บัญชามังกรเดือด - บทที่ 931 ตระกูลเซี่ยทางเหนือ
บัญชามังกรเดือด บทที่ 931 ตระกูลเซี่ยทางเหนือ
เมื่อได้ยินคำพูดของบริกรแล้ว ฉินเทียนนั้นอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
“ทำไมล่ะ？”
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า？”
ห้องที่ดีที่สุดของโรงแรม พวกเขานั้นได้จองไปแล้วสี่ห้อง อีกทั้งยังดีสุดๆอีกด้วย
เดิมทีเขานั้นไม่ได้มีเกณฑ์อะไรในการเลือก แต่ว่าเขานั้นเป็นถึงผู้นำของวิหารเทพ ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยเจอโลกอะไรที่เป็นแบบนี้？
เพียงแค่คิดว่าวันพรุ่งนี้ไป๋หลิงและคนอื่นๆ นั้นจะต้องไปเผชิญภัยอันตรายกับตบ ก่อนที่จะออกเดินทางนั้น เขาอยากที่จะให้พวกนั้นได้พักผ่อนกันอย่างสบาย
หลังจากที่จองห้องแล้ว ก็อยากที่จะให้เปลี่ยน อีกทั้งยังมาในตอนที่กำลังทานอาหารอย่างมีความสุขอีก ช่างขัดใจจริงๆ
ดังนั้น สีหน้าของฉินเทียนนั้นจึงไม่ค่อยน่าดูเท่าไหร่นัก
บริการนั้นเอ่ยอย่างขออภัย “ขอโทษจริงๆครับ”
“พอดีว่ามีลูกค้าเมื่อสักครู่ พวกเขานั้นอยากที่จะจองห้องที่ดีทั้งหมด แล้วพวกเรานั้นก็จัดการแล้ว เอ่ยว่าได้มีลูกค้าเข้าพักหมดแล้ว”
“แต่ว่าลูกค้านั้นไม่ว่าจะเป็นตายยังไงก็ไม่ยอม ให้เวลาผมแค่สิบนาที ให้จัดการกวาดเก็บห้องนั้นให้สะอาดครับผม”
“คุณฉิน พวกลูกค้าพวกนั้นยังเอ่ยอีกว่า หากท่านนั้นไม่ยินยอม พวกเขานั้นสามารถที่จะให้เงินท่านก็ได้”
“ท่านสามารถเอ่ยจำนวนตัวเลขมาเลยก็ได้”
ที่แท้ก็เป็นคนรวยนี่เอง！
เอ่ยตามความจริง ถ้าหากไม่มีเหตุผลที่สมเหตุสมผล หรือเหตุฉุกเฉิน ใหห้องนั้น ก็ไม่มีอะไร
ส่วนคำพูดของฝั่งตรงข้าม ทั้งหมดนั้นเหมือนจะกำลังดูถูกคนเลยนะ
นี่มันคืออีกเรื่องหนึ่ง
ฉินเทียนเอ่ยยิ้มๆ“มองดูแล้ว แขกคนนี้น่าจะไม่ขาดเงินนะ งั้นก็ดี ไปบอกเขาว่า เอามาหนึ่งร้อยล้าน”
“อือ？”
พนักงานบริการนั่งนิ่งงัน และพยายามที่จะตอบกลับพร้อมทั้งรักษารอยยิ้ม “คุณฉิน ท่านว่าอะไรนะ？”
ฉินเทียนเอ่ยเบาๆ“เขาไม่ใช่ว่ายอมที่จะชดเชยไม่ใช่หรอ ให้โอนเงินหนึ่งร้อยล้านบาทมาที่บัตรของผม ผมนั้นจะรีบออกจากห้อง ไปบอกเขาเถอะ”
รอยยิ้มที่อยู่บนหน้าของบริกรนั้น ทันใดนั้นก็ได้หายวับไปทันที
เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา“คุณฉิน ผมนั้นมาบอกคุณดีๆนะ ทำไมคุณจะต้องแกล้งผมด้วย？”
“ผมจะบอกคุณให้นะ ว่าแขกพวกนั้นเขาได้พาบอดี้การ์ดกลุ่มใหญ่มาด้วย คุณรวมถึงพวกสาวๆนั้น มีกันแค่สี่คนเองนะ——”
“เป็นผู้หญิงแล้วจะทำไม？”ไป๋หลิงทันใดนั้นก็ไม่ทน แล้วตบโต๊ะเอ่ยเสียงดัง“ฉันนั้นก็เทียบเท่ากับผู้หญิงร้อยคนเลยนะ！”
“ก็แค่เติมเงินไม่ใช่หรอ？อิงจากที่พี่ใหญ่บอกพวกเขาเถอะ ให้เอามาหนึ่งร้อยล้าน！”
“หากแค่หนึ่งร้อยล้านยังเอามาไม่ได้ งั้นจะเรียกว่าเศรษฐีได้ยังไง ไสหัวออกไปส่ะ แล้วอย่ามารบกวนช่วงเวลาของพวกเราอีก！”
เธอนั้นได้ดื่มเหล้าไปหน่อย ตอนนี้เลยได้ตื่นเต้น และการกระทำนี้ ก็ได้ดึงดูดผู้คนที่อยู่รอบข้างๆ ต่างก็หันหน้ามามองกัน
และบริการหนุ่มที่ได้โดนหญิงสาวนั้นเอ่ยดุ และใบหน้าของเขานั้นก็ทนไม่ได้อีกต่อไป
เขานั้นกัดฟัน แล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม“งั้นก็ได้ พวกคุณก็รอไปเถอะ！”
เมื่อเอ่ยแล้ว ก่อนที่จะจากไปด้วยความโกรธ
ฉวนซานหัวเราะออกมาเสียงดัง ก่อนที่จะชี้มือไปที่ไป๋หลิง แล้วเอ่ย “น้องหลิง สุดยอดจริงๆ！”
“นี่นับว่าอะไร ผู้หญิงก็ไม่ต่างจากผู้ชายหรอกน่ะ！”
“มา พี่ขอชนแก้วเจ้าหน่อยแก้วนึง！”
ไป๋หลิงตอนนี้ที่เมาเล็กน้อย ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ ก่อนทีจะเอ่ย “ใครเป็นน้องสาวของเจ้ากัน？ข้าจะบอกเจ้านะ รอบหน้ามาเรียกอีกนะ ข้าจะให้เจ้าทองไปกัดเจ้าส่ะ ！”
“พี่เทียน พวกเรานั้นก็มาดื่มหมดแก้วกันเถอะ ”
ก่อนที่จะปรากฏเหตุการณ์ ที่ทำให้ไม่พอใจ แต่ว่าก็ได้หายไปอย่างรวดเร็ว
ฉินเทียนและคนอื่นๆ ต่างก็ได้ดื่มเหล้าและคุยกันต่อไป
บริกรหนุ่มที่ได้เจอเรื่องซวยแบบนี้ เขานั้นได้กลับไปที่ห้องโถงของโรงแรมด้วยความโกรธ
ในตอนนี้ ที่ห้องโถงใหญ่นั้นได้มีลูกค้านั่งรอพักอยู่ และได้มีชายหนุ่มนั่งอยู่ที่บนตัวนั้นเต็มไปด้วยแบรนด์เนม
เขานั้นนั่งไขว่ห้าง และในมือที่ถือซิการ์ อีกทั้งยังใส่แหวนหยกมรกตที่โดดเด่นสวยงาม
และโต๊ะที่อยู่ด้านหน้าของเขานั้น เต็มไปด้วยกล่องมากมาย ที่มองไปแล้วเหมือนได้เต็มไปด้วยของที่มิอาจประเมินราคาได้
ด้านหลังของเขานั้น ได้มีบอดี้การ์ดเกือบยี่สิบกว่าคนที่ใส่สูทยืนอยู่
และได้ใส่แว่นกันแดด มองไปแล้วทั้งดูยิ่งใหญ่และทรงพลังมาก
“คุณชายถง！”บริกรนั้นรีบวิ่งเข้ามา ก่อนที่จะเอาธนบัตรนั้นมาวางบนโต๊ะ แล้วเอ่ยอย่างหวาดกลัว “ขออภัยด้วยครับ ผมไม่สามารถที่จะจัดการได้สำเร็จครับ”
“ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเอาเงินของคุณครับ”
เขานั้นมีนามเรียกว่าสวี่เสี่ยวเฉียง เพิ่งจะเรียนจบปีนี้ และได้จากความสัมพันธ์ เลยได้เข้ามาเป็นบริกรรับรองที่ห้องโถงนี้ สามารถเอ่ยได้ว่า ปกติแล้วก็ไม่ค่อยจะได้เจอกับคนที่ร่ำรวยเช่นนี้
แต่ว่าคุณชายถงนั้นก็ยังทำให้เขานั้นตกใจ
เมื่อเข้ามา ก็บอกว่าอยากจะได้ห้องที่ดีที่สุด อีกทั้งสวี่เสี่ยวเฉียงยังได้บอกไปว่าห้องนั้นเต็มแล้ว ไม่สะดวกที่จะเข้าพัก แต่ว่า คุณชายถงนั้นได้โยนเงินหนึ่งหมื่นเป็นค่าดำเนินการเล็กๆน้อยๆ ให้เขานั้นไปจัดการฝั่งตรงข้ามให้ย้ายออก
เมื่อแค่ลงมือ ก็ให้เงินเป็นทิปตั้งหนึ่งหมื่นบาท！
สวี่เสี่ยวเฉียงนั้นตกตะลึง ก่อนที่จะรีบคิดอยากที่จะให้ฉินเทียนนั้นย้ายออก
“เจ้าว่าอะไรนะ？”
เมื่อได้ยินรายงานจากสวี่เสี่ยวเฉียง สีหน้าของคุณชายถงนั้นก็ได้เย็นชาลง
เขาขมวดคิ้วแล้วเอ่ย“เจ้าไม่ได้บอกฝั่งตรงข้ามหรอ ว่าข้านั้นสามารถที่จะให้เงินพวกเขาได้？”
“แบบนี้แล้วกัน เจ้านั้นไปเปิดห้องอื่นๆให้พวกเขา แล้วค่าใช้จ่าย ข้าจะออกเอง”
สวี่เสี่ยวเฉียงเอ่ยอย่างลำบากใจ“คุณชายถง ข้าบอกแล้ว ว่าพวกเขานั้นยินยอมที่จะรับค่าชดเชยที่จะเปลี่ยนห้อง ……”
คุณชายถงเอ่ยด่าไปหนึ่งที “รู้แล้ว ว่าบนโลกนี้นั้นยังมีคนมากมายที่เห็นแก่เงิน”
“มองดูแล้วเขาก็น่าจะรวยเหมือนกัน แล้วถึงได้เอาห้องที่ดีที่สุดไปได้”
“เอ่ยมาสิ พวกเขานั้นอยากได้เงินเท่าไหร่？”
สวี่เสี่ยวเฉียงกลืนน้ำลาย ก่อนที่จะเอ่ยเบาๆ “หนึ่งร้อยล้าน……”
“เจ้าว่าอะไรนะ？”คุณชายถงนั้นเอนกาย แล้วจ้องมองไปที่เขา“เท่าไหร่นะ？”
“คุณฉินเขาบอกว่า หนึ่งร้อยล้านครับ！”
“คุณชายถงเขายังบอกอีกว่า หากท่านไม่ยอม จะไม่คุยกับเขาเองก็ได้นะครับ”
“อีกทั้ง——”
“อีกทั้งอะไร？”
“อีกทั้ง เขานั้นยังเอ่ยไม่ดีกับท่านอีก ว่าท่านนั้นไม่เข้าใจว่ามาก่อนได้ก่อน ไม่มีมารยาทเข้าใจกฎเอาสะเลย ……”
“คุณชายถง จากพี่ผมดูแล้ว ไม่อย่างงั้นช่างมันเถอะครับ เอาแบบนี้ไหม ผมนั้นจะไปเปิดห้องให้พวกท่านดีหรือเปล่า？”
“ไร้สาระ！”คุณชายถงนั้นได้เอาตีบถีบไปที่กระถางดอกไม้ข้างๆจนล้มแตก ก่อนที่จะเอ่ยตะโกนเสียงดัง “เจ้ารู้ไหมว่าข้าคือใครกัน？”
“ข้านั้นมีนามว่าถงอาน เป็นคนของตระกูลเซี่ยทางเหนือ และเป็นคนที่สนิทที่สุดกับคุณชายใหญ่ คุณชายของพวกเรานั้นมาที่นี่เพื่อทำธุระ ข้านั้นมาจัดการเรื่องที่พักให้กับเขา！”
“ตัวตนของคุณชายพวกเรานั้นเป็นยังไงกัน？ยังไม่รวมถึงทั้งโรงแรมของพวกเจ้านะ นี่นับว่าถ่อมตนมากแล้ว เจ้ายังคิดอยากที่จะเปิดห้องมั่วๆหรอ？”
“ไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือไงว่ะ？แกเชื่อข้าไหม ว่าข้านั้นจะรื้อโรงแรมของพวกเจ้าทิ้งส่ะ！”
สวี่เสี่ยวเฉียงนั้นนิ่งตะลึงงัน
ที่แท้คนที่อยู่ตรงหน้านั้น ไม่ได้เป็นนายหลัก แต่เป็นแค่ลูกสมุนของคุณชาย ที่มาจัดการแทนคุณชายก่อนเฉยๆ
“ตระกูลเซี่ยทางเหนือ？ที่เป็นหนึ่งในห้าตระกูลใหญ่แห่งทางเหนือเหรอ？”
เมื่อคิดถึงตำนานที่เขานั้นได้เรียนตอนเด็ก ทำให้ สวี่เสี่ยวเฉียงนั้นตะลึงจนเอ่ย
ถงอานเอ่ยอย่างเย็นชา“รู้แล้วก็ดี”
“ตอนนี้ เจ้ารู้แล้วใช่ว่าควรจะทำยังไง？”
สวี่เสี่ยวเฉียงมองไปที่บอดี้การ์ดที่ใส่แว่นดำพวกนั้น ตกใจจนจิตแทบหลุด ก่อนที่จะรีบเอ่ย “ไม่ใช่ผมนะ！”
“เป็นเพราะคนที่ชื่อฉินต่างหาก นามของเขาตอนนี้มาเข้าพัก นามว่า ฉินเทียน”
“เขานั้นกลับอ้าปากขอหนึ่งร้อยลาย ข้ามองแล้วเขานั้นจงใจที่จะหาเรื่องชัดๆ！”
ถงอานเอ่ยด้วยความโกรธ“รนหาที่ตาย กล้าที่จะมาเอ่ยไม่ดีกับพวกเรา ตระกูลเซี่ยทางเหนือ ข้าจะทำให้เขารู้ ว่าพละกำลังที่แท้จริงคืออะไร！”
“ไปกับข้า！”
เขานั้นได้พาบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งไปพร้อมด้วยความโกรธ แล้วเดินไปยังทางห้องอาหาร