บัญชามังกรเดือด - บทที่ 815 เดิมพัน
บัญชามังกรเดือด บทที่ 815 เดิมพัน
เมื่อเห็นจี้ชิงหยางซงและหลงซื่อกับหลงอู่เดินกันเข้ามา เสียงดังที่ดังไปทั่วลานประลอง ทันใดก็สงบลง
ทางฝั่งของผู้ท้าประลองการต่อสู้ ในที่สุดก็ได้มาแล้ว！
พูดกันตามตรง จากเมื่อก่อน ยังมีหลายคนมากนักที่เป็นกังวล พวกเขาจะกลัวแล้วเลือกที่จะหลบหนีไปหรือไม่
หากพูดเช่น ถ้าอย่างงั้นลานประลองที่กว้างใหญ่นี้ก็คงจะว่างเปล่าไปแล้ว
ตอนนี้ เมื่อเห็นพวกเขาปรากฏตัว ทุกคนต่างก็ถอนหายใจกันออกมา
วินาทีต่อว่า เสียงโห่ร้องก็ได้ดังขึ้นอีก！
“หลงซื่อ！หลงอู่！”
“หลงซื่อ！หลงอู่！”
พวกที่ได้ดูการต่อสู้เอวาน ที่เหมือนจะเป็นฝั่งที่ชื่นชอบหลงซื่อกับหลงอู่ ต่างก็ยกมือ แล้วก็เอยตะโกนเสียงดังขึ้น
ก่อนที่ชายที่สวมถุงมือสีขาวทั้งสองข้างจะรีบเดินเข้ามาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณชายหยาง อีกทั้งเพื่อนของคุณท่านนี้”
“ตามกฎเกณฑ์แล้ว พวกเป็นฝ่ายของผู้ท้าประลอง สามารถที่จะมานั่งที่วีไอพีนี้เลยครับ”
“ตามผมมาเถอะครับ”
เมื่อต้องมาเจอกับการพนันแบบนี้ ไม่เหมือนกับการต่อสู้ในสังเวียนสักเท่าไหร่ และในแต่ละชั้น ทั้งสองข้างก็เป็นเจ้าภาพ
สามารถที่จะเผชิญกับการเดิมพันที่กระจัดกระจายเต็มไปหมด
สำหรับหยางซงไม่ได้แปลกแต่อย่างใด เพราะเขาก็เคยเป็นถึงเจ้าภาพ และไม่ได้เป็นเพียงแค่ครั้งเดียว
สามารถที่จะมานั่งอยู่ในที่นี้ได้ ไม่เพียงแต่จะต้องร่ำรวยเท่า ที่สำคัญเลยก็คือ จะต้องเปิดเผยหน้าตา รวมถึงจะกลายเป็นจุดสนใจของในลานประลองอีกด้วย
เขาพยักหน้า ด้วยความเคารพแล้วเอ่ยกับจี้ชิง “คุณชายหลง พวกเราไปด้านกันเถอะ”
ภายในตรงกลางของกรงแปดเหลี่ยม ด้านที่นั่งทั้งสองข้าง ได้ถูกสร้างมาเฉพาะ ที่แตกต่างจากพวกที่นั่งดูด้านล่าง
ด้วยเหตุนี้ ด้านที่นั่งทางทิศตะวันตก ได้มีคนที่เต็มไปด้วยชุดกี่เก้า สีสันสดใสเป็นคุณนาย และในมือก็ถือน้ำชาอยู่
เชิญให้จี้ชิงนั่งแล้ว หลังจากหยางซงก็เอ่ยอย่างเย็นชา “บริการดีๆล่ะ”
“รอให้พวกเราชนะแล้ว จะชนะได้เงินก้อนใหญ่ แล้วจะตอบแทนอย่างงาม！”
เขาคิดถึงเมื่อครั้งก่อนที่ได้มานั่งที่นี่ ที่ได้ชนะมาห้าล้านกว่า และโยนเงินรางวัลหลายแสน ให้กับพวกหญิงสาวสวยจนต้องคุกเข่าขอบคุณเขา
เขาหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะรอการกลับมาอย่างตื่นเต้น
ส่วนมองไปที่ด้านที่นั่งอีกฝั่ง ที่ไม่ได้มีคน เขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยอย่างไม่พอใจ “แกช่ายเสี่ยวซาน ทำไมยังไม่มาสักทีนะ！”
“พวกเรามาถึงแล้วนะ！”
“หากแกกลัวล่ะก็ งั้นก็รีบยอมแพ้ไปสะสิ！”
ช่ายเสี่ยวซานยังไม่ได้ออกมา แต่ในสนาม ก็มีคนของช่ายเสี่ยวซานมากมาย และแต่ละคนก็ชื่นชมในจวี่หยวน
เมื่อได้ยินคำพูดของหยางซง ก่อนที่เสียงเรียกจะดังขึ้นเรื่อยๆ
“จวี่หยวน！”
“ขอเชิญจวี่หยวนปรากฏตัวด้วย！”
“พิสูจน์ให้พวกเขารู้ ว่าใครกันที่เป็นราชาของสังเวียนการประลองนี้！”
“จวี่หยวนผู้ยิ่งใหญ่！”
“จวี่หยวนจะต้องชนะ！”
จากที่ได้มีเสียงตะโกนเรียกร้อง ที่ด้านหลังสนามประตูก็ได้เปิดออก ก่อนที่ ช่ายเสี่ยวซานในที่สุดก็จะปรากฏหน้าออกมา
ที่ด้านหลังของเขา ได้มีชายสูงประมาณสองเมตรกว่า ที่เหมือนกับยักษ์ มองไปแล้วเหมือนกับลิงยักษ์
ส่วนช่ายเสี่ยวซานที่ได้มีส่วนสูงหนึ่งร้อยแปดสิบพอดี แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ก็เหมือนกับคนตัวเตี้ยๆ
“จวี่หยวน！”
“จวี่หยวนมาแล้ว！”
ทั้งสนามตอนนี้ก็ได้ระเบิดบ้าคลั่งอีก
ก่อนที่จะรีบมายังที่นั่งในส่วนของเขา ช่ายเสี่ยวซานเดินด้วยความกระตือรือร้น ก่อนที่จะโบกมือให้สัญญาณทุกคนเงียบลง
เมื่อรู้ว่ามาถึงเวลาที่สำคัญแล้ว ทั้งสนามก็ได้เงียบลง และรอให้ช่ายเสี่ยวซานเอ่ยคำพูด
ช่ายเสี่ยวซานค่อยกวาดสายตาไป ก่อนที่สายตาจะไปจ้องมองที่บนหน้าของจี้ชิง
“ตอนนี้ฉันพอจะมองออกว่า แกมาเพื่อที่จะมาสนับสนุนช่วยแกหยางซงใช่ไหมล่ะ ？”
“ตอนนี้จวี่หยวนได้ปรากฏตัวแล้ว ดังเมื่อวานที่ได้นัดกันไว้ หากว่าแกหวาดกลัว ยอมแพ้ตอนนี้ยังไม่สายนะ”
จี้ชิงนิ่งเงียบไป
หยางซงร้อนรนจนเอ่ยเบาๆ“คุณชายหลง มาจนถึงเวลานี้แล้ว อย่าอ่อนข้อนะท่าน！”
“มิฉะ หลังจากนี้แล้วจะออกไปใช้ชีวิตยังไงล่ะ？”
จี้ชิงเอ่ยยิ้มเยาะเย้ย“ไม่มีใครรู้จักตัวตนของฉันหรอก หากฉันจากไปแล้ว ยังไงสะของพวกนี้ก็ไม่ได้ตกมาอยู่บนตัวของฉัน”
“แกเกรงว่าตนเองจะไม่มีหน้าออกไปด้านนอกงั้นหรอ？”
หยางซงเอ่ยด้วยสายตาที่แดงก่ำ“ก็มีเหตุผล！”
“แต่ว่าท่านไม่เชื่อหรอ ว่าหลงซื่อและหลงอู่สามารถที่จะเอาชนะได้”
“จากที่ผมได้สังเกตมา ไม่ผิดพลาดแน่！”
จี้ชิงพยักหน้าก่อนที่จะเอ่ย“ก็ได้ ฉันจะเชื่อแกสักครั้ง”
เขาจ้องมองไปที่ช่ายเสี่ยวซาน“เริ่มได้แล้วล่ะ”
ช่ายเสี่ยวซานขมวดคิ้ว“แกไม่อยากที่จะลองศึกษาเข้าใจเกี่ยวกับกฎเกณฑ์หน่อยหรอ？”
“เข้าใจก่อนให้ชัดเจน เมื่อถึงเวลาอย่าหาว่าฉันรังแกแกล่ะ”
จี้ชิงยิ้มอย่างเย็น“ฉันชอบพูดตรงๆน่ะ”
“นักต่อสู้ของฉันทั้งสองคนนี้ แกเลือกเลยจะเอาคนไหนขึ้น หากฉันแพ้แล้ว ฉันจะให้แกหนึ่งร้อยล้าน”
จี้ชิงกลับเป็นคนที่จะหลีกเลี่ยงกฎเดิมๆ ก่อนที่จะพนันกับ หลงซื่อหลงอู่ตรงๆ ！
อีกทั้ง หนึ่งร้อยล้าน ！
เมื่อได้ยินสามคำนี้ ที่ออกมาจากปากของจี้ชิงอย่างง่ายดาย ผู้คนในสนามต่างก็ตกตะลึงงัน ก่อนที่จะเกิดความโกลาหลขึ้น
แม้แต่ช่ายเสี่ยวซานก็ตกตะลึงอยู่ชั่วครู่ เขาคิดไม่ถึงก่อนที่จะเอ่ย“แกแน่ใจหรอ ที่จะเดิมพันหนึ่งร้อยล้าน？”
เมืองเฮยหลง นับว่ายังไม่ใช่เมืองที่ร่ำรวยเจริญที่สุดในประเทศ ในทางทิศเหนือไม่กี่เมือง ก็ยังนับว่าอยู่ในอันดับสอง
หนึ่งร้อยล้าน นี่มันเป็นจำนวนยอดเงินที่เกินคะคาดคิดเลยนะ
เหมือนกับพ่อของช่ายเสี่ยวซานที่ได้ลงทุนลานประลองนี้ รวมถึงธุรกิจโรงแรมของหยางซง เมื่อคิดรวมๆกันแล้วก็แค่ไม่กี่พันล้าน
แต่ก่อนหน้า การเดิมพันที่หยิ่งผยองเช่น สายตาที่เต็มไปด้วยความอาฆาต และทุกคนก็ได้ลงเดิมพันกันเป็นสิบล้านบาท
ต่างก็เป็นการเดิมพันที่มากพอแล้ว และได้เป็นข่าวอยู่ในเมืองเฮยหลงอยู่ช่วงหนึ่ง
ตอนนี้ ชายคนนี้ แค่เอ่ยปากก็หนึ่งร้อยล้าน？
เป็นหนึ่งในสิบของธุรกิจของตระกูลช่ายและตระกูลหยางเลยนะ！
เปรียบเทียบกับการเดิมพันในรอบก่อน นี่เหมือนมากกว่าเป็นสิบเท่า！
เมื่อเทียบกับความตกใจของคนอื่นๆแล้วหยางซงยังพอรับได้ เพราะเขารู้ถึงสถานการณ์ของเขาคุณชายหลงคนนี้
จากการที่คาดเดาจากตัวตนของคุณชายหลงแล้ว อย่าพูดถึงร้อยล้านเลย พันกว่าล้านก็ไม่นับว่าอะไร
ก่อนเมื่อไม่นาน คุณชายหลงยังเอ่ยเองว่า แกคิดว่าเงินสำคัญกับเขาหรอ？
หยางซงเอ่ยด้วยความตื่นเต้น“ช่ายเสี่ยวซาน แกกล้าไม่กล้าเดิมพันหรือไม่ล่ะ？”
“จะบอกอะไรแกนะว่าคุณชายหลงวันนี้เขามาล้างแค้นแทนให้ฉัน！”
“หากวันนี้แกไม่กล้าที่จะเดิมพัน ก็พาจวี่หยวนไปแล้วยอมแพ้ส่ะ！”
“รวมถึง พวกครอบครับของแกจะต้องเอาเงินทุนออกจากลานประลองส่ะ！หลังจากนี้ลานประลองจะต้องเป็นของตระกูลหยางที่ได้ครอบครอง！”
ช่ายเสี่ยวซานมองไปที่จี้ชิงด้วยสายตาที่แน่นิ่ง ในตอนนี้ เขาเหมือนกำลังแอบหวาดหวั่น
ไม่ใช่เพราะว่าเขาเชื่อในพละกำลังของ จวี่หยวน แต่ว่าหนึ่งร้อยล้านสำหรับเขา เกินว่ายอดเงินที่เขาคาดเดาไว้อีก
เงินจำนวนมากขนาดนี้ ไม่ใช่ว่าเขาที่จำกัดเอา
เขาลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ย“แกเอาอย่างนี้ดีไหมล่ะ”
“แกมีนักต่อสู้ตั้งสองคน ให้พวกเขาผลัดกันขึ้นสังเวียน ทั้งหมดต่อสู้สองรอบ”
“แกหนึ่งร้อยล้าน แบ่งเป็นสองรอบ แต่ละรอบเดิมพันห้าสิบล้านบาท”
“ผมก็ไม่ได้ติดใจหากจะให้จวี่หยวนเลือกหนึ่งหรือว่าสอง เป็นยังไงล่ะ？”
เขาเอ่ยเช่นนี้ จริงๆแล้วอยากยามที่จะล่อลวงขโมย เพราะว่าการเดิมพันหนึ่งร้อยล้าน หากต่อสู้แค่ครั้งเดียว จะทำให้เกิดความกดดันกับจวี่หยวนมากจนเกินไป
มองไปแล้ว เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร
จริงๆแล้ว หากจวี่หยวนชนะในครั้งแรก เขาก็ไม่ติดใจหากจะให้ไปลงในรอบต่อไป แต่หากรอบต่อไปแพ้ เขาก็เสมอ
แต่ถ้าหากว่าจวี่หยวนแพ้ในครั้งแรกเลย งั้นตนเองก็ไม่ต้องให้จวี่หยวนต่อสู้ในครั้งที่สองแล้ว ถ้าอย่างงั้น การเดิมพันก็จะมีแค่ห้าสิบล้าน
สำหรับจำนวนเงินนี้ เขาไม่ค่อยจะเต็มใจ แต่ก็ยังพอที่จะสามารถยอมรับได้
ไม่เอ่ยก็ไม่ได้ว่า ถึงแม้ว่าเขามองไปแล้วจะเหมือนพวกที่ไม่มี และรวมถึงรู้วิธีการต่อสู้ แต่จริงๆแล้วเขาต้องรู้อย่างลึกซึ้งมากแน่นอน
เมื่อต้องเผชิญกับช่ายเสี่ยวซานที่ดูจะใจกล้า จี้ชิงก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก่อนที่จะพยักหน้าแล้วเอ่ย “ก็ได้”
“เวลาของฉันมีกำจัด รีบเริ่มกันเถอะ”