บัญชามังกรเดือด - บทที่ 932 ยังไม่พอใจอีกหรอ
บัญชามังกรเดือด บทที่ 932 ยังไม่พอใจอีกหรอ
ฉินเทียนและคนอื่นๆที่ได้กินดื่มจนอิ่ม ลุกขึ้นพร้อมที่จะกลับ ไม่ใช่เพราะว่าพวกเขานั้นกลัวว่าคนอื่นจะเข้ามารังควาน แต่ว่าไม่อยากที่จะเอาเรื่องเล็กน้อยนี้มาใส่ใจต่างหาก
อีกทั้งไม่จำเป็นที่จะมานั่งรออยู่ตรงนี้
เพราะว่า ฝั่งตรงข้ามนั้นไม่คู่ควร
กลับเร็วๆ ไปพักผ่อน เพื่อที่จะรอคอยต้อนรับเรื่องใหญ่ในวันพรุ่งนี้
เมื่อพึ่งเดินมาถึงทางเข้าประตูห้องอาการ ก็ต้องมาเจอกับคนหนุ่มที่ทำท่าหยิ่งผยอง อีกทั้งยังพาบอดี้การ์ดชุดดำ เดินเข้ามาอย่างหน้าโหด
ด้านข้างๆนั้น ยังมีบริกรที่ชื่อว่าสวี่เสี่ยวเฉียงตามมาด้วย
เจ้าคนนี้นั้นเหมือนกับสุนัข ที่เขามาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ
มองเห็นฉินเทียนและคนอื่นๆ เขานั้นรีบเข้าไป แล้วเอามือกางออกกั้นพวกเขาไว้ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ทำไมล่ะ คุณฉิน คุณเอ่ยไม่ใช่หรอ ว่าอยากจะได้เงินหนึ่งร้อยล้านเพื่อย้ายห้องน่ะ？”
“ตอนนี้คุณชายถงมาแล้ว หากคุณอยากได้จากพวกเขา แล้วมาหลบหนีแบบนี้มันอะไรกันหรอ？”
“หากจะไปก็ได้ แต่ว่าจะต้องเช็คเอาท์ออกจากห้องนั้นสะดีๆก่อน！”
เสียงของเขานั้นดังมาก ทำให้ผู้คนที่อยู่ข้างๆนั้นต่างก็หันหน้ามามอง และมองเห็น ถงอานรวมถึงบอดี้การ์ดมาดเข้มที่อยู่ด้านหลัง และทุกคนตอนนี้นั้นเหมือนกับรอดูละครสนุกๆอยู่สะงั้น
และเมื่อก่อนคนที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกับฉินเทียน ที่ได้ยินฉินเทียนนั้นอยากได้เงินหนึ่งร้อยล้านเป็นค่าชดเชย ในตอนนี้ พวกเขานั้นเหมือนจะมีความสุขขำเอาสะมากๆ
“เจ้าชายคนนี้เหมือนวันนี้จะขาดทุนสะแล้ว สมควร！”
“ก็แค่เปลี่ยนห้องไม่ใช่หรอ อ้าปากอยากจะได้หนึ่งร้อยล้าน ทำไมไม่เข้าไปแย่งมาล่ะ！”
“รอเถอะ มีละครสนุกๆแน่นอน！”
“ไอเจ้าหมา รนหาที่ตายหรือไง？”ฉวนซานดื่มเหล้า และอารมณ์ก็ขึ้น ใบหน้าของเขานั้นมีสีแดง ก่อนที่จะจับคอเสื้อของสวี่เสี่ยวเฉียงเอาไว้
“จะทำอะไรน่ะ？”
“มีคนชกคนอื่น！รีบไปเรียกคนมาสิ！”สวี่เสี่ยวเฉียงนั้นสติเกือบจะหลุด ก่อนที่เขานั้นจะร้องเหมือนไก่ที่จะถูกเชือด
“ไอบ้านี้ กล้าที่จะมาทำร้ายคนอื่นต่อหน้า ไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือยังไงกัน？”
“รีบวางไอเจ้าหนุ่มนั่นลงนะ！”ถงอานสีหน้าเปลี่ยนไป แล้วเอ่ยตะโกนดุเสียงดัง
ด้านหลังเขานั้นมีบอดี้การ์ดชุดดำ ที่เหมือนกับกลุ่มของหมาป่า ที่วิ่งพุ่งเข้าไปหา ฉวนซาน
“วันนี้ข้าไม่อยากจะทะเลาะกับใคร พวกเจ้า อย่ามาบังคับข้านะ”
ฉินเทียนนั้นเหมือนหายตัวได้ แล้วมาบังยืนอยู่ด้านหน้า
“เจ้าคือคนที่เรียกว่าฉินเทียนใช่ไหม？”ถงอานเอ่ยถามอย่างเย็นชา “แกนี่เอง ที่อยากจะได้ค่าย้ายห้องหนึ่งร้อยล้านบาทสินะ？”
ฉินเทียนพยักหน้า“ใช่แล้ว พวกเจ้านั้นไม่ใช่แขกที่อยากจะย้ายห้องไม่ใช่หรือไง？”
ถงอานเอ่ยเสียงดัง“เจ้าฟังให้ดีน่ะ！”
“ข้าชื่อถงอาน คือคนสนิทที่สุดของคุณชายในตระกูลเซี่ย！”
“วันนี้ที่มาที่นี่ เพื่อมาดูลาดเลาก่อน และเพื่อที่จะมาหาที่พักให้คุณชาย คุณชายจะมาถึงในวันพรุ่งนี้แล้ว เขานั้นจะต้องมาที่นี่เพื่อจัดการธุระสักหน่อย！”
คนสนิทของคุณชายแห่งตระกูลเซี่ย？ ฉินเทียนนั้นอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแล้วเอ่ย“ตระกูลเซี่ยไหนล่ะ？”
ส่วนบริกรที่ถูกฉวนซานจับเอาไว้ เขานั้นก็รีบแกะคอแล้วเอ่ยออกมา “ทั้งอาณาจักรมังกร ยังจะมีตระกูลเซี่ยไหนอีก ที่สามารถจะสั่งสองจนมีอัจฉริยะเช่นคุณชายถง？”
“ก็ตระกูลเซี่ยทางเหนือสิ！”
“ตระกูลเซี่ยทางเหนือที่เป็นหนึ่งในตระกูลที่ใหญ่ที่สุดไงล่ะ！”
“นายฉิน ตอนนี้เจ้ารู้ใช่ไหมล่ะว่าเจ้านั้นได้เตะผิดคนแล้ว！ยังไม่รีบให้คนของเจ้านั้นปล่อยข้าอีกหรอ！”
ตระกูลเซี่ยทางเหนือ？
ตอนนี้แขกในสถานที่มากมาย นั้นอดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป อันดับแรก คนที่สามารถมาทานอาหารที่นี่นั้น ต่างก็รู้จักในตัวของคนนี้หมด
ตระกูลเซี่ยทางเหนือที่มีชื่อเสียงและศักดิ์ศรี แต่ว่า เมื่อก่อนนี้ตระกูลเซี่ยทางเหนือ นั้นสูงส่ง และไม่มีใครนั้นจะมีคุณสมบัติมากพอที่จะไปปีนป่าย
คิดไม่ถึงเลยว่า คนกระทั่งวันนี้ จะได้มาเจอคนสนิทของคุณชายใหญ่แห่งตระกูลเซี่ย
“ที่แท้ก็คือคุณชายถงเอง！”
“สวัสดีคุณชายถง！ขอให้ท่านนั่นลงเถอะ！”
“คุณชายถง ข้านั้นจำได้ถึงคุณชายใหญ่ของตระกูลเซี่ย ที่มีนามว่า เซี่ยหมิงใช่ไหม？ข้าหวังซานที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับขนสัตว์ จะไม่ปิดบังนะ ว่าเมื่อไม่กี่ปีก่อนโชคดีที่ได้เจอกับคุณชายเซี่ยหมิง”
“ไอหยา พรุ่งนี้คุณชาย คุณชายต่างหากถึงจะเป็นนกหงส์ตัวจริงเสียงจริง！”
“คุณชายถง ผมนั้นทำการค้าขายโสม หากมีโอกาสก็อยากที่จะแนะนำครับ！”
“คุณชายถง หยุดโกรธเถอะครับ！ อย่าไปสนใจกับคนที่ไม่มีตาอะไรเช่นนี้เลย ไม่คุ้มค่าเลยครับ！”
ทันใดนั้นเอง ก่อนที่จะได้มีกลุ่มคนพุ่งเข้ามา ทุกคนนั้นอยากที่จะเข้ามาคุยกับถงอานทำให้ฉินเทียนและคนอื่นๆนั้น โดนด่าจนเหมือนหนูที่อยู่ตามถนนเอาส่ะเลย
“นายฉิน ข้าจะบอกอะไรเจ้านะ เจ้านั้นไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะมาเข้าพักที่นี่ด้วยซ้ำ เจ้าจะต้องถูกโยนออกไป！”
“รีบกลับไปที่ห้อง แล้วเอาของพวกเข้าออกมาให้หมดส่ะ มิฉะนั้น อย่าหาว่าพวกเรานั้นโยนของพวกเจ้าทั้งหมดออกไปน่ะ！”
เมื่อมองเห็นว่าหลายคนนั้นต่างก็สนับสนุนถงอาน และ บริกรนั้นก็เอากับเขาด้วยเหมือนกัน
ตอนนี้ความกล้าหาญของเขานั้นก็มากขึ้น และอยากที่จะเป็นผู้นำ และยกเลิกคุณสมบัติที่ฉินเทียนนั้นสามารถที่จะเข้าพักได้
ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะยิ้มหัวเราะ และคุณชายตระกูลเซี่ยที่อยู่ตรงหน้านั้นก็เหมือนของปลอมๆ และมาทำอะไรเหมือนเสือปลอมเลยล่ะ
เขานั้นสะบัดมือ ก่อนที่จะให้ ฉวนซานนั้นปล่อยเจ้าบริการลงซ่ะ แล้วคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะบอก “งั้นก็ได้”
“ในเมื่อตระกูลเซี่ยทางเหนือนั้นอยากที่จะมาจัดการเรื่องที่นี่ งั้นข้าก็จะให้เข้าก็แล้วกัน”
เมื่อได้ยินคำพูดของเขาแล้ว ฉวนซานและคนอื่นนั้นต่างก็ไม่ค่อยพอใจ และรู้สึกเหมือนแทบหายใจไม่ออก
ส่วนคนอื่นๆ นั้นที่คิดว่าฉินเทียนนั้นหวาดกลัวในชื่อเสียงของตระกูลเซี่ย ทุกคนนั้นต่างก็หัวเราะเยาะเย้ยออกมา
“คิดว่าเจ้านั้นจะแน่สักเท่าไหร่ ไม่คิดว่าเมื่อได้ยินชื่อของคุณชายเซี่ย เจ้านั้นก็กลัวเลยทันทีหรอ”
“พี่ชาย พี่อย่าไปยอมสิ อยากได้หนึ่งร้อยล้านไม่ใช่หรอ？ทำไมล่ะ ตอนนี้ไม่อยากเอาแล้วหรอ？”
ยิ่งกว่าไปนั้น ก็เริ่มเอ่ยตะโกนกันขึ้น “คุณชายถง อย่าปล่อยไอเจ้านี่ไปนะ！”
“ให้เขานั้นชดเชยหนึ่งร้อยล้านเลย！”
สำหรับเสียงพวกนี้นั้น ฉินเทียนนั้นไม่อยากที่จะสนใจด้วยซ้ำ หากเอ่ยแล้ว ก็แค่ยอมที่จะย้ายห้อง ก็เหมือนการกลัวเจ้า ถงอาน หรือว่าเบื้องหลังของตระกูล ตระกูลเซี่ย？
มาเล่นตลกอะไรกัน
ตระกูลเซี่ยถึงแม้จะเป็นตระกูลใหญ่หนึ่งในห้าในอาณาจักรมังกร แต่ว่าหลายปีมานี้ที่คอยปกครองแดนเหนือ แต่ว่า ไม่ได้อยู่ในสายตาของฉินเทียนเลยสักนิด
เขารู้สึกเพียงแค่ว่า พรุ่งนี้อยากที่จะไปบนเกาะเพื่อที่จะไปพบกับราชาเปี้ยน เมื่อถึงเวลาจะได้คุยและพิจารณากันเกี่ยวกับคนของแดนตะวันออก
และจุดนี้เอง ที่ไม่จำเป็นที่จะต้องแตกกระจายออกมา
ไม่คิดอยากที่จะมาเสียเวลากับสถานที่แห่งนี้ เขาเลยพาไป๋หลิง ฉวนซานและจินถัง จากไป
“รอก่อนสิ！”
คิดไม่ถึงเลยว่าถงอานกลับจะมายืนขวางพวกเขา และเอ่ยด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “นายฉิน อยากจะไปแล้วหรอ？”
“เจ้านั้นมารบกวนขัดขวางเวลาของเข้า น่าจะเอ่ยอธิบายอะไรสักหน่อยน่ะ”
อือ？
ฉินเทียนทันนั้นสีหน้าของเขานั้นก็ได้นิ่งลง และจงใจที่จะหลบ หรือว่าเจ้า ถงอาน ยังจะไม่พอใจอีก？
“เจ้าต้องการอะไร？”เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้มที่เยือกเย็น
ถงอานหัวเราะออกมา ก่อนที่สายตานั้นจะตกไปจ้องมองที่ ไป๋หลิง และตอนนี้ไป๋หลิง ตอนนี้นั้นที่ได้เมาเหล้าแล้ว สีหน้าของเธอนั้นแดงจนเหมือนกับเพิ่งโดนอบออกมา
บวกกับเสื้อผ้าที่ธรรมดานี้ ก็ยากที่จะปิดบังร่างกายที่สวยงามของเธอ ตกให้เป็นเป้าสายตา และเป็นที่ต้องการ
“เจ้าจะทำอะไร？”รู้สึกเหมือนถูกงูพิษกำลังจ้องมองอยู่นั้น ไป๋หลิงที่รู้สึกตัวก่อนที่จะค่อยๆไปหลบที่ด้านหลังของฉินเทียน
“สาวน้อย อย่ากลัวไปเลย！”
ไป๋หลิงนั้นอายจนแอบหลบ อีกทั้งยังทำให้ถงอานนั้นยิ่งได้ใจและตื่นเต้นเข้าไปอีก
เขาเอ่ยอย่างตื่นเต้น“นายฉิน ข้าให้เจ้าเลือกสองอย่าง อันดับแรก เอามาหนึ่งร้อยล้านบาท เรื่องนี้ก็นับว่าจบแล้ว”
“ถ้าหากหามาไม่ได้ล่ะก็——”
“ก็ให้ยัยสาวน้อยนั้นมาดื่มเป็นเพื่อนข้าที่ห้อง เป็นยังไงบ้าง？”
“ไอบ้า！”
“มึงเอ่ยอะไรออกมา？”เมื่อได้ยินคำพูดไร้มารยาทของถงอาน ไม่รอให้ฉินเทียนได้เอ่ย จินถัง นั้นในตอนนี้ก็ระเบิดออกมา
เขาเอ่ยคำรามออกมา แล้วพุ่งไปด้านหน้า ด้วยสายตาสีแดงที่จ้องมองไปที่ถงอาน กัดฟันแล้วเอ่ย“กล้าที่จะมาดูถูกศิษย์น้องเล็ก เชื่อหรือไม่ ว่าข้าจะฆ่าเจ้าส่ะ！”