บัญชามังกรเดือด - บทที่ 940 ขี่วาฬ
บัญชามังกรเดือด บทที่ 940 ขี่วาฬ
น้ำเสียงของ ฉินเทียนนั้นจริงใจมาก ท้ายที่สุดเขาเป็นคนนอก และคุณค่าของเห็ดหลินจือเลือดนั้นมหาศาลมาก
บางครั้งก็สามารถนำมาช่วยชีวิตได้
จะบอกว่าเป็นสมบัติของตงไห่ก็คงไม่เกินจริง
ตอนนี้ถ้าเขาต้องการเอาสมบัติของคนอื่นไป แน่นอนว่าก็ควรจะต้องสุภาพมากกว่านี้หน่อย
คิดไม่ถึงเลยว่า เมื่อได้ยินคำพูดของเขา หู่เหนียงก็โกรธจนสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก
เธอชี้ไปที่ฉินเทียนและด่าสาปแช่งเสียงดัง
“เจ้าเด็กโลภมากคนนี้ เจ้าคิดว่า สมบัติตงไห่ของเรา สามารถวัดได้ด้วยเงินเหรอ ? ”
“คุณก็แค่……ดูถูกคน ! ”
“โชคดีที่คุณหนูใหญ่ของเรามีสายตาที่เฉียบแหลมและมองเห็นแผนการของคุณ ! ”
“ไสหัวไปให้พ้น ! ”
“ถ้ายังไม่ไป ข้าจะใช้ปืนใหญ่ยิงให้ไปจุน แล้วส่งคุณไปพบพญายมซะ！”
ภายใต้คำสั่งของเธอ กระบอกปืนใหญ่บนป้อมค่อย ๆ เล็งไปที่ฉินเทียน
“พี่เทียนระวัง ! ”
ไป๋หลิงและคนอื่น ๆ รีบวิ่งไปยืนข้างกายฉินเทียน พวกเขาทั้งหมดมีสีหน้าประหลาดใจ
พวกเขาเพิ่งเห็นพลังของปืนใหญ่นี้ อาจกล่าวได้ว่าตราบใดที่ฝ่ายตรงข้ามยิง พวกเขามีแนวโน้มที่จะกลายเป็นถุถ่านของปืนใหญ่ในทันที
“ไสหัวไป ! ”
“เจ้าเด็กโลภมาก! ”
“เจ้าเด็กนี่! เห็นว่าคุณดูเป็นสุภาพบุรุษ คิดไม่ถึงเลยว่านายจะเป็นชายสารเลว！”
“สมบัติล้ำค่าตงไห่ของเรา คนอย่างแกจะเข้ามายุ่งได้ยังไง！”
“คนอย่างคุณจะสัมผัสขุมทรัพย์แห่งทะเลจีนตะวันออกของเราได้อย่างไร ! “
“อย่าแม้แต่จะคิดเลย! ”
“ถ้ายังไม่ไปฉันจะถล่มคุณ! ”
ข้างหลังหู่เหนียงทหารหญิงบนดาดฟ้าเหล่านั้น กำลังพูดพล่อย ด่าทอต่าง ๆ ราวกับกระสุนที่ยิงไปยังฉินเทียน
เดิมทีสิ่งต่าง ๆ ดำเนินไปอย่างราบรื่น แต่ไม่คิดเลยว่าจู่ ๆ จะเกิดเรื่องโชคร้ายแบบนี้ขึ้น สีหน้าของฉินเทียนนั้นแย่มาก
เขารู้สีกว่าแม่เสือตัวนี้เก็บงำความอาฆาตมาดร้ายต่อเขาไว้แล้ว และดูเหมือนจะมีความเข้าใจผิดบางอย่าง แต่ก็ไม่สามารถอธิบายได้อย่างชัดเจน
เขาทำได้เพียงอดทนและพูดเสียงดังว่า “คุณหนูใหญ่มาหรือยัง? ”
“ขอให้เธอออกมา เพื่อที่ฉันจะได้คุยกับเธอแบบตัวต่อตัว”
“ถ้าเธอไม่เห็นด้วยจริง ๆ เช่นนั้น ฉันจะพิจารณาเองว่าจะออกไปหรือไม่”
เกาเหมิ่งรีบพูดเกลี้ยกล่อม “หู่เหนียงได้โปรดเชิญคุณหนูใหญ่ออกมาเถอะ ! ”
“มีเรื่องอะไรมาคุยกันไม่ได้เหรอ！”
“ฉันรับรองว่า คุณชายคนนี้มีความจริงใจมากจริง ๆ ！”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ หู่เหนียงก็กระซิบกับคนข้างกาย จากนั้นก็ยิงสัญญาณไฟขึ้นไปในอากาศ
พลุสัญญาณหลากสีสันระเบิดขึ้นในอากาศ และกลุ่มดอกไม้ไฟที่เจิดจรัสสะท้อนอยู่ในน้ำทะเลสีฟ้า
เมื่อทุกคนคาดหวังว่าเรือของคุณหนูใหญ่จะเห็นสัญญาณ และมาจากที่ไกล เมื่อดอกไม้ไฟที่เจิดจรัสตกลงไปในทะเล กลับไม่มีเงาของเรือในระยะไกลปรากฏออกมาเลย
ทะเลสงบที่ แต่กลับมีคลื่นเกิดขึ้น
และคลื่นลูกแพร์ที่เหมือนเส้นตรงนั้น พุ่งเข้ามาทางนี้อย่างรวดเร็ว
นั่นมันอะไรกัน ? รู้สึกถึงวัตถุขนาดใหญ่ใกล้เข้ามา เมื่อทุกคนล้วนสงสัย มีเสียงโครมคราม และผิวน้ำทะเลแตกเป็นเสี่ยง ๆ
เงาสีดำขนาดใหญ่ เผยให้เห็นร่างของมัน
วาฬ !
มันเป็นวาฬสเปิร์มที่มีความยาวมากกว่าสิบเมตร !
นี่มันไม่สำคัญหรอก สิ่งสำคัญคือ บนร่างอันใหญ่โตนี้ มีหญิงสาวยืนตระหง่านอยู่อย่างน่าประทับใจ
แสงแดดยามเช้าส่องกระทบกลางน้ำ และเธอยืนอยู่บนปลาวาฬยักษ์อย่างสง่างาม บนใบหน้าที่แดงก่ำยังคงมีหยดน้ำใส ๆ
ในชุดประกาย คลื่นส่องแสง
ดวงตาคู่หนึ่งมองไปที่ฉินเทียนอย่างระมัดระวัง พร้อมกับการยั่วยุเป็นนัย ๆ
ฉินเทียนตกตะลึงมานานแล้ว !
เขาไม่เคยคิดฝันว่า จะมีคนขี่วาฬมาปรากฏตัวต่อหน้าเขา
“คุณหนูใหญ่ ฉันชื่อเกาเหมิ่งเรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ ______”
ด้านข้าง เกาเหมิ่งมีปฏิกิริยาตอบสนอง และรีบพยายามพูดแก้ตัว
“หุบปาก”คำพูดเย็นชาของหวังตัวยวี่ทำให้เกาเหมิ่งหุบปาก และไม่กล้าพูดอะไรอีกเลย
“คุณเองเหรอ ที่ทำข้อตกลงกับเจ้าเปี้ยนแก่ ?” เธอมองไปที่ฉินเทียน ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา แต่ในดวงตากลับมีเปลวไฟแห่งความโกรธอยู่
ฉินเทียนพูดอย่างหมดหนทาง “ข้อตกลงยังไม่ได้ข้อสรุป และฉันก็ยังยืนยันคำเดิมว่า ทุกอย่างสามารถพูดคุยได้”
“พวกคุณต้องการราคาเท่าไหร่ ? ”
“ไอ้สารเลว ! “หวังตัวยวี่กัดฟันพูด “ฉันไม่เคยเห็นคนไร้ยางอายแบบนี้มาก่อน ! ”
“คุณคิดว่าคุณเป็นใคร ? คุณคิดว่าทุกสิ่งในโลกสามารถซื้อขายได้เหรอ ? ”
ฉินเทียนพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง และเขาก็รู้สึกว่าคุณหนูใหญ่คนนี้ค่อนข้างไม่มีเหตุผล
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็บอกมา คุณต้องการเงื่อนไขอะไร” เขาทำได้เพียงผายมือออก
หวังตัวยวี่พูดเย้ยหยันว่า “เรื่องนี้ มีเพียงฉันเท่านั้นที่ตัดสินใจ เจ้าเปี้ยนแก่คนนั้นตัดสินใจอะไรไม่ได้！”
“อยากให้ฉันตอบรับคุณก็ได้ แต่คุณต้องยอมรับการทดสอบจากฉันก่อน”
ในสายตาของฉินเทียน เขาเห็นความหวังอีกครั้ง “ว่ามา ทดสอบอะไร ?”
การมีที่ว่างสำหรับการเปลี่ยนแปลง ย่อมดีกว่าไม่มีการพูดคุยเลย เขาจึงต้องคว้ามันไว้
ตอนนี้ ไม่ว่าจะทดสอบอะไร ฉินเทียนก็ไม่ปฏิเสธ
ไม่ว่าการทดสอบจะเป็นอย่างไร ฉินเทียน จะไม่ปฏิเสธ
หวังตัวยวี่พูดเย้ยหยันว่า “คุณน่าจะว่ายน้ำไม่เป็นสินะ การทดสอบแรกนี้ จะทดสอบเกี่ยวกับความกล้าของคุณ”
“ลงมา ขี่วาฬของข้าเล่นหน่อย”
ห๊ะ ?
ฉินเทียนชะงักไปครู่หนึ่ง และพูดอย่างเหลือเชื่อว่า “คุณหมายความว่า ให้ฉันขี่วาฬกับคุณเหรอ? ”
หวังตัวยวี่พูดเย้ยหยัน “ทำไม คุณกลัวเหรอ ? ”
“ถ้าหากกลัวแล้ว ก็รีบไสหัวไป！”
“แล้วต่อไปอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าคุณอีก！”
“ต่อไปก็อย่ามีความคิดที่ไม่เหมาะสมอะไรแบบนี้อีก！”
ฉินเทียนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากอยู่พักหนึ่ง ชี่วาฬโต้ลมโต้คลื่นในทะเลกับคุณหนูใหญ่ผู้อำมหิต ?
ไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็รู้สึกแปลก ๆ
“ลังเลแบบนี้เป็นผู้ชายแบบไหนกัน！”
“ฉันให้เวลาคุณคิด 30 วินาที จะลงมาหรือไสหัวไป！”
“ถ้าหากไม่ไสหัวไป หู่เหนียง ฟังคำสั่งของฉัน เตรียมยิงปืนใหญ่！”
“ค่ะ！” บนเรือ หู่เหนียงส่งสัญญาณเสียงดัง
หวังตัวยวี่เริ่มจับเวลา
ฉินเทียนไม่เคยคิดฝันว่า วันหนึ่งเขาจะต้องเผชิญกับการทดสอบเช่นนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับคุณหนูใหญ่ผู้ไร้เหตุผลเช่นนี้ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมแลกกับเห็ดหลินจือเลือด
เมื่อเวลาจับนาฬิกาใกล้จะถึง 30 วินาที เขาก็ส่งเสียงคำรามยาว เขากระโดดลงจากเรือสำราญไปทันที
“พี่เทียน ! ”ไป๋หลิงอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา
ด้านล่างเป็นน้ำทะเลนะ
ในพริบตา ฉินเทียนก็ตกลงไปที่ผิวน้ำทะเล และได้ยินเสียงเขากรีดร้องอีกครั้ง และสูดลมหายใจที่พิเศษออกมา ทันใดนั้น เขาก็เดินอยู่บนคลื่น บนผิวน้ำทะเล
ในไม่ช้า เขาก็ข้ามพื้นผิวน้ำทะเลหลายสิบเมตร และกระโดดขึ้นไปบนหลังวาฬสเปิร์ม
วาฬสเปิร์มตัวนี้ยาวกว่าสิบเมตร และหยุดอยู่ตรงนี้ราวกับแนวหินโสโครกนอกทะเล
หวังตัวยวี่คิดไม่ถึงว่าฉินเทียนจะกระโดดข้ามไปโดยตรง ทันใดนั้น เมื่อเห็นใบหน้าที่สง่างามต่อหน้า เธอก็รู้สึกถึงออร่าของผู้ชายคนนั้น
ในหัวยังคงนึกถึงท่าทางหล่อเหลาของเขาที่เดินข้ามทะเลเมื่อครู่นี้
สติสัมปชัญญะของเธอหายไปชั่วขณะหนึ่ง
ฉินเทียนพูดอย่างเย็นชา “เริ่มตอนนี้ได้เลยใช่ไหม ?”
เมื่อหวังตัวยวี่ได้สติกลับมา และใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที วินาทีต่อมา เมื่อเห็นดวงตาที่สง่างามของฉินเทียน เธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้กำลังแสดงท่าทีต่อต้านเธอ
เขากล้าดียังไงมาต่อต้านตัวเธอ !
คุณหนูใหญ่โกรธเพราะความอับอาย และกัดฟันพูด “แค่นี้มันไม่เท่าไรหรอก อีกเดี๋ยวอย่าจมน้ำตายก็แล้วกัน ! ”
เธอกระทืบเท้าอย่างแรงและพูดเสียงดังว่า “อาเซียง ไปกันเถอะ ! ”
วาฬสเปิร์มที่ได้รับบาดเจ็บและได้รับการช่วยเหลือจากเธอตัวนี้ ดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของเธอ และมันพ่นน้ำจากตำแหน่งบนหัวของมัน
ด้วยการสะบัดหาง มันก็ทำให้เกิดคลื่น หลังจากนั้น ก็เกาะพื้นผิวทะเล และว่ายไปในระยะไกลอย่างรวดเร็ว