน้อยเดินไป ไม่ค่อยสนุกใช่ไหม？”
จี้ชิงอยากจะเอ่ยอะไร ทันใด จากด้านไหลๆ ได้มีเสียงสะท้อนเข้ามาในหู
“ฉันรู้ว่านี่คือใคร นี่ไม่ใช่คุณชายซงหรอกหรอ ？”
“ทำไมหรอ นานแล้วที่ไม่ได้เจอ วันนี้ทำไมถึงได้กล้ามาที่นี่ล่ะ”
“แกแค่นักมวยไม่กี่คน？หรือว่ากลัวว่าจะคนต่อย เลยไม่กล้าที่จะเปิดเผยหน้าล่ะ？”
ส่วนชายหนุ่มที่ใส่ชวดเขียวๆ ที่ได้โอบกอดหญิงสาวเอาไว้ สีหน้าหยิ่งผยองมองมาทางนี้
ด้านหลังของเขา ได้มีบอดี้การ์ดร่างกำยำสี่คนที่ใส่ชุดสูทสีดำยืนอยู่
ส่วนคนใกล้ๆที่มองเห็นเขา ต่างก็หวาดกลัวและหลีกทางให้ มีบางคนก็เอ่ยทักทายอย่างเกรงใจ
“สวัสดีพี่ซาน！”
“สวัสดีคุณชายซาน！”
“คุณชายซานถึงจะเป็นราชาแห่งกรงแปดเหลี่ยม！”
คุณชายซานดูบุหรี่ ก่อนที่จะหยิบเงินหนึ่งปึกขึ้นมา แล้วโปรยขึ้นไป ก่อนที่จะเอ่ยอย่างทะนงตัว “เอาไปใช้กัน！”
“ขอบคุณพี่ซาน！”
“ขอบคุณคุณชายซาน！”
สถานที่ได้ชุลมุน ก่อนที่จะได้ยินเสียงโห่ร้องออกมา
มองไปที่พี่ซานที่เดินเข้ามา สีหน้าของหยางซงก็ได้เปลี่ยนไปเป็นลำบากใจ และภายใต้สายตา ก็ยังแอบที่จะแค้นนิดหน่อย
“เขาคือใคร？”จี้ชิงขมวดคิ้ว ก่อนที่จะเอ่ยถามอย่างเย็นชา
หยางซงรีบเอ่ยอย่างเร่งรีบ ：“ช่ายเสี่ยวซาน”
“ที่นี่คือสนามมวยใต้ดิน พวกเขาคือผู้ถือหุ้นแรกๆเลย ส่วนจวี่หยวน ตอนนี้ก็คือนักชกของเขา”
“นักชกของพวกเราไม่กี่คนในเมื่อก่อน ต่างก็พ่ายให้กับเขา ส่วนเงินที่แพ้ไป อย่างน้อยก็น่าจะสิบล้านกว่า”
“แกมันเหมือนคนบ้าคุณชายหลง ดีที่สุดท่านอย่าไปรู้จักกับคนเช่นนี้เลย”
“พวกเราไปทางกันเถอะ”
เมื่อเอ่ยแล้วหยางซง ก็พยายามที่จะหลบหนีจากช่ายเสี่ยวซาน
คิดไม่ถึงเลยว่า ช่ายเสี่ยวซาน ไม่คิดที่อยากจะปล่อยหยางซงไป พวกเขาทั้งสองคนต่างก็ผู้ร่ำรวยของเมืองเฮยหลง และชอบแข่งกันบ่อยครั้ง
เมื่อก่อนช่ายเสี่ยวซานพานักชกมา เขาได้โดนหยางซงชกจนพ่ายแพ้ไปหลายรอบ และแพ้ไปเป็นจำนวนเงินไม่น้อยเลยทีเดียว
เพื่อที่จะกอบกู้หน้าตาคืนมา เขาเลยอาศัยความสัมพันธ์ จากนอกเมืองพาจวี่หยวนเข้ามา ก่อนที่จะจัดการ นักชกของหยางซงจนแพ้ แล้วยังสามารถที่จะปราบทั้งสนามได้ทั้งหมดในรอบเดียว
ส่วนจวี่หยวนที่ได้สร้างตำนานทิ้งเอาไว้ แต่นั่นก็ได้สร้างผลประโยชน์ให้กับช่ายเสี่ยวซาน
ตอนนี้ เขาจะมาทิ้งโอกาสที่จะกำจัดและเยาะเย้ยหยางซงได้อย่างไรกัน？
เขาพุ่งเข้ามา ก่อนที่จะอ้าแขน แล้วขวางหยางซงเอาไว้ ก่อนที่จะเอ่ยอย่างหยิ่งผยอง “คุณชายซง ฉันอยากจะเจอแกจะตายอยู่แล้ว！”
“ทำไมล่ะ สีหน้าที่ซีดเซียวกับพรรคพวกทั้งสองคนชุดดำนี้อีก แกเชิญครูสอนมาจากต่างพื้นที่หรือยังไงกัน？”
พวกเขาชี้ไปที่จี้ชิง หวงพานและจี้ตู ก่อนจะเอ่ยอย่างหยิ่งผยอง “มองไปแล้วน่ากลัวจริงๆเลยนะเนี่ย！”
“ทำไมหรอ อยากที่จะให้ฉันเรียกจวี่หยวนมาไหมล่ะ พวกเราจะมาลองเดิมพันกันสักรอบไหม？”
“ราคาเริ่มต้น เริ่มต้นที่สิบล้าน！”
หยางซงมีสีหน้าที่ลำบากใจสุดๆ ก่อนที่จะกัดฟันแล้วเอ่ย “ช่ายเสี่ยวซาน แกอย่ามาจองหองนักน่ะ！”
“จะบอกอะไรแกนะ เขาคือเพื่อนต่างถิ่นของฉัน ตัวตนเขาสูงส่งมากนะ！”
“หากแกมายั่วยุเขา แกจะต้องกินไม่ได้เดินไม่ได้อย่างแน่นอน”
“ใช่หรอ？”ช่ายเสี่ยวซานยิ่งเอ่ยหยิ่งผยองมากขึ้น ก่อนที่จะดึงดูดความสนใจจากผู้คนรอบๆ และดึงดูดกันเข้ามา
“เจ้าหน้าขาว แกต่อสู้เป็นไหม？”
“หน้าตาเหมือนราวกับผู้หญิง หากข้ามองแล้ว น่าจะรีบออกไปสะเถอะนะ สถานที่น้องเลือดเช่นนี้ ไม่น่าจะเหมาะกับแกนัก”
“อย่าเอาเลือดสดไปโดนบนหน้าเลย กลับไปก็จะฝันร้ายสะเปล่าๆ ฉี่รดที่นอนอีก”
เมื่อได้ยินคำที่เขาพูด ผู้คนรอบๆต่างก็หัวเราะกันออกมา เพราะว่าการที่จี้ชิงแต่งตัวเช่นนี้ มองไปแล้วทำให้เหมือนกับตัวผอมไม่มีเนื้อหนัง และเป็นแค่คุณชายที่ไม่ค่อยจะมีแรงเท่าไหร่
แต่ว่าในสถานที่ต่อสู้ เต็มไปด้วยการต่อสู้ที่นองเลือด
จี้ชิงก็ไม่ได้โกรธ ก่อนที่จะหรี่ตายิ้มแล้วตอบกลับ “ก็มาเล่นๆสิ”
“หากจะเอ่ยแล้ว ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการต่อสู้ แต่ว่าลูกน้องของฉันทั้งสองคน ต่างก็เป็นอาจารย์การต่อสู้นะ”
สีหน้าของช่ายเสี่ยวซานเปลี่ยนไปก่อนจะเอ่ย “อยากให้พวกเขาลองลงประลองไหมล่ะ？”
“ก็ได้！”
“เริ่มตั้งแต่ลานA พวกเขาแค่คนเดียว ก็สามารถที่จะสู้จนมาถึงลานE ฉันจะรีบโทร แล้วเรียกจวี่หยวนเข้ามา ！”
“ฉันอยากจะถามแกว่า กล้าหรือไม่กล้าเดิมพัน หรือว่าแพ้ไม่ได้？”
จี้ชิงขมวดคิ้วก่อนที่จะหัวเราะออกมา “ก็เล่นสิ ไม่ว่าจะน้อยหรือมาก มีความสุขก็พอแล้วไหมล่ะ”
“งั้นก็ไปเริ่มตั้งแต่ลาน A เถอะ”
เขามองไปที่หวงพานและจี้ตู ก่อนจะเอ่ย “พวกคุณไปเลือกกรงเองเถอะ แล้วลงชื่อเข้าร่วมส่ะ เริ่มจากลาน A ใครที่ผ่านหมดก่อน อยากได้อะไร ก็แค่ให้บอกฉัน”